if

CI­NE­MA­WE­RELD

OR­GAAN DER CI­NE­MA’S VAN BELGIË

Aan­ge­slo­ten bij den „ Bond der Bel­gi­sche Pe­ri­o­die­ke Druk­pers ”

Sta­tie­plein, 21, Ant­wer­pen « Te­le­foon 5259

PRO­GRAM­MA

HOOFD­BU­REEL EN OP­STELRÀÂD:

ANT­WER­PEN 124, Van Schoon­be­ke­slraaf, 124 ANT­WER­PEN

Te­le­foon N" 11625

Post­chek N" 62703

BIJ­BU­REE­LEN:

BRUS­SEL: Broeks­traat, 37

ME­CHE­LEN: Gi­i­den­straat, 19

OOS­TEN­DE: GENT :

Langstraat, 55 bis Abra­hams traaf, 5

AN­VERS

LOUIS CA­VENTS

In­stal­la­ti­ons et Répa­ra­ti­ons d’Elec­tri­cité "IBB"1 1

GROS

Mai­son Prin­ci­pa­le:

21, RUE LÉOPOLD 15 Ä

Suc­cur­sa­les:

6o, rue de l’Église 11S, rue Na­ti­o­na­le

Ate­liers:

rue Guil­lau­me Tell, 1

Devis graîuiî sur de­man­de

DÉTAIL

FA­BRI­QUE:

Rue Vinçotte, 88 BOR­GER­HOUT - [An­vers] —

Spéci­a­lité: LUSTRE­RIE

TE­LEP­HO­NE 5842

HAC­KIN

Karl­huiz­crs­slraei, 9Â - Bi. list cl

! Kor­te­lings te Ant­wer­pen

De laat­ste suc­ces­film met de be­roem­de Ame­ri­kaan­sche ster

Norma Tal­m­ad­ge in 1

Hare mooie blau­we

ootje n lach­te me toe

! Groot­sche Tooneel­schik­king

Hais De bange

Groen­straat, 69, Brus­sel

Kor­te­lings te Ant­wer­pen:

Een film van bij­zon­de­re groote waar­de

De Klei­ne Mar­te­la­res

D. W.» Grif­fith. Met Li­li­an Gish

BUS­TER KE­A­TON

Wij zijn er over­tuigd van dat, in­dien men u moest vra­gen: « Kent u Bus­ter Ke­a­ton? » u ont­ken­nend zoudt ant­woor-{ den, niet? We ge­looven dat dit het­zelf­de niet zou zijn in­dien we de naam Bus­ter Ke­a­ton door Malec moesten ver­van­gen, en we zien u reeds zeg­gen: « Oh! Malec, dien bes­ten Malec? Of ik hem ken? Maar k ge­loof het wel! Het is de par­te­nai­re van Fatty en nooit sla ik een film van hem over...»

Malec is de bij­naam hier aan Bus­ter Ke­a­ton ge­ge­ven. In 't voor­bij­gaan stip­pen wij even aan dat dit feit zich her­haalt met de mees­ten der Ame­ri­kaan­sche klucht­spe­lers: Ha­rold Lloyd werd (Lui» ge­doopt; Syd­ney Chap­lin «Julot», Ben Tur­pin «Ga­l­ou­chard», Snub Pol­lard (Beau­ci­tron», James Au­brey «Frido­lin», Al­bert Saint John «Pi­cratt», Clyde Cook

Du­du­le», Larry Semon «Zi­go­to», enz.

Zijn ware naam is Fran­cis-Jo­seph Ke­a­ton en zie­hier in welke om­stan­dig­he­den Fran­cis-Jo­seph Ke­a­ton aan zijn toe­naam Bus­ter, wat zeg­gen wil: buste, romp, rug, kwam.

Malec’s vader was een in­tiem vriend van Hou­di­ni, welke wij in «De Mees­ter van het Ge­heim» en in «Een Tra­gisch Pers­ver­slag» ge­zien heb­ben, en deze kwam dik­wijls bij de fa­mi­lie Ke­a­ton aan huis.

Ze­ke­ren dag, de klei­ne Fran­cis-Jo­seph was toen twee en half jaar oud, kwam hij uit de kamer zij­ner ou­ders, die op de twee­de ver­die­ping ge­le­gen was, gleed uit en kwam op zijn rug naar be­ne­den. Hem zich zien­de op­rich­ten, alsof er niets ge­beurd was, kon de ver­baas­de Hou­di­ni zich niet weer­hou­den uit te roe­pen: «What bus­ter, in­deed!» (Voor­waar, wat een Tug.)

...​En sinds­dien heet­te Fran­cis-Jo­seph Ke­a­ton, Bus­ter Ke­a­ton...

Zijne ou­ders gaven in de cir­kus­sen akro­ba­ten-klucht­toe­ren ten beste en wan-

BUS­TER KE­A­TON

This uni­ver­s­al­ly po­pu­lar co­me­di­an, first star­red by Metro, has re­tur­ned to that com­pa­ny’s or­ga­ni­za­ti­on and will make fi­ve-reei fea­tu­re co­me­dies, the first of which will be “Three Ages.”

Ge­bo­ren .... over . on­ge­veer . 30 jaar

Ge­huwd met .... Nat­ha­lie Tal­m­ad­ge

Ge­wicht .... 64 kgr-

Leng­te .... 1 meter 68

Haren .... • zwart

Oogen .... kas­tan­je­bruin

Adres .... Mr Bus­ter Ke­a­ton

Care of Metro Stu­dios 900 Ca­huen­ga Street Hol­ly­wood (Ca­li­for­nia) N. S. A.

neer het kind vijf jaar oud was, «stond» het zijne ou­ders in hunne num­mers bij en was het voor­werp der ver­ba­zing en ver­won­de­ring der toe­schou­wers, die zich met angst af­vroe­gen hoe zulk kind der­ge­lij­ke kracht­toe­ren kon ver­rich­ten.

Sinds zijne nieu­we aan­winst werd de troep spoe­dig po­pu­lair en «The Three Ke­a­tons)) wer­den in de beste mu­sic-halls der Ver­ee­nig­de Sta­ten en van Ka­na­da toe­ge­juicht.

De jonge Bus­ter kon hier beter ken­nis maken met Harry Hou­di­ni, want deze

CIN BM A WE­RELD »

maak­te zelfs meer dan eens deel uit van het­zelf­de pro­gram­ma als dit der Ke­a­tons.

In 1917 ver­laat Malec het tooneel om voor de film Fatty’s en Al­bert St-Jo­hn's (Pi­cratt) par­te­nai­re te wor­den. Eeni­ge van deze fil­men zijn: «Fatty been­hou­wer», -«Fatty kok», «Fatty feest», «Fatty groom».

Malec is even­goed tooneel­spe­ler als akro­baat en wat bij hem op­merk­zaam is, is dat hij door zijne mi­miek niet doet la­chen: zijne ge­laats­uit­druk­kin­gen han­gen hoe­ge­naamd niet af van den aard der too-nee­len waar­in hij ge­wik­keld is.

De ver­schrik­ke­lijk­ste aller or­ka­nen mag los­bar­sten, een balk van twee hon­derd kgr. mag op Malec’s hoofd neer­ko­men, ge zult hem im­mers kalm­pjes zien recht­staan, u met zijn droe­vig­ste (o zoo droe­vi­ge!) blik aan­sta­ren en ver­der, an­de­re avon­tu­ren te ge­moet gaan.

Die fleg­me is onze vrool­ijk­heid en het per­soon­lijk suc­ces van Bus­ter Ke­a­ton. De Ame­ri­ka­nen noe­men hem «de man die nooit lacht».

Sinds eeni­gen tijd is hij «star» der Metro Pic­tu­res Cor­po­ra­ti­ons. Zijne laat­ste reeds uit­ge­ge­ven ban­den zijn: «One

Week» (Eene Week), «The Sca­re-crow» (De vo­gel­schrik­ker), «Con­vict 13» (De Ga­lei­boef n° 13), «Haun­ted House» (Het Be­toover­de Huis), die onder de lei­ding van Jo­seph Schenk wer­den ge­draaid.

In Mei 1921 huwde Bus­ter Ke­a­ton Nat­ha­lie Tal­m­ad­ge, zus­ter der twee be­roem­de Ame­ri­kaan­sche film­di­va's: Con­stan­ce en Norma. Zie­hier wat hij er des­aan-gaan­de zelve over zegt:

« Ik heb Nat­ha­lie ge­huwd, omdat, wan­neer zij 's mor­gends ont­waakt, hare ge dach­ten de­zelf­de zijn als de avond daar vóór. Het was in 1918, toen ik nog met Fatty draai­de, dat ik hare ken­nis maak-tè: Nat­ha­lie Tal­m­ad­ge bood ons hare dien­sten als « as­sis­tant di­rec­tor » aan, wij sloe­gen toe en het was op de eer­ste ver­die­ping van het Tal­m­ad­ge-Stu­dio, te New-York, dat wij eeni­ge bin­nen­toonee-len draai­den, ter­wijl Norma op het ge­lijk­vloers werk­zaam was. Daar­na gin­gen wij naar Los An­ge­les. Nat­ha­lie ver­ge­zel­de ons. Na het draai­en van eeni­ge ban­den ver­trok zij naar New-York, en toen zij weg was. ge­voel­de ik, dat ik ze here inde...

» Ik ver­veel­de me zon­der haar zóó vree­se­lijk, dat ik haar deze wei­ni­ge woor den te­le­gra­fi­eer­de: «Wilt gij mijne vrouw wor­den?»

» — Neen, luid­de het ant­woord.

» Ik gaf ech­ter geen moed ver­lo­ren en ver­zond een twee­de te­le­gram: «Waar­om? » Ik ont­ving geen ant­woord meer en alles bleef zooals het was.

» Eeni­ge maan­den later trad Con­stan­ce (1) in 't hu­we­lijk en Nat­ha­lie kwam met Norma eeni­ge dagen te Palm Beach (2) door­bren­gen. Nog­maals te­le­gra­fi­eer-de ik: «Mag ik u komen zien?». Dit­maal', was het Norma die ant­woord­de: « Kom on­mid­del­lijk, want wan­neer wij naar New-York te­rug­keeren. wil Nat­ha­lie Mrs Ke­a­ton zijn. »

Dit hu­we­lijk, door te­le­gra­fi­sche be­mid­de­ling, is zeer Ame­ri­kaansch en is waar­dig een deel van het sce­na­rio van een Ma-lec-film uit te maken.

Sinds­dien is een baby reeds hun echt komen ver­heu­gen.

En weet ge wat het meest ge­lief­koos­de tijd­ver­drijf van Malec is? Het na­boot­sen van ge­schied­kun­di­ge per­soon­lijk­he­den. Het is niet zeld­zaam hem ten zij­nent in Sa­lo­me of Cle­o­pa­tra ver­kleed te zien.

« Het is een ori­gi­neel mensch », zeg­gen de eenen. « Het is een fi­lo­zoof», zeg gen de an­de­ren.

