CI­NE­MA­WE­RELD

OR­GAAN DER CI­NE­MA’S VAN BEL­GIE

Aan­ge­slo­ten bij den ., Bond der Bel­gi­sche Pe­ri­o­die­ke Druk­pers ’’

Sta­tie­plein, 21, Ant­wer­pen « Te­le­foon 5259

PRO­GRAM­MA

HOOFD­BU­REEL EN OP­STEL­RAAD:

ANT­WER­PEN 124, Van Schoon­be­ke­s­traal, 124 ANT­WER­PEN

Te­le­foon Nu 11625 Post­chek N° 62703

BRUS­SEL: Broeks­traat, 37

ME­CHE­LEN: Gil­den­straat, 19

OOS­TEN­DE: GENT :

Langstraat, 55 bis Abra­ham­straat, 5

AN­VERS

LOUIS CA­VENTS

In­stal­la­ti­ons et Répa­ra­ti­ons cT­E­lec­tric!té

Mai­son Prin­ci­pa­le:

21. RUE LÉOPOLD 1

Suc­cur­sa­les:

6o, rue de l’Église 118, rue Na­ti­o­na­le

Ate­liers:

rue Guil­lau­me Tell, 1

GROS

Devis grahr'V sur dem?nie 1 Rue VÎTCOt­te, 88

FA­BRI­QUE

WW FI­I­LIP8

Spéci­a­lité: LUSTRE­RIE

1 BOR­GER­HOUT - [An­vers] —

TE­LEP­HO­NE 5842

IMAC­KIN

Ka ihui­zers­sli­tal,

Brus­sel

Kor­te­lings te Ant­wer­pen:

De laat­ste suk­ses­film met de. hei­oem­de Ar­ne­ri­kaàjns­clie ster

Noü.ma Tal­m­aihtf in

Hare mooie blau­we

oog en lach­te me toe

Grcot­sche Toor.​eelschik­king j

TE HUREN

PE­O­P­LE ON THE FILM

In Eu­ro­pa, zool­ang de po­pu­la­ri­teit van een ci­ne­ma-ar­tist zich niet door een glo­rie­rij­ke rol van twaalf epi­so­den be­sten­digt en zijne beel­te­nis een ci­ne­men-'el­werk niet heeft geïllu­streed, is het zeer zeld­zaam dat zijne aan­komst in bur­ger­krin­gen het zil­ver­werk niet doet weg­slui­ten en de slo­ten van de af­slui­tin­gen der villa’s niet zorg­vul­dig doet na­zien.

• Tus­schen de Ame­ri­kaan­sche over­drij­ving in ee­re­be­tui­gin­gen aan de ster­ren van het scherm, en de bijna al­ge­mee­ne af­kee­rig­heid onzer ge­goed bur­ger­klas­sen te­gen­over de ci­ne­ma-ar­tis­ten is er een on­me­te­lij­ke af­grond.

De in­wo­ners van Grands Rapids (Wis­con­sin) zagen hunne brie­ven dik­wijls ver­lo­ren gaan door het feit dat er eene ver­war­ring hee’rsch­te tus­schen hunne stad en eene an­de­re « Grands Rapids » ge­le­gen in den Staat Mi­chi­gan. Hun ge­meen­te­raad be­sloot de naam der stad te ver­an­de­ren, en eene volks­stem­ming had plaats om te weten welk be­roemd krijgs­man of po­li­tie­ker als peter voor de ex-Grands Rapids zou op­tre­den. Met bijna al­ge­meen­heid van stem­men spra­ken de bur­gers van Wis­con­sin zich uit in het voor­deel van « Pick­ford », eene lieve, maar iet­wat on­ver­wach­te hulde ge­bracht aan het ta­lent der on­ver­geet­ba­re schep­ster van « Daddy long legs » en van zoo­ve­le be­koor­lij­ke ban­den.

On­ge­twij­feld zal dit menig mensch hier doen glim­la­chen, daar men in onze ge­wes­ten, al­vo­rens een bul­le­tijn naar de stem­bus te bren­gen, eerst de po­li­tie­ke opi­nie van den kan­di­daat, zijn ver­le­den, zijne po­li­tie­ke ge­loofs­be­lij­de­nis en zijne mi­nis­te­ri­eele waar­de wen­scht te ken­nen, en ver­ne­men­de dat het hier om eene ci­ne­ma-ar­tis­te gaat, zal zeg­gen: « Maar wie is dan toch die vrouw? » en hij zal het niet be­grij­pen.

Toen Viola Dana te Co­ro­nado Beach de toonee­len van « Match Brea­ker » daai­de, bracht dit op het strand zulke groote toe­loop van nieuws­gie­ri­gen te weeg dat de ven­ters van snuis­te­rij­en en ge­roos­ter­de maïs er gul­den zaken maak­ten. Als dank­baar­heid voor die bui­ten­ge­wo­ne ont­vang­sten door die klei­ne koop­lui ver­we­zen­lijkt, werd er een af­ge­vaar­dig­de aan­ge­duid om, in den naam der gilde, aan Viola Dana, met hunne op­rech­te dank­be­tui­gin­gen de vol­strek­te gra­tis aan­bie­ding van al hunne snoe­pe­rij­en te doen, in geval zij met haar ge­zel­schap op het strand te Co­ro­nado te draai­en had.

In de Ver­ee­nig­de-Sta­ten is het vol­doen­de dat een ar­tist aan het per­so­neel van het minst schit­te­rend stu­dio toe­be­hoo­re opdat hij over­al ont­van­gen worde zooals hij het ver­dient, ’t is te zeg­gen als goed ka­me­raad met on­be­ris­pe­lij­ke ge­woon­ten, en waar­van het immer in­te­res­sant is de kunst­ge­den­ke­nis­sen te door­bla­de­ren.

De ar­tist der « mo­ving -pic­tu­res » wordt in Ame­ri­ka ner­gens uit­ge­ko­zen, hij komt van over­al en men neemt hem waar men hem vindt. Oh! in­dien met het stam­boek der «pe­o­p­le on the film» (men-schen van de film) moest op­ma­ken!

Zie­hier op goed val­len uit, eeni­ge gre­pen bloe­men uit den hof van Film­land.

June Ca­pri­ce volg­de de les­sen der Hoofd­school van Bos­ton; toen zij ver­nam dat een dag­blad een prijs­kamp uit­schreef waar­van het doel was een meis­je te vin­den dat zoo­veel mo­ge­lijk aan Mary Pick­ford ge­leek. Ter ge­lij­ker tijd met eeni­ge ge­zel­lin­nen harer klas­se, zond zij hare photo op, wint de prijs, neemt de trein voor New-York, gaat Wil­li­am Fox vin­den en wordt on­mid­del­lijk aan­ge­no­men.

VW­lA­TUT-ll

ROYAL - ZOOL­OGIE CI­NE­MA

LA VERI­TE

Vivre dans la Vérité, c’est vivre en plei­ne na­tu­re.

C’est en vi­vant cette exis­ten­ce que Pas­cal de Fon­cla­re, sa jeune femme Co­let­te et leurs trois bam­bins con­nais­sent le bon­heur des sages selon Jean-Jac­ques.

Cette déli­ci­eu­se exis­ten­ce de gent­le­man-far­mer et d’amou­reux, est in­ter­rom­pue par l’arrivée dans le pays d’un cou­ple char­mant, ami de Phi­lip­pe de Fon­cla­re eit acquéreur d’un château.

Les nou­veaux châte­lains, le ban­qui­er Da­niel Swift (6q ans, très jeune vieil­lard, plein de mo­der­nis­me et d’in­tel­li­gen­ce, ado­rant sa jeune femme Irène), (cotte dernière 3o ans, du char­me,-du pa­ri­si­o­nis­me et de la vraie tendres­se, pour son très séduisant vieil époux) déci­dent leurs jeu­nes voi­sins â aban­don­ner la vie des champs et à se . fixer dans la ca­pi­ta­le.

A Tout irait par­fai­te­ment bien si... si la gri­se­rie!? de la gran­de ville n’agis­sait trop impéri­eu­se­ment \ r sur la na­tu­re un peu fai­ble de Pas­cal de Fon­cla­re. I* Sa pe­ti­te femme Co­let­te, malgré qu’elle aussi se r soit affinée au con­tact des mon­da­nités, lui ap­paij raît quand même bien sim­plet­te, comparée aux r vrai­es élégan­tes.

C La première femme dont il subît, non sans r dom­ma­ge moral, la séduc­ti­on, est na­tu­rel­le­ment i_ celle dans l’in­ti­mité de la­quel­le il vit, Irène Swift. Le drame sur­git le jour où Da­niel Swift sur­prend, malgré lui, une con­ver­sa­ti­on télépho­nique entre Irène et Pas­cal.

Il avait édifié la for­tu­ne du gent­le­man-far­mer en un an, il lui.​faut qua­ran­te-huit heures pour le rui­ner.

La nuit après une scène vi­o­len­te entre les per­son­na­ges du drame, une ca­ta­strop­he ter­ri­fi­an­te se produit dans l’hôtel.

Dans le si­len­ce de la mai­son en­dor­mie, un coup de feu a ra­len­ti.

Au bruit de la déto­na­ti­on, la jeune femme a une pensée ter­ri­ble: C’est Pas­cal qui s’est vengé.

Alors elle court, elle aperçoit dans le ca­bi­net de Swift par la porte restée enlr’ou­ver­te le corps du ban­qui­er gi­sant parmi les bûches de la che­minée. Elle va. vite, vite, et ac­com­plit, hor­ri­fiée, une be­sog­ne ma­ca­b­re.

On l’arrête. Pas­cal, loin de se récrier lorsqu’elle fait l’aveu de son prétendu crime, l’ac­ca­ble de dures pa­ro­les. La pau­vre pe­ti­te, l’âme déchirée, trou­ve le moyen de lui dire: « Ne crains rien, mon cher amour, je sau­rai bien men­tir jusqu’au bout, tu ne seras pas arrêté. « Il bon­dit ». Mais, Co­let­te, je ne suis pas cou­pa­ble ».

Alors, cette réponse la glace d’épou­van­te et l’empêche de proférer une pa­ro­le: «Pas­cal, je t’ai vu te glis­ser chez Da­niel ».

Ce­pen­dant le lend­emain, à l’in­struc­ti­on, Pas­cal s’est res­sai­si.

