Programma van 23 tot 29 nov. 1934



Brochure

Bron: FelixArchief nr. 1968#997

Deze tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.

Toon alleen de facsimile’s van dit programma



Een SPE­CI­A­LIST

sinds 1907

VOOR: On­der­ne­ming On­der­houd Her­stel­ling V er­meuwmg

VAN

DAKEN

TO­RENS, N SCHA­LIËN

Fr. Dol­feyn

ANT­WERP­SCHE TEL.993.27 „TT„ „ „„ STEEN­WEG, 274 —— OUDE - GOD

ATE­LIERS DE CON­STRUC­TI­ONS ME­TAL­LI­QUES

Pier­re MEEUWS

Tel. 555.38

AN­VERS 15-17, Rue de la Con­sti­tu­ti­on

CHAS­SIS ME­TAL­LI­QUES

FER­RON­NE­RIES D’ART

CHAR­PEN­TES

PRO­GRAM­ME 6 SPE EL WIJ­ZER

Ven­d­re­di oi Sa­me­di r% jf Di­man­che OC Maan­dag Don­der­dag QQ no­vem­bre “I Û*Z A

Lundi Jeudi No­vem­ber \ l

Vrij­dag

Za­ter­dag

Zon­dag

1. Eclair-Jour­nal

Ac­tu­a­lités so­no­res

1. Eclair-Nieuws­be­rich­ten

Ak­tu­a­li­tei­ten op den klank­film

2. La ROUTE des GE­ANTS 2. De WEG der REU­ZEN

comédie co­mi­que avec ko­misch tooneel­spel met

COLT­ME et DOR IN

3 Au bout du Monde 3. Aan het einde der We­reld

Su­per­pro­duc­ti­on Su­per­pro­duc­tie

G. ST APEN­HORST

DRA­MA­TIS PER­SONÆ

Chris­ti­ne . . . KATE DE NAGY Ma­lin­ger René Ber­ge­ron

Ar­naud . . . . Pier­re BLANCH AR La femme russe Vera Ba­ra­nows­ka­ja

C eor­ges Char­les VANEL Pier­re . . . Pier­re Louis

Line. Le Com­mis, russe An­drew En­gel­mann

Le Hus­sard . . Ray­mond Aimos Le Bûche­ron . H. A. Schlet­tow

Peu­plier . Pier­re Piérade Le Sibérien . . F. Gen­schow

Ma­rie-Je­an­ne .... . Mady Berry

S. A. An­ciens Eta­blis­se­ments D. SCHAM­ROTH

- PEL­LE­TE­RIE -FOUR­RU­RES D'ORI­GI­NE - RE­PA­RA­TI­ONS — TRANS­FOR­MA­TI­ONS

Rue Si­mons, 10, An­vers.Téléphone ; 394.46.


"AU BOUT DU MONDE "

IN ous som­mes en 1928, à Khar­bi­ne, en Miànd­schou­rie, pen­dant la gu­er­re des généraux qui op­po­sait alors les armées du Sud aux armées du Nord.

Plus de dis­ci­pli­ne, seule la force, la force de l’armée comp­te. Un grou­pe d'une vingtai­ne de réfugiés po­li­ti­ques I européens ve­nant de Rus­sie, sous la con-

» duite d’un ingénieur, Laudy, et de sa

• sœur, Chris­ti­ne, es­saie de pas­ser à tra­vers

J les mail­les du gi­gan­tesque filet qui se res-

• serre au­tour d’eux.

I Par­tout on op­po­se à leurs de­man­des de! se­cours une apa­thie qui les exaspère: les

* con­ces­si­ons in­ter­na­ti­o­na­les leur re­fu­sent

I l’entrée, les com­mis­si­ons se désintéres­sent

} de leur sort et, fi­na­le­ment, réduits à leurs

5 seuls moy­ens, les mal­heu­reux se réfu-

[ gient dans la gare de Khar­bi­ne que les

! Chi­nois bom­bar­dent sans répit.

Un Français, Ar­naud, dont la mi­san-

thro­pie s’ex­ha­le en pro­pos cy­ni­ques, paraît leur venir en aide. 11 prétend avoir rompu de­puis long­temps avec l’Eu­ro­pe et en être bien aise. Mais, au con­tact de ces fu­gi­tifs, il est re­pris par l’amour de son pays. Il se joint à la pe­ti­te trou­pe dont il prend en quel­que sorte le com­man­de­ment, tan­dis que Laudy s’écrou­le en proie à un accès de pa­lu­dis­me.

