Programma van 13 tot 19 dec. 1935



Brochure

Bron: FelixArchief nr. 1968#690

Deze tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.

Toon alleen de facsimile’s van dit programma


OJf­set. Fr: DE SM ET. rue des­Waf­fons 14--16. An­vers TeP: 209.05


Een SPE­CI­A­LIST

sinds 1907

VOOR: On­der­ne­ming On­der­koud Her­stel­ling "V" er­meu­wing

VAN

DAKEN

TO­RENS, N SCHA­LIËN

Fr. Dol­feyn

ANT­WERP­SCHE TEL.993.27 „TT„_

STEEN­WEG, 274 — O UDE - OOP

ATE­JRS DE CON­STRUC­TI­ONS

ME­TAL­LI­QUES

LE CHAS­SIS ME­TAL­LI­OUE

FERAL

ZEEUWS

-ÄNVCRS

huec/e/a. onjh'Jutio rj

PROG8AM­ME 8 SPEEL­WIJ­ZEN

Ven­d­re­di *x Sa­me­di -| a Di­man­che -t j- Lundi -j Mardi t rf Jeudi Vrij­dag Za­ter­dag Zon­dag Maan­dag Dins­dag

Don­der­dag

décem­bre

De­cem­ber

1. Gau­mont-Jour­nal

Ac­tu­a­lités so­no­res

2. Etoi­les de Mu­sic-Hall

3. Au Pays du Bal­lon

Des­sin animé en cou­leurs.

1. Gau­mont-Nieuws­be­riehten

Ak­tu­a­li­tei­ten op den klank­film

2. Mu­sic-Hall Ster­ren

3. In het Land der Bal­lons

Klankteeken­film in kleu­ren.

Pris li IL Um " Slechts (oor 1... Lieis­lc

(Ich Sehne mich nach Dir)

ver­si­on ori­gi­na­le. oor­spron­ke­lij­ke ver­sie.

DIS­TRI­BU­TI­ON:

\ vonr.e Brandt LOUIS GRA­VEU­RE

Fritz Brock­mann . CA­MIL­LA HORN

Pelle . Théo Lan­gen

Ka­ther­i­ne Brock­mann Adèle San­drock

Nina Holt Marja Ta­ma­ra

Jean Leman Wal­ter Su­chen­guth

Oito Rich­ter Paul W es­ter­mey­er

Sa femme Mer ja Lrist

Mar­quis Al­bert v. Ker­sten

L’In­ten­dant Ru­dolf Lssch

I Max BOL­SI­US

Les plus bel­les Vol­TU­RES d’En­fants

Cour­te RUE PORTE AUX VA­CHES 11 STYLE - ELE­GAN­CE - CON­FORT - SOU­PLES­SE


PRÈS DE TOI... CHÉRIE

Le chef des chœurs de l’Opéra d’Ltat, Pelle, est fu­ri­eux. 11 n’éprou­ve au­cu­ne espèce de sym­pa­thie pour les goûts spor­tifs des bra­ves gens qu’il com­man­de. Il n’éprou­ve d’ad­mi­ra­ti­on que pour ce qui .. trait à l’art ou au monde des ar­tis­tes. Ayant trouvé Yvon­ne en ex­ta­se de­vant un match de boxe, dont elle ac­cla­me frénéti­que­ment le vain­queur, il 1 entraîne loin de cet en­droit, per­ni­ci­eux à son avis! Cela ne va pas sans une vive résis­tan­ce de la part de la jeune fille. Mais comme elle est invitée à une soirée de la célèbre fa­mil­le d’ar­tis­tes: Brock­mann, elle se récon­ci­lie fa­ci­le­ment avec le chef des chœurs.