I! com­mu­ni­que au juge d’abord, â Co­let­te en­s­ui­te, une let­tre d’Irène dans la­quel­le la jeune femme lui dit que l’in­fa­mie de son mari libère ses scru­pu­les et lui per­met d’avou­er enfin qu’elle aussi l’aime, mais que ja­mais elle ne se résou­d­ra

Pro­gram­me i!ii II au G mars Pro­gram­ma m 11 lot Ifi Mart

1. In­vita­ti­on à la Valse Weber 1. In­vita­ti­on à la valse . . Weber

Revue sci­en­ti­fi­que We­ten­schap­pe­lijk

• » t). Chan­son Na­po­li­tai­ne . C. S. Saëns 3. Chan­son Na­po­li­tai­ne . C. S. Saëns

4. Le Gent­le­man Va­gabond 4. De Gent­le­man Land­loo­per

Grand drame en 5 par­ties et in­ter­prété par Qroot drama in 5 dee­len met Les­ter CUNEO

Les­ter CUNEO et Fran­ce­lia B1L­L1NG­TON en Fran­ce­lia BIL­L1NG­TON in de hoofd­rol­len

r), Car­men (2e suite) . G. Bizet 5. Car­men (2e suite) . . . G. Bizet

G. LA VÉRITÉ G. DE WAAR­HEID

Comédie dra­ma­ti­que en 6 par­ties de Henry Dra­ma­tisch tooneel­spel in 6 d van Her.​ri

ROUS­SEL ft in­ter­prété par Emmy LYNN ROUS­SEL en ver­tolkt door Emmy LYNN

et Mauri­ce RENAUD de 1 ’Opéra et Mauri­ce RENAUD van het Optra

SEr­Li­NE PRod xi AINE

Première représen­ta­ti­on à An­vers, du chef-d’œuvre de D. W. GRIF­FITH

« WAY DOWN EAST »

( A TRA­VERS L’ORAGE )

avec comme prin­ci­paux in­ter­prètes Lil­li­an GISH et Ri­chard BART­HEL­MESS

Ven­d­re­di 16 mars à 8 heures GRAN­DE SOIRÉE DE GALA

Lo­ca­ti­on ou­ver­te tors les jours de 9 à 4 heures au gui­chet du Jar­din Zool­ogi­que

à bri­ser la vie de ia pau­vre Co­let­te.

Dans sa cel­lu­le, le soir même, Co­let­te rusant avec la re­li­gi­eu­se qui la garde, a pu ca­cher un frag­ment de verre. Elle s’ouvre les vei­nes des poig­nets. Pour­quoi vi­vrait-el­le désor­mais?

Tan­dis qu’elle meurt, son in­non­cen­ce et celle de son mari sont pro­clamées dans le ca­bi­net du juge d’in­struc­ti­on par une let­tre-tes­ta­ment.

DE WAAR­HEID

In de rus­ti­ge kalm­te der vrije, volle Na­tuur, in een weel­de vân zon en lief­de leven Pas­cal de Fon­cla­re en zijn jonge vrouw Co­let­te met hun drie lie­ve­lin­gen van kin­de­ren, en ook Filip de Fon­cla­re, Pas­cal’s broe­der en deel­ge­noot in de uit­ba­ting van het voor­ou­der­lijk do­mein. Dit ver­ruk­ke­lijk be­staan van gent­le­man-far­mer’s en ver­lief­den — want Pas­cal en Co­let­te aan­bid­den el­kaar — wordt ge­stoord door de komst van een van Filip’s vrien­den en zijn vrouw die een kas­teel uit den om­trek komen aan te koop­en. Het is de ban­kier Da­niel Swift, een zes­ti­ger, maar nog vol jeugd en mo­der­nis­me, die zijn der­tig jaar-jon­ge­re vrouw — Irène — ziels­lief heeft en die lief­de door even­ve­le ge­ne­gen­heid be­ant­woord ziet.

Snel wordt men ui­terst goede vrien­den, zoozeer zelfs dat Swift, Pas­cal en zijn vrouw er toe over­haalt, te Pa­rijs, in het­zelf­de hotel te komen wonen. En de roes van het mo­der­ne Pa­rij­zer leven greep hen aan... Pacal on­der­gaat de ver­lei­de­lij­ke be­ko­ring van Irène. Maar deze is een recht­scha­pen na­tuur en zij wil niet dat hij zijn vrouw on­trouw worde. Nog dringt hij aan, zijn harts­tocht uit­roe­pend in een te­le­foonsch on­der­houd met Irène. Da­niel Swift — die Pas­cal’s for­tuin in één jaar had op­ge­bouwd — ver­neemt bui­ten zijn wil om, door het lou­te­re toe­val, dit ge­sprek dat hem plots de oogen opent. En het drama breekt los, waar­bij Pas­cal stof­fe­lijk zal ten onder gaan, en dat zal ein­di­gen met den flood- van Swift en de aan­hou­ding van Co­let­te, die haar man plich­tig wa­nend van den moord op den ban­kier, zich zelf be­schul­digt om hem te red­den.

Door x wroe­ging ge­dre­ven be­kent Pas­cal: hij dood­de niet want hij was den nacht der mis­daad bij Irène. Swift pleeg­de zelf­moord. Voor Co­let­te, die lou­ter lief­de was is het de op­per­ste be­proe­ving en nu, in haar cel wil zij ster­ven: haar geluk,

haar lief­de is ge­bro­ken.

In­tus­schen­tijd, wordt bij den on­der­zoeks­rech­ter haar on­schuld be­we­zen door een brief-tes­ta-ment dien Da­niel aan Filip de Fon­cla­re zond.

Van het ui­ter­ste van haar on­zeg­ge­lijk lij­den wordt Co­let­te gered. Pas­cal heeft in de smart de veer­kracht ge­von­den om terug de «goede» mensch te wor­den van wel­eer. Met Co­let­te en zijn drie che­ru­bij­nen vlucht hij uit de dom­pi­ge stad weer naar de Aarde, naar de Na­tuur want daar slechts is waar­heid.

En daar komt zij weer tot het Leven: hij draagt er haar heen op zijn armen, in de heer­lijk­heid van hun her­bo­ren lief­de.

WWWW

.mmmm­Vmmmn.’vvvv

Im­pri­me­rie du (.’entre 26. Rem­part Kip­dorp. An­vers

Autos pour Cérémo­nies. Ma­ria­ges, Baptêmes et Fêtes

Ga­ra­ge J & H. DEHU

Téléphone 3107 42, Canal des Bras­seurs - AN­VERS

VOY­A­GES A L’ÉTRAN­GER - EX­CUR­SI­ONS PRIX A FOR­FAIT

OU­VRA­GES DE DAMES|

OU­VRA­GES DES­SINÉS

LAI­NES, SOIES, CO­TONS, COU­VRE-LITS, NAP­PES, STO­RES, BON­NET­TE­RIE A LA MAIN, DEN­TEL­LES, JUM­PERS

MAI­SON EMMA

Il \ ND WERKE IV

WOL, ZIJDE, KA­TOEN. BED­SPREI­EN, TA­FEL-KLEE­DE­REN, STO­RES, KAN­TEN, HAND­BREI­GOED, JUM­PERS

fg An­vers, Rue Von­del­straat, 15, Ant­wer­pen

FOU­FIF­tU­J­RFS

Ate­lier spécial de répa­ra­ti­ons et trans­for­ma-: tions de four­ru­res:

GRAND CHOIX

MAI­SON DE CON­FI­AN­CE

MARCHÉ St. JAC­QUES, 33

Huis MAR­GU­E­RI­TE

Groote keus in Klee­de­ren voor Dames en Kin­de­ren:

Bui­ten alle con­cu­ren­tie

Alle soor­ten Zij­den Flu­wee­len, Stof­fen en El­legoe­de­ren. Lin­ge­rie, Kou­sen enz

Wij maken alles op maat

PRO­VIN­CIES­TRAÂT, 177

HA­BIL­LEZ

VOS

EN­FANTS

BRI­TAN­NIA

77, Lon­gue rue d’Ar­gi­le

I Slux JModèles élégants 1

14, rue Na­ti­o­na­le - 57, rue Bréde­ro­de 0

S 13, rue des Peig­nes

@ NOTRE GRAN­DE SPE­CI­A­LI­TE g

Blou­ses - Robes - Pa­le­tots 1

Le plus grand choix de la ville 0

Q) Mai­sons conn, comme étant les moms che­res g

&9G&G996999999

SEULE MAI­SON BEL E D’IM­PORTA­TI­ON DI­REC­TE DE THES SUR­FINS

Dhee­re Bro­thers Tea Tra­ding C

TEA-CRO­WERS. IM­POR­TERS BLEN­DERS & PAC­KERS

Head Of­fi­ce: ANT­WERP, 4, Marché aux OEufs

Bran­ches: CO­LOM­BO, CAL­CUT­TA, BA­TA­VIA, HONG-KONG

AGEN­CES: BRUXEL­LES, MA­LI­NES, GANO, LIEGE, EUPEN, NAMUR, DI­NANT, BRU­GES,

OS­TEN­DE, MONS, ETC,

Prop­riet­ors of the de­li­cious “ TJI­BOUN1 TEA,, and

AGEN­CES! LOND­RES, AM­STER­DAM, PARIS, MAR­SEIL­LE, GENÈVE, BALE, AIX-LA-CHA­PEL­LE, HAM­BOURG, MO­SCOU, LUXEM­BOURG, (G. Q. ETC.

DMEE­RE’s

High grade blends

THES EN GROS ET DEIRI GROS ex­porta­ti­on VENTE EX­CLUS. DE THES DE QUA­LI­TE SUPER.

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adres­sez-vous à la Bras­se­rie

VAN HOM BEECK

BER­CHEM - Tél. 5210

BIE­RES en BOU­TEIL­LES - en FUTS

Mai­son BERTH Y

106, rue de l’Eg­li­se, 106

rww

FOUFt­HU­FLES

Ar­ran­ge­ments — Répa­ra­ti­ons Con­ser­va­ti­on de four­ru­res Prix avan­ta­geux — Tra­vail soigné

SIN­CLAIR

Union Pétro­le­um Com­pa­ny of Bel­gi­um

SIN­CO­GAS­O­LI­NE

Es­sen­ce pour Autos et Motos DÉPO­SI­TAI­RES

LEY­SEN & PAU­WELS

Téléph 3551 — Adr. télég.: SIN­CO­LI­NE-AN­VERS

Lon­gue rue Van Bloer, 138, AN­VERS

DE­MAN­DEZ-EN DANS VOTRE GA­RA­GE, ES­SAY­EZ ET COM­PA­REZ

THE LON­DON STOMfî

MEU­BE­LEN en CHAI­SES-LON­GUES

Eet- en slaap­ka­mers in eik en aca­jou van af 800 fr. tot 2100 fr. Keu­ken­in­rich­tin­gen 350 fr. tot 750 fr. Sa­lon- en ve­ran­dah­gar-ni­tu­ren 250 fr. tot 350 fr Chai­ses-lon­gues en bed­den­goed 75 fr. tot 200 fr. — Geen fa­briek­werk — Ste­vig hand­werk.