Sous l’au­to­rité clair­voy­an­te de ce chef jeune et éner­gi­que, les fu­gi­tifs se res­sai­sis­sent et pro­fi­tent de la nuit pour met­tre une lo­co­mo­ti­ve sous pres­si­on et réparer la voie qui a été coupée sur plu­si­eurs mètres. La nuit s’écoule après de nom­breux in­ci­depts dra­ma­ti­ques. Au lever du so­leil, le train se met en mar­che sous une salve de coups de feu, en di­rec­ti­on de Tschang-tschun, Dai­ren, Shan­gaï, Co­lom­bo, vers Mar­seil­le, l’Eu­ro­pe et la li­berté.

Ate­liers ” N E O R EC”

Bre­vet N° 403.809 — Société ano­ny­me — Tél. N° 270.59

RUE VEKE, 29-31, AN­VERS

MO­TIFS LU­MI­NEUX AU NÉON

Fa­bri­ca­ti­on — Lo­ca­ti­on — Répa­ra­ti­ons — En­tre­tien.

SEULS FA­BRI­CANTS A AN­VERS

AN­GLAI­SES

SPÉCI­A­LITÉ DE

VIEUX PA­LE-ALE


I UN VRAI BIJOU!

QUI RE­JOUI­RA LES GENS DE GOUT C’est aussi un récep­teur de qua­lité par­fai­te

POUR LE GROS:

ROT­HER­MEL COR­PO­RA­TI­ON s a

41, rue du Midi, 41. BRUXEL­LES

AAN HET EINDE DER WE­RELD

China, aan het einde der we­reld ge­le­gen en wiens be­vol­king 1/5 be­draagt van dit der gan­sche we­reld, is ten prooi aan oor­lo­gen en om­wen­te­lin­gen.

Het Zui­der- en het Ncor­der­le­ger be­vech­ten el­kan­der hard­nek­kig zon­der dat men met ze­ker­heid zeg­gen kan welk van beide de wet­te­lij­ke over­heid van het land ver­de­digt.

Een groep Eu­ro­pe­a­nen, uit Sov­jet-Rus-land ont­vlucht, is op weg naar Pe­king. Een hun­ner, een in­ge­ni­eur, is gin­der be­trok­ken ge­weest in eene sa­bo­ta­ge zaak en, al­hoe­wel on­schul­dig, wil hij het pro­ces niet af wach­ten.

De in­ge­ni­eur, een vast­be­ra­den en open­har­tig jon­ge­ling, veel te open­har­tig mis­schien, is ver­ge­zeld van zijne zus­ter wier ver­stand en zacht­heid hem reeds dik­wijls uit moei­lij­ke toe­stan­den gered heb­ben. Een Eu­ro­pee­sch avon­tu­rier, b j den

aan­vang des oor­logs zijn land ont­vlucht, wordt hun ver­trou­we­ling en ver­raadt hen; maar de zus­ter van den in­ge­ni­eur zal aan dezen vrij­wil­li­gen ban­ne­ling de lief­de tot zijn land en Eu­ro­pa te­rug­schen­ken.

De ar­moe­de der vluch­te­lin­gen, de on­macht der in­ter­na­ti­o­na­le com­mis­sies, de Azi­a­ti­a­sche war­boel tus­schen Khar­bi­ne en Shan­gaï, zie­daar wat de ont­wer­pers van den film ons wil­len doen mee­le­ven. Eene zen­ding der UFA, onder lei­ding van Dr. Rikli, is oor­logs­toonee­len gaan fil­men in de stra­ten van Shan­gaï, toonee­len welke on­mo­ge­lijk in een stu­dio te ver­we­zen­lij­ken zijn.

Eene aan­grij­pen­de en vol­ge­hou­den in­tri­gue, eene uit­beel­ding van pa­the­ti­sche kracht, eene diep-men­sche­lij­ke ver­tol­king maken van « Aan het Einde der We­reld » meer dan een groo­ten film; eene groote her­in­ne­ring.


KATE DE N AO Y

Je viens de ren­con­trer Kate de Nagyl’en­thou­si­as­me, Ma­de­moi­sel­le! Mais diet vous ne de­vi­ne­riez pas où. D'ans JK­tes-moi, parmi tous vos rôles, quel est ce-l’au­to­bus! Mais oui! Cer­tes, pas f" lui qui vous a le plus sa­tis­fait? dans l’au­to­bus AEùis, ni dans le BV, mais _ M'ais... le der­nier, voy­ons. Tou­jours dans celui qui, à Ber­lin, va de la Fried- le der­nier; c est celui où j’ai mis le meil­rich­stras­se au Kurfürsten­damm, les Champs-Elysées de là-bas.

— Com­ment, Ma­de­moi­sel­le, vous pre­nez donc l au­to­bus! Votre voi­tu­re est en panne?