Voor 't oog­en­blik draait Bus­ter Ke­a­ton voor de Metro. Hij heeft met deze maat schap­pij eene voor hem zeer winst­ge­ven­de ver­bin­te­nis af­ge­slo­ten tot het draai­en van klucht-fil­men in vijf dee­len. De eer­ste is ge­ti­teld «Three Ages» (De drie Ge­slach­ten) .

Als ty­pi­sche bij­zon­der­heid kun­nen wij er nog bij­voe­gen dat Bus­ter alléén het noodi­ge voor zijn huis­hou­den wil ver­die­nen en bij­ge­volg niet wil dat Nat­ha­lie nog draait.

Een lof­baar be­sluit, maar... heeft de ja­loe­zij het mis­schien niet in­ge­ge­ven?

Nemo.

(Ij Con­stan­ce Tal­m­ad­ge huwde een rijk Grieks­cli ta­bak­koop­man, John Pi­a­log­lou, waar­van zij sinds dien reeds ge­schei­den is, om reden dat hij haai wilde dwin­gen de ci­ne­ma vaar­wel te zeg­gen, en waar­aan zij geen ge­volg .gaf.

(2) Palm Beach is eene over­be­ken­de bad­plaats aan de Ca­li­for­ni­sche kust en de lie­ve­lings­vil­le­gia-tu­re van den Ame­ri­kaan­schen « High Life ».

CINB­MiA WE­RELD

ÖD co HD ‘I

öfl co

feu .ö

CNl

asS

« CI­NE­MA WE­RELD

VER­EE­NIG­DE AR­TIS­TEN && (Uni­ted Ar­tists)

18 AREN­BERGSTRAAT 18 && BRUS­SEL

Sce­na­rio van .... For­rest. Hai­sey

Film­re­gie van .... Henry Kol­ker

Uit­ge­ge­ven door ....​United Ar­tists

Ge­draaid in .... 1921

ROL­VER­DEELT N G

Dis­rae­li .... Ge­or­ge Al­lies

Lady Be­a­cons­field .... Mrs Ge­or­ge Ar­liss

Lady Tra­vers .... Mar­ga­ret!) Dale

Cla­ris­sa. .... Loui­se Huff

Char­les Deeford ....: ., Re­gi­nald Denny

Sir Michaël Pro­bert .... E. J. Rad­cliff

Hugh Mey­ers ....;. . . . Frank Loxe

Her­tog van Glas­ton­bur­ry .... Henry Car­vil

Her­to­gin van Glas­ton­bur­ry . . Grace Gris­nold Tol­jan­ce .... Noël Tear­le

De Her­tog van Glas­ton­bur­ry heeft op zijn kas­teel ver­schei­de­ne lie­den uit de groote Lon­de­ner we­reld uit­ge­noodigd, die er van Za­ter­dag tot Maan­dag ver­blij­field, enz... Dis­rae­li voor­al is ver­heugd om de ge­le­gen­heid welke zich voor­doet, met Sir Mi­chael Pro­bert, op on­of­fi­ci­eele wijze, eene zaak die hem van het groot­ste be­lang toe­schijnt, te be­spre­ken, n.l. de aan­koop van het Su­ez-ka­naal — de weg naar Indië, de ver­bin­ding tus­schen het Oos­ten en het Wes­ten.

Daar het Par­le­ment niet ze­telt, han­delt Dis­rae­li op eigen in­ge­ving. Hij vraagt aan Sir Michaël, de zaak gel­de­lijk te wil­len on­der­steu­nen tot­dat het Par­le­ment we­der­om bij­een­komt. Sir Michaël wei­gert, voor­wen­den­de dat zijn land zoo maar geen geld kan ver­spil­len aan eene zaak van der­ge­lijk on­der­ge­schikt be­lang als die van Suez.

ven. Tus­schen de ge­noodig­den be­vin­den zich Sir Michaël Pro­bert, gou­ver­neur der Bank van En­ge­land; Lady Tra­vers, Char­les, Burg­graaf Deefort, die naar de hand van Cla­ris­sa, doch­ter des her­togs, dingt; Dis­rae­li, eer­ste mi­nis­ter van En­ge­land en zijne echt­ge­noote, Lady Be­a­cons-

Ten einde En­ge­land van Indië te schei­den, be­geert Rus­land Suez op alle mo­ge­lij­ke wij­zen te be­mach­ti­gen. De Rus­si­sche ge­zant te Lon­den draagt dus Mrs Tra­vers de last op. Dis­rae­li te be­spie­den. Deze laat­ste is op de hoog­te van Mrs Tra­vers’ spi­oen­dienst, en des­on­danks, op de

« CI­NE­MA­WE­RELD »

vraag van den Her­tog, die niets weet noch ver­moedt, neemt Dis­rae­li, bij zijn te­rug­keer te Dow­ning Street, een ze­ke­re Mr. Tol­jan­ce als se­kre­ta­ris, die nie­mand an­ders dan de echt­ge­noot van Mrs Tra-wers is.

Op den steun van den Gou­ver­neur der Bank van En­ge­land niet kun­nen­de re­ke­nen, doet Dis­rae­li een be­roep op Hugh Mey­ers, een mach­tig jood­sch ban­kier die er in ge­lukt eene leening in Ar­gen­ti­nië te plaat­sen. Een ont­van­gen ka­bel­te­le­gram, van uit dit land ver­zon­den, brengt het nieuws dat een schip met een be­lang­rij­ke goud­la­ding on­der­weg is om Mey­ers’ check aan den Khe­di­ve te dek­ken.

Dis­rae­li zendt dus Char­les, Burg­graaf Deefort, naar Egyp­te, om er over den aan­koop van het ka­naal te on­der­han­de­len. Hij over­han­digt hem de op de Bank van En­ge­land uit­ge­schre­ven check; het Ar­gen­tijn­sche goud zal, als waar­borg, op de Bank ge­plaatst wor­den.

Op last van Mrs Tra­vers ver­trekt Tol­jan­ce, welke de rol door Mey­ers in die zaak ge­speeld, ont­dekt heeft, voor re­ke­ning van Rus­land naar Egyp­te. Deeford ech­ter is hem voor en brengt er zijne zen­ding tot een goed einde. De Khe­di­ve neemt de check, door Mey­ers on­der­tee-kend, aan, en de koop is aldus ten voor-deele van En­ge­land ge­slo­ten. Maar de be­drij­vig­heid der Rus­si­sche agen­ten lukt er in het Ar­gen­tijnsch schip te doen zin­ken. Langs den an­de­ren kant, dank aan een zorg­vul­dig voor­be­reid plan, en aan eene leu­gen­ach­ti­ge praat­jes-cam­pag­ne, luk­ken Mrs Tra­vers en zijne agen­ten er in de Bank Mey­ers bank­roet te doen ver­kla­ren.

Ten einde zijne on­af­han­ke­lijk­heid in zijne han­de­lin­gen te be­hou­den en zijne te­gen­stre­vers op een dwaal­spoor te bren­gen, heeft de Eer­ste Mi­nis­ter, onder voor­wend­sel van ziek­te, zich met zijne vrouw en doch­ter. Cla­ris­sa, op zijn land­goed, te Hug­hen­den, te­rug­ge­trok­ken. Mey­ers be­geeft er zich in allen spoed heen om hem den on­der­gang der Bank mede te dee­len. Dis­rae­li is ver­stomd, maar zon­der er iets van te laten blij­ken, zendt hij Mey­ers naar zijne bank weder, ten einde eene pa­niek te ver­mij­den: «Houdt uwe bank zool­ang mo­ge­lijk open, er kan iets ge­beu­ren. Het moet dat er iets ge­beu­re, dat ons zal red­den». En in­der­daad zet Dis­rae­li zich on­mid­del­lijk aan ’t werk ten einde het door de sa­men­zweer­ders ver­oor­zaak­te on­heil te her­stel­len.

Dien­zelf­den dag komt Mrs Tra­vers ins­ge­lijks op de villa van den Eer­sten Mi­nis­ter aan. Eerst wil Dis­rae­li haar niet ont­van­gen, maar zich be­den­ken­de, dat men haar zool­ang mo­ge­lijk «hier» moest hou­den, ver­plicht hij haar tot een lang zie­ken­be­zoek.

Ter­wijl zij aan eene tafel, juist te­gen­over Dis­rae­li is ge­ze­ten, be­merkt Mrs Tra­vers de kabel door Deeford van uit Egyp­te ver­zon­den en die luidt als volgt: « De sel­der is rijp, klaar om af­ge­sne­den te wor­den ». Naast het te­le­gram ligt de code die ter ont­cij­fe­ring ge­diend had. Door eene plot­se­lin­ge be­we­ging maakt Lady Tra­vers er zich mees­ter van en ver­bergt het in haar hand­schoen. Dis­rae­li ver­liest haar niet uit het oog. Door zijn oog­glas, waar­van hij zich als een spie­gel be­dient, ziet hij haar ins­ge­lijks de code ont­vreem­den.

Ter­wijl Cla­ris­sa, Mrs Tra­vers in den tuin ge­zel­schap houdt, zendt Dis­rae­li Lady Be­a­cons­field, Michaël Pro­bert halen, wiens wo­ning niet ver van de zijne ge­le­gen is en deelt hem Mey­ers bank­roet mede. Hij vraagt Sir Michaël, in naam der Bank van En­ge­land, een wis­sel voor het be­drag van den aan­koop van het Su­ez-ka­naal te on­der­teek­e­nen. Sir Michaël wei­gert. Van zijne macht ge­bruik ma­ken­de, be­veelt Disraëli Pro­bert, de wis­sel in naam der Bank te on­der­teek­e­nen. zooniet zal hij hem, bij Ko­nink­lijk be­sluit, het door het Par­le­ment toe­ge­sta­ne voor­recht laten ont­trek­ken. Dis­rae­li be­komt aldus sir Michaël’s handteek­en. De toe­stand is gered.

Eeni­gen tijd later geeft de Ko­ning, ter eere van zijn Eer­ste Mi­nis­ter, een groot feest, ten einde zijn trou­we hel­per te vie­ren. Door zijn vrouw ver­ge­zeld, komt hij aan het Pa­leis, al­waar hij in de plech­tig­heid de laat­ste oog­en­blik­ken van zijne schit­te­ren­de po­li­tie­ke loop­baan be­leefL

VER­EE­NIG­DE AR­TIS­TEN = FILM, Aren­bergstraat, 18, BRUS­SEL

Het laat­ste Schaak­spel

Voort­breng­sel . . . Tho­mas H. Ince

Roman . . Har­ris Bur­land

Sce­na­rio

Insce­nee­ring J, de Gras­se

Eu­ro­pee­sche om­wer­king

H. Laf­ra­get­te

Rol­ver­deel­ing:

Lord Grim­wood . . . . War­ren Cook

Lady Ma­ri­on . Doro­thy Dal­ton

J ohn Eric Flen­ry Mor­ti­mer

Be­ver­ley Ri­chard Neil

De oude lord Grim­wood, na veel ge­no­ten te heb­ben, heeft zich uit het we-reld­sche leven te­rug­ge­trok­ken en heeft slechts één drift be­hou­den: het schaak­spel!... Jong en zon­der lief­de met der­ge­lijk schep­sel ge­huwd, is lady Ma­ri­on te­leur­ge­steld. Zulk een leven had zij niet ver­wacht. Het is dan ook met vreug­de dat zij op een ze­ke­ren dag ka­pi­tein John

S an­de­ren­daags vond men het lijk van lord Grim­wood met een brief: « Ik laat u vrij. U moogt ka­pi­tein Eric huwen, maar ik wil dat de wroe­ging uw leven ver­galt, zooals u het mijne hebt be­zoe­deld. »

Uit het on­der­zoek door de po­li­tie in­ge­steld, die ka­pi­tein Eric ver­dacht, bleek toch dat lord Grim­wood zich zelf het leven ont­no­men had.