Be­ch­streek­sche ver­koop uit de werk­hui­zen van

L. VAN DEN WYN­GAERT

50, ME­CHEL­SCHE STEEN­WEG, 50

Huis van ver­trou­wen — Ma­ti­ge prij­zen Eer­ste kwa­li­teit ge­waar­borgd

PHO­TO­GRA­VEURS

DES­SI­NA­TEURS

EXE­CU­TI­ON RAPI­DE ET SOIG­NEE

Clai­re Whit­ney, uit de klas­se ko­men­de, maakt van de af­spraak met hare moe­der in de 14e straat ge­bruik, om in het stu­dio van Grif­fith, dat zich in de buurt be­vond, door te drin­gen, ver­toont zich, be­valt, en treedt ’s an­de­ren­daags in de eer­ste toonee­len van een nieu­we film op.

Bes­sie Love was op lója­ri­gen ou­der­dom nog leer­lin­ge aan de hoofd­school te Los An­ge­les; zij trach­te de­zelf­de kans te wagen als Clai­re Whit­ney, bood zich zon­der aan­be­ve­lin­gen aan Grif­fith aan die haar een klei­ne rol in « On­ver­draag­zaam­heid » toe­ver­trouw­de. Die klei­ne rol is sinds­dien veel be­lang­rij­ker ge­wor­den.

Mabel Nor­mand po­seer­de bij de mo­de-teek­e­naars. Olive Tho­mas was win­kel­juf­fer te Pitts­burgh. Edna Pur­vi­an­ce was de se­kre­ta­ris­se van een nij­ve­raar te San Fran­cis­co, zij las de aan­kon­di­ging van Char­ley Chap­lin, een type van jong blond meis­je vra­gen­de om aan zijne zijde in blij­spe­len op te tre­den. Hon­der­den wer­den op­ge­roe­pen. Edna werd door Char­ley uit­ver­ko­ren.

Ha­rold Lock­wood ver­kocht lin­nen ach­ter de toon­bank van een win­kel te Brook­lyn, al­vo­rens aan de « Fa­mous-Play­ers » ver­bon­den te wor­den.

Larry Semon, hier het best ge­kend onder den naam van Zi­go­to, was poet­sen­ma­ker op de toonee­len der «mu­sic-halls» waar zijn vader de « toe­schou­wer van goe­den wil » hyp­no­ti­seer­de. Vi­ta­g­raph biedt hem nu één mil­li­oen dol­lar (15 mil-li­oen franks) per jaar aan.

Lon Cha­ney, de kreu­pe­le uit « Sa­tans-ziel » en « Het Mi­ra­kel » was vroe­ger hel­per in het scher­men­ma­ga­zijn aan fr. 1.25 per avond en bij ge­le­gen­he­den slan­gen-mensch. Nu is hij eene « star » van eer­ste groot­te.

Vir­gi­nia Faire, de lau­re­a­te van een prijs­kamp uit­ge­schre­ven door de Mo­ti­on Pic­tu­re Ma­ga­zi­ne, werd door Ru­dy­ard Kip­ling per­soon­lijk uit­ge­ko­zen om de rol van Amee­ra in zijn roman « Wit­hout Be­ne­fit of Cler­gy » te ver­tol­ken.

Ru­dolf Va­len­ti­no, oud kunst­tui­nier, ver­sleet zijne zolen als groom in de hall van een hotel te San Fran­cis­co toen hij

werd uit­ge­ko­zen om de rol van Julio in « De Vier Rui­ters van den Opo­ca­lyp­s­no » te ver­tol­ken.

De Ame­ri­kaan­sche Ma­cis­te, Bull Mon­t­a­na, werk­te vroe­ger in eene steen­groef al­vo­rens aan het Lasky Stu­dio ver­bon­den te­wor­den, én Monte Blue was vroe­ger een ge­woon baan­wer­ker. Ze­ke­ren dag draai­de men in de na­bij­heid waar Monte Blue aan ’t ar­bei­den was toen een der ver­tol­kers door een zon­ne­steek ver­hin­derd werd te draai­en. Monte Blue kwam ij­lings toe­ge­loop­en om de on­ge­luk­ki­ge te hel­pen, maar de di­rec­tor liet er hem geen tijd toe: hij zag in Monte Blue de ge-, wen­sch­te plaats­ver­van­ger en nu draait hij ( nog.

Edna Whe­a­ton stu­deer­de de mu­ziek te New-York toen zij door eene jury werd aan­ge­duid om de rol der Schoon­heid in den film « Ex­pe­rien­ce » der Pa­ra­mount te ver­tol­ken.

Flo­ren­ce Vidor, eene der mooi­ste en lief­ste meis­jes uit Ca­li­for­nië, was vroe­ger win­kel­juf­fer. Haar pa­troon nam eens deel aan eene ten­toon­stel­ling en zij werd aan­ge­we­zen om de « stand » der firma te be­wa­ken. De ope­ning der ten­toon­stel­ling werd ge­draaid en toe­val­lig kwam Flo­ren­ce Vidor volop in het veld van het op-na­me-ap­pa­raat. De film ont­wik­keld, be­vond men dat Flo­ren­ce Vidor ui­terst pho­to­graphi­sche was.​Het ove­ri­ge volg­de.

De aan­ge­haal­de voor­beel­den zijn allen af­kom­stig uit Ame­ri­ka. Hier, in Eu­ro­pa, moet eene ci­ne­ma-ac­tri­ce door­gaans eerst een be­roem­de naam op ’t tooneel ver­wor­ven heb­ben al­vo­rens zij kans hebbe een suc­ces­vol­le band te draai­en, en te hopen was het wel, dat de re­gis­seurs met dien ouden sleur kon­den bre­ken en zich van alle ge­hei­me in­vloe­den vrij maken, en alzoo hun keuze de vrije gang te laten gaan.

De be­roemd­ste ci­ne­ma-ar­tis­ten zou­den dan dik­wijls uit gansch an­de­re mid­dens kun­nen komen en de Stil­le Kunst zou er zich het best bij be­vin­den. Nemo.

CI­NE­MA WE­RELl» -

"MIJN­HEER VIOLA DANA,,

Met deze be­woor­ding zou men deze lieve Metro star kun­nen aan­spre­ken in­dien men ge­le­gen­heid hadde haar tij­dens

de op­na­me van haar laat­ste band « Cri­no­li­ne en Ro­man­ce » te ont­moe­ten. In ze­ke­re toonee­len van dezen film draagt zij eene man­nen­kleeding, die haar, zooals men ziet, niet te nauw past.

VIOLA DANA

The litt­le co­me­di­en­ne, ap­pe­a­ring in “Cri­no­li­ne and Ro­man­ce,” sought high and low for a cos­tu­me which would be a per­fect mis­fit, and se­lec­ted this one.

Ci­ne­ma-Sil­hou­et­ten

De ci­ne­ma-ver­toon­in­gen heb­ben nu hunne ge­trou­wen, hunne typen, hunne dui­de­lijk af­ge­teek­en­de per­soon­lijk­he­den.

Vroe­ger reeds, heeft men voor het schouw­burg­pu­bliek, de ver­schil­len­de ty­pi­sche per­son­na­ges, in en­ke­le trek­ken vast­ge­legd; zoo had men de sil­hou­et­ten van den op­ge­ver, van den abon­nent, mu-zie­kant, brand­weer­man, de be­zoe­ker van het pa­ra­dijs, enz., maar nu dat de ci­ne­ma.

CI­NE­MA WE­RELD »

stil­aan de bo­ven­hand gaat rie­men ont­moet men in de de ci­ne­ma­za­len ins­ge­lijks ze­ke­re ty­pi­sche kop­pen.

Zoo heeft men o.a.

EEN LAS­TIG MENSH

Zooals een las­tig mensch in den schouw­burg be­staat, zoo be­staat hij ins­ge­lijks in de ci­ne­ma’s. De las­ti­ge mensch doet on­ver­an­der­lijk zijne in­tre­de juist wan­neer het be­lang­wek­kend­ste deel van den film wordt af ge­rold. On­danks het ge­smeek van den plaats­aan­wij­zer wil hij toch in den zwar­ten nacht zijne plaats in­ne­men. Te dien einde ver­plet hij in de duis­ter­nis de voe­ten dier­ge­nen die zon­der ach­ter­docht in zijn be­reik plaats namen; stuurt zijn el­le­boog in het oog der dikke dame en plaatst de palm zij­ner hand in de volle facie van den def­ti­gen me­neer.

Nog maar even zit hij neer dat hij uit­roept: hij kent de film, hij heeft hem reeds drie­maal ge­zien in drie ci­ne­ma’s waar­van hij de naam, adres, ei­ge­naar, geld­schie­ters, le­ve­ran­ciers en ge­rant

noemt. Hij legt zijne ge­buur­vrouw uit wat er .« komen gaat ». Hem in­te­res­seert dat niet meer: ten an­de­re is de film idi­oot... hij wacht tot hij ten einde is, wordt on­ge­dul­dig, haalt de schou­ders en de knieën op, gromt, hoest, geeuwt, ver-wen­scht een in­ge­beel­de tocht, en klaagt over het tril­len van het beeld op het doek.

Ein­de­lijk is de band af­ge­rold en gaat de ope­ra­teur tot het vol­gend num­mer over. Maar zie! de me­neer kent weer dien film! Geen geluk... der­ge­lij­ke te­gen­val over­komt hèm alléén... moet toch dom zijn, nu juist in deze ci­ne­ma te komen. Zooals al­tijd is het zijne vrouw die de schuld van alles is; zij is het die hem ver/ hin­der­de naar dien ci­ne­ma te gaan waad V heen hij reeds van den vo­ri­gen dag wilde.

« Oh! Me­neer, de vrou­wen... Ik weet niet of u ge­trouwd zijt; maar in­dien u het niet zijt, blijf dan vrij­ge­zel, ge­loof mij: het hu­we­lijk is eene lo­te­rij, waar­in nie­mand het groot lot trekt. Zooals met mij nu, ik was 25 jaar oud, mijn vader... » De al­leen­spraak gaat voort, of u zou het hem kracht­da­dig moe­ten ver­hin­de­ren.