— Mais non, me répond en un français ex­cel­lent la ve­det­te de tant de films à succès, ma voi­tu­re est en par­fait état, mais j aime beau­coup voy­a­ger en au­to­bus, me mêler à la vie cou­ran­te, quo­ti­di­en­ne, ob­ser­ver les gens au­tour de moi, res­ter en rap­port avec le monde extérieur. Je n’aime pas ces ac­teurs qui s iso­lent dans une tour d'ivoi­re, ne se dépla­cent qu’en wagon spécial, ou en su­per-con­dui­te intéri­eu­re; ces gens-là n’ont aucun con­tact avec le pu­blic.

— Vous me pa­rais­sez l’aimer beau­coup, ce pu­blic, Ma­de­moi­sel­le, et je crois qu’il vous le rend bien.

— Mais oui, je l’aime et c’est pour lui, pour tous ces ad­mi­ra­teurs in­con­nus que je jouex que je vis in­tensément tous mes rôles. C’est lui qui m’a fait ce que je suis et je lui en garde re­con­nais­san­ce. Oh a dit qu’il man­quait aux ac­teurs de cinéma la présence réelle du pu­blic vi­vant; mais non, nous avons plus que tout cela; nous avons plus qu’une seule salle, uni­que pu­blic, de­vant la­quel­le nous jou­ons; nous avons tou­tes les sal­les où nos films pas-se­ant si­mul­tanément, tous les pu­blics du monde en­tier à la même heure, au même in­stant et de­vant lesquels nous som­mes par­tout nous-mêmes, aussi sincères et aussi pas­si­onnés!

— Voilà au moins de la fer­veur et de

leur de moi-même et dont j’at­tends le plus. Tenez, je viens de tour­ner dans Au bout du monde, le rôle d’une jeune femme jetée au mi­li­eu de la gu­er­re ci­vi­le en plei­ne Chine révoltée, livrée au pil­la­ge et à l’in­sur­rec­ti­on. Un rôle en pro­fon­deur, hu­main et dou­lou­reux, un rôle où je lutte, où je souf­f­re et où je finis aussi par aimer et par trou­ver le bon­heur.

» J’ai joué avec Pier­re Blan­char des scènes pro­fondément émou­van­tes dans une véri­ta­ble ville chi­noi­se, entièrement re­con­sti­tuée à l’oc­ca­si­on du film. Eh! bien, après toute une journée passée dans ce décor si puis­sam­ment évo­ca­teur, parmi les fi­gu­rants chi­nois, c’était tou­jours avec un cer­tain éton­ne­ment que je me re­trou­vais en plei­ne ci­vi­li­sa­ti­on, une fois la porte du stu­dio fran­chie...

» D!ans Un jour vien­dra, j’in­ter­prète le rôle de ce que vous ap­pe­lez, je crois, une... vous savez bien, avec midi... midi...

— Mi­di­net­te...

— Oui, c’est ça, une pe­ti­te mi­di­net­te qui voit se réali­ser ses rêves les plus in­ti­mes, les plus se­crets. N’est-ce pas char­mant?

» Oh! mais il faut que je vous quit­te, voilà mon arrêt. Au re­voir, et sur­tout, ne me fai­tes pas dire trop de bêtis­ses dans votre ar­ti­cle! »

Je pro­me­ts, Kate de Nagy des­cend et se perd dans la foule, la foule qui, bientôt ap­plau­di­ra sa pro­chai­ne création, une des meil­leures de cptte ac­tri­ce qui n’en connaît que d’ex­cel­len­tes!

Cho­co­lat

dîur tou­gir

le meil­leur

Société Ano­ny­me Lon­gue rue des Ima­ges, 264

AN­VERS

TE­LEP­HO­NE: 570.40

Tous com­bus­ti­bles de qua­lité des poids ga­ran­tis

Four­nis­seurs au Jar­din Zool­ogi­que des Bri­quet­tes « FER­MOUL H.P. » des Char­bon­na­ges d’Hen­sies-Pom­merœuI.

Ar­ri­va­ges régu­liers par eau

Stocks per­ma­nents de Bri­quet­tes « FER­MOUL H.P. »

ZIET NAAR ONZE

LUCH­TERS

LAM­PEN

WAND­LICH­TEN

THEO COR­LUY

23, OM­ME­GAN­CK­STRAÄT, 23 Te­le­foon: 307,11 - ANT­WER­PEN


•SE­MAI­NE PRO­CHAI­NE-

FERN ANDEL

Co­let­te DAR­FEUIL - Su­zan­ne DE­HEL­LY

LES BLEUS DE LA MA­RI­NE

Le film le plus gai de Tannée


AVEC

CA­RET­TE - Pau­let­te DU­BOST - Félix OUD­ART

MEG

LE­MON­NIER

dans le

GRAND SUC­CES

DE RIRE

et­GE­OR­GET­TE


LE CI­NE­MA ET LA MU­SI­QUE

Il sem­ble dès l’abord que les pos­si­bi­lités du cinéma soi­ent in­fi­nies. Que ne pour­ra-t-on in­no­ver, dans un do­mai­ne, où Les il­lu­si­ons, les sons, les ima­ges, les plans sont or­ches­trés à vo­lonté!