D'epuis des années, Ka­ther­i­ne Brock­mann, qui fut une chan­teu­se d’opéra choyée, règne sur le grou­pe d’an­ciens ar­tis­tes, réunis dans la Màison de Re­trai­te des Ar­tis­tes, et qui tous dans di­vers do­mai­nes de Fart: opéra, comédie, cinéma, mi­rent en ve­det­te le nom de Brock­mann. La sténo-dac­ty­lo: Yvon­ne Brandt, une fille splen­di­de, et la pe­ti­te bal­le­ri­ne: Nina Holt, trouvèrent un ac­cueil em­pressé dans ce cénacle d’ar­tis­tes re­traités. Pelle se tient à l’arrière plan dans cette Société émi­nen­te, et s’ef­for­ce en vain, à faire va­loir les tours mer­veil­leux du fa­meux ma­gi­cien Broc­ky Brooks, qu’il tâche d’imi­ter de son mieux.

Un der­nier venu — bête noire de la fa­mil­le Brock­mann — est seul à trou­bler cette har­mo­nie ra­di­eu­se. 11 s’agit de Fritz Brock­mann, pro­fes­seur de sports. Quoi­que vo­ca­le­ment très doué, il n a ja­mais voulu se con­sa­crer à l’art. Il re­con­naît Yvon­ne, qui ac­cla­mait si pas­si­onnément, cet après-mi­di son match de boxe. Aussi, l’amitié, entre ces deux amis des sports est tôt scellée. Ils ont ren­dez-vous dès le lend­emain, et Pelle se voit dans la désagréable si­tu­a­ti­on, de faire vi­si­ter les cou­lis­ses, non seu­le­ment à l’adorée, mais aussi à celui qu’il peut rai­son­na­ble­ment con­sidérer comme un dange­reux rival.

C’est au mo­ment où va se lever le ri­de­au. Oti n’at­tend plus que le réputé ténor, qui doit, en cou­lis­ses, chan­ter son air. Mais le ténor n’est pas là. Déjà le chef d’or­ches­tre a levé son bâton. Fritz sau­ve­ra la si­tu­a­ti­on, et au grand ahu­ris­se­ment de ses com­pag­nons, il chan­te, d’une voix re­s­plen­dis­san­te, à la place de 1 ab­sent. Cha­cun, ce­pen­dant, croit que c’est Pelle qui a rem­placé le re­tar­da­tai­re. Le pau­vre chef des chœurs, doit avou­er sa ca­ren­ce et est chassé hon­teu­se­ment. La même mésa­ven­tu­re ad­vient à la dan­seu­se Holt, qui veut prou­ver son ta­lent, à un en­droit et en un mo­ment in­op­por­tuns!

Par con­tre, le bon­heur ray­on­ne pour Fritz et Yvon­ne, qui s’épou­sent. Hélas! à peine mis en ménage, Fritz perd sa place. Il ne lui reste qu’à se con­sa­crer à la carrière ly­ri­que. Sa fa­mil­le et l’im­pres­sa-rio de cel­le-ci l’aids­ront de leur mieux à réali­ser ce pro­jet. Une tournée de con­certs est or­ga­nisée. Pelle ac­com­pag­ne­ra, et aussi Nina Holt, qui en sera le secrétaire. Peu à peq, les époux se sen­tent de plus en plus séparés, comme l’avait tou­jours craint Fritz. D’une tri­omp­ha­le ran­donnée à tra­vers le monde, le jeune ménage ren­tre à peu près mo­ra­le­ment désagrégé. Fritz et Yvon­ne sont conviés à une soirée dans le monde di­plo­ma­ti­que. Au mo­ment d’en­trer à l’Am­bas­sa­de, le chan­teur ren­con­tre un de ses bons amis du temps de sa carrière spor­ti­ve. Le voici in­stallé

ÉCO­NO­MIE,

Hygiène, Con­fort,

avec les

ÎDiATF.​URS “I H f 1\ I” CHAUDÜRÖ ÜIL/iL

pour

CHAUF­FA­GE CEN­TRAL

par Eau chau­de ou par Va­peur.