BULL MON­T­A­NA’S

DRAAD­LOOZE TE­LE­FOON

Bull Mon­t­a­na, oud-bok­ser en oud-steen­groef­ar­bei­der wordt door­gaans in Ame­ri­kaan­sche fil­men als ga­lei­boef of eenig ander def­tig per­son­na­ge ge­be­zigd.

De Metro ech­ter laat hem nu « Rob' Em Good », eene pa­ro­die op Dou­g­las Fair­banks film « Robin Hood » draai­en. Links schijnt de draad­looze te­le­foon hem on­aan­ge­naam­he­den, bed­ser­moe­nen, te laten hoo­ren, ter­wijl er rechts, de too­nen van een vrool­ij­ke Jazz-band in zijne ooren klin­ken. 1

BED­TI­ME STO­RIES! JAZZ!

Bull Mon­t­a­na, cave man co­me­di­an of “Rob ’Em Good,” finds yo«j don’t al­ways get what you want right away on the radio.

CI­NE­MA­WE­RELD »

CD

QÏ CO

ajg

ON or

k, QJ

3 4) _lCG

M cO {SJ

CM 1) CT\

cc Ö0 (6

DE ON­BE­KEN­DE PRIN­SES

(LA PRIN­CES­SE IN­CON­NUE)

Au­bert

met N AZI­MO­VA

Au­bert

Prin­ses Olga, we­du­we van een Kauk­asi­schen grond­be­zit­ter, woont te' New-York en helpt immer nood­lij­den­de kun­ste­naars. Zij wordt door ze­ke­ren Brow­son. een harer vrien­den, in haar werk bij­ge­staan en deze is al­tijd te vin­den om al hare lus­ten en gril­len te vol­doen.

Haar lie­ve­lings­schrij­ver is Owen Carey dien zij on­der­steund bij mid­del van Brow­son, maar om door te­leur­stel­ling ge­trof­fen te wor­den wil zij een on­be­ken­de voor den Rich­ter blij­ven.

Owen Carey erft een groot for­tuin. Hij ver­trekt om van eigen geld te ge­nie­ten en gaat aan de kus­ten wonen. Hij neemt als se­kre­ta­ris een vroe­ge­ren vriend Fran­ck Man­ners, daar hij denkt dat alléén ar­moe­de de bron der kunst is.

Owen heeft zijn ech­ten naam terug aan­ge­no­men en valt als slacht­of­fer van twee ge­luk­zoe­kers, Mijn­heer en Me­vrouw Col­ben, die trach­ten hunne doch­ter Annie door hem te doen huwen. De Prin­ses vlucht van de stad weg om aan de nieuws­gie­rig­heid van den ver­te­gen­woor­di­ger van haar land te ont­snap­pen en komt ook in de­zelf­de bad­plaats aan. Zij kan Craf­fe­ler welke de beste ka­mers en ta­fels be­hou­den heeft niet ver­dra­gen. Hij. wil noch­tans met de jonge vrouw, die onder den naam van Pa-po­va in­ge­schre­ven staat, ken­nis maken. Zij ver­mijdt hem en wil Fran­ck Man­ners, die zij voor een dich­ter neemt, ver­o­ve­ren.

Een jonge Rus komt een wei­nig later zich bij de Prin­ses aan­biedèn. Plot­se­ling in te­gen­woor­dig­heid van Graf fel­ler ge­steld vraagt de Prin­ses hem, haar mede te nemen, daar zij vreest naar haar land terug ge­roe­pen te wor­den. Zij ver­trek­ken te samen en komen in het ge­berg­te in een hotel aan dat juist dat der Col­ben is. die be­slo­ten heb­ben een groo­ten- slag te slaan.

Zij moe­ten Craf­fel­ler doen ver­den­ken en hem ver­plich­ten hunne doch­ter te huwen. Maai- de wei­ni­ge uren die de Prin­ses met Craf­fe­ler had door­ge­bracht heeft haar toe­ge­la­ten hem te doen ken­nen. Door een echte vrou­wen­list weet zij het plan der Col­ben te doen mis­luk­ken..

De ge­heim­zin­ni­ge Rus heeft het spoor van de Prin­ses terug ge­von­den. De jonge vrouw en' Craf fel­ler ver­trek­ken daar­op plot­se­ling.

Maar de dich­ter ver­neemt dat het tes­ta­ment van zijn oom ge­von­den is, en dat hij weer­om den vroe­ge­ren armen jon­gen is. De Prin­ses die de ware iden­ti­teit van Craf­fel­ler nu kent doet hem hare lief­de voe­len. Maar hij wei­gert haar te huwen daar zij rijk en hij arm is.

De aan­komst van den ge­heim­zin­ni­gen Rus komt alles re­ge­len.

De jonge man laat de Prin­ses weten dat haar goe­de­ren ver­beurd ver­klaart zijn door de nieu­we re­geering en dat zij, zooals de jonge dich­ter, zon­der geld­mid­de­len is.

En daar zij bei­den nu arm zijn, kun­nen zij huwen en ge­luk­kig leven.

AU­BERT, 4«, De Brou­ckère­plaats, 40, Brus­sel

« CI­NE­MA WE­RELD

Storm in ’t Ge­berg­te

(L’OU­RA­GAN SUR LA MON­TAG­NE)

Insce­nee­ring, film­vegie en sce­na­rio van Ju­lien Du­vi­vier

VER­TOL­KERS

Op­zie­ner ....​Gaston. Jac­quet

Vi­o­let Coo­per .... Lot­tie Lohring

Phi­lip­pe Aurélien.... Char­les Beuve

Het heele drama heeft plaats in 36 uren Film in 6 dee­len

De storm woedt hevig. Door het weder en zijn zie­ke­lij­ken toe­stand weer­hou­den, heeft zich Phi­lip­pe Aurélien, een vol­bloed pa­rij­ze­naar, aan ’t schrij­ven gezet. Aan wie?.. dit heeft geen be­lang.. Wat?.. De en­ke­le in­ter­na­ti­o­na­le gas­ten die het sei­zoen in het « Win­ter­pa­leis der Alpen » vol­ein­di­gen, be­staan nog uit: Bo­na­rel, de jo­li­ge fransch-man en zijn lief­je Wandg, de nicht van de Rus­si­sche tante Or­loff; lord Bar­nett, En­gel­sche men-schen­ha­ter; de ho­tel­hou­der eri James, zijn voor­naams­te be­dien­de, het bal­let­korps. en.. de fan­tas­ti­sche Ame­ri­kaan­sche Vi­o­let Coo­per, die Aurélien innig lief heeft en hier­van be­wust is.

Jac­ques Fou­vrières, ren­te­nier, die zich in ’t gast­hof komt ves­ti­gen, be­weert dat hij ziek is en vlucht het ge­zel­schap.

Een beig­be­klim­ming staat op het pro­gram­ma van den vol­gen­den dag. doch Jac­ques Fou­vrières en Phi­lip­pe Aurélien, zul­len er niet aan deel­ne­men.

Door een te­le­gram wordt Aurélien door zijn vader naar Pa­rijn te­rug­ge­roe­pen.

De berg­be­stij­ging heeft plaats gehad. De ho­tel­hou­der ont­vangt een te­le­gram van 'de po­li­tie, waar­door hij ver­neemt dat een ge­vaar­lijk ban­diet Jean Vil­lars, ge­volgd door den de­tec­tief David, in' aan­tocht is. James neemt ken­nis van dit te­le­gram en tante Ol­roff. ver­kiest het te wagen hare nicht tegen te gaan, lie­ver dan in het gast­hof te blij­ven waar men reeds haar ju­wee­len ge­roofd heeft.

Ter­wijl de vrool­ij­ke gas­ten te­rug­keeren, zon­der Bar­nett, die in de sneeuw is blij­ven ste­ken, is David op weg naar het gast­hof en James spoor­loos ver­dwe­nen.

En­ke­le uren later, komt David in ’t gast­hof aan.

Vi­o­let Coo­per ont­dekt onder haar bed­ste­de het lijk van James».

Bar­nett, die men, in het ge­berg­te ver­dwaald waan­de, is reeds ge­rui­men tijd terug. Jac­ques Fou­vrières, over­han­digt aan Aurélien het uur­werk dat in de kamer van Vi­o­let ge­von­den werd, ter­wijl zij hulp was gaan halen.

Na het mid­dag­maal ver­klaart David aan Bo­na­rel dat hij zoo wat ie­der­een ver­denkt.

De tante bestätigt het ver­dwij­nen van haar. dia­man­ten hart, dat David on­mid­de­lijk te v&or-schijn haalt uit een der zak­ken van Bar­nett, die hier­door gansch ont­hutst is.

lu het ge­berg­te den­ken de ge­lei­ders hulps­kre­ten te hoe­ren. Zij luis­te­ren aan­dach­tig.. doch alles is kalm.

Om 11 ure, ver­langt Aurélien een on­der­houd met Vi­o­let voor zijn ver­trek.

Te mid­der­nacht stelt David een­ie­der ge­rust en al de gas­ten ver­voe­gen ge­wil­lig hun slaap­ver­trek. In de wan­del­gan­gen wordt de ho­tel­hou­der al zijn geld ont­no­men en Jac­ques Fou­vrières door een har­den slag op het hoofd ge­raakt, valt be­wus­te­loos bin­nen in de kamer van Vi­o­let, waar Aurélien zich be­vindt. Fou­vrières komt stil­aan tot be­zin­ning en bestätigt de sa­men­komst van de twee jonge gas­ten.

En wel­dra in het rijk der droo­men, be­ne­ve­len de her­sens van den sla­pen­den, de over­span­nen in­beel­din­gen.

Een enkel man waakt: David.

’s Mor­gens vroeg, bestätigt Bar­nett het ver­dwij­nen van zijn gold lasch en Bo­na­rel dat hij gansch be­sto­len is.

David, die op een leun­stoel ge­slui­merd heeft, ver­klaart dat hij den schul­di­ge kent en de aan­komst van het par­ket af­wacht.

C CI­NE­MA­WE­RELD i

Een man, gansch be­bloed, komt zich bij den ho­tel­hou­der aan­bie­den. Het is de op­zie­ner David, die het nieuws brengt, dat- de be­drie­ger die zich onder zijn naam heet aan­ge­meld, nie­mand an­ders is als de ban­diet Jean Vil­lars.

Jac­ques Fou­vrières.​de raad­sel­ach­ti­ge zieke, maakt zich, nu be­kend: Stéphane Ver­dier,, pri­vaat de­tec­tief, op zoek naar den ban­diet, die hij hoopt aan ’t ge­recht te kun­nen over­le­ve­ren.

