: Ci­ne­ma Zool­ogie:

ivi ivi

Fr. 0,25

Imp. Aug. Van Nyle”

SE­MAI­NE PRO­CHAI­NE:

Pro­gram­me Ex­tra­or­di­nai­re

1re Epi­so­de de

JU­DEX-

Grand Ciné-ro­man en 12 épi­so­des de MM. Arthur BERNÈDE et Louis FEUIL­LA­DE. Film d’art Gau­mont. Grand Succès.

L’Ombre de la Vie

Drame en 4 par­ties.

QAU­MODT - JOU­RI­I­AL

Pour la Pen­tecôte, pro­gram­me spécial avec le con­cours de Me Maria Ma­thieu, can­ta­tri­ce.

Le Génie con­tre la Force

On a trouvé dans la « Supra Mine » au Brésil un dia­mant dépas­sant en gran­deur tous ceux trouvés jusqu’à ce jour. Le dia­mant est appelé Koh-1-Noor II. Il a été vendu pour la somme die 2.000.000 de fran­cs au Syn­di­cat du brut dé New-York qui a chargé son représen­tant Van Duyien de por­ter la pier­re à Am­ster­dam pour y être tra­vaillée. A Am­ster­dam, Van Duyien en­fer­me le dia­mant dans son cof­f­re-tort qu’il a fait munir d’une, x>rte pou­vant être chargée d’un cou­rant mor­tel de 15.000 volts.

Nous voy­ons com­ment la pier­re est ap­portée à la tail­le­rie où elle est clivée et taillée après quoi Van Duyien la ren­fer­me dans son cof­f­re-fort. Un jour deux vau­riens p-.​ssent de­vant la mai­son de Van Duyien, Lui. est acro­ba­te, l’autre se nomme Veer­man. Ils se ren­dent chez leur ami, Feen-stra, un dres­seur de lions qui ha­bi­te un quar­tier éloigné de la ville. Feen-stra esit occupé au dres­sa­ge de ses fau­ves quand ses deux amis en­trent chez lui. Tout na­tu­rel­le­ment la con­ver­sa­ti­on roule sur le fa­meux Koh-I-Noor. Ce­lui-ci est-il en danger? A oe mo­ment ap­pa­raît sur l’écran une image mystéri­eu­se: Un ta­bleau s’ouvre, un in­ter­rup­teur de cou­rant est mis sur 15.000 volts et le titre sui­vant est... « ou pas de danger. »

2e PAR­TIE — Le soir: Van Duyien et sa femme jou­ent aux échecs. Van Duyien est obligé de s’ab­sen­ter pen­dant quel­ques jours pour af­fai­res.

Peu après son départ ar­ri­ve un des bons amis): M. Lam­berts. Voy­ant Ma­da­me Van Duyien seule il lui pro­po­se dé finir la par­tie d’échecs. En­tretemps, dans lé train, Van Duyien re­mar­que qu’il a oublié chez lui des pa­piers im­por­tants1, il décide de re­tour­ner à la mai­son.

De­vant la mai­son de Van Duyien nous voy­ons trois om­bres sor­tant d’un buis­son s’in­tro­dui­re dans la mai­son et fer­mer la porte dé l’intérieur, afin de ne pas être dérangés. A l’étage inférieur les dteux jou­eurs d’échecs con­ti­nu­ent leur par­tie. Mon­si­eur Lam­berts s’apprête, à par­tir. Il prend congé de Ma­da­me Van Duyien et vou­lant ou­vrir la porte pour sor­tir il s’aperçoit qu’elle est ver­rouillée. Sans y pren­d­re plus at­ten­ti­on il décide de sor­tir par la fenêtre. A ce mo­ment passe un agent de po­li­ce qui trou­vant oette façon de sor­tir d’une mai­son pour le moins étran­ge, l’arrête. Après s’être ex­pli­qué, Lam­berts peut con­ti­nu­er son che­min .

Peu après Van Duyien re­vient chez lui et trou­ve la porte bloquée. Il sonne. Le do­mes­ti­qe réveillé par­vient enifn à ou­vrir la porte. Se dou­tant que quel­que chose est arrivé, Van Dyu­len monte en hâte dans son bu­reau où il décoo­u­vre le ca­da­vre de sa femme.