De­man­de.'’’, la Brocu.​TP3 spéciale envoyée fran­co sur de­man­de»

Chauf­fa­ge cen­trai

Dis­tri­bu­ti­on d'eau chau­de

In­stal­la­ti­ons

sa­ni­tai­res

Chau­dière ‘ Idéal Clas­sic ”

Louis VER­AN­NE­MAN

43, Rue du Pa­vil­lon

AN­VERS

557.46

BE­SPA­RING, GE­ZOND­HEID en BE­HAAG­LIJK­HEID

zijn U ver­ze­kert

door de

Cen­tra­le Ver­war­ming

Ra­di­a­to­ren en Ketel

“IDEAL CLAS­SIC

Vraagt het uit­leg­boek­je. dat U kos­te­loos zal toe­ge­zon­den wor­den, aan

Louis VER­AN­NE­MAN

43, Vlag­straat, Ant­wer­pen

TE­LE­FOON 557.45


Guin­ness

vous fera du bien

avec ce ca­ma­ra­de au café, évo­quant le passé, et ou­bli­ant to­ta­le­ment qu’on l'at­tend dans le monde. Pelle se met à sa re­cher­che, et pour faire pa­tien­ter les invités, Nina se pro­dui­ra dans son numéro de danse, cette fois de­vant un pu­blic ca­pa­ble de l’apprécier. On trou­ve enfin Fritz, qui a pro­mis au ca­ma­ra­de re­trouvé, d as­sis­ter

avec son épouse à une réunion de ses an­ciens amis. L’ac­cueil est ici, cha­leu­reu­se­ment cor­di­al — et dans cette at­mos­phère pro­pi­ce, Fritz et Yvon­ne re­trou­vent le che­min de leurs cœurs res­pec­tifs. Fritz trou­ve­ra un em­ploi sta­ble à l’Opéra et re­non­ce­ra à cou­rir le monde. 11 pour­ra, enfin, te bâtir le foyer de ses rêves.

SLECHTS VOOR U... LI­EES­TE

De koon­ci­der der Staats­ope­ra, Pelle, is woe­dend. Hij ge­voelt geen be­lang­stel­ling voor de spor­tie­ve ver­zuch­tin­gen der brave lie­den die hij be­stuurt en heeft slechts be­won­de­ring voor wat be­trek­king heeft met kunst en kun­ste­naar. Hij ont­moet Yvon­ne in geest­drift voor eenen boks­wed­strijd, en ont­rukt haar aan die voor hem ver­der­fe­lij­ke mid­dens. D'at ge­beurt niet zon­der ver­zet van het jonge meis­je, maar aan­ge­zien zij op een avond­feest bij de be­roem­de kun­ste­naars­fa­mi­lie Brock­mann uit­ge­noo-digd is ver­zoent zij zich ge­mak­ke­lijk met den chef van het koor.

Sinds jaren re­geert Kat­ha­ri­na Brock­mann — die een ge­vier­de ope­ra­zan­ge­res was — over de groep oud-kun­ste­naars, ver­ee­nigd in het Rust­huis voor Ar­tis­ten. De dac­ty­lo Yvon­ne Brandt, een pracht-meis­je, en de klei­ne dan­se­res Nina Holt von­den een gul­har­tig ont­haal in dit mid­den van ge­pen­si­on­neer­de kun­ste­naars.

Er is ech­ter een zwart schaap in dit voor­tref­fe­lijk mid­den, na­me­li.k Fritz Brock­mann, sport-lee­r­aar. Al­hoe­wel met een

schoo­ne stem be­gaafd, heeft hij steeds ge­wei­gerd zich aan de kunst te wij­den.