En de op­zie­ner David ver­telt aan de be­vreesd, toe­hoor­ders, op welke wijze hij, .bij de ach­ter­vol­ging van den ban­diet, werd aan­ge­val­len en van zijn een­zel­vig­beids­be­wij­zen be­roofd.

De tante doet hier te­recht op­mer­ken dat James ver­moord werd en haar ju­wee­len ge­sto­len, vóór de aan­komst van den ban­diet.

Stéphane Ver­dier komt er tus­schen en dwingt Aurélien het ge­heim op te kla­ren. James, die door het te­le­gram de aan­komst van den ban­diet kende, maak­te er ge­bruik van om de ju­wee­len der tante te ste­len. Hij was juist zin­nens het­zelf­de mis­drijf te be­gaan in de kamer van Vi­o­let, toen Aurélien hem ver­rast­te; maar zijn te­gen­woor­dig­heid in die plaats niet kun­nen­de ver­recht­vaar­di­gen moest hij het stil­zwij­gen be­wa­ren. James, in zijn val, had zich den sche­del ge­bro­ken. Voor wat Stéphane Ver­dier be­trof, had Jean Vil­lard be­kend, dat hij hem had wil­len af­ma­ken om zijn ver­vol­gin­gen te ont­ko­men,

Bo­na­rel spoedt zich den ban­diet te ach­ter­vol­gen en na een lange reis door den sneeuw kan hij hein aan­hou­den. Een wreed ge­vecht bnt­staat. Bo­na­rel gaat het on­der­spit del­ven, wan­neer de au­to­mo­biel van het par­ket met groote snel­heid komt aan­ge­re­den en hem uit zijn ge­vaar­lij­ken toe­stand redt. Iu zijn vlucht wordt Jean Vi­li­ars door een kogel ge­trof­fen en doodelijk ge­wond valt hij en ver­dwijnt in een af­grond.

De toe­stand klaart op, de kalm­te her­leeft. Bo narel maakt van de ge­le­gen­heid ge­bruik om aan nicht Wanda te ver­kla­ren dat het hem van tijd tot tijd walgt nog lan­ger jong­man te blij­ven.

Eeni­gen tijd later te Pa­rijs, geeft Aurélien in de « Hee­ren­club » le­zing van zijn werk: Storm in ’t Ge­berg­te » en stelt te­vens aan zijn vrien­den zijn ge­lief­de vrouw, Vi­o­let, voor.

OF­FI­CE GÉNÉRAL CINÉMA­TO­GRAP­HI­QUE

de Brou­ckère­plaats, 22 BRUS­SEL - - tel. br. 183.93

12

Haard­ste­de in Nood

(What’s wrong

Ver­tol­kers: Bar­ba­ra Cast­le­ton, Mon­ta­gue Love, Con­stan­ce Ben­net.

Jack Lee, jonge teek­e­naar, werkt op de bu­ree­len van den groo­ten New-Yor­ker aan­ne­mer James Bas­com... Hij is ge­luk­kig, heeft een lieve vrouw ge­huwd en een kind­je is uit het hu­we­lijk ge­bo­ren. Het is de lie­ve­ling van het paar!

Op het­zelf­de ver­diep als Lee, woont eene jonge we­du­we, Miss Al­lis­ter, dol op he­den­daag­sche ver­ma­ken! Een mid­dag maakt zij bij toe­val ken­nis met Jac­que­li­ne, de vrouw van Lee, en zij noodigt haar uit om mede naar een « thea » te gaan... Jac­que­li­ne, de een­vou­di­ge, klei­ne huis­moe­der, voelt niet welk ge­vaar­lijk pad zij in­ge­sla­gen heeft!... Hare nieu­we vrien­din wak­kert in haar een on­af­han­ke­lij­ke geest op en dit met hare lust tot ge­nie­ten zal het geluk van den armen Jack ver­woes­ten.

James Bas­com, Jack’s werk­ge­ver, heeft eene doch­ter, de schoo­ne Renee, nogal vrij op­ge­voed door eene zwak­ke moe­der en een immer door druk­ke be­zig­he­den op­ge­hou­den vader... Miss Bas­com is de ware mo­der­ne juf­frouw, die al­leen op vreug­de en praal be­lust is. Zij tracht noch­tans een rijke man te kun­nen vin­with the Women)

den, die al hare gril­len zal kun­nen vol­doen.

In­tus­schen droomt Jac­que­li­ne Lee, door Miss Alis­ter hier­toe aan­ge­spoord, niets dan van schouw­bur­gen, dans­fees­ten en an­de­re ver­ma­ken. Dit alles geeft groo-te zor­gen aan Jack, die een ver­meer­de­ring van sa­la­ris moet aan­vra­gen. De aan­ne­mer wei­gert noch­tans en ei­scht het ont­slag van zijn be­dien­de...

Jac­que­li­ne valt lager!... Haar eigen huis is de bij­een­komst van een bende nacht­loop­ers ge­wor­den, die er gan­sche nach­ten dan­sen en drin­ken, ter­wijl in een aan­pa­len­de kamer, een zui­ver kind­je zach­te rust ver­langt...

De moe­der, die slechts op haar eigen ver­maak denkt, moet het klein­tje door ge­bu­ren doen ver­zor­gen..*. Op ze­ke­ren dag wil het zijn bal nemen en valt door het ven­ster!...

De tus­schen­komst der dood is noodig ge­weest!... Nu ver­staat de moe­der wat zij mis­daan heeft!... Zij ont­waakt na een ver­schrik­ke­lij­ke nacht­mer­rie, in de­wel­ke zij haar geluk zag ver­woes­ten... Haar ' oogen ope­nen zich... Zij be­grijpt haTe fou­ten!

De he­den­daag­sche haard­ste­de is in nood!... en de waan­zin van som­mi­ge vrou­wen, door praal ver­blind, brengt dik­wijls de hei­li­ge ver­ee­ni­ging der fa­mi­lie in ge­vaar.

So­leil Le­vant Films

29. ZE­RE­ZOS­TRAAT, 29 - BRUS­SEL

« CI­NE­MA WE­RELD »

Brie­ven­bus Ci­ne­ma’s

Van Schal­le­bru­no. — 1. «De Brug der Smar­ten» werd ver­tolkt door An­to­niet­ta Cal­de­ra­ri.

2. Marie Wal­camp draait voor­loo­p­ig niet; adres: Uni­ver­sal Stu­dio’s, Uni­ver­sal City (Cal.) U.S.A.

3. Pearl White is in een Zwit­sersch Sa­na­to­ri­um wat rust voor hare over­moei­de ze­nu­wen gaan zoe­ken.

Syl­vie. — 1. Om adres­sen van eeni­ge ci­ne­mas­ter-ren te ken­nen ge­lie­ve re­gel­ma­tig de Brie­ven­bus te vol­gen.

2. Die namen zijn de dek­na­men der vra­gers.

Willy Fred. — Nemen uw aan­bod in nota en hopen er in een onzer vol­gen­de num­mers op terug te komen.

Je­an­ne. — Emile Drain ver­tolk­te do rol van Na­po­le­on in « D’Aig­lon­ne ».

Merma. — 1. De ti­tel­rol van « De Maagd van Stam­boul » was Pris­cil­la Dean en niet Alla Na­zi-mo­va.

2. Alla Na­zi­mo­va ver­tolk­te de hool­d­rol in « De Roode Lan­taarn ».

Kerda. — Henny Por­ten is op 7 Ja­nu­a­ri 1888 te Mag­de­burg ge­bo­ren als doch­ter van Franz Por­ten. Duit­se­her, die aan den Stads­schouw­burg al­daar ope­ra­zan­ger was; dus is zij wel de­ge­lijk eene Duit-sche; nu draait zij te Ber­lijn voor eigen re­ke­ning.

Gyl-Gyp. — 1. Mario Au­sonia, adres w c/o Uf­fi-cio Ci­ne­ma­to­gra­fi­ca Ita­li­a­na, üfii­cio Stam­pa, Rom a (Ita­lia).

2. Norma Tal­m­ad­ge, adres: 3/8 East,48th Street, New-York City (U.S.A.).

3. Wal­la­ce Mac Do­nald: Ince Stu­dio, Cul­ver City (Cal.) U.S.A.

Lud­wig. — 1. Mit­chel Lewis, adres; 418, Mason Buil­ding, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. Mar­cel Le­vesque, adres: 7, rue de Beme, Paris,

Smold. 1. Frank Mayo, adres: 7018, Fy­an­klin Ave­nue, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. Zeena Keefe, adres: 230, West, 79th Street. New-York City (U.S.A.).

3. Bes­sie Bar­ris­ca­le, adres: Brun­t­on Stu­dio, 5341, Mel­ro­se Ave­nue, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

Ele­baers. — 1. Wil­li­am Far­num is op 4 Juli 1876 ge­bo­ren; ge­huwd met Olive White.

Warda. —- 1. Ri­chard Lund, adres: 15, Schle-ga­ti­on, Lid­ni­ga Vil­la­stad (Zwe­den).

2. De echt­ge­noot van Pris­cil­la Dean in « Bui­ten de Wet » is Whee­ler Oak­man en is haar wer­ke­lij­ke echt­ge­noot; de ban­diet was Lon Cha­ney.

3. De rol van Ma­ha­rad­jah in « De Lie­ve­lings-vrouw van den Ma­ha­rad­jah » werd ver­tolkt door Gun­nar Tol­naes; de lie­ve­lings­vrouw was Lily Ja­cob­sonn; adres van hei­den: Nor­disk Film, 45, Yim­mel­kaf­tet, Ko­pen­ha­gen (De­n­e­mar­ken).

Belga. —- 1. Vi­o­let Mer­se­reau, adres: Hotel Mon­te­rey, New-York City (U.S.A.).

2. Easy Bree­zy is reeds sinds eeni­gen tijd dood; over­le­den ten­ge­vol­ge een au­to-on­ge­luk.

Molly. — 1. Char­les Ray, adres:;1475, Flem-nig Street, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. Wil­li­am Duncan, adres: Athle­tic Club, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A'.

3. Larry Semon (Zi­go­to), adres: Vi­ta­g­raph Stu­dio, 1708,Ta|lmad­qe Street, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

Snow­man. — 1. Norma Tal­m­ad­ge is op 2 Mei 1897 ge­bo­ren.