La porte intéri­eu­re de son cof­f­re-fort est fermée. Il in­ter­rompt le cou­rant élec­tric­que.... les dia­mants n’ont pas bougé.

La po­li­ce est aver­tie. Parmi eux se trou­ve l’agent qui a vu sor­tir Lam­berts de la mai­son, et sur ces in­di­ca­ti­ons I-am­berts, in­culpé de meur­tre, est arrêté.

4e PAR­TIE. — Pim Bruoe se rerts ne pou­vant croi­re à la cul­pa­bi­lité de 9on époux s’est adressée au détec­ti­ve Pim Bruce. Ce­lui-ci a éga­le­ment la con­vic­ti­on que Lam­berts est in­no­cent. D’après lui un des mal­fai­teurs au moins doit avoir tou­che là porte du cof­f­re chargée du cou­rant mor­tel et ainsi avoir été foud­royé. Son ca­da­vre a donc été enlevé? A son grand plai­sir on lui cite au bu­reau de po­li­ce le nom de Veer­man comme étant celui d’un mal­fai­teur dange­reux.

4e PAR­TIE. — Pi m Bruce se rend à la mai­son du mort où il ren­con­tre Mme Veer­man. Sans détours, il lui dit: « Votre mari n’est pas mort

REPRÉSEN­TA­TI­ONS du

Di­man­che 25 mai à 3 et 8 H.

Lundi 26 et jeudi 29 Mai à 8 H.

1. Fi­na­le de la 6e Symp­ho­nie pour orgue C. M. Widor

2. Gau­mont Jour­nal

3. Le Génie con­tre la Force

Drame en 4 par­ties.

Ie et 2e par­ties.

4. La pe­ti­te Mariée (Ou­ver­tu­re) Ch. Le­cocq

5. Le Génie con­tre la Force, 3e, et 4e par­ties.

6. Eti­en­ne Mar­cel (Fan­tai­sie) C. Saint-Saëns

7. Black Billy, Drame améri­cain

8. Tout à vous (Valse) E. Wald­teu­fel

g. L’Es­cla­ve de Phi­di­as

Poème Grec en 3 par­ties. — Film d’art Gau­mont.

Avis pour les Représen­ta­ti­ons du Soir. — Afin de ne pas de'ran­ger les au­di­ti­ons mu­si­ca­les, le Pu­blic oc­cu­pant les pla­ces du Rez-de-chaussée aura ex­clu­si­ve­meut accès aux La­va­to­ries et W. C. (pour Dames et Mes­si­eurs) in­stallés au Jar­din d'hiver et au Café (accès par la Salle des Mar­bres).

VER­TOON­IN­GEN van

Zon­dag 25 Mei te 3 en 8 U. Maan­dag 26 en Don­der­dag 23 Mei te 8 U.

1. Slot der 6e Or­gel-Sym­fo­nie C. M. Widor

2. Gau­mont-Jour­nal

3. Genie tegen Ge­weld

Drama in 4 dee­len.

Ie en 2e deel

4. La pe­ti­te Mariée (ope­ning­stuk) Ch. Le­cocq

5. Genie tegen Ge­weld, 3e en 4e deel.

6. Eti­en­ne Mar­cel (Fan­t­azie) C. Saint-Saëns

7. Black Billy, Ame­ri­kaansch drama

8. Tout à Vous (Wals) E. Wald­teu­fel

9. De Sla­vin van Phi­di­as

Grieksch poëma in 3 dee­len. — Kunst­film Gau­mont.

Be­richt voor de Avond­ver­toon­in­gen. — O/n de mu­ziek­uit­voe­rin­gen niet te sto­ren, zal het pu­bliek dat de plaat­sen van het Ge­lijk­vloers bezet, al­leen­lijk toe­gang heb­ben tot de La­va­to­rys en W. C. (voor dames en hee­ren) in­ge­richt in den Win­ter­tuin en in het Kof­fie­huis (toe­gang langs de Mar­me­ren­Zaal.

dans sa mai­son. Je sais tout et je con­nais même ses com­pli­ces. » Bru­ce-con­ti­nue son che­min, mais se cache dans les en­vi­rons pour sui­vre les événe­ments.