Hij er­kent Yvon­ne die ’s na­mid­dags zoo geest­d­nr­tig zijn boks­match toe­juich­te. Da­de­lijk ont­staat vriend­schap tus­schen deze beide sport­ne­t­heb­bers. Z.​ij heb­ben s an­de­ren­daags een bij­een­komst en Pelle is on­aan­ge­naam ver­plicht niet al­leen de schouw­burg­cou­lis­sen door zijn aan­ge­be­de­ne te laten be­zoe­ken maar te­vens door hem die hij als een ge­vaar­lijk me­de­din­ger kan be­schou­wen. Het is het oog­en­blik dat de voor­stel­ling moet be­gin­nen. Men wacht nog slechts de be­roem­de tenor, die van­uit de cou­lis­sen zijn lied moet zin­gen. Dte or­kest­mees­ter heeft reeds het teek­en ge­ge­ven, maar de tenor is er niet. Fritz redt de toe­stand, tot groote ver­ba­zing zij­ner mak­kers en zingt met stra­len­de stem het aria van den af­we­zi­ge.

El­l­k­een ge­looft dat Pelle de plaats­ver­van­ger was van den af­we­zi­ge maar wan­neer de koor­lei­der zich ver­plicht ge­voelt de waar­heid te zeg­gen, wordt hij schan­de­lijk weg­ge­zon­den.


iS-

Een even on­ver­kwik­ke­lijk avon­tuur óver­komt het dan­se­res­je Holt, die op een on­ge­le­gen plaats een oog­en­blik haar dans­ta­lent tracht te doen gel­den. Voor Fritz en Yvon­ne is ech­ter het ware geluk aan­ge­bro­ken, maar het is he­laas niet van lan­gen duur. Pas ge­huwd, ver­liest Fritz zijn be­trek­king en blijft hem niets an­ders te doen dan zich aan het ope­ra­be­drijf te wagen. De fa­mi­lie, en zijn im­pres­sa­rio, zul­len hem daar­bij hel­pen. Eene reeks con­cer­ten wor­den in­e­richt. Pelle maakt deel van de cm­reis en Nina Holt ver­vult het ambt van se­cre­ta­res­se. Stil­aan voe­len de echt­ge­noo-ten zich meer en meer van el­kaar ge­schei­den.

Na de tri­om­fan­te­lij­ke om­reis zijn Fritz en Yvon­ne ze­de­lijk ge­knakt.

Het echt­paar wordt op een avond­feest in het ge­zant­schap uit­ge­noodigd. Op het

oog­en­blik dat zij wil­len bin­nen gaan ont­moet Fritz een zij­ner oude sport­mak­kers. Zij nemen plaats aan het ter­ras van een kof­fie­huis en de oude her­in­ne­rin­gen wor­den op­ge­haald. Fritz ver­geet hee­le­maal dat het voor­naam ge­zel­schap hem wacht. Pelle gaat hem op­zoe­ken en om de ge­noo-dig­den niet on­ge­dul­dig te doen wor­den zal Nina een dans­num­mer uit­voe­ren en dit­maal voor een pu­bliek dat be­voegd is hare kunst naar waar­de te be­oor­dee­len.

Men ont­dekt ein­de­lijk Fritz die aan zijn voor­ma­li­gen vrien­den be­loofd heeft met zijne echt­ge­noote op een ver­ga­de­ring te­gen­woor­dig te zijn. In dit gul­har­tig en op­ge­wekt mid­den vin­den Fritz en Yvon­ne hun we­der­zijd­sche lief­de terug.

Fritz be­komt een vaste be­trek­king aan de opera en zal ein­de­lijk een ge­luk­ki­ge huis­kring kun­nen stich­ten.

SPE­CI­A­LITÉ DE

TA­VER­NE DU

Paon Royal

RE­NOM­MEE POUR LES

BIÈRES

AN­GLAI­SES

fTel,

VIEUX PA­LE-ALE


au moyen des ap­pareils de pro­jec­ti­on

Toas­ter Ble­drfc

Con­ces­si­on­nai­re pour la BEL­GI­QUE:

S. A. ANC. ROT­HER­MEL COR­PO­RA­TI­ON

39-41, rue du Midi, BRUXEL­LES

FAN­FA­RE

D’AMOUR

BETTY

STOCK­FELD

MA­DE­LEI­NE G U I T T Y

dans

une pro­duc­ti­on


SE­MAI­NE PRO­CHAI­NE

ï ernan ÀGRA­VEY

Betty STOCK­FELD

DANS LE GRAND SUC­CES DE RIRE

FAN­FA­RE D’AMOUR


FAN­FA­RE D'AMOUR et la PRES­SE

ün at­ten­dait avec im­pa­ti­en­ce une oeu­vre nou­vel­le de Ri­chard Pot­tier, le jeune et ta­len­tu­eux réali­sa­teur de Si j’étais le pa­tron », un de ses meil­leurs films français de la sai­son dernière.