2. De ro' van Dr John Rans­ond in «De Eeu­wi­ge Eva » wercf ver­tolkt door Ed­ward Burns.

3. Tho­mas Meighan is ge­huwd met Flo­rencé Ring.

Bond. — 1.​Harold Lloyd (Lui), adres: 369 South Hoover Street, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

San. —• Vi­vi­an Mar­tin is .in 1898 te Grand Rapids {Mi­chi­gan U.S.A.) ge­bo­ren; op zes­ja­ri­gen

ou­der­dom was zij reeds op ’t tooneel. Ge­huwd mei C. Jef­fer­son,

2. Wanda Treu­mann is rond de 35 jaar oud, ge­huwd met Carl ’Treu­mann; adres: Am Park, 15, Ber­lin-Schöne­berg (Duit­sch­land).

3. Viggo Lar­sen is rond de 40 jaar oud, adres; Prinz­re­gent­stras­se, 24, Ber­lin-Wil­mers­dorf (Duit­sch­land).

Blond­je. — 1. De hoofd­rol in «He­li­o­troop» werd ver­tolkt door Fred Bur­ton, de man met de he­lio-troop­geuî.

2. W.​anda Treu­mann filmt nog volop, dóch niet meer met Viggo Lar­sen.

Pa­ramt. — 1. Ralph Gra­ves, adres: Athle­tic Club, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. Gre­go­ry Scott, adres: 2, Ken­yon Man­si­ons, West Ken­sing­ton (En­g­land).

3. Grace Darm­ond, adres: 7216, Franklin Ave­nue, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

Ge­or­ges. — 1. Betty Comp­son is in 1901 tu Be­a­ver City ge­bo­ren.

2. Mar­jo­rie Daw is in 1903 te Co­lo­ra­do Springs ge­bo­ren; adres: 6607. st. Fran­cs Court, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A,

3. Ver­tol­kers van « De Wees » l’Orp­he­li­ne): .San­dra Mi­lo­wan­off, Ge­or­ges Bis­cot, Gas­ton Mi­chel, Jane Rol­let­te, Her­mann, Blan­che Mon­tel.

Rose. — 1. Dou­g­las Fair­banks, adres: Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.; zendt immer de hem ge­vraag­de photo.

2. Mild­red Da­vies is ge­bo­ren te Pen­n­syl­vanie (U.S.A.).

3. Car­mel Mey­ers, adres: Uni­ver­sal Stu­dio’s, Uni­ver­sal City (Cal.) U.S.A.

Berno. —- 1. Fran­ce­lia Bil­ling­ton, adres: 127, Ches­t­nut Street, Glen­da­le (Cal.) U.S.A.; ge­huwd met Les­ter Cuneo.

2. Char­ley Chap­lin is op 16 April 1889 te Brix-ton-bij-Lon­den ge­bo­ren.

Adolf. —1 1. Tom Mix, adres: 5841, Carl­ton Way, (Cal.) Hol­ly­wood (U.S.A,).

2. De moe­der­rol in Char­ley Chap­lin’s film «The Kid» (Het Kind) werd ver­tolkt door Edna Pur-vi­an­ce.

3. Pa­ra­mount, 48, Nieuwstraat, Brus­sel.

Be­ne­dict. -—- 1, Gösta Ekman, adres: 476, Ny­bro­ga­tan, Stock­holm (Zwe­den).

2. Aimé Simon Gi­rard, adres: 176, Bou­le­vard Haus­s­man, Paris (Fran­ce).

3. Andrée Bra­bant, adres: 195, Fau­bourg Saint-Mar­tin, Paris (Fran­ce),

Orec. — 1. De ware naam van Olive Tho­mas was Oli­vet­ta Helen Duffy.

2. De eer­ste ci­ne­ma­za­len te Ant­wer­pen waren de ci­ne­ma Kruger, waar nu de Pathé is, en het Café Uni­ver­sel, bp de Kei­zer­lei, waar nu het Le­o­pold Pa­leis is. Op­vol­gen­lijk heet­te deze laat­ste in­rich­ting « Pa­lais In­dien », « Gaety » en « Gau­mont ».

3. Anita Ste­wart, adres: Jans Pic­tu­res, 729, Se­venth Ave­nue, New-York City (U.S.A.).

Bel­loy. — 1. Vi­o­let Hop­son, adres: Broad­west Films,175,War­dour Street, Lon­don W.l (En­g­land).

2. Ha­rold Lock­wood is in 1918 ge­stor­ven.

3. Marie Prévost, adres: 451, South Hamp­shi­re, Los An­ge­les (Cal,) U.S.A.

Ma­re­mi. — 1. Van welke maat­schap­pij was dien film!

2. Is een Duft­sche film waar­van de rol­ver­dee-lin­cr niet ge­ge­ven werd.

3. André Deed (Gri­bouil­le) is niet dood.

Alva. — 1. Fan­nie Ward draait niet meer.

2. Har­rie Pol­lard (Beau­ci­tron), adres: 406, Court Street, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

3. De « Boys » zijn Eddie Lyons en Lee Moran, adx-es: Uni­ver­sal Stu­dio’s Uni­ver­sal City (Cal.) U.S.A.

Elina. — 1. Whee­ler Oak­man, adres: 5611, Hol­ly­wood Boul­vard, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. I)e rol van Lo­ren­zo Caro­li in « Sno­bis­me“» werd ver­tolkt dóór Con­way Tear­le.

3. Pris­cil­la, Dean is in 1896 ge­bo­ren; adres: Uni­ver­sal Stu­dio’s, Uni­ver­sal City (Cal.) U.S.A.

Winda. —- 1. The­o­door Loos, adres: Glüeks­tras-se, 12, Ber­lin-Lank­witz (Duit­sch­land).

2. Ellen Rich­ter, adres: Kurf­ur­sten­damm, 205, Ber­lin W. 15 (Duit­sch­land).

3. Lon Cha­ney is op 1 April 1883 ge­bo­ren.

X. II. — Met ge­noe­gen ver­ne­men wo dat u eene mooie photo van Nprma Tal­m­ad­ge, Pris­cil­la Dean en Loui­sa Lo­ve­ly ont­ving!.

Terra. — 1. Pearl White is op 4 Maart 1889 ge­bo­ren.

2. Mar­ga­reth Fis­her is in 1894 ge­bo­ren.

3. Mary Miles Min­ter is in 1901 ge­bo­ren.

N.-B. — Er wor­den per week maar drie vra­gen

be­ant­woord.

A. K. — 1. Ed­mond van Daële is van Bel­gi­sche af­komst.

2. Lois Wil­son is. ge­bo­ren op 23 Maart 1897; zij meet 1 m. 78; ge­huwd met Phil­lip Smal­ley; adres: Lasky Stu­dio’s, 6284, Selma Ave­nue (Cal.) U.S.A.

3. De twee hoofd­rol­len uit «Les Deux Ga­mi­nes» wer­den ver­tolkt door « Bout-de-Zan » en « Olin­da Mand ».

Benam. — 1. .Viola Dana, adres: 7070 Franklin Ave­nue, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. Ma­ri­on Oskar, adres: Meina­zer­stras­se II, 13, Ber­lin-Frie­de­nau, (Duit­sch­land).

3. Lya Mara, adres: Bis­markstras­se, 12, Char-lot­ten­burg-Ber­lin (Duit­sch­land).

N.-B. — Met ge­noe­gen nemen we nota der ont­vangst der photo van W. S. Hart, Edna Pur­vi­an-eo en Jac­kie Coo­g­an.

Le­o­n­i­das. — 1. « Lady Ha­mil­ton » werd ver tolkt door Liane Haid, adres: Wie­de­ner Haupt­stras­se, 18, Wien (Oos­ten­rijk).

2. Wanda Haw­ley, adres: c/o Re­a­l­art Pic­tu­res Corp. 469, Fifth Ave­nue, New-York City (U.S.A.).

3. « Dron­ken Lot » werd uit­ge­ge­ven door Pathé. de boofd­ver­tolk­ster was Jac­que­li­ne For­za­ne.

No­bo­dy. — 1, Con­way Tear­le is in 1890 te New-York ge­bo­ren; is ge­huwd met Adèle Row­land; adres: Gar­son Stu­dio’s Ince, 1845, Al­l­es­san­dro Street, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. Eva Novak, adres: Lasky Stu­dio’s, 6284, Sel-rna Ave­nue, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

3. Fil­men wor­den door­gaans aan­een­ge­plakt met cel­hi­loïda op­ge­lost in ace­to­ne.

Nicéa, — 1, Pau­let­te Ray is te Pa­rijs ge­bo­ren; rond de 20 jaar oud.

2. Pier­ret­te Madd is rond de 25 jaar oud; ver­tolk­te in « De Drie Mus­ke­tiers » de rol van Con­stan­ce Bo­na­ci­eux, en in « Twin­tig Jaar Later » de rol van vi­com­te de Bra­ge­lon­ne.

3. Doro­thy Gish is de zus­ter van Li­li­an; ge­bo­ren op 11 Maart 1895, naar hét/schijnt zijn zij van Fran­sche af­komst en zon hun naam vroe­ger Gui­che ge­schre­ven wor­den.

Magi. — 1. We zien niet in waar­om Char­ley Chap­lin aan u zijne photo niet zen­den zou.

2. Dou­g­las Fair­banks, adres: Hol­ly­wood (Cal.) U.J.A,

3. De hoofd­ver­tol­ker van « Dv­na­mi­te » was Tom Mix.

Ples­sis. —- 1. Jack Mul­hall, adress: 5857, Ha­rold-way, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

2. Clara Kim­ball Young, adres: Gar­son Stu­dio’s, 1845,Glen­da­le Boul­vard, Los An­ge­les -(Cal.) U.S.A.

3. King Vidor, adres: 1719, Selma Ave­nue, Los An­ge­lei (Cal.) U.S.A.

Stu­art. — 1. Madge Stu­art, adres: c/o Stoll Pic­tu­res Pro­duc­ti­ons Ltd, Tem­ple Road, Crick­le-wood Lon­don (En­g­land).

2. Doris May, adres: Thos. H. Ince Stu­dio’s, Cul­ver City (Cal.) U.S.A.

3. Hcnny Por­ten is op 7 Ja­nu­a­ri 1888 te Mag­de­burg ge­bo­ren.

N.-B. — Met ge­noe­gen ver­ne­men we dat u eene mooie ge­kleur­de photo van Maë Mur­ray ont­vingt.

Mer­ca­det. — 1. Jac­kie Saun­ders is in 1892 ge­bo­ren.

2. Hu­guet­te Du­flos is in 1892 ge­bo­ren.

3. Ga­briel Sig­no­ret. is op 15 No­vem­ber 1878 ge­bo­ren.

Ham­let.— 1. Re­gi­ne-Du­mien, adres; 197, ave­nue du Maine, Paris.

