Programme de 24 à 30 oct. 1930



Livret de programme

Source: FelixArchief no. 1968#697

Ce texte a été généré automatiquement sur la base des pages numérisées, en utilisant la technologie ROC. En raison des polices de caractères historiques utilisées dans les livrets de programmes, les résultats ne sont pas sans fautes.

Consultez les images de ce livret de programme


.... • Pro­gramme 7 Speel­wi­j­zer 1 1 " ' 11 “ " "

Ven­dredi f\4 Samedi ne Dimanche ne Lundi nn Jeudi ïn octobre -iq-iq Vri­j­dag Zater­dag "5 Zon­dag Maan­dag "• Don­der­dag Octo­ber

1- Eclair-Jour­nal

Actua­li­tés fil­mées

2- Un film docu­men­taire 3’ Un film comique

4- MAMAN

Grande super­pro­duc­tion dra­ma­tique d’après la célèbre pièce d’

L Eclair-Nieuws­be­rich­ten.

Ver­filmde aktua­li­tei­ten

2- Een doku­ment film

3- Een Komische film

COLI­BRI

Groote dra­ma­tische super­pro­duc­tie naar het beroemde too­neels­pel van

HENRY BATAILLE

Scé­na­rio: Scé­na­rio :

NOËL RENARD

Réa­li­sa­tion: Ver­fil­ming :

JULIEN DUVI­VIER

DRA­MA­TIS PER­SONÆ:

Irène de Rys­bergue . . Maria Jaco­bin!

George de Cham­brv . . Franz Lede­rer

Baron de Rys­bergue Jean Dax

Miss Dick­son . . Hélène Hal­lier

Paul de Rys­bergue . . Jean Paul de Baer

Richard . Jean Ger­rard

Pho­to­gra­phie: Opna­men :

THI­RARD & HAON

Décors: Scher­men :

CH. JAQUE & DELATTRE


AAMAN

Irène de Rys­bergue, mère de deux gar­çons, Richard et Paul, mène depuis vingt années la triste exis­tence d’épouse pri­vée de ten­dresse.

Un soir elle est auto­ri­sée, à accom­pa­gner son mari et son fils Richard à un bal cos­tumé.

Le rare bon­heur crée le fol enthou­siasme: Irène se fait éta­blir une superbe toi­lette de Coli­bri.

Mais de Rys­bergue est là tou­jours avec ses prin­cipes aus­tères et ne tolère pas un tel accou­tre­ment.

Infi­ni­ment triste, Irène se rend au bal dans un cos­tume plus digne de sa condi­tion de bour­geoise.

Le bal. Dte Rys­bergue, qui aime de papillon­ner auprès des jolies femmes, confie sa femme aux vieilles amies qui tiennent réunion dans un salon voi­sin. Irène s’y ennuie à mou­rir. La musique, la gaîté, la vie qui tour­billonne dans les jar­dins en fête opèrent sur elle une extra­or­di­naire atti­rance et elle s’évade fina­le­ment des salons ennyeux.

Irène main­te­nant se trouve seule dans le tour­billon de joie: l’en­chan­te­ment la sai­sit, l’em­porte.

Près d’elle, Georges de Cham­bry, jeune offi­cier de spa­his, l’ob­serve, visi­ble­ment bou­le­versé par l’ex­pres­sion pas­sion­née de la jeune femme. Et il ne résiste point à l’en­vie de lui par­ler. Elle accepte le jeu, amu­sée, et boit le cham­pagne sour­nois — et rit — s’étour­dit à plai­sir.

Et ils dansent, fas­ci­nés l’un par l’autre, dans un ver­tige. Et lors­qu’à minuit les lumières s’éteignent, Georges, comme fou, lui prend un bai­ser auquel elle consent de tout son cœur grisé.

Les lumières se ral­lument. C’est l’heure où tombent les masques. Georges veut

COLI­BRI

enle­ver celui d Irène. Mais elle a repris conscience des choses. Et, comme une cou­pable, s’en­fuit du bal.