Cette œuvre, la voici. Elle s’in­ti­tu­le i fan­fa­re d Amour » et tout nous lais­se sup­po­ser qu elle sui­vra les tra­ces de celle qui la précéda, tra­ces qui con­dui­sent en ligne droi­te vers le succès et la gloi­re.

Pot­tier un homme qui connaît la va­leur du sens co­mi­que. Il n a pas cette déplo­ra­ble ha­bi­tu­de d’in­sis­ter sur les péripéties qu’il nous conte. 11 conduit tout avec une légèreté, une tan­tai­sie qui nous pro­cu­rent un bien vif plai­sir. 11 sait nous faire rire de bon cœur, nous séduire par une déli­ca­tes­se de tou­ches de la veine la plus heu­reu­se. Et son ta­lent vient une fois en­co­re de le ser­vir dans la com­po­si­ti­on d’une œuvret­te déli­ci­eu­se, menée en un mou­ve­ment général dont nous nous plai­sons de sig­na­ler l’ex­cel­len­ce.

D’ail­leurs, il eut été im­par­don­na­ble s’il n avait pas réussi à tirer un film char­mant d’une in­tri­gue œuvrée, avec une aussi déli­ca­te ob­ser­va­ti­on.

L’or­ches­tre de dames « Les Tu­li­pes » vient d'ob­te­nir un bril­lant en­ga­ge­ment à Tou­lon. Mais la pi­a­nis­te et la con­tra­bas-sis­te fai­sant défaut, on se trou­ve de­vant la néces­sité de trou­ver d’ur­gen­ce deux rem­p­laçantes.

Jean et Pier­re, deux jeu­nes mu­si­ciens sans tra­vail, ont vent de la chose. Ils n’hési­tent pas: les voici vite méta­morp­hosés en deux char­man­tes jeu­nes fil­les. On les en­ga­ge d’emblée.

Per­son­ne n’est dupe de la su­per­che­rie et tout mar­che­rait le mieux du monde si les deux amis ne s’avi­sai­ent de tom­ber amou­reux de Gaby, la jolie vi­o­lo­nis­te.

Vous vous dou­tez bien que cette si­tua- j tion amène des si­tu­a­ti­ons fol­le­ment amu- j santés, cour­onnées bien en­ten­du par un | « hap­py-end » tout à lait de cir­con­stan­ce. j Vrai­ment le prétexte est d’une verve ja- j mais démen­tie. Et Ri­chard Pot­tier a su y j met­tre tout l'hu­mour, la sa­veur et la fan- j tai­sie dési­ra­bles. Le dia­lo­gue est in­fi­ni­ment • spi­ri­tu­el et con­court à ac­cen­tu­er le des­sin ( léger et sa­vou­reux de cette comédie qui j tra­hit une con­stan­te vi­va­cité, dou­tes les { scènes sont bien amenées, filmées avec un j art par­fait, ren­dues avec une fi­nes­se que; nous nous plai­sons à soulig­ner tout par­ti­cu­lièrement. (

Notre com­pa­tri­ote, Fer­nand Gra­vey, af- j fer­mit à nou­veau ses bril­lan­tes qua­lités de j fan­tai­sis­te? Voilà un comédien qui sait va- j rier ses ex­pres­si­ons, se renou­ve­ler con­stam­ment. Ja­mais peut être nous ne l’avons vu plus en verve, plus jus­te­ment co­mi­que.