Le rôle de la mu­si­que au cinéma fut tou­jours d'im­por­tan­ces. Dès les débuts, j on a cou­vert le bruit agaçant de l'appa-} retl au moyen d’un or­ches­tre. Un a en­re-t gistré en­s­ui­te une mu­si­que a ac­com­pag­ne­ment.

( Enfin, peu à peu, la mu­si­que passe au pre­mier plan; non seu­le­ment elle soulig­ne l'ac­ti­on,, 1’en­ve­lop­pe, mais elle ar­ri­ve à tenir La même place que l'image.

Les trois grands jeu­nes mu­si­ciens Arthur Ho­neg­ger, Jac­ques Ibert et Da­ri­us Mil­haud, ont écrit à ce pro­pos, pour « Ex­cel­si­or», leurs décep­ti­ons et leurs es­poirs.

Ml. HO­NEG­GER.

J’ai fait mon ap­pren­tis­sa­ge avec le Napoléon d’Abel Gance. Ch m’avait tout d’abord de­mandé une par­ti­ti­on. Le temps a manqué et j’ai dû, fi­na­le­ment, col­ler en­sem­ble n’im­por­te quels mor­ceaux de mu­si­que. Rien n’est plus pénible que d’en­ten­d­re la Cin­quième symp­ho­nie il­lu­strer des ima­ges qui n’ont rien à voir avec elle. Le mon­ta­ge cinéma­to­grap­hi­que est fondé sur un prin­ci­pe to­ta­le­ment différent de la com­po­si­ti­on mu­si­ca­le. Cel­le-ci ap­par­tient à la con­ti­nuité. Le mon­ta­ge cinéma­to­grap­hi­que ap­par­tient aux con­tras­tes et aux op­po­si­ti­ons.

Il faut donc, de toute évi­den­ce, créer la mu­si­que adaptée au film.

J’ai écrit dans cet es­prit, et tout derniè-

rement, la par­ti­ti­on des Miséra­bles. Rien n’est plus agréable que de tra­vail­ler avec Ray­mond Ber­nard, met­teur en scène in­tel­li­gent qui ne se croît pas, comme tant d au­tres, le chef hiérar­chi­que de tous les mu­si­ciens.

Un com­po­si­teur de­vrait tra­vail­ler d’ac­cord avec le cinéaste et procéder avec lui au décou­pa­ge préala­ble. Au lieu de cela, en le con­vie quand tout est fini et on le con­traint de com­po­ser hâti­ve­ment « quel­que chose » qui ac­com­pag­ne, qui soulig­ne mais qui n’a que peu d’im­por­tan­ce.

11 se sem­ble­rait que les quel­ques mu­si­ciens qui ont la manie d écrire des symp­ho­nies, sont aussi bien ca­pa­bles de com­po­ser la mu­si­que des films que les soi-disant d spéci­a­lis­tes ».

Tous nos es­poirs con­ver­ge­aint vers le cinéma: les théâtres ly­ri­ques nous sont fermés en Fran­ce — j’en ex­cep­te l’Opéra! — et nous pen­si­ons que le cinéma ac­cu­eil­le­rait nos idées nou­vel­les. Nous som­mes, un peu déçus.

Pour­tant, le rôle de la mu­si­que de­vrait Jêtre no­va­teur. Le ryth­me mu­si­cal peut don­ner à son tour nais­san­ce aux ima­ges, et un jour, sans doute, la mu­si­que in­spi­re­ra des films. Cette in­spi­ra­ti­on se­rait évi­dem­ment plus lo­gi­que que celle des li­vres. Le rap­port de la mu­si­que avec le cinéma n’est-il pas plus immédiat que celui de la mu­si­que avec la littéra­tu­re?

Nous avons des idées, nous som­mes pleins d ar­deur au tra­vail. Ce qui nous man­que, avant tout, c’est de n'avoir pas suivi, au Con­ser­va­toi­re, en même temps que les cours d’har­mo­nie, un cours de (( com­bi­nes ».

ÉCO­NO­MIE,

Hygiène, Con­fort,

avec les

RA­DI­A­TEURS“] Hól” CHAU­DIÈRES IIJLHL

pour

CHAUF­FA­GE CEN­TRAL

par Eau chau­de ou par Va­peur,

De­man­dez la Bro­chu­re spéciale envoyée fran­co sur de­man­de.

Chauf­fa­ge cen­tral

Dis­tri­bu­ti­on d’eau chau­de

In­stal­la­ti­ons

sa­ni­tai­res

Chaud 1ère ‘ Idéal Clas­sic ’

Louis VER­AN­NE­MAN

43, Rue du Pa­vil­lon

BE­SPA­RING,

GE­ZOND­HEID en

BE­HAAG­LIJK­HEID

zijn U ver­ze­kert

door de

Cen­tra­le Ver­war­ming

Ra­di­a­to­ren en Kete!