Eeni­ge dagen later komt Be­ver­ly, een ( rijk buur­man, met den brief door lord Grim­wood vóór zijn dood ge­schre­ven, bij lady Ma­ri­on en be­dreigt de jonge we­du­we het schrij­ven aan de po­li­tie over te maken, in­dien zij met hem niet oogen-blik­ke­lijk huwt.

Gansch ont­steld gaat lady Ma­ri­on om raad bij haren vroe­ge­ren vriend, die re ken­schap aan Be­ver­ley gaat vra­gen.

S avonds lag, in een af­grond, het ver­mink­te lijk van Be­ver­ley!...

Eric ont­vangt, die juist na een lang ver­blijf in de ko­lo­niën, terug in zijn va­der­land aan­ge­ko­men is. Het is een harer vroe­ge­re vrien­den. In stil­te had­den zij el­kan­der be­mind en de of­fi­cier was ver­trok­ken om te ver­ge­ten. Nu dat hij ze zóó on­ge­luk­kig wist zou hij toch spre­ken Maar lord Grim­wood het ge­heim ver­ne­men­de, zendt John Eric on­mee­doógend weg.

Deze dood zou, zooals die van lord Grim­wood, on­ver­klaard ge­ble­ven zijn, in dien lady Ma­ri­on het be­zoek niet ont­van­gen had van een Chi­nee­sch, Ling Fou ge­naamd, vroe­ge­re knecht van Be­ver­ley en vaste me­de­din­ger in het schaak­spel van Lord Grim­wood.

Door stren­ge vra­gen in het nauw ge­bracht, be­kent Ling Fou alles aan ka­pi­tein Eric. Hij is de moor­de­naar van Lord

« CINB­MA WE­RELD »

Grim­wood en van Be­ver­ley. Uit wraak heeft hij ge­han­deld, daar zijn zoon, ten ge­vol­ge der mis­han­de­lin­gen van den ouden lord, ge­stor­ven was.

Door een slaap­drank wist hij lord Grim­wood onder zijn in­vloed te bren­gen. Hij was het die den brief liet schrij­ven en later aan zijne slacht­of­fers het bevel gaf zich. te dooden.

De dood van Be­ver­ley bracht hem de mid­de­len om naar Thi­bet te ver­trek­ken en om den brief met de aan­klacht in zijn bezit te heb­ben. Ling Fou werd aan de po­li­tie over­ge­le­verd. Nu waren er geene hin­der­pa­len meer die het hu­we­lijk van ka­pi­tein Eric met lady Ma­ri­on zou­den kun­nen be­let­ten.

PA­RA­MOUNT - nieuwstraat, 48 - BRUS­SEL

Geïllu­streer­de Ci­ne­ma­nieuws­jes

Ro­dolph Va­len­ti­no als Tor­re­a­dor

Zooals men weet heeft Ru­dolph Va­len­ti­ne zijn pro­ces tegen Pa­ra­mount ver­lo­ren. Ofwel mag hij voor deze maat­schap­pij blij­ven voort­draai­en, wat hij in geen geval wil, ofwel moet hij een jaai wach­ten al­vo­rens er­gens an­ders te draai­en. In- af­wach­ting ver­dient hij zijn

Ci­ne­ma­nieuws­jes

MARY PICK­FORD koopt re­gel­ma­tig elk jaar te Pa­rijs voor frs 100,000 toi­let­ten,

HET GE­RUCHT DEED DE RONDE

als zou Dou­g­las Fair­banks het witte doek vaar­wel zeg­gen; wij kun­nen ech­ter me-de­dee­len dat daar nog niets van aan is, en als be­wijs geldt dat hij een nieu­we film gaat ver­vaar­di­gen naar eene no­vel­le

van Sir Wal­ter Scott, ge­du­ren­de de Kruis­vaar­ten onder de re­geering van Ri­chard Leeu­wen­hart, ge­ti­teld: «De Ta­lis­man ».

KAR­DI­NAAL. PRO­FEET. PRIES­TER. — Nigel de Brulier welke Kar­di­naal de Ri­che­li­eu ver­tolk­te in «De Drie Mus­ke­tiers» en de Pro­feet in «De vier Rui­ters van de Apo­ca­lyp­sus », zal nu de Pries­ter voor zijn deel heb­ben in « Notre Dame de Paris », van Vic­tor Hugo.

« CI­NE­MAW tRHLD »

De Plebs van White Cha­pel

(DÉTER­MI­NA­TI­ON)

Sce­na­rio .... Gar­field Tomp­son

frisce­nee­ring .... Lee Brad­ford

Ver­tol­kers: Mauri­ce Co­s­tel­lo, Gene Bur­nel,

Alp­hons Lin­coln, Nina Her­bert.

Het le, ven is, een du­ren­de strijd tus­schen het goede eiThét slech­te. In ze­ke­re mid­dens, waar de. on­deugd heer­seht, heb­ben wel­doe­ners on­we­tend­heid en erf­ziek­teh be­stre­den.

In de­zelf­de stad. zijn er er zeer rijke men­schel} die immer fees­ten. Zij trek­ken zich het lot der min­de­ren niet aan!... Lady Cham­ber­lain, sticht­ster van het werk «Ver­de­di­ging der jonge meis­jes», Lady Dal­ton en Miss Daisy Lloyd, een schat­rij­ke Ame­ri­kaan­se­he, ont­moe­ten el­kaar vop een lief­da­dig­heids­feest. Zij be­slui­ten ’s an­de­ren­daags het plebs-kwar­tier van Lon­den te be­zoe­ken. John Mor­ton be­mint Miss Lloyd en zal met haar huwen, niet­te­gen­staan­de de kui­pe­rij­en van een val­se­hen

Dikke mis­ten heb­ben hun­nen man­tel op de En-gel­sche hoofd­stad ont­plooid. In het half-duis­te­re krui­sen zich aar­di­ge we­zens. Lucky is een klein, ver­la­ten meis­je, dat in het kwaad is op­ge­groeid, s Avonds zingt çn danst zij in eene kroeg «The Iron Scapp Tim ». In den dag houdt zij zich met naai­werk in heb « Wel­da­dig­heids­huis » on­le­dig. Da wel­doe­ner John Mor­ton, die tijd en geld geeft om tegen de ver­schrik­ke­lij­ke pla­gen der samen lo­ving te strij­den, be­stuurt het.

lord, Wal­bur­ton en zijn me­de­plich­ti­gen. Zij be­slui­ten hun gansch leven door voor het geluk der sa­men­le­ving te te strij­den '

Broeks­fraal - - BRUS­SEL

< CI­NE­MA WE­RELD »

Breek­spel

Fex Ro­berts....​Tom Mix

Tex Ro­berts is met zijn paard, Tony, op avon­tuur uit­ge­trok­ken en be­sluit in eene grens­stad, waar er nog ster­ke drank mag ver­kocht wor­den, halt te hou­den.

Hij be­gint er met eene af­straf­fing toe te die­nen, aan een schurk, Dins­mo­re, die juist bezig was, een jong meis­je, Èdith Wad­ley, wier vadér de ei­ge­naar van den Dia­mond Ranch is, te mis­han­de­len. Hij

Dins­mo­re en hem ge­veinst ten einde samen het geld van een be­lang­rij­ke paar­den ver­koop te ver­dee­len.

Eeni­gen tijd later vindt men Henry Wad­ley dood. Tex, die in­mid­dels Ran­ger is ge­wor­den, heeft geen moei­te om de schul­di­ge te ken­nen, maar om tot zijn doel te ge­ra­ken, moet hij een an­de­re Ran­chei­ge­naar, ze­ke­re Pedro, me­de­din­ger van den zoon Wad­ley, doen op­slui­ten.

Dins­mo­re, welke de me­nig­te wil ver­schal­ken om ze­ke­re reden, stelt voor Pedro te lyn­chen.

Tex Ro­berts, alléén, houdt het hoofd tegen eene op­ge­won­den volks­mas­sa.Door Wad­ley-va­der be­schul­digd, door ie­der­hangt hem aan eene koord boven eene wa­ter­kuip.

Eeni­ge oog­en­blik­ken later ver­spert een troep los­ge­bro­ken paar­den de straat en eene der kin­de­ren van Wad­ley gaat ver­plet­terd wor­den. Maar neen, Tex is daar en ten spij­te van groote ge­va­ren redt hij de klei­ne.

Deze dub­be­le hel­den­daad doet hem de vriend­schap van den ran­ch­man Wad­ley ver­ze­ke­ren en Sim Al­li­son, de hoofd­man der Cow-Boys, neemt Tex in zijn troep op. Maar spoe­dig ver­laat hij den rang, na eene woor­den­wis­se­ling met Henry, de oud­ste zoon, gehad te heb­ben, naar aan­lei­ding van een nach­te­lij­ke aan­val door

een be­voch­ten, be­le­gert hij gansch alléén de plaats waar de schur­ken zich ver­schui­len, neemt ze, na bijna on­ge­loof­ba­re hel­den­da­den in, neemt terug bezit van zijne Ran­cher­plaats en dient ein­de­lijk de schul­di­gen eene wel­ver­dien­de straf toe. Daar­na wil hij zijn on­der­bro­ken zwerf­tocht voort­zet­ten. Maar, de lief­de is ster­ker dan de wil van onzen held. Miss Edith Wad­ley kan die­ge­ne weer­hou­den, met ban­den die veel zach­ter en ste­vi­ger zijn dan die van den lasso.

FOX-FILM, 35, Wol­ven­gracht­straat Brus­sel.

« CI­NE­MA WE­RELD

Geïllu­streer­de Ci­ne­ma­nieuws­jes

Con­rad Nagei in de Sy­na­goog

Con­rad Nagel, ewlke de Israëli­ti­sche gods­dieht be­lijdt, is voor­zan­ger aan de Sy­na­goog te Los An­ge­les, {'onrad Nagel is de stich­ter en groot aan­deel­hou­der van het kin­der­gast­huis dier­zef­de stad.

.lack Holt

Jack Holt komt. het slacht­of­fer te war­den van een on­ge­luk. Re­sul­taat: ont­wrich­te knoe­sel en schou­der­blad; hij zal een veer­tien­tal dagen rust in het Pa­ra­mount-hos­pi­taal moe­ten nemen

ALICE TERRY AND A FAN

The ca­me­ra­man got this in Cuba, where Alice was being filmed in “Where the Pa­ve­ment Ends.”