Alarmée par les pa­ro­les du détec­ti­ve au sujet des com­pli­ces,1a femme Veer­man se rend dans un café du voi­si­na­ge pour les prévenir. Nous as­sis­tons alors à une chas­se à l’homme des plus mou­ve­mentées.

Genie tegen Ge­weld

Men heeft in de «Supra» mijn, in Bra­zi­lië, een dia­mant ont­dekt groo­ter dan al wat tot dan toe ge­von­den was. De dia­mant wordt «Koh-I-Noor» ge­hee­ten. Hij is ver­kocht voor 2.000.000 fran­ken aan het Syn­di-kaat van ruwe dia­mant van New-York wiens ver­te­gen­woor­di­ger Van uuj len ge­last wordt den steen naar Am­ster­dam te bren­gen om ge­sle­pen te wor den. Te Am­ster­dam sluit van Duy­len den dia­mant in eene bran­di­ras voor­zien met eene deur waar­op een dood­en­den elec­tri­schen stroom staat van 15.000 volts span­kracht.

Men ziet hoe de steen in de slij­pe­rij ge­bracht wordt waar hij ge­sle­pen wordt, waar­na Van Duy­len hem op­nieuw in de brand­kas op­sluit. Twee niet­deu­gen gaan voor­bij het huis van van Duy­len, de eene is kun­sten­ma­ker; de an­de­re beet men Veer­man. Zij be­ge­ven zich bij hun­nen vriend, Feenstra, leeu­wen­tem­mer, dien in een af­ge­le­gen stads­kwar­tier huist..

Feenstra is juist bezig met de wilde die­ren af te rich­ten als de .twee vrien­den hem ..​anbeffen Na­tuur­lijk rolt de sa­men­spraak over den ben­ach­ten Koh-I-Noor. Is deze in ge­vaar? Op dat oog­en­blik ver­rel ïjnt op het doek een ge­heim­zin­nig bée'd: e.u; schil­de­rij ver­schuift eu ter stroom­on­der­bre­ker die daar­in aan­ge­legd dt op 15.000 volts span­n­jng gezet, en de vol­gen­de titel is: of er ge­vaar is»..._.

2e DEEL. — ’t Is avond. Van­Duy­len en zijne vrouw spe­len schaak. Een dienst­knecht komt zijn mees­ter ver­wit­ti­gen dat het tijd is om te \er-t rek ken. Van Duy­len moet op reis voor zaken voor en­ke­le dagen. Hjj neemt af­sche­jd, stapt zjjn auto bin­nen en wordt naar de S por­tal Ie ge­voerd.

Kort na zijn ver­trek komt een zij­ner goede vrien­den, Dr. Lam­berts, aan­bel­len. Daar hij Me­vrouw Van Duy­len al­leen aan­treft, slaagt hij haar voor het par­tij­tje schaak voort te spe­len.

On­der­tus­schen be­merkt Van Duy­len, reeds in dien trein, dat l ij te­huis be­lang­rij­ke pa­pie­ren heeft ach­ter­ge­la­ten en be­sluit aan de vo­gen­de halt af te stap­pen en huis­waarts te keeren.

Voor het huis van Van Duy­len zien wij drie scha­du­wen uit een bosch-je slui­pen, in huis drin­gen en deid­leur langs bin­nen slui­ten, ten einde niet ge­stoord te wor­den. In het be­ne­den­ver­trek spe­len de scha­kers rus­tig voort. On­di­or­tus­schen wordt bot laat en M. Lam­berts maakt zich ge­reed om. te ver­trek­ken. Hij neemt af­scheid en 'de deur wil­len­de ope­nen, merkt hij dat zij ge­gren­deld is. Zon­der er ven­der op na te den­ken be­sluit hij door het ven­ster weg te komen. Op dat oog­en­blik stapt er een po­li­tie­agent voor­bij die der­ge­lij­ke han­del­wij­ze voor het minst zon­der­ling vindt en den laten gast aan­houdt. Doch na eeni­ge uit­leg­gin­gen lean M. Lam­berts zij­nen weg ver­vor­de­ren.