“ IDEAL CLAS­SIC

ijlfj

Vraagt het uit­leg­boek­je, dat U kos­te­loos zal toe­ge­zon­den wor­den, aan

Louis VER­AN­NE­MAN

43, Vlag­straat, Ant­wer­pen

TE­LE­FOON 557.45

AN­VERS


Guin­ness

vous fera du bien

MANDS JOERI JE

A an het einde van de ne­gen­tien­de eeuw slui­mer­de Mandsjoe­rij­en nog j in de grij­ze sche­me­ring van de we-

? reld­ge­schie­de­nis. Nog voor wei­nig jaren ( lag dit stam­land van de laat­ste Chi­nee-( sehe dy­nas­tie der M'an­dsjoes, ge­heel bui-} ten de hoofd­we­gen van het we­reld­ver­keer j en ge­heel on­be­roerd door we­ten­schap­pe-j lijk on­der­zoek, was zelfs voor den be­schaaf­den Eu­ro­pe­aan de ge­heim­zin­ni­ge « Ul­ti­ma Thule ». Daar­bij was het te­gen­woor­di­ge Mandsjoe­rije, twee­maal zoo groot als Deut­sch­land, reeds in het begin van de mid­del­eeu­wen een speel­plaats van oor­logs­zuch­ti­ge no­ma­den en ja­gers­vol­ken, Tun­gusi­sche stam­men van de Mon-goolsch-Tar­taar­sche vol­ken­fa­mi­lie, die zich ten deele als land­bou­wers heb­ben ge­ves­tigd en groote rij­ken ge­sticht en, die steeds weer voor­uit­drin­gend naar het zon­ni­ge Zui­den, de ge­schie­de­nis van het verre Ob­sten eeu­wig ver­an­de­rend, voor­na­me­lijk in het lot van China heb­ben in­ge­gre­pen.

Scher­pe­re his­to­ri­sche lij­nen too­nen ten eer­ste de om­zwer­vin­gen van de Khi­tan of Ca­thaer, die, van de door den Sun­ga­ri-stroom door­sne­den step­pen en woud­ge­berg­ten naar het Zui­den trek­kend, in de tien­de eeuw de liao-dy­nas­tie sticht­ten en zoowel Mandsjoe­rije als Noord-Chi­na ver­o­ver­den. C!lp hen volg­den de Nüchen, de on­mid­del­lij­ke voor­va­de­ren van de la­te­re Mi­andsjoe-dy­nas­tie, die, in de an­na­len der ge­schie­de­nis be­kend als de gou­den horde, in het op het top­punt van zijn bloei staan­de China der schit­te­ren­de Sung-dy­nas­tie bin­nen­vie­len en tot aan de Yangt­ze Kiang door­dron­gen. Een eeuw in de luxe en de wel­vaart van de ver­fijn­de Chi­nee­sche cul­tuur deed hun stra­te­gi­sche ei­gen­schap­pen ver­slap­pen, pre­cies zooals het ging met de Ger­maan­sche stam­men in het oude Rome. Zij moesten wij­ken voor de Md­ngool­sche hor­den onder den D'jin­gis-kahn, die China brach­ten onder de heer­schap­pij van de Mon­gool­sche Yüan-dy-na­s­tie. De groot­ste fi­guur dezer dy­nas­tie, Ku­blai Khan, ver­plaatste zijn troon van Ka­ra­ko­r­oem naar Pe­king en schiep hier een re­si­den­tie voor den heer­scher, die vol­gens de be­schrij­ving van den be­roem­den Ve­ne­ti­aan Marco Polo alle hoofd­ste­den in glans en pracht over­trof. Van Pe­king uit re­geer­de de groote Khan een we­reld­rijk, dat van de oe­vers van den stil­len Oce­aan reik­te tot diep in Eu­ro­pa, en de rij­ken van een Cae­sar en een Alexan­der ver in de scha­duw stel­de.

Doch, weder ze­ge­vier­de de geest van China over de na­tuur­lij­ke kracht van zijn ver­o­ve­raars. D'e no­ma­den­zo­nen der Azi­a­ti­sche step­pen de­ge­ne­reer­den in de stad-sche be­scha­ving van China, het weel­de­ri­ge hof­le­ven in het kei­zer­lijk pa­leis te Pe-ping de­mo­ra­li­seer­de de na­ko­me­lin­gen van de groote Kha­nen en reeds na ne­gen­tig jaar maak­te een Boed­his­ti­sche mon­nik Chu Lüan Lung met de ver­o­ve­ring van Pe­king een einde aan de heer­schap­pij der Mon­go­len en sticht­te de zui­ver Chi­nee­sche dy­nas­tie der « M'ing.)), Phi­lo­so­p­hie, kun­sten en we­ten­schap­pen be­leef­den een nieu­wen bloei­tijd sre­du­ren­de drie eeu­wen, doch reeds ston­den de step­pen­kin­de­ren van Mandsjoe­rije weer voor de toe­gangs­poort van China, voor den « groo­ten muur » bij Shan Hai Kuan.