Toen Alice Terry in Cuba voor de Metro «Where the Pa­ve­ment Ends» (Waar de Weg ein­digt) aan 't draai­en was, trok zij zich het lot van een in­landsch wees­meis­je aan. dat zij mee naar haar home over­bracht.

« CI­NE­MA WE­RELD »

ENID BEN­NETT

Fol­lo­wing her “Robin Hood” per­for­man­ce the ta­len­ted Enid ap­pe­a­red be­fo­re the ca­me­ra in Wil­lard Mack’s drama, “Your Friend and Mine.”

Enid Ben­nett, de lieve Metro Star, die insge lijks een aan­zien­lij­ke rol ver­tolk­te in « Robin Hood » van Dou­g­las Fair­banks, draait nu « Uw en Mijn Vriend ». Over eene week was zij nog. ge­vaar­lijk ziek ten­ge­vol­ge oener keel­ont­ste­king.

RE­GI­NALD BAR­KER

He filmed a huge fo­rest fire for his dra­ma­tic pho­to­play, “Hearts Af­la­me,” but it was such a risky un­der­ta­king that he wouldn't do it again for any­thing.

Re­gi­nald Bar­ker is een der beste film­re­gis­seurs van Ame­ri­ka. Laatst­le­den draai­de hij « Hearts Af­la­me », waar­in een bosc­ti­brand voor­kwam. Dit wae zulk ge­vaar­lijk tooneel dat hij ver­klaar­de dit voor niets ter we­reld nog te wil­len her­ha­len.

Wanda Haw­ley

Wanda Haw­ley zou, naar ’t schijnt, hare on­lang» geëin­dig­de ver­bin­te­nis met Pa­ra­mount niet ver­nieuwd zien.

Tho­mas Meighan, de On­ver­ge­te­lij­ke ver­tol­ker uit «De »Stil­zwij­gen­de Stad», draait voor Pa­ra­mount «Back Home and Broke», waar­uit bo­ven­staan­de photo een tooneel is, Tho­mas Meighan’s echt­ge mote, Flo­ren­ce Ring kwam on­langs eene er­fe­nis te trek­ken van 150,000 dol­lar (2,2550,000 frank) Men weet ins­ge­lijks dat deze haar immer in het stu­dio ver­ge­zelt en bij het draai­en zij­ner rol­len te­gen­woor­dig is.

CI­NE­MA WE­RELD »

LU­PI­NO LANE

De nieu­we Ko­miek der FOX - FIL­MEN

Lu­pi­no Lane is een En­gel­sch­man die lange jaren in de Lon­de­ner ((Hip­po­dro­me» als ko­miek op­trad. Tij­dens eene reis van Wil­li­am Fox, al­ge­meen be­stuur­der der maat­schap­pij van dien naam, kwam Lu­pi­no in aan­ra­king met dezen film­ma-gnaat en een kont­rakt-on­der­teek­e­ning was er al spoe­dig het ge­volg van.

Lu­pi­no zou dus naar Ame­ri­ka over­ste­ken. Maar al­vo­rens En­ge­land te ver­la­ten hield hij er aan nog eens een al­ge­mee­ne rond­reis in zijn va­der­land te maken en de bij­val welke hem in al de plaat­sen waar hij op­trad, te beurt viel, be­wees vol­doen­de, dat Lu­pi­no’s naam en faam al­daar tot over­al door­ge­dron­gen was.

Zijne eer­ste ver­bin­te­nis met de Fox was eene van zes maan­den, maar alras deed men de on­der­vin­ding, zoowel op suc­ces als op fi­nan­ti­ee] ge­bied, dat Lu­pi­no, in ze­ke­ren zin eene goud­mijn was voor de maat­schap­pij welke hem aan hare in­rich­ting ver­bon­den had en de ge­vol­gen van die be­roemd­heid, deden zich niet lang wach­ten.

Daar Lu­pi­no zijne eer­ste Ame­ri­kaan-sche ver­bin­te­nis mét de Fox had on­der-teek­end. stond deze er na­tuur­lijk op dat hij de twee­de, na af­loop der eer­ste, ins­ge­lijks met haar zou af­slui­ten. Maar hier kwam de fi­nan­ti­eele geest van Lu­pi­no boven water en hij vroeg om de even­tu­ee-le nieu­we voor­waar­den te mogen ken­nen. Maar niet zoo­d­ra had­den de me­de­din­gen­de maat­schap­pij­en daar iets over ge­hoord, of hem wer­den de dol­ste aan­bie­din­gen ge­daan.

Tel­ken­ma­le er hem eene ge­werd met gun­sti­ger voor­waar­den dan die welke de Fox hem had aan­ge­bo­den, liep Lup­nio even­tjes, als za­ken­mensch na­tuur­lijk, bij de di­rec­tie bin­nen en toon­de al­daar de nieu­we voor­waar­den. Fox, die kost wat kost Lup­nio wilde be­hou­den, ver­hoog­de immer de kont­rakts-som­me. zoodat zij ten slot­te toch de baas bleef en Lu­pi­no met zijne eer­ste maat­schap­pij Zou kon-trak­tee­ren.

Maar dit was nog alles niet. Een an­de­re wel­be­ken­de Ame­ri­kaan­sche film­maat­schap­pij deed niets min­der dan Lu­pi­no op­lich­ten en wilde hem over­re­den met haar eene ver­bin­te­nis af te slui­ten. Doch Lu­pi­no, zijn woord ge­trouw, wei­ger­de.

De Fox wilde de zaak niet rucht­baar maken en be­sloot zelf haar held te gaan ver­los­sen. Eene ex­pe­di­tie werd uit­ge­rust en om den schijn van het doel weg te nemen, maak­te men er een troep film­men-schen van, die met hun ma­te­ri­aal «er­gens» in de streek zou­den gaan draai­en.

Na menig wel te ver­on­der­stel­len avon­tuur werd Lu­pi­no be­vrijd en on­der­tee-ken­de zijne ver­bin­te­nis voor de Fox.

Nu dat er een aan­tal fil­men van Lu­pi­no klaar zijn gaat de Fox deze bin­nen kor­ten tijd de we­reld in­zen­den, zoodat wij deze ar­tist hier ins­ge­lijks zul­len kun­nen gaan be­won­de­ren.

Zijn adres is: Lu­pi­no Lane, c/o Fox Stu­dios, 1401, Wes­tern Ave­nue, Los An­ge­les (Cal.) U. S. A.

NEMO.

« CI­NE­MA WE­RELD

Brie­ven­bus —

Wil­li­am I)air. — 1. De rol van Bude La­nier in «Sa Dernière Mis­si­on » wordt ver­tolkt door Ant­ziim Short; adres: Pa­ra­mount Stu­dio’s, 6284. Selma Ave­nue, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

2. De Pa­ra­mount te Pa­rijs is het Agent­schap tot het ver­hu­ren der fil­men der Pa­ra­mount te Holly -wood en New-York.

Zukor. — 1. Dit ligt mis­schien aan eene la­te­re post­be­deel­ing. Al de brief­wis­se­ling dient naar post bus 47 Ant­wer­pen I ge­zon­den te wor­den.

2. De hoofd ver­tolk ster van den film « Het Brand merk van den Mees­ter » is Bar­ba­ra Cast­le­ton.

3. Bin­nen­kort zul­len we vol­le­di­ge lijst me­de­dee-len der te ver­krij­gen photo’s.

N.-B.— Met ge­noe­gen ver­na­men we de ont­vangst eener mooie photo van Viola Dana.

Chau­veau. — 1. Dit is de eeni­ge maat­schap pij welke'hier in België over een stu­dio be­schikt.

2. Den­ke­lijk niet. daar er te veel zijn die gra­tis, en zelf met geld toe, wil­len draai­en.

3. Wan­neer de film­in­du­strie hier in België meer zal ont­wik­keld zijn.

Avond­wind­je. — 1. Dit z. g. stu­dio is slecfts zwen­del.

2. Of Norma Tal­m­ad­ge zelf een brif zal be­ant­woor­den valt te be­twij­fe­len, maar haro photo zendt ze u zeker.

Hij die sterk is. 1. 't Spijt ons zeer maar daar kun­nen wij ons niet mede ge­las­ten; u kunt Maë Mur­ray ins­ge­lijks in de Fran­sche taal schrij­ven.

2. Maë Mur­ray is ver­le­den week in Frank­rijk aan­ge­ko­men; schrijf haar ech­ter aan ’t vol­gend adres, haar se­kre­ta­ris zal u wel hare photo zen­den; adres: 1 West, 67th Street, New-York (U.S.A.).

3. Maë Mur­ray is reeds twee maal ge­schei­den ge­weest; haar hui­dig echt­ge­noot is Ro­bert Z. Le­o­nard, die ins­ge­lijks hare fil­men be­stuurt.

N.-B. — Zijt u wer­ke­lijk zóó sterk?

Pen­syl­vanië. — De fou­ten, on­ge­rijmd­he­den in de Vlaam­sche ver­ta­lin­gen der tus­schen-ti­tels der fiI men lig­gen aan de film­ver­huur­ders, welke die ver­ta­lin­gen ge­las­ten.

2. De film «Mi­di­net­te» is van de A.B.C. maat­schap­pij.

3. «Pa­ra­mount» is het stan­daard­werk der fil­men uit­ge­ge­ven door de Ame­ri­kaan­sche Fa­mous Play­ers Lasky Cor­po­ra­ti­on. Het Pa­ra­mount Agent­schap te Pa­rijs is eene naam­looze maat­schap­pij en de titel ervan is «La Société Ano­ny­me Française des Films Pa­ra­mount » en liet is deze maat­schap­pij welke de Ame­ri­kaan­sche Pa­ra­mount­fil­men uit­geeft; sinds eeni­gen tijd draait deze maat­schap­pij in Eu­ro­pa ook fil­men) o.a. « De Ver­druk­ten » of geeft Eu­ro­pee­sche fil­men uit, o.a. « De Ver­stoote­ling (Le Mar­chand de Plai­sir) ».

L. Van de Vloet. — Denkt u pho­to­ge­niek te zijn un aan­leg of ta­lent te heb­ben?

Jack Smol­ders. — 1. Dank voor de me­de­ge­deel­de in­lich­tin­gen; zie ver­der in het Blad.

2. Wat wen­sch­te n weer over « Het Ge­heim der Gele Kamer » te weten?

R. Ant­werp F. C. — 1. Ma rion Da­vies, adres: c/o Cos­mo­po­li­tan Pro­duc­ti­ons. Se­cond Ave­nue, 2478. New-York City (ILS.A,).'

2. De hoofd­rol in « De Wees » werd ver­tolkt door San­dra Mi­lo­wan­off; de twee ti­tel­rol­len van « De Twee Straat­meis­jes» (Les Deux Ga­mi­nes) waren Olin­da Mano en Bout-de-Zan.