La fata­lité se pro­nonce. Georges est un ami de Richard.

Et lorsque le len­de­main, Georges se pré­sente chez le der­nier, c’est Irène qu’il retrouve. Irène sait lut­ter contre son cœur. Georges pro­met de souf­frir en silence.

Mais toute la dou­leur de Georges éclate, à la veille de son départ en Afrique. Fou de déses­poir, Georges 1 attire à lui, 1 embrasse et se sauve.

Richard a vu. Froid, impas­sible, il cingle sa mère de ses reproches injustes — de Rys­bergue entend, se méprend et accuse Irène mal­gré les sup­pli­ca­tions de celle-ci. Il lui faut choi­sir entre son foyer et l’aven­ture.

Elle choi­sit ce que lui indique son cœur: Georges, et part avec lui vers 1 Afrique où l’amour chante pour eux ses plus trou­blants refrains.

Mais la menace redou­tée sur­git. La jeu­nesse sur­vint — Miss Dick­son a bou­le­versé Georges. Et un autre chant d’amour s’élève bien­tôt dans le calme des nuits algé­riennes.

Irène, déses­pé­rée, lutte farou­che­ment contre la pas­sion nais­sante de Georges. La loi de la vie com­mande — la jeu­nesse triomphe tou­jours.

Lasse, bri­sée, vieille, Irène quitte à tout jamais celui qui fut pour elle le seul rayon de soleil.

Le neige tombe sur Paris. Et, sans espoir, Irène rôde par les rues gla­ciales. Le petit Paul la retrouve, lui apprend la nais­sance du fils de Richard.

Près d’un ber­ceau de Rys­bergue com­pren­dra, par­don­nera.

SALLES POUR BAN­QUETS

LES BIERES POUR TOUS LES GOUTS

GUIN­NESS

PILS­NER URQUELL

PALE-ALE

BOCK GRU­BER SCOTCH-ALE

SPA­TENBRÄU

MUNICH

SPÉ­CIA­LI­TÉS:


MAMAN

Irène de Rys­bergue, moe­der van twee jon­gens, Richard en Paul, kent sinds twin­tig jaren het een­to­nige bes­taan, zon­der vreugde noch tee­de­rheid.

Op een avond wordt het haar toe­ges­taan haar echt­ge­noot en zoon Richard naar een gekos­tu­meerd bal te ver­ge­zel­len. Haar bli­jd­schap is onge­meen en zij laat zich een prach­tig Coli­bri-kleed aan­ma­ken.

Doch Baron de Rys­bergue, tuk op zijn strenge prin­cie­pen veroor­looft haar zulke dracht niet en zij moet er. met wee­moed, in berus­ten in een heel bur­ger­lijk kleed op het feest te ver­schi­j­nen.

Het bal. — de Rys­bergue, die steeds graag rond de mooie vrou­wen flad­dert, ver­trouwt zijn vrouw toe aan de oude dames, die in een afzon­der­lijk salon veree-nigd zijn. Irè­ne’s ver­ve­ling kent geen gren­zen. De muziek, de vreugde, het leven dat opjuicht uit den tuin in volle feest, oefe­nen op haar een ware bed­wel­ming uit, tot zij het een­to­nige salon ontv­lucht en zij mid­den in den fees­troes staat. De betoo­ve­ring gri­jpt ze aan, voert ze mede; onder het mas­ker dat zij zich voor­doet, glins­te­ren haar oogen met on-geken­den glans.

Dicht bij haar merkt Georges de Cham-bry, een jonge offi­cier der Spa­his, de mooie Irène op. Hij spreekt ze aan. Zij pra­ten samen, drin­ken cham­pagne. Irène voelt zich onuits­pre­ke­lijk geluk­kig... Zij dan­sen, gefas­ci­neerd als in een roes. Ein wan­neer om mid­der­nacht de lich­ten gedoofd wor­den, onts­teelt Georges haar, harts­toch­te­lijk, een kus.