Ce na­ko­me­lin­gen der gou­den horde, de stam der Nüchen, die reeds een­maal den dra­ken­troon had­den ver­o­verd, had­den, te­rug­ge­dre­ven in Mandsjoe­rije, en innig


ver­bon­den met hun ge­boor­te­grond, hun oude kracht te­rug­ge­von­den. Onder de zwak­ke re­geering van den laat­sten Ming-kei­zer heer­sch­ten er ar­moe­de en op­stand in het land; de rui­ter­scha­ren van Mand-sjoe­rijg wer­den te hulp ge­roe­pen en vie­len in Noord-Chi­na bin­nen, waar­op zij de hoofd­stad be­zet­ten. Ter­wijl de laat­ste Ming-kei­zer zich op­hing aan een boom op den ko­len­heu­vel in het kei­zer­lijk pa­leis, zet­ten de Nüchen, thans Mandsjoe ge­naamd, hun aan­voer­der op den dra­ken-troon,

Waar­me­de begon de heer­schap­pij der Mandsjoe-dy­nas­tie ge­naamd Ta­ching, de groote Zui­ve­re, die van het jaar 1644 tot aan de Chi­nee­sche re­vo­lu­tie in 1912 duur­de, en wier laat­ste kei­zer toen­ter­tijd onder den naam Puji onder Ja­pansch pa­tro­naat het hoofd van de re­geering van Mandsjoe­rije was.

Nadat de M'an­dsjoes den dra­ken­troon van het Mjd­den-rijk had­den be­ste­gen, had men kun­nen mee­nen, dat ook hun stam­land, Mandsjoe­rije, tot nieu­we ont­wik­ke­ling en nieu­wen glans zou komen. Doch het te­gen­deel was waar. Steeds weer ver­dween Mhndsjoe­rije uit de we­reld­ge­schie­de­nis. On­be­roerd door het we­reld­ge­beu­ren, on­be­roerd zelfs door de ge­schied­kun­di­ge ver­an­de­ring van China en OOst-Azië, slui­mer­de Mandsjoe­rije door de eeu­wen heen, om­spon­nen door sprook­jes en le­gen­den tot in onzen tijd toe. Uit de krijgs­lie­den van hun stam vorm­den de Mandsjoe-kei­zers acht « Ban­ner », die tot be­ves­ti­ging van hun heer­schap­pij over ge­heel China wer­den ver­deeld. Ver tot in het Zui­den in Kan­ton en tot aan de Ti­be­thaan­sche grens­pro­vin­cies wer­den de troe­pen ge­stuurd, waar zij in ver­sterk­te burch­ten als kei­zer­lij­ke gar­ni­zoe­nen ston­den onder het bevel van Mandsjoe-ge­ne­raals. Op de sol­da­ten volg­den de koop­lui en de boe­ren, die een be- j terë ver­dien­ste zoch­ten in China. Het j land werd lang­zaam ont­volkt. De Mand- { sjoe-kei­zers ver­bo­den hu­we­lij­ken tus­schen j Mandsjoes en Chi­nee­zen en Mandsjoe­rije j werd ge­slo­ten voor Chi­nee­sche im­mi­gran- 3 ten. Mandsjoe­rije werd een land zon­der! ge­schie­de­nis.