3. Tracht haar dan eens te schrij­ven aan het voi gend adres: Wanda Haw­ley: c/o 6411, Hol­ly­wood Boul­vard. Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

N.-B. — Ver­ne­men met ge­noe­gen de ont­vangst eener mooie photo van Blan­che Mon tel.

Jac­k­ly. -— 1. Wendt u eens tot de Beiga Film- 37 Barthélémy Laan, Brus­sel.

2. Van welke maat­schap­pij was dien film?

Diana. — 1. Yvet­te An­cl­re­yor, adres: 31, rue Vic­tor Massé, Paris.

2. Loger Karl, adres: 1 Ibis, Ave­nue Beau­cour. Paris.

3. De Va­der­rol in «De Zoon van den Vrij­bui­ter», Ma­les­tan, werd ver­tolkt door De­ri­g­al, adres: c/o Stu­dio’s Gau­mont- rue de la Vil­let­te, 53, Paris.

Minou. — 1. Mauri­ce Co­s­tel­lo, («De Krol») in de En­gel­sche of Fi ari­sche taal te schrij­ven; adres: c/o Vi­ta­g­raph Stu­dio’s, 1600 Broad­way, New-York City (Ü.S.A.).

2. Viola Dana kunt u in de En­gel­sche, des­noods in do Fran­sche taal schrij­ven.

3. Wil­li­am Rüssel, ’t zelf­de adres als voor iola Dana.

N. B. - Juist ge­ra­den; zijt u fa­mi­lie van poe­se-min

Eugène Melis. — Eddie Polo, adres: c/o Dream­land Film Co Ltd. Ren­n­weg, 5. Wien (Oos­ten­rijk).

Lek­ker­bek. — 1. Agnès Ayres ver­tolk­te o.a. een rol in «De Sheik». «De Ver­bo­de­ne Vrucht». «De Spe­ci­al y Trein».

2. Zeker, want ons zijn ge­val­len be­kend dat men eene photo ont­ving na 7 maan­den wach­ten; ove­ri­gens kunt n hen uw schrij­ven nog wel eens her­in­ne­ren.

3. Maë Mur­ray's par­te­nai­re in «Fas­ci­na­ti­on» Car­ri­ta, was Ro­bert W. Fra­zer.

N.-B. — Zul­len het eens aan uw mees­tel' (of mees­te­res?) ver­tel­len dat u in de klas uwe vra­gen schrijft hoor!

Puckie. — 1. *Bull Mon­t­a­na zendt zijne photo; adres: c/o Metro Stu­dio’s, Hol­ly­wood (cal.) U.S.A.

2. Bar­rai, adres: 46, Ave­nue de Ver­dun, Bois Co­lom­bes (Fran­ce).

3. The­o­do­re Kos­loff zendt zijne photo; adres: Pa­ra­mount Stu­dio’s, 6284. Selma Ave­nue. Hol­l­vwood (Cal.) U.S.A.

N.-B. — Met ge­noe­gen ver­ne­men we dat Ge­or­ges Car­pen­tier n zine photo heeft ge­zon­den.

Cesar. — 1. Is wel de­ge­lijk: 37, Bou­le­vard Barthélémy, Bruxel­les; was eene ver­gis­sing onzer zet tevs; ant­woor­den zul­len zij u wed in ieder geval

2. Zijn het vol­ko­men met uw zegs­man eens.

3. Dit zal in ons blad ten ge­pas­te tijde me­de­ge­deeld wor­den. »

M. J. — 1. Dit hangt af der ver­schil­len­de film­maat­schap­pij­en; door­gaans Frs 10.— per fi­gu­ra­tie-rol en per dag.

2. In België is er maar één stu­dio en een drie­tal firma’s.

F. B. Por­ta­bel­la. — 1. Doris Pawn, adres: c/o Gol­dwyn Stu­dio’s, Cul­ver City. (Cal.) U.S.A.

2. Die vrouw is Jo­sep­hi­ne Earle.

« CI­NE­MA WE­RELD »

3. In het wer­ke­lij­ke leven draagt Char­ley Chap­lin geen kne­vel.

N.-B. — Ver­ne­men met ge­noe­gen dat u de photo van Baby Peggy, Flora Le Bre­ton, Alice Brady en Bil­lie Burk« ont­vingt.

Or­kest­lief­lieb­ber. — 1. Doro­thy en Li­li­an Gish, adres: Grif­fith’s Stu­dio’s, Ma­ma­ro­neck, New-York (U.S.A.). Waar­om zou­den zij u hunne .photo niet zen­den

2. Die som­men zijn gif­ten welke de vra­gers ons in­zen­den, gif­ten die wij voor lief­da­di­ge doel­ein­den hes tem­men.

Ona­gra. — Die filmae­tri­cen zul­len u be­reid­wil­lig hunne photo zen­den; u kunt ze ge­rust zelf vra­gen; zie­hier de adres­sen: a) San­dra Mi­lo­wan­off. 10, rue Mer­lin-de-Thi­on­vil­le, Su­re­s­nes (Fran­ce).

b) Miss du Pont, c/o LT­ni­ver­sal Stu­dio’s. Uni­ver­sal City (Cal.) U.S.A.

Mia. — 1-2 Uwe twee eer­ste vra­gen zijn niet erg dui­de­lijk ge­steld; ge­lie­ve ze eens breed­voe­rig te her­ha­len.

3. Doris May is op 15 Ok­to­ber 1902 ge­bo­ren; ge­huwd met Waila­ce, Mac Do­nald; zij zal u zeker hare photo zen­den; adres: Ince Stu­dio’s, Cul­ver Citv (Cal.) U.S.A.

N° 8 B. D. — «Way Down Bast» is nog nooit te Turn­hout af­ge­rold ge­wor­den. -

Ver­geet-mij-niet. — Vol­ko­men ’t ak­koord, en we kun­nen er u nog bij­voe­gen dat er op onze Re­dak­tie nog wel zijn.

Char­les Mari. — Denkt u pho­to­ge­niek te zijn en ta­lent te heb­ben?

Sapho. — 1. Photo van Doro­thy Dal­ton ver­zon­den plus 0.30 fr. in post­ze­gels daar fr. 1.— voor 2 pho­tos te wei­nig is,

2. In welke ci­ne­ma hebt u dien film ge­zien.

N.-B. — Toch wel «aar­dig» sy­no­niem van «gui tig, niet?

Miss Jac­kie. — 1. De rol van Bid­der de Vaud­ray in'« De Wee­zen in den Storm » werd ver­tolkt door J oseph Schild­kraut.

2. Julia Faye maak­te deel uit der ver­tol­king van « Het Pa­ra­dijs van een Gek »,

3. De Ame­ri­kaan­sche titel van « De Wee­zen in den Storm » is « The Orp­hans of the Storm ».

Drift­kop­je. — 1, Ge­or­ge Walsh, adres: c/o Raoul A. Walsh, Great Steck, Long Is­land, New-York (U.S.A.).

2. Mar­gu­e­ri­te Clark, adres: Frist Na­ti­o­nal, 6 West 48th Street, New-York (U.S.A.).

3. Doris May, zie adres ant­woord aan Mia.

Smets. — 1. De rol vap groot­va­der in «Pa­ri­set­te» en 'de va­der­rol, Ma­les­tan, in « De Zoon van den Vrij­bui­ter » werd ver­tolkt door De­ri­g­al; rond de 50 jaar.

2. De vrou­we­lij­ke par­te­nai­re in Dou­g­las Fair-bank’sfilm « Het Teek­en van Zorro » was Mar­gu­e­ri­te do la Motte.

3. Dit ligt aan de film­maat­schap­pij­en welke die ti­tels maken; is ech­ter eene grove dwa­ling van hen die namen niet te ver­mel­den.

Clai­ret­te Ciné. — Onze se­kre­ta­ris over­han­dig­de mij uw schrij­ven en ’t spijt mij zeer te ver­ne­men dat u nog niet ge­ne­zen zijt. De jb­ho­to’s zijn op­ge­zon­den. Dit ge­vraag­de adres is Belga Film, 37, Bou­le­vard Barthélémy, Brus­sel, «u kunt het er ins­ge­lijks eens op wagen».Bes­ten dank voor de Paas­cli-wen­schen en aan u eens zoo­veel terug.

Nemo,

N.=B. — Vra­gen ons na Zon­dag toe­ge­ko­men wor den in het vol­gend num­mer be­ant­woord.

ONS PHQ­TO-HOEK­JE

We zul­len in t ver­volg re­gel­ma­tig de namen der film­ar­tis­ten me­de­dee­len, waar­van onze be­reid­wil­li­ge le­ze­res­sen en le­zers ons zou­den wil­len \en­baar mal­den dat zij hunne photo ont­vin­gen en onder We­li­ge voor­waar­den.

Dit is van al­ge­meen be­lang en ver­zoe­ken dus de Vrien­de­lij­ke brief­wis­se­laars van ons te­vens te wil­len laten weten:

1° Hoe lang het duur­de al­vo­rens de ge­vraag­de photo u toe­kwam? (

2° Of u ze gra­tis kreeë °f tegen be­ta­ling en van hoe­veel?

Onzen bes­ten dank op voor­hand!

NEMO.

MI­CHEL SMOL­DERS ont­ving gra­tis de photo’s van: Glo­ria Swan­son, Dou­g­las Fair­banks, Maë Mur­ray, Henny Por­ten. Mary Pick­ford, Wil­li­am S. Hart, Bebe Da­niels, Agnes Ayres, Viola Dana (2 photo's), Ses­sue Haya­kawa, Harry Carey, Tho­mas Meighan, Alma Ru­bens. Con­stan­ce Bin­ney.Nor­ma­Tal­m­ad­ge, San­dra Mi­lo­wan­off, Geral­di­ne Far­rar, Pau­li­ne Fre­de­rick, Andrée Bra­bant, Doro­thv Gish, Jac­kie Coo­g­an, Wil­li­am Far­num, Betty Bal­four, Ge­or­ges Bis­cot. Betty Comp­son vraagt 1/4, 1/2, 1 of 1 1/2 dol­lar, vol­gens het for­maat der photo’s. Alla Na­zi­mo­va vraagt 1 /4 dol­lar. Jack Dem­psey vraagt 1 dol­lar

MAE & GLO­RIA be­rich­ten ons dat zij ont­vin­gen een photo, gra­tis, van Bebe Da­niels, Julia Faye, Maë Mac Avoy en Agnes Ayres; bij de photo dezer laat­ste was eenen « lan­gen en lie­ven brief bij ».

Ru­dolph Va­len­ti­no schreef dat het hem « on­mo­ge­lijk was zijne photo te zen­den daar het hem te veel kost ».

In ons vol­gend num­mer zul­len wij een uit­ge­breid ar­ti­kel over de pres­ta­ties op Ci­ne­ma­ge­bied van de zoo juist over­le­de­ne SARAH BERN­HARDT geven.