Het licht wordt terug aan­ges­lo­ten; het uur waa­rop de mas­kers val­len. Georges

COLI­BRI

wil dit van Irènê af nemen. Doch zij is tot het bewust­zijn terug­ge­keerd. En als een plich­tige ontv­lucht zij het bal...

D'och het Noo­dlot zal ze ach­te­rha­len: Georges is een vriend van Richard. Ein wan­neer ’s ande­ren­daags Georges dezen laatste komt opzoe­ken, vindt hij Irène weder. Doch zij zal haar harts­tocht bed­win­gen en Georges doen belo­ven in stilte te lij­den.

Doch, den voo­ra­vond van zijn ver­trek naar Afrika, houdt Georges het niet lan­ger uit en hij schreeuwt Irène zijn smart toe als oppers­ten nood.

Gek van wan­hoop, neemt hij ze in zijn armen, zoent ze en vlucht dan heen.

Richard heeft gezien. Met bit­sige koel­heid werpt hij z’n moe­der het zware ver­wijt naar het hoofd — de Baron heeft gehoord en bes­chul­digt Irène: zij moet kie­zen tus­schen haar haard en het avon­tuur.

Zij volgt de inge­vin­gen van haar hart: Georges en trekt met hem naar Afrika, waar de liefde voor bei­den, dagen van geluk en beroe­zing schept.

Doch weer is het Noo­dlot daar: de Jeugd. Aan haar kan Irène, de veer­tigja-ge, niet weers­taan. Miss Dick­son heeft George s hart inge­no­men.

Wan­ho­pig vecht Irène om Geor­ges’ liefde. Tever­geefs. Jeugd hoort bij jeugd: het is de eeu­wige levens­wet... Gebro­ken, moe­de­loos keert de Ont­goo­chelde naar Parijs terug.

In den sneeu­wa­vond doolt ze rond — zoo ont­moet ze haar klei­nen Paul, van wien zij de geboorte ver­neemt van Richar­d’s zoon.

En aan diens wieg zal zij de Rys­ber-gue’s ver­gif­fe­nis afsmee­ken...


Le film sonore et chan­tant

LE FAN­TOME DU BON­HEUR

Ins­piré d'une nou­velle d’AL­FRED MACHARD Mis en scène par REIN­HOLD SCHUN­ZEL inter­prêté par

MICHEL TSCHE­CHOFF - KARINA BELL GAS­TON MODOT - YVETTE DARME

Une nou­velle d’Al­fred Machard sert de base à cette pro­duc­tion, dont le moins qu’on en puisse dire est, qu’elle récol­tera un très gros suc­cès.

Le scé­na­rio est atta­chant et sou­vent très émou­vant et plu­sieurs scènes dra­ma­tiques de pre­mier ordre: la décou­verte du vol, l’al­ter­ca­tion dans la pri­son entre les deux hommes enne­mis, et le retour du mal­heu­reux, vieilli et usé par le cha­grin, suf­fisent à clas­ser ce film parmi les toutes bonnes pro­duc­tions de 1 année.

R. Schün­zel est un bon réa­li­sa­teur d’Outre-Rhin. Sa tech­nique se dis­tingue par un style per­son­nel, de beaux éclai­rages, un choix judi­cieux des angles de prises de vues, une intel­li­gente et ration­nelle uti­li­sa­tion des pro­cé­dés, des ren­chaî­nés d’images, pleins de sym­boles.

Toute l’in­ter­pré­ta­tion fait preuve de convic­tion et de sin­cé­rité: Michel Tche-choff est vrai­ment un grand artiste, émou­vant, simple, exact. Karina Bell est une bien jolie Maryse, tan­dis que Gas­ton Modot tient avec son auto­rité habi­tuelle, un rôle de cais­sier infi­dèle et vin­di­ca­tif.