Toen ont­brand­de er in den win­ter van ( 1894-1895 strijd over Korea, het land van j het mor­gen­rood, tus­schen China en Ja- j pan. Tot ver­ba­zing van de heele we­reld 1 moest de gele dra­ken-ba­nier wij­ken voor j het over­win­nen­de Ja­pan­sche leger, dat j zijn vaan van de op­gaan­de zon tot Jn | Zuid-Mandsjoe­rije droeg aan de Golf van j Pëtschi­li. Bij den vrede van Shi­mo­no­se­ki j op 15 April 1895, dwong het nieuw ont- j waak­te Japan zijn mach­ti­ge buren, het j nog van ver­ga­ne groot­heid droo­men­de j China, tot een oor­logs­schat­ting en tot het j af­staan van het schier­ei­land Liao tung, dat als een zui­de­lij­ke strook in' de Golf van Pëtschi­li uit­steekt en de sleu­tel­stel-ling voor het leger van Mandsjoe­rije en Noord-Chi­na vormt. Wei­ni­ge maan­den later volg­de de in­ter­ven­tie van Frank­rijk, Rus­land en Duit­sch­land, die Japan dwon­gen om af te zien van zijn bij den vrede van Shi­mo­no­se­ki ge­won­nen ge­bied. Mandsjoe­rije kwam op den voor­grond van de we­reld­ge­schie­de­nis, werd de hevig om­stre­den twist­ap­pel der groote mo­gend-hden en de ge­vaar­lijk­ste « Wet­ter­win­kel » van het verre Oos­ten, waar­door bijna een nieu­we we­reld­oor­log ont­brand­de. Dë bok­se­r­op­stand sloeg ook over op Mandsjoe­rije, bracht ver­vol­gin­gen van vreem­de­lin­gen en Chi­nee­sche kris­te­nen en de mi­li­tai­re be­zet­ting door de Rus­sen. Het Tsa­ris­ti­sche im­pe­ri­a­lis­me dreef in den drang naar den Stil­len Oce­aan de ij­ze­ren rails van den spoor­weg dwars door Si­be­rië en Noord-Mandsjoe­rije tot Wla­di­wo­stok en

MAI­SON — HUIS

Jules P

ee­t­ers

14, rue Hou­blon­nière - Hop­land, 14, AN­VERS — ANT­WER­PEN

Fondée en Ge­sticht in

1870

tous

Tis­sus

apis

en tous gen­res

Ta­pij­ten

in allen aard

St fïen

LI­NO­LE­UM

APO­THEEK - -DRO­GE­RIJ

c< DE AREND»

10, DE CO­NIN­CK­PLEIN, 10

(hoek Vau Art­evei­de­straat) TE­LE­FOON: 350.88 Vraagt het

«CA­CHET SPE­CI­AL» on­feil­baar tegen hoofd­pijn, ze­nuw­pijn, enz.

PHAR­MA­CIE - DRO­GU­E­RIE

Cc L AIGLE »

10, PLACE DE CO­NIN­CK, 10

(coin Rue Van Art­e­vel­de) TE­LEP­HO­NE: 350.88 De­man­dez le

«CA­CHET SPE­CI­AL» in­fail­li­ble con­tre maux de tête, névral­gies, etc.

Ma­ga­zijn van alle soor­ten ge­maak­te en on­ge­maak­te GOE­DE­REN. Groote keus van alle soor­ten Werk­kie­len, Broe­ken, Over­als, lange grij­ze- en Kak­hi-frak­ken.

Groote keus in KINDS­KOR­VEN­GOED en BON­NE­TE­RIE.

Wed. A Nie­mans-Van Riet

Lange Beel­de­kens­straat, 144 (ne­vens de Wetstraat) — Te­le­foon 564.22

Dit huis heeft geen bij­hui­zen


te­ge­lij­ker­tijd werd er een Noord-Zuid­lijn van de Rus­si­sche ne­der­zet­ting Har­bin naar de nieu­we haven aan de Golf van Pet­schi­li, Dalny, aan­ge­legd. De Ja­pan­ners ver­zet­ten zich tegen de Rus­sen en dron­gen in een bloe­di­gen strijd in 1905 het leger van den Tsaar weer terug. Nu ston­den in het Noor­den de Rus­sen, in het Zui­den de Ja­pan­ners te­gen­over el­kaar, ter­wijl het in­ter­na­ti­o­na­le ka­pi­taal, voor­al Ame­ri­ka, langs di­pi­o­ma­tie­ken weg, door jacht op con­ces­sies, het be­twis­te mo­no­po­lie der beide mach­ten, die met alle hen ten dien­ste staan­de mid­de­len om Mandsjoe­rije voch­ten, poode te bre­ken.

De re­vo­lu­tie van 1911 schiep dén dic­ta­tor van Mandsjoe­rije, Chang Tso-lin, die op drie fron­ten tegen de Rus­sen, de Ja­pan­ners en de Chi­nee­sche révo­lu­ti­on­nai­re par­tij, Kwo min tang, strij­dend met wis­se­lend geluk, ten slot­te het slacht­of­fer werd van een bom-aan­slag bij Muk­den. Hij liet zijn zoon een er­fe­nis na, die hem wel­dra met de le­gers van Kwo min tang, met de Sov­jere­geering en ten slot­te sinds 1931 met Japan in een strijd wik­kel­de, die hem zijn troon en zijn land kost­te. Aan het einde van den we­reld­oor­log over­stroom­de een deel van het ver­sla­gen Rus­si­sche leger en tien­dui­zen­den leden van dn Rus­si­schen adel en de bour­geoi­sie, die tij­dens de re­vo­lu­tie waren ge­vlucht, Mandsjoe­rije. O'ok me­ni­ge Duit­sche sol­daat en of­fi­cier, die kans had ge­zien te ont­ko­men aan de ver­schrik­ke­lij­ke ge­van­gen­schap in Si­be­rië, moest onder zware

ont­be­rin­gen en moei­lijk­he­den door Mandsjoe­rije bij zijn lands­lie­den in China zien te komen.