Et, sous le dégui­se­ment féminin, il reste spi­ri­tu­el et fin, alors que le rôle prêtait fa­ci­le­ment à la char­ge.

Betty Stock­feld joue la comédie sans en avoir Pair, avec une ai­ma­ble as­su­ran­ce. Et comme elle est jolie!

Ca­ret­te lui-aus­si ne peut être oublié. Son succès per­son­nel sera éga­le­ment des plus vifs.

Sig­na­lons en­co­re les mérites de Gaby Bassée. Ma­de­lei­ne Guit­ty, Lou­vig­ny, Pau-lu, Jan Lamy et prin­ci­pa­le­ment de Pier­re Lar­quey, qui une fois de plus nous offre une création du na­tu­rel le plus sa­vou­reux.

« Fan­fa­re d’Amour » fait hon­neur au cinéma français. C’est une œuvre non seu­le­ment bien com­posée mais extrême­ment spi­ri­tu­el­le d’un type bien différent, d’une désin­vol­tu­re char­man­te. QuaLtés qui seront, nous en som­mes cer­tains, par­ti­cu­lièrement prisées par tous. Jim.

MAI­SON — HUIS

Jules Pee­ters

14, rue Hou­blon­nière - Hop­land, 14, AN­VERS — ANT­WER­PEN

Fondée en Ge­sticht in 1870

tou

Tis­sus

apis

en tous gen­res

Ta­pij­ten

in allen aard

Stof­fen

LI­NO­LE­UM

Ma­ga­zijn van alle soor­ten ge­maak­te en on­ge­maak­te GOE­DE­REN. Groote keus van alle soor­ten Werk­kie­len, Broe­ken, Over­als, lange grij­ze- en Kak­lii-frak­ke­ri.

Groote keus in KINDS­KOR­VEN­GOED

ÆPI m Wed. A. Nie­mans-Van Riei

Lange Beei­de­kens­straat, 144 (ne­vens de Wetstraat) - Te­le­foon 564.22 Dit huis heeft geen bij­hui­zen


LIEF­DE! ANi*ARE e„ de PERS

• Dte zeer bij­zon­de­re ei­gen­schap­pen van I het werk, dat vroe­ger reeds door den jon-? gen fran­schen ki­ne­ast Ri­chard Pot­tier

werd ge­le­verd, zul­len wel hoofd­za­ke­lijk

de oor­zaak zijn dat zulke groote be­lang­stel­ling voor deze nieu­we film werd ge­koes­terd. De be­roeps­men­schen zijn het eens om « Lief­de­fan­fa­re » een der grap­pig­ste en ver­ma­ke­lijk­ste fil­men van het hui­di­ge sei­zoen te noe­men en een schit­te­ren­de loop­baan te voor­spel­len.

Ri­chard Pot­tier heeft zich met deze rol­prent doen ken­nen als een der be­kwaams­te mees­ters van het lich­te genre die niet al­leen vol­ko­men ver­trouwd is met al de fijne bij­zon­der­he­den van het vak maar bo­ven­dien nog be­schikt over eenen zeld­za-men fil­mi­schen zin en oor­spron­ke­lij­ke gees­tig­heid en die hij op zeer ge­luk­ki­ge wijze heeft toe­ge­past bij de ver­we­zen­lij­king van « Lief­des­fan­fa­re ». Men mag deze nieu­we « Prin­ceps film » rang­schik­ken als een toon­beeld v' n luch­ti­ge en ver­fijn­de film­kunst, met »"or­spron­ke­lij­ke vond­sten in beeld en mon­ta­ge.

Niet min­der wel ge­slaagd is de op­wek­ken­de mu­ziek van Hajos, die zeer goed past bij het on­der­werp, ter­wijl het ver­ma­ke­lijk • dia­loog van den spe­ci­a­list René Puj'-.i en het prach­tig fo­to­gra­fisch werk van Ba­che­let niet ge­noeg­zaam kun­nen ge­roemd wor­den.