2. Su­zan­ne Delie, adres, 7, rue Paul Sannière, Paru.

3. Col­leen Moore,, adres: 7119, South Grand -vieu, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

Char­ley. — 1. De voor­naams­te fil­men van Jac­kie Coo­g­an zijn: « The Kid », « Trou­ble » et « Oli­ver Twisi ».

2. Grace Cu­nard, adres: Mabel Con­dan Ex­chan­ge, 6035. Hol­ly­wood Boul­vard. Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

3. Eddie Polo is wel de­ge­lijk een Ame­ri­kaan; ge­bo­ren in 1881; draait, nu voor eene Oos­ten­rijk­se!] e firma.

Mi­ar­ka. — 1. Maria Widal, is voor ’t oog­en­blik tooneel­speel­steï.

2. Mabel Nor­mand is in 1894 ge­bo­ren.

3. Fan­nie Ward is op 22 Juni 1875 ge­bo­ren.

Ona­gra, — 1° Wal­la­ce Reid: ja..

2° Mary Miles Min­ter: uit­ge­put,

N.-B. — Ei­gen­aar­di­ge naam.

Je­an­ne.Al­bert. — 1° Gun­nar Tol­naes ver­tolkt den hoofd­rol in den «Spie­gel der Ziel». Zendt zijne photo.

2° Alla Na­zi­mo­va, zendt photo. Adres: bl24 Car­los Ave­nue, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

3° Men mag zoo­veel stem­brie­ven in­vul­len als nier. wil en de­zelf­de bloem kie­zen.

Tom Mix. — 1° Wor­den nog geen in­schrij­vin­gen ge­no­men.

2° Volgt .re­gel­ma­tig Tooneel- en Ci­ne­ma­we­reld.

César. — 1° Moei­lijk te zeg­gen. Het is beter een proef­band te draai­en. Zeer kos­te­lijk.

2° Bel­ga-Film, 34, Boul. Barthélémy, Brus­sel.

3° Met voor­zich­tig­heid han­de­len. Niets teef­ce-nen. Veel zwen­del.

Cher­ry. — 1° Nor­disk Film, 45, Vim­mel­kaf­tet, Co­pen­ha­gue, De­n­e­mar­ken.

2° Ge­or­ges Lar­kin c/o Ed. Small, 1493 Broad­way, New-York City, U.-S.-A.

3° Miss Hlida Bayl­jey c/o Ki­ne­ma Club, 9, Great Ne­w­port­street, W.O. 2, Lon­don.

Spin­ne­wiel. — 1. Betty Comp­son, Fa­mous

Play­ers Stu­dios, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

2° Lila Lee, Lasky Stu­dios, 6284 Selma Ave­nue, Hol­ly­wood (Calif.) U.-S.-A.

3J Agnes Ayres, Fa­mous Play­ers Stu­dios, 128, West, 56th Street, New-York, U.-S.-A.

N.-B. — Fa­mi­lie van Roks­ke met Gaat­jes?

Roks­ke met Gaat­jes. —, 1° Con­stan­ce Tal­m­ad­ge, Uni­ted Stu­dios, 5341, Mel­ro­se Ave­nue, Los An­ge­les (Calif.) U.-S.-A.

Norma Tal­m­ad­ge, 318 East 48th Street, New-York City, U.-S.-A.

2° Gish Doro­thy, Grif­fith Stu­dios, Ma­mo­ro­neck. Ne­wY­ork, U.-S.-A'.

Gish Li­li­an, zelf­de adres.

3" Char­les Ray, 1425. Fle­ming Street, Los An­ge­les (Calif.) U.-S.-A.

Zerre cl ub. — 1» Char­les Hut­ch­in­son,’801, R.-ver­si­de Drive, New-York City, U.-S.-A.

2° Mary Wal­camp. Zeer be­hen­dig en sterk, c/o Uni­ver­sal Film Cy, Uni­ver­sal City (Cal.) U.S.A.

3° Ben Turn­in. 5560, Santa Mo­ni­ca Boul­vard, Los An­ge­les (Calif.) U.-S.-A Nemo.

« CI­NE­MA­WE­RELD »

Onze Ciné-Ro­mans

De Ver­bor­gen­he­den & & & & van Pa­rijs

(Les Mystères de Paris)

Groot Avon­tu­ren-dra­ma naar het be­roem­de werk van Eugène Sue. en naar den film der Phoeéa. Vlaam­sche .be­wer­king van Ed. Neorg.

(18e ver­volg.)

« Hoe is bet mo­ge­lijk, dat die brave goede jon­gen, die bier drie maan­den ge­woond heeft ook bij den no­ta­ris eene be­die­ning had? » zegde Morel.

« De eer­ste maal dat gij hem hiér ont­moet hebt, deed ge of hij een on­be­ken­de was!... »

« Dit was tus­schen ons over­een­ge­ko­men, vader; hij bad re­dens om niet.​te zeg­gen dat hij bij no­ta­ris Fer­raud werk­te. Ik bad hem.​de kamer van bet vier­de aan­ge­duid, daar ik wist dat bet een goede buur­man voor ons zijn zou. »'

« Maar », her­nam Ro­dolp­he, « wie heeft uwe doch­ter bij den no­ta­ris ge­plaatst, »

« Tij­dens de ziek­te mij­ner vrouw, bad ik aan Alt. vrouw Bu­ret­te, die hier woont, ge­zegd, dat Loui­se, om ons te hel­pen, werk zocht. Aie vrouw Bu­ret­te kende de huis­vrouw van den no­ta­ris; zij gaf mij een brief voor baar mede in den­wel­ken zij Loui­se aan­prees als een goede werk­ster. A'er­vloekt zij- dezen brief!... Ver­vloekt!... bij is de schuld van ons on­ge­luk!... »

« Niet­te­gen­staan­de ik de fei­ten ken die de woede van den no­ta­ris tegen uw vader heb­ben op­ge­wekt, wil- ik toch weten wat er tus­schen u en den * no­ta­ris ge­beurd is, sinds bet oog­en­blik dat ge bij hem in dienst ge­tre­den zijt. Dat kan toch uwe ver de­di­ging hel­pen », zei Ro­dolp­he.

« In de eer­ste tij­den » ver­tel­de Loui­se, « bad ik van den no­ta­ris niet te kla­gen. Ik bad veel werk, do huis­vrouw was streng en ruw, het huis zeer treu­rig, maar'diénst is dienst. Mijn­heer Fer­raud bad een bru­taal op­zicht; ik wan­trouw­de hem niet in de eer­ste dagen, hij bezag mij niet, hij sprak mij bar­sch aan, bo­ven­al voor vreem­den. Bui­ten de huis­vrouw en ]k was er nog een por­tier in dienst, die in een huis­je tegen de straat woon­de.

» Wij slie­pen in een pa­vil­joen, tus­schen koer en hof. Mijne kamer was hee­le­maal boven. Op ze­ke­ren dag, na laat wer­ken, ging ik juist rus­ten, toen ik een zwa­ren stap in het gan­ge­tje, waar­in mijn kamer uit­gaf hoor­de. Alen hield stil aan mijne deur. Ik dacht eerst dat het de huis­vrouw was, maar men be­woog niet meer. Ik wist dat er zeker een per­soon ach­ter de deur stond. Twee­maal vroeg ik wie daar was... Geen ant­woord!... Ik duwde een kast­je voor de deur, die noch slot, noch gren­del had. ’s An­de­ren­daags vroeg ik aan de huis­vrouw om een slot aan mijn deur te zet­ten, zij stuur­de mij daar­voor naai M. Fer­raud. Ik her­haal­de mijne vraag, maar hij lae­ht­te nij­dig en vroeg of ik gek was. Eeni­ge dagen later kwam het on­ge­luk met den dia­mant. Vader, to­taal ver­lo­ren, wist niet op wélke wijze deze zaak te re­ge­len. Ik ver­tel­de zijn leed aan Me­vrouw Sera phin. Zij ver­trouw­de mij toe dat Alijn­heer zoo goed was en dat hij mis­schien wel iets voor mijn vader zou doen. ’s Avonds toen ik de tafel dien­de zei AI.

Fer­raud bru­taal: « Uw vader heeft der­tien hon­derd frank noodig? Zegt dat hij naar mijne stu­die komt, ik zal hem dat geld geven. Het is een eer­lijk man en is waar­dig van ge­hol­pen te wor­den». Op dit woor­den kon ik mijne tra­nen niet meer weer­hou­den; ik wist niet op welke wijze mijn mees­ter te be­dan­ken; hij maak­te een einde aan mijn dank­be­tui­gin­gen met op zijne ge­wo­ne ruwe ma­nier te zeg­gen: «Goed! Goed! Wat ik nu doe is een­vou­dig!...» ’s Nacf­hts, na mijn werk, kwam ik de goede tij­ding aan mijn vader mel­den, en ’s an­de­ren­daags... »

« Had ik de der­tien hon­derd fran­ken tegen een blan­co schuld­brief bin­nen de drie maan­den te be­ta­len, dien ik on­der­teek­en­de, on­der­brak Morel; ik deed zooals Loui­se, ik wr­een­de van er­ken­te­lijk­heid, il noem­de dien man mijn wel­doe­ner!... mijn red­der!... »

« Het feit van u dien blan­co schuld­brief te doen on­der­teek­e­nen, had bij u zeker geen ver­moe­dens oge­wekt? » vroeg Ro­dolp­he.

« Neen, mijn­heer, ik dacht dat de no­ta­ris dit voor­zich­tig­heids­hal­ve deed; dit was alles. Eeni­gen tijd later, met den eer­sten ver­val­dag liet hij mij ver­oor­dee­len voor niet be­ta­ling. Hij liet mij noch­tans zeg­gen, dat ik mij er niet moest.​om be­kom­me­ren... dat het eene mis­sing van zij­nen deur­waar­der was. »

« Hij wilde u op die wijze in zijne macht hon­den » zegde Ro­dolp­he.

« On­ge­luk­kig­lijk, ja, mijn­heer, en het was van af deze ver­oor­deel­ing dat hij begon... maar gaat voort... Loui­se... m’n hoofd draait... ik ver­geet... ik zal er gek van wor­den!... Het is te veel!.. Ha!...»