Voor den steeds ver­der schrij­den­den rooden ter­reur, die lang­zaam door­drong in Si­be­rië en lur­kes­tan, vlucht­ten dui­zen­den boe­ren van Uuit­schen oor­sprong met ver­lies van hun have en goed, om toch maar het veege lijf te red­den, dui­zen­den mij­len ver, door woes­tij­nen en ge­berg­ten en ge­berg­ten, step­pen en moe­ras­sen, naar Noor­de­lijk Mandsjoe­rije, waar zij voor­al in Har­bin be­scher­ming von­den, tot de Duit­sche re­geering en de lief­da­dig­heid zich het lot van deze slacht­of­fers aan­trok. Se­dert Mandsjoe­rije weer is ge­trok­ken in den draai­kolk van po­li­tie­ke ge­beur­te­nis­sen, is zijn ge­schie­de­nis ge­schre­ven met bloed, ijzer en tra­nen. Het is één heen-en-weer-gol­ven van strij­den­de le­gers, op­ruk­ken­de roover­ben­den, hon­derd­dui­zen­den Ch­mee­zen, die er werk en voed­sel zoe­ken en steeds weer vluch­ten­de men-schen, vluch­tend voor oor­log en re­vo­lu­tie, voor roovers, voor ge­brek en dood, voor pest, droog­te, wa­ters­nood en hon­ger. Het sprook­jes­land van Mandsjoe­rije is een land van tra­nen en smart ge­wor­den; het is de ach­ter­grond voor het drama der mgn­sch­heid, waar­van de nieu­we film « v luch­te­hn­gen » op pak­ken­de wijze een stuk­je in beeld brengt, b'e film be­han­delt het lot van de boe­ren van Duit­sche ori­gi­ne, die naar Mandsjoe­rije moesten vluch­ten.


fr

PRO­CHAI­NE­MENT

GE­OR­GES RI­GAUD

Jos­se­li­ne GAEL - Françoise ROSAY

DANS

TAM­BOUR BAT­TANT

VIC­TOR BOU­CHER

DANS

VOTRE SOU­RI­RE

PRIN­CES­SE CZAR­DAS

d'après la célèbre opérette de

EM­ME­RICH KAL­MAN

AUX FOR­GES DE VUL­CAIN

Flo­rent Ver­stre­pen

Huis ge­sticht in 1790 St.​Jacobs­markt, 97, Ant­wer­pen Te­le­foon: 214.73 - Han­dels­reg. 424

Al­ge­meen ver­deeler voor Ant­wer­pen der ver­maar­de vul­haar­den « RE­CORD » der Fa­brie­ken «Les Fon­de­ries Bruxel­loi­ses»

KA­CHELS

CUI­SI­NIE­REN

GAS­VU­REN

GE­REED­SCHAP­PEN voor alle stie­len en voor lief­heb­bers. Ij­zer­wa­ren en Ko­per­werk voor bou­wen. Huis­houd­ar­ti­ke­len. — Hof­meu­be­len.

lb m if­fl-rm

Société Ano­ny­me Belge BRUXEL­LES

Cou­leurs. — Emaux. — Ver­nis.

Seuls fa­bri­cants de la véri­ta­ble

” FER­RI­LI­NE ”

BLEEK­E­RIJ BLAN­CHIS­SE­RIE

WIL­RIJ­CK”

.H DE DEC­KER-GOORE­MANS

318, HEI­STRAAT - RUE DE LA BRUY­E­RE, 318 Te­le­foon Nr. 787.92 WIL­RIJ­CK

Spe­ci­a­li­teit van Cols, Man­chet­ten en Mans­hem­den

II­LO­WiS­Cl aan!r. 1,51 - 2,50 - 3.75

Ik ge­last mij met alle Nieuw­was­sche­rij en Ver­we­rij Spoe­di­ge be­die­ning. Ver­zorgd werk.

Prijs­op­ga­ve op aan­vraag

Spéci­a­lité de Cols, Man­chet­tes et Che­mi­ses d’Hom­mes

LA­VA­GE au kilo Ir. 1,30 - 2J -1,75

Je me char­ge de tout La­va­ge à Neuf et Tein­tu­re­rie Ser­vi­ce rapi­de. Tra­vail soigné.

Prix sur de­man­de


BON COIN

AVAN OSIÄsC?

La mai­son qui in­spi­re con­fi­an­ce

HOM­MES-JEU­NES GENS - EN­FANTS

Oj-j-set Fn­DES­MET rue des V/aP­Pons 14-16 An­vers. Te?: 269.05