In de ver­tol­king moet op de voor­ste plaats Fer­nand Gra­vey wor­den ver­meld, die nog nooit in een film zijn rijke fan­ta-zij zoo lus­tig en on­be­teu­geld heeft kun­nen bot­vie­ren als in « Lief­des­fan­fa­re » en daar­in dan ook zijne beste pres­ta­tie le­vert. Zijn won­der­baar ko­mi­schen zin heeft nooit dank­baar­der stof ge­kent.

-A TE­LIERS ” N E O R EO”

Bre­vet N° 403.809 — Société ano­ny­me -- Tél. N° 270.59

RUE VEKE, 29-31, AN­VERS

MO­TIFS LU­MI­NEUX AU NÉON

Fa­bri­ca­ti­on — Lo­ca­ti­on — Répa­ra­ti­ons — En­tre­tien.

MB­HanS­bULS FA­BRI­CANTS A AN­VERS

HUIS - 1899 - MAI­SON

A. BA­RON­HEID

KOOPT HIER UWE

UUR­WER­KEN

JU­WEE­LEN

ZIL­VER­WERK

Over­groote keus voor ge­schen­ken aller aard

Prij­zen voor ie­ders beurs

ALLE HER­STEL­LIN­GEN

ACHE­TEZ ICI VOS

MON­TRES

BI­JOUX

AR­GEN­TE­RIE

Grand choix pour ca­deaux en tous gen­res

Prix à la portée de chaque bour­se

TOU­TES RE­PA­RAI IONS

Of­fe­ran­de­straat, O rue de l’Of­fran­de

te­gen­over « Magic Pala­ce » en face du « Magic Pala­ce »


GLOBE

Le Globe est une bois­son rafraîchis­san­te d’une pureté et d’une fi­nes­se in­com­pa­ra­bles.

Son goût ex­quis, son par­fum suave et sa déli­ci­eu­se fraîcheur, lui ont valu

son

surn­om —

L'AME DU CI­TRON

BIEN­TOT SUR NOTRE ECRAN

Irène Je Z IL AH Y et André LE­FAUR

dans le grand succès de PARIS

TO­VA­RITCH

UN FILM UNI­QUE

MAL­HEUR AUX VAIN­CUS

(MAN­GEZ-LES VI­VANTS!)

La loi du désert dans toute son hor­reur tra­gi­que.

— Tuer pour vivre, man­ger ou être mangé... —

UN GRAND FILM MU­SI­CAL

REVE D’AMOUR

(LIE­BE­S­TRAU­ME) - de Fr. LISZT -


LA B.B.C., PRE­MIER THE­A­TRE DE TE­LE­VI­SI­ON A LOND­RES.

Nos nou­vel­les publiées il y a un mois au sujet du théâtre de télévi­si­on de la Bri­tish Broad­cas­ting Cor­po­ra­ti­on (Ra­dio­dif­fu­si­on an­glai­se) se con­fir­ment. La B. B. C. va ou­vrir, l’année Dro­chai­ne, à Broad­cas­ting House, Lond­res, une salle de télévi­si­on, dont l entrée sera gra­tui­te. La salle com­por­te­ra mille pla­ces; l’entrée sera d’abord ac­cordée par bil­lets numérotés aux au­di­teurs de T.S.F., prop­riétai­res de pos­tes de récep­ti­on. La B. B. C. cher­che à po­pu­la­ri­ser la télévi­si­on en An­g­leter­re. Il va sans dire que les prop­riétai­res de sal­les de cinéma ne sont pas bien ras­surés à ce sujet, et la C. Ei. A. (As­so­ci­a­ti­on des Di­rec­teurs de Cinéma­to­grap­hehs) va in­vi­ter la Société

Baird, ainsi que la Société Elec­tri­cal and l Mu­si­cal In­du­stries, Ltd, les deux puis­sants / or­ga­nis­mes de trans­mis­si­on de télévi­si­on, I à étu­dier la si­tu­a­ti­on nou­vel­le­ment créée. 5