« CI­NE­MA WE­RELD »

Onze Ciné-Ro­mans

De Ver­bor­gen­he­den & k k k van Pa­rijs

(Les Mystères de Paris)

Groot; Avoc­tu­ren-dia­ma naar het be­roem­de werk vaon Bngètie Sue, en naar den film der Phocéa. Vlaama­o­Sie be­wer­king van Ed. Neorg.

(20e Ver­volg).

Vijf mi­nu­ten later kwam Karl, de be­taal­de spion in dienst van Tom en Sarah Sey­ton, uit de strui­ken van waar hij de op­lich­ting van Fleur-de-Ma­rie had gade ge­sla­gen.

« Allee gaat goed » mur­mel­de hij, « zie­daar het rij­tuig met het kind ver­trok­ken. »

Steeds glim­la­chen­de, richt­te hij zijne stap­pen naar de hoeve van Bou­c­que­val. Met eene won­der­ba­re koel­bloe­dig­heid ver­tel­de hij Ma­da­me Ge­or­ges de vol­gen­de leu­gen:

« Ik ben ge­zon­den door Mijn­heer Ro­dolp­he en voor zeer ern­sti­ge per­soon­lij­ke reden heeft hij Fleur-de-Ma­rie mede ge­no­men naar Pa­rijs. Hij ver­zoekt u ook hem niet te schrij­ven daar ik u op stond het noodi­ge nieuws aan­gaan­de uwe be­scher­me­lin­ge zal ge­wor­den. »

Ma­da­me Ge­or­ges liet zich daar­door ver­schal­ken; zij dacht er zoo­doen­de niet aan Mijn­heer Ro­dolp­he te ver­wit­ti­gen en liet de boos­doe­ners vrij spel hun plan ten uit­voer te bren­gen.

ACHT­STE TIJD­VAK

l>E STU­DIE VAN MEES­TER FER­RAND XXIV à

Som­be­re ge­dach­ten

De stu­die van Mees­ter Fer­raud ge­leek op alle stu­dies. De bu­ree­len waren ge­le­gen ach­ter een ont-vangst­sa­lom. Op het bu­reel zaten vijf be­dien­den «elke in druk ge­sprek waren.

« Ja » merk­te eene der kler­ken op, « Zoo men mij ge­zegd hadde: François Ger­main is een dief, ik zou ge­ant­woord heb­ben: Gij liegt! »

« Ik ook! »

« Het deed mij pijn de arme Ger­main te zien aan­hou­den. »

’« In ieder geval » ant­woord­de een an­de­re klerk,

« dit huis hier is een goed ter­rein voor de kom-mis­sa­ris. »

« Hoe­dat? »

« Par­bleu! Dezen mor­gend die arme Loui­se en nu Ger­main. »

« De zaa kschijnt niet klaar.. Hij be­kent wel de 1300 fran­ken ge­no­men te heb­ben waar­van die an­de­re 15,000 in ban­k­no­ten en de 700 fran­ken uit de kas niets te weten. »

Op dit oog­en­blik wer­den de kler­ken ge­stoord door de komst van de Gra­vin Sarah Mac-Gre­gor, welke ver­zocht toe­ge­la­ten te wor­den bij M.​Ferraud.

Deze stond van zijn 'zetel op, ver­zocht haar plaats te nemen en zegde:

« Me­vrouw, gij hebt mij om een on­der­houd ver­zocht, wat is er van uwen dienst? »

« Mijn­heer Fer­raud, 14 jaar ge­le­den is er bij u

een jonge man ge­ko­men, ge­kleed in rouw, welke u ver­zocht eene rente te plaat­sen van 150,000 fran ken op het hoofd van een kind van drie jaren, waar­van de ou­ders on­be­kend wen­soht­ten te blij­ven. » « Ver­vol­gens, me­vrouw? »

« Gij hebt aldus op u ge­no­men, mijn­heer, dit kind eene lijf­ren­te te ver­ze­ke­ren van 8000 fran­ken! De helft van dit in­ko­men zoo weg­ge­zet war­den tot zijne meer­der­ja­rig­heid en de an­de­re helft, welke zou die­nen om de kos­ten te dek­ken van den per­soon welke voor het kind zou zor­gen. »

« Ver­vol­gens? »

« Na ver­loop van twee jaren stierf het kind, dit was op 28 No­vem­ber 1827. »

« Al­vo­rens ver­der te gaan, me­vrouw, mag ik weten welk be­lang gij in deze zaak stelt? »

« De moe­der van het kind, was mijne zus­ter. Ik heb het be­wijs van zijn dood, de brie­ven van de per­soon, welke haar zorg ge­dra­gen heeft en de obli­ga­tie van één uwer klien­ten waar gij de 150,000 fran­ken ge­plaatst hebt. »

« Toon mij deze pa­pie­ren, me­vrouw. »

Sarah haal­de uit eene brie­ven­tasch eeni­ge do­ku-men­ten welke de no­ta­ris on­der­zocht.

« Welnu, me­vrouw, wat ver­langt gij? De akte jvan over­lij­den is vol­ko­men in regel; en wat het in­ko­men be­treft, dit heb ik re­gel­ma­tig uit­be­taald.»

« Niets is meer loy­a­ler ge­weest dan uw ge­drag in deze zaak, mijn­heer, even­als van de vrouw welke voor het kind ge­zorgd heeft. »

« Daar­om ook, me­vrouw, heb ik deze per­soon, na de dood van het kind, in mijn dienst ge­no­men en op heden is zij nog bij mij. »

« Is ma­da­me Se­rap­hin in uwen dienst, mijn­heer »

« Se­dert 12 jaren is zij mijne huis­houd­ster. »

« Ah, mijn­heer, dan kan deze vrouw ons ter hulp komen! Se­dert het ver­lies van haar kind is de moe­der in eene diepe neer­slach­tig­heid ge­dom­peld en heden vreest men voor haar ver­stand.... Wan­neer het kind ge­bo­ren werd moest zij hare schan­de dra­gen maar in­dien het nu nog in leven was kan zij het laten wet­ti­gen. »

« On­ge­luk­kig­lijk is daar niets aan te doen, me­vrouw. »

« Toch wel, mijn­heer »

« Hoe­dat? »

« Ver­on­der­stel dat men aan de arme moe­der zeide: Men heeft ge­dacht dat uw doch­ter­tje dood is maar ge­luk­kig is dit niet zoo. De vrouw welke haar ver­zorg­de kan het be­ves­ti­gen. »

« Zulke leu­gen is voor de moe­der wreed­aar­dig, me­vrouw! »

« Maar, in­dien het geene leu­gen was?... Ik zal mij dui­de­lij­ker uit­druk­ken... Zoo mijne zus­ter haar kind weer­vond, zoo het niet al­leen het leven weer­ge­ven, maar kon zij de vader van het kind huwen welke op het oog­en­blik vrij is. Mijne nicht is ge­stor­ven op zes­ja­ri­gen ou­der­dom, men heeft van haar geene en­ke­le, her­in­ne­ring; ver­on­der­stel nu dat men een meis­je vindt va nom­trent 17 jaar, ver­la­ten van hare ou­ders, en dat men aan mijne -zus­ter zegt: Zie­daar uwe doch­ter, men heeft u be­dro­gen, een no­ta­ris kan het be­ves­ti­gen.-»

Jac­ques Fer­raud sprong recht en riep:

« Me­vrouw, zoo iets is schan­de­lijk! »

« Mijn­heer! »

« Mij zulk voor­stel doen... een kind te on­der­schui­ven! »

« Maar, mijn­heer, nie­mand zal daar kwaad mee be­rok­kend wor­den... Mijne zus­ter en .de per­soon

16

« CI­NE­MA WE­RELD »

welke zij ver­langt te huwen zijn on­af­han­ke­lijk en zon­der kin­de­ren; alle twee be­treu­ren het ver­lies van hun kind. Hun be­drie­gen is hun ge­luk­kig maken en een ver­la­ten kind lief­heb­ben­de ou­ders geven. »

« Ge­noeg, me­vrouw, ge­noeg!... Ik moet u harde waar­he­den zeg­gen! »

Sarah wierp op de nno­ta­ris één van hare don­ke­re blik­ken en "zegde koud:

« Gij wei­gert? »

« Geen nieu­we be­leedi­gin­gen, me­vrouw! »

« Neem u in acht! »

« Be­drei­gin­gen? »

« Be­drei­gin­gen!... En om te be­gin­nen, ver­neem dan dat ik niet de zus­ter ben. »

« Wat wilt gé zeg­gen, me­vrouw? » cc Ik ben de moe­der van dit kind! »

« Laten wij dit on­der­houd af­bre­ken, me­vrouw. » « En ver­vol­gens zeg ik n dat ik over­tuigd hen dat het kind nog leeft! U zal men in de zaak men­gen welke ik ga rucht­baar maken! »

« Welk be­lang zou ik er bij gehad heb­ben, me­vrouw, het kind voor dood te laten door­gaan in­dien in­te­gen­deel het nog leef­de? »

« Om de som in te ren­ten op het hoofd van het kind ge­plaatst, met uwe klien­te te kun­nen dee­len. Gij hebt het doen ver­dwij­nen!... »

M. Fer­rand haal­de de schou­wers op.

« In­dien ik zoo mis­da­dig moest ge­weest zijn, zou ik het niet heb­ben doen ver­dwij­nen, maar ge­dood heb­ben. » ant­woord­de hij.

Sarah was een oog­en­blilr ver­rast op dit ge­zeg­de, maar spoe­dig her­nam zij:

« Be­denk u wel... Mor­gen moet gij be­slist heb­ben. En gij zelf zult uwe be­loon­ing vast­stel­len. » De no­ta­ris,) niet­te­gen­staan­de de zon­der­lin­ge toe­stand waai'in hij zich be­vond, be­hield zijne koel­bloe­dig­heid. Kalm wend­de hij zich tot de gra­vin: « Gij hebt mij tijd ge­ge­ven tot mor­gen, me­vrouw, welnu, ik geef u te be­den­ken tot over­mor­gen. Zoo ik dan van u geen brief ont­van­gen heb, waar­in gij mij be­richt dat gij van uw7 mis­da­dig plan af­ziet dan zal de jus­ti­cie de eer­lij­ke lie­den be­scher­men en deze met som­be­re denk­beel­den straf­fen. »

« )Welnu, over­mor­gen zal ik te­rug­ko­men en dan zal hét tus­schen onsi zijn... vrede of oor­log!... Maar ik zeg u: oor­log zon­der ge­na­de!... »

Sarah ver­trok.

cc Alles gaat goed » mom­pel­de zij. « Dit jonge meis­je,, waar­in Ro­dolp­he be­lang­stelt en het­welk hij op de hoeve van Bou­c­que­val ge­plaatst heeft om er waar­schijn­lijk later zijne min­na­res van te maken, is niet meer te vree­zen. De Mar­kie­zin is, dank zij de Prins, aan de hin­der­laag ont­snapt welke .ik haar ge­span­nen had, maar dit­maal zal zij wel in de val loop­en en voor Ro­dolp­he voor al­toos ver­lo­ren zijn... En de no­ta­ris zal mij hel­pen daar ik hem bang ge­maakt heb... Ja, om die­ge­ne zijn naam en rang te geven welke Groot-Her­tog Ro­dolp­he denkt zijne doch­ter te zijn zal hij onze ban­den her­nieu­wen... Ein­de­lijk zul­len dan toch de pro­fe­tiën mij­ner voed­ster ver­we­zent­lijkt wor­den en zal ik het doel mijns le­vens-be­reikt heb­ben: Eene Kroon!!! »

Ter­wijl Sarah haar weg ver­volg­de streed mees­ter Fer­raud tegen som­be­re ge­da­clit-en. Eens­klaps ging de deur open en ver­scheen Ma­da­me Sérap­hin gan­se­li aan­ge­daan.