Ro­dolp­he maan­de de dia­mant­beewr­ker tot kalm te aan... Loui­se her­nam

« Ik werk­te met toe­wij­ding, uit er­ken­te­lijk­heid voor AI. Fer­raud. De huis­vrouw haat­te me veel meer van af dien dag. M. Fer­raud, die drie maan­den ge­le­den het geld ge­leend had, ging voort met mij voor vreem­den te ver­ne­de­ren en Alevr. Sérap­hin; bezag hij mij soms zooi aar­dig dat ik ervan bloos­de. Ze­ke­ren dag ging de huis­vrouw weg voor het mid­dag­maal. M. Fer­raud stuur­de de por­tier voor een bood­schap naar de stad. Ik bleef dus met mijn mees­ter al­leen, en werk­te in het zaal­tje. Hij belt. Ik treed zijne slaap­ka­mer bin­nen... hij stond recht voor de schouw; ik nader hem, hij neemt mij in zijn armen... zijn ge­laat was rood als vuur, zijn oogen schit­ter­den. Eene groote schrik be­let­te mij de min­ste be­we­ging te doen; niet­ten­gen­staan­de hij sterk is kon ik mij toch los­ruk­ken en vlucht­te in mijne kamer, waar ik de deur zoo goed het ging vast­maak­te. »

« Hoort ge het, mijn­heer?... » zei Morel aan Ro­dolp­he, « dit is het ge­drag van dien wel­doe­ner! »

« Hij riep mij, ik ant­woord­de niet; hij vloek­te en grol­de: « In­dien ge tracht mij te ont­snap­pen, zal uw vader in ’t ge­vang gaan voor de der­tien hon­derd frank dien hij niet be­ta­len kan! » Ein­de­lijk ge­luk­te hij er in de deur te ope­nen. Ik kan ü den strijd niet be­schrij­ven dien ik tegen hem moest le­ve­ren, zijn be­drei­gin­gen, zijn ver­vol­gin­gen! Ge­luk­kig­lijk gaven mij schrik, woede en wan­hoop de noodi­ge kracht; mijn te­gen­stand maak­te hem ra­zend; hij kon zich niet meer hou­den, hij mis­han­del­de mij, sloeg me* ik had het ge­zicht be­bloed. Gansch uit­ge­put ging hij ein­de­lijk weg, mij be­drei­gen­de: « Een woord en uw vader is ver­lo­ren,

16

CI­NE­MA WE­RELD »

in­dien men voor u om in­lich­tin­gen komt, zal ik u be­let­ten een plaats te vin­den met te zeg­gen dat. gt ge­sto­len hebt. Te meer zal ik bij­voe­gen dat ge een slech­te meid zijt ».

» ’s An­de­ren­daags, niet­te­gen­staan­de zijne be­drei­gin­gen, kwam ik hier kla­gen, zon­der alles te vei-tel­len... Mijn vader wilde mij oog­en­blik­ke­lijk dit huis doen ver­la­ten... maar het ge­vang was daar... Het wei­ni­ge dat ik ver­dien­de was on­mis­baar voor het on­der­houd onzer fa­mi­lie sinds de ziek­te mij­ner moe­der. Toen ik mijn mees­ter op­nieuw ont­moet­te, was hij juist zooals vroe­ger; geen woord van het ge­beur­de kwam over zijne lip­pen. De huis­vrouw ging voort mij te ter­gen: het brood was op­ge­slo­ten en met moei­te be­kwam ik het noodi­ge voed­sel om niet van hon­ger te ver­gaan, ’s Nachts dierf ik niet sla­pen, ik dacht bij het min­ste ge­rucht, den no­ta­ris in mijn kamer te zien Heden. Eeni­gen tijd liet hij mij met rust; hij bezag me zelfs niet- meer. Ik werd lang­zaam ge­rust, daar ik dacht dat- hij niet meer aan mij dacht. Een Zon­dag mocht ik uit­gaan. Ik kwam de goede tij­ding thuis mel­den... wij waren allen ge­luk­kig!... Tot dat oog­en­blik hebt gij alles ver­no­men vader... Wat ik nog moet zeg­gen... —-ende stem van Loui­se beef­de -— is ver­schrik­ke­lijk... ik heb het immer ver­zwe­gen...' »

« Ah! ik was er zeker van... ge had een ge­heim, riep Morel mét een bij­zon­de­re stem en een aar­dig uit­druk­kings­ver­mo­gen, wat Ro­dolp­he met ver­ba­zing sloeg. « Uwe bleeke ge­laats­trek­ken... had­den mij moe­ten over­tui­gen! Hon­derd maal, heb ik het aan moe­der ge­zegd... maar bah! bah! bah! zij stel­de mij ge­rust... Dat is zij wel! Dat is zij wel!... »

Dan, een oog­en­blik rus­ten­de, om zijn ge­dach­ten te ver­za­me­len, sloeg Morel zich op het voor­hoofd en riep uit:

« Zoo, ik weet niet meer wat ik zeg!... mijn hoofd pij­nigt mij!... Het schijnt mij dat ik dron­ken ben! » Hij ver­borg zijn hoofd tus­schen zijne han­den. Daar­op her­nam Ro­dolp­he:

« Gij zijt niet eer­lijk. Morel; het is niet enkel voor haar, doch voor haro moe­der, voor hare kin­de­ren, voor haar zelf, dat uwe arme vrouw de droe­ve ge­vol­gen van het ver­trek van Loui­se bij den no­ta­ris vrees­de... Be­schul­dig nie­mand... Alles moet op het hoofd van den laf­aard val­len, die het arme meis­je in het on­ge­luk ge­stort heeft... »

De woor­den van Ro­dolp­he waren, om zoo te zeg­gen, van zul­ken aard en met zulke over­tui­ging uit­ge­spro­ken, dat Loui­se haren red­der aan­zag met ver­won­de­ring, zelfs met angst.

« Ga voort, kind », her­nam Ro­dolp­he zich tot Loui­se, rich­ten­de. « Ver­berg ons niets... bet is veel be­lang­rij­ker dan ge wel denkt».

(Wordt voort­ge­zet.)

Iets over Maart

De ei­ge­naars der Pala­ce Mu­sic-Hall te Black­burn (Lan­ca­shi­re), in En­ge­land, ver­toon­den op Za­ter­dag 17 Maart 1908, voor de laat­ste maal een tooneel­draak «De Voet­bal­match». De kee­per was een krul­lekop en had zijn ge­laat op zulke on­kun­di­ge wijze ge­schminkt, dat het pu­bliek het uit­gier­de van spot­la­chen. De ak-teur was er zicht­baar om ver­le­gen en die

ave­recht­sche bij­val die hij ge­noot, werk­te zoo diep op zijne ze­nu­wen dat hij de draad van zijn spel ver­loor en nog slechts on­sa­men­han­gen­de din­gen uit­kraam­de. Van­daar ge­fluit van pu­bliek’s zijde.

— Wan­neer ik mijn best doe om fnet iets de­ge­lijks voor ’t voet­licht te komen, wordt ik immer door het pu­bliek ver­keerd be­gre­pen, kloeg de kun­ste­naar in spe.

Zijn naam was Char­les Spen­cer Chap­lin, en veel kans be­staat er dat, in­dien hij op 7 Maart 1923 nog te Black­bum op­tre­den moest, zijn bij­val gansch an­ders zou zijn.

Eene lieve tien­ja­ri­ge, met lange don­ker­brui­ne haar­krul­len, toon­de hare vuist aan haar even lief ze­ven-en-half-ja­rig oud zusje en druk­te de in­ni­ge wensch uit dat be­wus­te zus­ter bij on­ge­luk haar... nek zou mogen bre­ken, voor welke on­deu­gen­de op­mer­king de tien­ja­ri­ge Viola Dana, on­mid­de­lijk, van ou­ders­we­ge, met de vlak­ke hand zelve, de be­drei­ging in daad om­ge­zet, ont­ving. Viola’s oogen scho­ten blik­sem­schich­ten naar de ze­ven-en- half­ja­ri­ge Le­o­nie (nu Shir­ley Mason), en een halve uur later ver­toon­de Le­o­nie’s op­ge­zwol­len lin­ker­oog een ver­dach­te blauw­zwar­te kring. Dit ge­beur­de op Don­der­dag 10 Maart 1908.

De twee Mis­ses Lot­tie en Gla­dys Smith, en hun broe­der Jack, maak­ten deel uit van een rond­rei­zen­de tooneel­spe-le­rs­troep. Gla­dys ver­tolk­te kin­der­rol­len; Lot­tie zorg­de voor de klee­de­ren en Jack moest bood­schap­pen voor het ge­zel­schap doen. Dit was op Maan­dag 12 Maart 1906. Gla­dys, Lot­tie en Jack Smith hee- ' ten nu Mary, Lot­tie en Jack Pick­ford.

NEMO.

Ci­ne­ma be­zoe­kers

In­dien gij naar de ci­ne­ma gaat vraagt «Ci­ne­ma-we­reld », het geïllu­streerd pro­gram­ma der mees­te ci­ne­ma’s van België.

Ver­schil­len­de voor­dee­len voor de le­zers van « Ci­ne­ma­we­reld ».

In 't be­lang der ci­ne­main­du­strie moet «Ci­ne­ma-we­reld» het eeni­ge pro­gram­ma wor­den der ci­ne-ma's van Vlaamsch België.

Ah ge

aan de deur van een Ki­ne­ma ziet staan,

treedt dan bin­nen en ge zijt zeker een aan­ge­naam oog­en­blik door te bren­gen

ri ÏSBE $ IEEN BUI­TEN­BEEKS

;j; Xieuwstraat, 68 Brus­sel |

wmwm'

Kor­te­lings

! Une femme!

! mer­veil­leu­se I

I won­der­ful wife,,) |

What's wrong with - the Women -

met Miss Du Pont I • f liet huis­hou­den in ge­vaar

BANK CRÉDIT PO­PU­LA­TE

Sa­men­wer­ken­de Maat­schap­pij - - Sta­tic­plein, 2, 3

ANT­WER­PEN

Alle Bank­ver­han­c­Se­lin­gen

Leenin­gen op stadslo­ten en an­de­re waar­den

Aan­koop en ver­koop van Pu­blie­ke fond­sen en an­de­re waar­den

Cheks op alle lan­den - Hy­po­the­ken

Kre­diet­ope­nin­gen. Voor­schot­ten op koop­wa­ren

GELD­PLAAT­SIN­GEN:

Loop­en­de re­ke­ning....3.50 o

Spaar­kas....4.00 o/o

Plaat­sin­gen op ter­mijn van S.25 tot Go

in­trest ’sjaars vol­gens ter­mijn.

BRAND­KOF­FERS VAN AF IO Fr. ’S JAARS

Bu­ree­len open van 9 tot 12 en van 2V* tot 6 mi'