UN GRA ND FILM MUSIC A L I

A VEC TINO ROSSI. j

Tino Rossi, gran­de ve­det­te du dis­que et 1 de la T. S. F., vient d’être engagé par le j « Con­sor­ti­um Con­ti­nen­tal Cinéma­to­grap­hi- j que », peur in­ter­préter le rôle prin­ci­pal! d’une im­por­tan­te pro­duc­ti­on mu­si­ca­le inti- \ tulée «Ma­ri­nel­la». Scénario de René Pu- j jol. Mb­si­que de Vin­cent Scot­to. j

La réali­sa­ti­on de ce film a été confiée à j Pier­re Caron et l’ad­mi­ni­stra­ti­on sera assu- • mée par Di­mi­tri Di-ago­mir.

Lon­gue rue des Ima­ges, 264 AN­VERS

TE­LEP­HO­NE: 570.40

Tous CHAR­BONS pour foy­ers do­mes­ti­ques et l’in­du­strie.

Qua­lités et Poids ga­ran­tis.

Mo­no­po­le de Vente des Char­bon­na­ges d’Hen­sies-Pom­merœul pour les:

Bri­quet­tes « FER­MOUL H. P. », 10 K08 Bri­quet­tes «FER­MOUL SAR­TIS», 3 K»8 Bou­lets « RO­MU­LUS », 20 gr.

Bou­lets « SPE­CI­AL », 45 gr.

Four­nis­seurs de la Société Roy­a­le de Zool­ogie d’An­vers.

ZIET NAAR ONZE

LUCH­TERS

LAM­PEN

WAND­LICH­TEN

THEO COR­LUY

23, OM­ME­GAN­CK­STRAAT, 23 Te­le­foon: 307,11 - ANT­WER­PEN

Druk­ke­rij De Yos-van Kleef, Rood­estraat, 44, Ant­wer­pen

AUX FOR­GES DE VUL­CAIN

Flo­rent Ver­stre­pen

St.​Jacobs­markt, 97, Ant­wer­pen

Te­le­foon: 214.73 -- Han­dels­reg. 424

Al­ge­meen ver­deei­er voor Ant­wer­pen der ver­maar­de vul­haar­den

«RE­CORD»

der

Fa­brie­ken ’’Les Fon­de­ries Bruxel­loi­ses”

KA­CHELS • CUI­SI­NIE­REN - GAS­VU­REN

Voor vlug, goed­koop en ver­zorgd

DRUK- EN BIND­WERK

ééne firma:

De Vos-van Kleef

Rood­estraat, 44 — Ant­wer­pen Te­le­foon: 337.08

BLEEK­E­RIJ BLAN­CHIS­SE­RIE

WIL­RIJ­CK”

H. DE DEC­KER­XOORE­MANS

318, HEI­STRAAT — RUE DE LA BRUY­E­RE, 318 Te­le­foon Nr. 787.92 WIL­RIJ­CK

Spe­ci­a­li­teit van Cols, Man­chet­ten en Mans­hem­den

KI­LO­WASCH aan 2,25 -3,50

Ik ge­last mij met alle Nieuw­was­sche­rij en Ver­we­rij

Spoe­di­ge be­die­ning. Ver­zorgd werk.

Prijs­op­ga­ve op aan­vraag

Spéci­a­lité de Cols, Man­chet­tes et Che­mi­ses d’Hom­mes

LA­VA­GE au kilo fr. 2,25-3,50

Je me char­ge de tout La­va­ge à Neuf et Tein­tu­re­rie

Ser­vi­ce rapi­de. Tra­vail soigné.

Prix sur de­man­de


COIN

AyAN OS­TAsC?

La mai­son qui in­spi­re con­fi­an­ce

HOM­MES -JEU­NES GENS - EN­FANTS

Off­set Fr DE SMET rue des Waf­Pons 14'16 An­vers. Tef: 269.05