« Dit ver­vloekt meis­je! »

« Eene vrouw, welke ik niet ken, heeft nu 14 jaar ge­le­den ’t kind uit de han­den van Tour­ne­mi­ne ont­van­gen, om óns later het las­tig te maken, Deze heeft ons steeds ge­zegd dat het- kind dood was, niet­waar? »

cc Deze vrouw was eeni­ge oog­e­riblik­ken ge­le­den bier. Zij zegde dat zij wist dat ik het was welke het kind aan Tour­ne­mi­ne ge­ge­ven had. »

« Ver­vloekt!... Wie kan haar dit ge­zegd heb­ben daar Tour­ne­mi­ne op de ga­lei­en zit! » riep de no­ta­ris.

« Ik heb na­tuur­lijk ont­kend en haar ge­schol­den • voor leu­ge­naar­ster... Maar zij lacht­te mij uit en zegde dat zij het meis­je, welke nu groot ge­wor­den was, weer­ge­von­den had; dat er haar niete meer over­bleef dan mij aan te kla­gen! »

« Maar spant dan van­daag alles tegen mij samen? » vloek­te Fer­raud.

« Lieve God, wat moe­ten wij doen? »

« Zag die vrouw er wel­stel­lend uit? »

« Zoo en zoo... »

« En gij weet waar het meis­je nu is?... Dit kind is'de doch­ter van de Gra­vin Sarah Mac-Grégor!... En daar straks vroeg zij mij om te be­ves­ti­gen dat, hare doch­ter niet dood was!... Ik kan ze haar weer geven!. g Ja, maar deze valsçhe over­lij­dens­ak­te!...

» Zoo men een on­der­zoek in­stelt... Ik ben ver­lo­ren!. Deze mis­daad zal men op het spoor bren­gen van an­de­ren!... Deze vrouw gaat terug komen? »

cc Schrijf aan Po­li­do­ri dat hij mij dezen avond komt vin­den om 9 uur. »

« Wilt gij u van deze vrouw en het meis­je ont maken? Is clit niet wat te veel? » Vroeg Ma­da­me Sérap­hin.

« Ik zeg u aan Po­li­do­ri te schrij­ven! »

Op de brief naar Po­li­do­ri kwam geen ant­woord Des an­de­ren­daags liep Ma­da­me Sérap­hin naar zijne wo­ning, maar te­ver­geefs. De zaak was een­vou­dig: Ma­da­me d’Or­big­ny, schoon­moe­der van de Mar­kie­zin d’Har­vil­le had Po­li­do­ri een be­zoek ge­bracht, waar­op deze toe­be­reid­se­len maak­te voor de reis naar Nor­man­die en korts daar­op ver­trok­ken was

XXV

Zeer ver­heugd kwam Sarah bij haar te huis en bracht haar broe­der op de hoog­te... Wat warén dé plan­nen van het ake­li­ge kop­pel?... Sarah zond eene nieu­we aan­klacht bij wijze van naam­looze brief aan de Mar­kies d’Har­vil­le aan­gaan­de zijne vrouw en Ro­dolp­he.

De Mar­kie­zin en haar echt­ge­noot stónden van tafel op. Dit ge­beur­de vóór hij den brief, ont­van­gen had.

« Wat gaat gij dezen avond ver­rich­ten? » \ roeg de Mar­kies.

« Ik blijf' te huis... En gij? »

« Ik weet niet... Ik zal mijn avond doorbféhgen even­als de an­de­ren... al­leen. »

« Waar­om, daar ik niet uitga. »

« Ik dacht dat. gij lie­ver al­leen bleef. »

« Ja, maar daar ik gril­lig ben zoo ik gaar­ne den avond met u door­bren­gen. »

« Waar­lijk? » riep de Mar­kies ver­heugd.

« Uw uit­roep klinkt mij als een ver­wijt.» zegde Clémence.

« Een ver­wijt... oh, neen... neen... Maai' na de ver­den­kin­gen die ik had is mij dit eene ver­ras­sing, eene aan­ge­na­me ver­as­sing. »

(Wordt voor­ge­zA.)

Als ge het woord

aan de deur van een Ki­ne­ma ziet staan9

treedt dan aan­ge­naam

bin­nen en oog­en­blik

ge zijt zeker een door te bren­gen

* Nieuwstraat, 68 Brus­sel

EEN BUI­TEN­REEKS

Kor­te­lings

! Une femme!

mer­veil­leu­se!

Imet Mi ss Du PONT * jihet huis­hou­den in ge­vaar

What’s wrong with - the Women -

BANK CRÉDIT PO­PU­LAI­RE I

en­wapksndt' Maat­schap pi I - • Sta­tie­pleln, 2, 3 H

ANT­WER­PEN MHHHj

Alle Bank­ver­han­de­lin­gen

Leenin­gen op stadsio­ten en an­de­re waar­den

Aan­koop en ver­koop van Pu­blie­ke fond­sen en

an­de­re wa­mien

Cheks op alie lan­den - Hy­po­the­ken

Kre­diet­opemn­gen vnn «r m » o. Koop­wa­ren

GELDl’I.​AA I’SINCÏKN: Loop­en­de re­kent-iy 3 50 o

Spaar­kas 4.00 o/o

Plaat­sin­gen op ter­mijn van 5.25 tot 6o

in­trest ’sjaars vol­gens ter­mijn.

BRAND KOF­FERS VAN AF lO Fr. *S JAARS

Bu­reei­en open van 9 tot 12 en van 2 Va tot 6 uur

ROYAL -

CI­NE­MA

Les Hom­mes Nou­veaux

Amédée Bour­ron, l’un des fac­teurs de la gran­deur du Maroc, qui a fait for­tu­ne de igi'i à 1918, a épousé Chris­ti­a­ne Sévéral, femme de, race, veuve d’un of­fi­cier. Pour Amédée c’est le cour­on­ne­ment de sa carrière d’avoir réussi ce ma­ria­ge avec l'aris­to­cra­ti­que Chris­ti­a­ne. Pour cel­le-ci c’est après l’il­lu­si­on d’une en­ten­te pos­si­ble, la meur­t­ris­su­re du con­tact jour­na­lier de son par­ve­nu d’époux. Elle re­por­te son af­fec­ti­on sur Lanie Bour­ron, fille d’un pre­mier ma­ria­ge de son mari, que son édu­ca­ti­on rap­pro­che de sa bel­le-mère, et qui aime lean, frère cadet de Chris­ti­a­ne.

Mais Amédée Bour­ron con­voi­te d’im­por­tants ter­rains dans le sud. Il part avec sa femme pour négo­cier avec le Caïd des Aïada. A Mar­rak­ech Chris­ti­a­ne se re­trou­ve face à face avec son an­cien amant, le ca­pi­tai­ne de Ghas­sag­ne, of­fi­cier de renseig­ne­ments auprès de la tribu amie. Bour­ron, lui, ne voit que l’im­pres­si­on pro­dui­te sur Ghas-sag­nes, et force sa femme a aller de­man­der à ce der­nier de faire pres­si­on sur le Caïd. L’en­tre­vue est pénible, dou­lou­reu­se, car Chas­sag­nes a com­pris que ce n’est pas une aman­te qui re­vient, mais une pau­vre femme poussée par l'avi­dité de son mari. Bour­ron a at­teint son but, et il ren­tre ray­on­nant, sans se dou­ter qu’à côté de lui il a fêlé la sen­si­bi­lité de sa femme à ja­mais. Ce­pen­dant dans une es­car­mou­che Chas­sag­nes a été mor­tel­le­ment hlessé. Il or­don­ne qu’on le trans­por­te en auto jusqu’à Rabat. En pas­sant par Ca­sa­blan­ca, sen­tant sa mort cer­tai­ne, il grif­fon­ne un mot à son an­ci­en­ne maîtres­se, lui de­man­dant de ne pas re­fu­ser de venir le voir pour la dernière lois à Rabat. Bour­ron s’y op­po­se, avec, vi­o­len­ce. Tl ac­cu­se sa femme de l'avoir trahi. Chris­ti­a­ne re­fu­se môme de se dis­cul­per et Bour­ron, l’ayant en­fermée,- elle s échappé et court à Rabat en auto. A t’nôpital Cli­as­sag­nes vient d être trans­porté dans la salle mor­tu­ai­re, li est mort sous la bis­tou­ri. Et Chris­ti­a­ne, désemparée, ayant perdu d un côté son foyer, de l’autre jusqu’à la con­so­la­ti­on ir­rai­sonnée de re­voir son an­cien amant, er­rant à l’ave­n­tu­re, vient échou­er chez de lolly, le vieux gen­til­hom­me qui l à tou­jours protégée. Bour­roii, lui, s’est aperçu de la fuite de sa Imeme. il entre dans une colère folle et toute sa na­tu­re d’homme sans édu­ca­ti­on re­mon­te à flot comme de la vase remuée. Lanie qui a as­sisté à la scène révulsée de la gros­sièreté de son père, et pre­n­ant carrément parti pour sa bel­le-mère et le frère de cel­le-ci, qu’elle aime et veut épou­ser, aban­don­ne la mai­son à son tour. La me­sure est com­ble. De­vant celte dou­ble défec­ti­on, Bour­ron, at­terré, com­prend d’un coup ses torts, et dans un geste de dése­spoir, il prend son re­vol­ver. De Tolly, parti à la hâte de Rabat, ar­ri­ve à temps pour l’empêcher de se tuer. En homme avisé il ap­por­te un peu de calme à ces âmes en tour­men­te. Une seule so­lu­ti­on se présente: la sépa­ra­ti­on. Il y décide Bour­ron, qui se doit à la gran­deur du Maroc et au bon­heur de sa fille.

Pro­gram­me i 1 au 5 avril

Ami­an­te re­li­gi­o­so

. . . Thoiné

(Orgue et Or­ches­tre)

KUWTO

Revue sci­en­ti­fi­que

DU­DU­LE TO­RE­A­DOR

Co­mi­que in­ter­prété par Clyde COOK

Danse Galiléentie

J. Mas­senet

Les Hom­mes Nou­veaux

Comédie dra­ma­ti­que en 7 par­ties d’après le célèbre roman de Clau­de FAR­RE­RE et in­ter­prétée par: DO­NA­TIEN, Ge­or­ge* MEL­CHI­OR,

Melle FER­RA­RE de l’Opéra Co­mi­que Melle Lu­ci­en­ne LEG­RAND

Mar­che re­li­gi­eu­se

Ch. Gou­nod

LES HOM­MES NOU­VEAUX

Pro­gram­ma van 1 lui 5 April

An­dan­te re­li­gi­o­so ....