Iets­wat later komt Van Duy­len terug' en dee vindt de deur van bin­nen af­ge­slo­ten. Ónmo­ge­lijk er bin­nen te ge­ra­ken. Hij belt. De huis­knecht, ge­wekt, ge­lukt er ein­de­lijk in de deur te ont­slui­ten. Wel den­kend dat er iets is voor­ge­val­len, spoedt Van Duy­len zich de trap­pen op, stormt zijn bu­reel bin­nen waar hij zijne vrouw be­we­ging­loos vindt lig-gen.

De bin­nen­deur van zijn brand­kas is ge­slo­ten. Hij zet den elec­tri­schen stroom af... de dia­man­ten zijn niet aan­ge­raakt ge­weest!...

De over­beid is ver­wit­tigd ge­wor­den en wel­dra is het ver­trek met po­li­tie­agen­ten ge­vuld. Onder hen is ook die agent, die Lam­berts zag door het ven­ster naar bui­ten klim­men, en op zijne aan­dui­ding wordt iLam­berts van moord be­schul­digd en aan­ge­hou­den tot groot leed van zijne vrouw en zijne klei­ne doch­ter Elsa.

3e DEEL. — Me­vrouw Lam­berts kan aan de schul­dig­heid van haren echt­ge­noot niet ge­looven Zij heeft zich tot oen de­tec­ti­ve, Pim Bruce, ge­wend om het ge­heim op te kla­ren. Na de eer­ste op­zoe­kin­gen en be­sta-ti­gin­gen heeft dteze ook de over­tui­ging dat Lam­berts niet plich­tig is.

Vol­gens zijne mee­ning moet min­stens een der boos­doe­ners de deur van de brand­kas aan­ge­raakt beb­ben en door den schrik­ke­lij­ken stroom als dood­ge­blik­semd zijn. Zijn lijk zou dan weg­ge­voerd zijn ge­wor­den. Bruce gaat ten stad­hui­ze op­ne­men welke per­so­nen ge­stor­ven zijn tus­schen 12 en 15 Fe­bru­a­ri: en met den lijst gaat hij naar het mid­den­kan­toor der po­li­cie om te ver­ne­men of er ook den naam van een ge­kend mis­da­di­ger bij zou zijn. Tot zijn groot ge­noe­gen toont men hem den naam van Veer­man, die te boek stond als een ge­vaar­lijk mis­da­di­ger. Nu zet zich dp de­tec­ti­ve voor goed- aan het werk.

4e DEEL. — Pim Bruce be­geeft zich ten huize van den over­le­de­ne en vindt er vrouw Veer­man. Zon­der om­we­gen zegt hij haar: « Uw man is hier niet ge­stor­ven. Ik weet alles en leen zelfs zijne me­de­plich­ti­gen. » Hij ver­loor daar­bij den in­druk die deze woor­den op het wezen der vrouw tee ken­den. Bruce ver­vor­dert zij­nen weg doch ver­steekt zich in de om­ge­ving om na te gaan wat er ge­beu­ren zal.. Het blijft niet uit. Door de woor­den van den de­tec­ti­ve be­tref­fen­de de me­de­plich­ti­gen ver­ont­rust, spoedt vrouw Veer­man zich naar eene her­berg der buur­schap om de ge­zel­len van haren man te ver­wit­ti­gen. Deze zich ont­dekt zien­de, be­slui­ten te vluch­ten.

Dan wonen wij een klo­j­o­par­tij bij welke zieer be­wo­gen is en ein­digt met de over­win­ning der ge­rech­tig­heid.

AAN­STAAN­DE WEEK:

Bui­ten­ge­woon Pro­gram­ma

Ie Epi­so­de van

JUDEX

Groote Ciné-ro­man in 12 epi­so­den van HH. Arthur BERNÈDE en Louis FEUIL­LA­DE.

Kunst­film Gau­mont. — Groot Suc­ces.

Le­vens­scha­duw

Drama in 4 dee­len.

GAU­MONT-JOUR­NAL

Met SI NX EN, bij­zon­der pro­gram­ma, met de me­de­wer­king van Me­vrouw Maria Ma­thieu, Zan­ge­res.