(Orgel en Or­kest)

'muro

We­ten­schap­pe­lijk

DU­DU­LE TO­RE­A­DOR

Klucht ver­tolkt door Clyde Cook

Thoiné

4. Ga­li­lee­sche dans . . J. Mas­senet

5 Nieu­we Men­schen

Dra­ma­tisch tooneel­spel in 7 dee­len naar den be­roem­den roman van Clau­de FAR­RE­RE, en ver­tolkt door DO­NA­TIEN, Ge­or­ges MEL­CHI­OR Mej. FER­RA­RE van het Opera Co­mi­que, Mej. Lu­ci­en­ne LEG­RAND.

6. Gods­dien­sti­ge march . Ch. Gou­nod

7. NIEU­WE MEN­SCHEN

SEMA E PROf AINE

CRAIN­QUE­BIL­LE

d’après l’œuvre d'Ana­to­le FRAN­CE, Mr. Mauri­ce de FÉRAUDY dans le rôle ti­tu­lai­re. PRO­CHAI­NE­MENT LES FILMS SEN­SA­TI­ON­NELS:

SAM­SON ET DA­LI­LA

avec Mme Marie CORDA de la Comédie Française dans le rôle de Da­li­la.

NERON

Grand drame Ro­main in­ter­prété par les ar­tis­tes Français Jac­ques ORÉT1L­LAT et Pau­let­te DUVÀL For­mi­da­ble mise en scène. — Su­per­pro­duc­ti­on FOX-FILM

Cel­le-ci épou­se­ra Jean, et Bour­ron se con­so­le­ra en voy­ant que ce que lui, nou­veau riche, n’a pas réussi à faire, sa fille, déjà an­ci­en­ne riche, T’a réalisé.

Nieu­we Men­schen

Vi­n­edee Bour­ron heeft in Ma­rok­ko zijn for­tuin ge­maakt van igij tot 1920. Dan huwde hij Chris­ti­a­ne Se­ve­r­al, een ras-ech­te, ver­fijnd-ont wik­kel­de vrouw, we­du­we van een of­fi­cier m wier gei uk en rijk­dom in het groote oor­log scat, »elys­me te loor gin­gen.

Voor hem is dat hu­we­lijk met de ari­s­to­kra­ti­sche vrouw de be­kro­ning van zijn loop­baan: voor haar de voort­du­ren­de pij­ni­ging van een on­e­ven­wich­tig leven, naast een nieuw-rij­ke heer­schzuch­ti­ge man. En deze loert op on­me­te­lij­ke nieu­we ter­rei­nen vooi het bezit der­ge­nen hij on­der­han­de­len moet met den Caïd van Vïada. Te Mar­rak­ech staat Chris­ti­a­ne plots voor haar oud-min­naaf, ka­pi­tein de Chas­sag­nes, ver­bin­dings­of­fi­cier met den be­vrien­den stam. Bour­ron ziet slechts den in­druk dien Chris­ti­a­ne op deze laat­ste maakt en dwingt zijn vrouw hem te gaan op­zoe­ken om druk­king uit te oe­fe­nen op den Caïd. Bour­ron heeft zijn doel be­reikt; hij straalt van geluk, maar ver­moedt niet dat hij voor al­tijd het fijn­ge­voe­li­ge hart zij­ner vrouw ge­bro­ken heeft. In een scher­mut­se­ling wordt de Chas­sag­nes doodelijk ge­kwetst en weg­ge­voerd naar Rabat. Een op­per­ste maal wil hij zijne vroe­ge­re vrien­din weer­zien, en schrijft haar een ul­tiem brief­je. Bour­ron kant er zich tegen met ge­weld, sluit haar in zijne wo­ning op, be­schul­digt haar hem be­dro­gen te heb­ben. Chris­ti­a­ne ver­de­digt zich zelfs niet maar vlucht naar Rabat. Chas­sag­ne is dood! En Chris­ti­a­ne, ont­red­derd, ge­bro­ken, die alles ver­lo­ren heeft, een­er­zijds haar eigen haard, an­der­zijds tot de gekke troost van een weer­zien van haar ge­we­zen amant, doolt rond als een wrak en komt aan­ge­spoeld bij de Tolly, oud edel­man, die haar steeds heeft ge­troost. Bij de vlucht zij­ner vromv breekt in Bour­ron een dolle woede los en heel zijn woes­te, harde na­tuur, heel de ware ziel van den op­ko­me­ling komt te voor­schijn. Zijn doch­ter — die intuïtief dich­ter bij Chris­ti­a­ne staat en dezes jong­ste broe­der Jean be­mint — ge­tui­ge van het tooneel van toom­looze woest­heid van haar vader, ver­laat op hare beurt het eigen en toch vreem­de huis. Dan is de maat vol. Bij dezen dub­be­len slag ver­staat ein­de­lijk Bour­ron, en in een op­bor­re­ling van wan­hoop grijpt hij naar zijn re­vol­ver. De Tolly, in at­ler­haast uit Rabat ver­trok­ken, komt juist bij tijds om hem de zelf­moord te be­let­ten. Een op­los­sing dringt zich op: de schei­ding. Bour­ron be-* grijpt nu en stemt toe, en hij de in­een­stor­ting van zijn ij­del­heid is hij, de op­ko­me­ling, een beter men­seh ge­wor­den.

Zijn doch­ter zal haar be­min­de huwen en zij, die de zie­le-ade) bezat, zal ver­we­zen­lij­ken wat hij, nieu­we rijke, niet ver­we­zen­lij­ken kon.

Im­pri­me­rie du Cen­tre, 36. Rem­part Kip­dorp. An­vers

Autos pour Cérémo­nies, Ma­ria­ges, Baptêmes, et Fêtes

Ga­ra­ge J- & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Bras­seurs - AN­VERS VOY­A­GES A L’ÉTRAN­GER - EX­CUR­SI­ONS PRIX A FOR­FAIT

OU­VRA­GES DE DAMES g

OU­VRA­GES DES­SE­VES

LAI­NES, SOIES, CO­TONS, COU­VRE-LITS. NAP­PES, STO­RES, BON­NET­TE­RIE A LA MAIN, DEN­TEL­LES, JUM­PERS

MAI­SON EMMA

H VAD­WERKEX

WOL, ZIJDE, KA­TOEN. BED­SPREI­EN, TA­FEL-KLEE­DE­REN, STO­RES, KAN­TEN, HAND­BREI­GOED, JUM­PERS

I An­vers, Rue Von­del­straat, 15, Ant­wer­pen

fo unn un es

Ate­lier spécial de répa­ra­ti­ons et trans­for­ma­ti­ons de four­ru­res

GRAND CHOIX:: MAI­SON DE CON­FI­AN­CE 1

MARCHÉ St. JAC­QUES, 33

Huis MAR­GU­E­RI­TE

Groote keus in Klee­de­ren voor Dames en Kin­de­ren:

Bui­ten alle con­cu­ren­tie

Alle soor­ten Zij­den Flu­wee­len, Stof­fen en El­legoe­de­ren. Lin­ge­rie, Kou­sen enz.

Wij maken alles op maat

PRO VINCI ESTRA AT, 177

HA­BIL­LEZ

VOS

EN­FANTS

BRI­TAN­NIA

17, Lon­gue rue d’Ar­gi­le

I SQüx Modèles Slégants e

'1* 14, rue Na­ti­o­na­le - 57, nie Brédcro­de

gjj 13, rue des Peig­nes

NOTRE GRAN­DE SPE­CI­A­LI­TE

1 Blou­ses - Robes - Pa­le­tots I

0 'è Le plus grand choix de la ville

@ Mai­sons conn, comme étant tes moins chères 2

SEULE MAI­SON BELGE D’IM­PORTA­TI­ON DI­REC­TE DE THES SUR­FINS

Dhee­re Bro­thers Tea Tra­ding C

TEA-CRO­WERS. IM­POR­TERS BLEN­DERS & PAC­KERS

Head Of­fi­ce: ANT­WERP, 4, Marché aux OEufs Bran­ches, CO­LOM­BO, CAL­CUT­TA, BA­TA­VIA, HONG-KONQ

AGEN­CES: BRUXEL­LES, MA­LI­NES. GAND, LIEGE, EUPEN, NAMUR, DI­NANT, BRU­GES,

OS­TEN­DE, IRONS,. ETC,

Prop­riet­ors of the de­li­cious “TJI­BOU­NI TEA,,

and

AGEN­CES: LOND­RES, AM­STER­DAM, PARIS, MAR­SEIL­LE. GENÈVE, BALE, AIX-LA-CHA­PEL­LE, HAM­BOURG, MO­SCOU, LUXEM­BOURG,

DHEE­RE’s TE

High grade blends

THES EN GROS ET DEI­BI-GROS ex­porta­ti­on VEHTE EX­CLUS. DE THES DE QUA­LI­TE SUPER.

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adres­sez-vous à la Bras­se­rie

VAN HOM BEECK

BER­CHEM - Tél. 5210

HIER­IN en BOU­TEIL­LES - en FUTS

Mai­son BER­T­HY

106, rue de l’Eg­li­se, 106

VfT

FO UFtFt U FIES

Ar­ran­ge­ments — Répa­ra­ti­ons Con­ser­va­ti­on de four­ru­res Prix avan­ta­geux — Tra­vail soigné

SIN­CLAIR”

Union Fétro­le­um Com­pa­ny of Bel­gi­um

SIN­CO­GAS­O­LI­NE

Es­sen­ce pour Autos et Motos DÉPO­SI­TAI­RES

LEY­SEN & PAU­WELS

Téléph 3551 - Adr. télég.: SIN­CO­LI­NE-AN­VERS

Lon­gue rue Van Bloer, 138, AN­VERS

DE­MAN­DE­ZEN DANS VOTRE GA­RA­GE, ES­SAY­EZ ET COM­PA­REZ

LHOH STORE

MEU­BE­LEN en CHAI­SES-LON­GUES

Eet- en slaap­ka­mers in eik en aca­jou van af 800 fr. tot 2100 fr. Keu­ken­in­rich­tin­gen 350 fr. tot 750 fr. Sa­lon- en ve­ran­dah­gar-ni­tu­ren 250 fr. tot 350 fr. Chai­ses-lon­gues en bed­den­goed 75 fr. tot 200 fr. — Geen fa­briek­werk — Ste­vig hand­werk.

Rech­streek­sche ver­koop uit de werk­hui­zen van

L. VAN DEN WYN­GAERT

50, ME­CHEL­SCHE STEEN­WEG, 50

Huis van ver­trou­wen — Ma­ti­ge prij­zen Eer­ste kwa­li­teit ge­waar­borgd

PHO­TO­GRA­VEURS

DES­SI­NA­TEURS

EXE­CU­TI­ON RAPI­DE ET SOIGNÉE

Champ VTe­mi­nekx.. Ö AN­VERS