Musi­ca­le­ment, le « Fan­tôme du Bon­heur » ren­ferme trois chan­sons d’un carac­tère dif­fé­rent et qui ajoutent au charme du film et à son atmo­sphère. C’est, au début, la chan­son alle­mande « So Was », chan­tée par des girls dans leurs loges, pleine d’une atta­chante mélan­co­lie. C’est ensuite une chan­son de café-concert et puis la plainte déchi­rante, déses­pé­rée, d’un chant de for­çats! Cette der­nière est par­ti­cu­liè­re­ment réus­sie et cette voix triste dans ce cadre d’exil et de dam­na­tion, donne à cette scène une ampleur qu elle n’au­rait cer­tai­ne­ment pas eue en muet.

GLOBE

Le Globe est une bois­son rafraî­chis­sante d’une pureté et d’une finesse incom­pa­rables.

Son goût exquis, son par­fum suave et sa déli­cieuse fraî­cheur, lui ont valu

son

sur­nom »

L'AME DU CITRON

CTi­fi­QAIg­SscH­wepPES tlo­noon


UIT FILM­LAND

4e Na heel de her­rie, die zich onlangs heeft voor­ge­daan te Praag tegen de Düit-sche films, werd zoo pas in die stad een ver­ga­de­ring gehou­den, waa­raan de voor­naam­ste ver­te­gen­woor­di­gers der Tzek-sche nij­ve­rheid, als­mede de Minis­ter van Han­del en de Poli­tie­pre­fekt deel­na­men. Het bes­luit was dat, aan­ge­zien het onmo­ge­lijk is van de pro­gram­ma’s alle Duitsche films te weren, men deze zou toe­la­ten, doch niet meer dan drie tege­lij­ker­tijd, in plaats van 20 zooals vroe­ger.

Eeji spe­ciale cen­suur zal inges­teld om na te gaan of de vader­land­slie­vende gevoe­lens der Tze­chen niet gek­wetst wor­den.

4e Het derde Katho­liek Kine­ma­kongres zal plaats heb­ben te Parijs op 4, 5 en 6 Novem­ber a.s. Twee kar­di­na­len zul­len er aan deel­ne­men.

Er zal op dit Kongres voo­ral gehan­deld wor­den over de Spre­kende film, de inrich­ting der zalen, enz.

4< Fox Film gaat eerst­daags met zijn Euro­peesche pro­duc­tie aan­van­gen, en wel in Ita­lië, Fran­krijk, Deut­schland en Spanje. In Deut­schland zal de Fox Atlan­tis Films C° hee­ten.

4< Sir Rotha­fel, beter gekend onder den naam van Sir Roxy en die in Europa ver­toeft, heeft aan de Engelsche jour­na­lis­ten verk­laard, dat hij de eige­naars der zalen die Roxy hèe­ten voor de recht­bank zal dagen.

Ml. Rotha­fel, stich­ter van de gekende Roxy te New-York gaf te ken­nen, dat hij niet wil toe­la­ten dat men zijn naam « steelt ».

4e Een onlangs opge­maakte sta­tis­tiek geeft aan, dat voor het oogen­blik 12448 kine­ma­za­len voor den klank­film zijn inge­richt in de Veree­nigde Sta­ten.

4e Ook de Uni­ted Artists den­ken er aan in Europa te komen fil­men. De voor­zit­ter en onder-voor­zit­ter dezer mach­tige maat­schap­pij, Joe Schenck en Arthur Kelly, komen ervoor bin­nen­kort naar Ber­lijn.

41 De talent­volle ins­ce­neer­der van ((Hei­lige Berg » en « Gevan­ge­nen der Ber­gen », Arnold Fank, heeft een nieu­wen Fran­schen spreek­film ver­we­zen­lijkt, op de spits van den Wit­ten Berg, n.l. « Storm op de Ber­gen» ver­tolkt door Lena Rie­fens­tahl, Sepp Rist, Ernest Udet en lui­te­nant Tho­ret

4* Leonce Per­ret gaat « La Tra­di­tion de Minuit » draaien, naar Mac C'r­lan en met een jonge artiste Lilian Gay.

A René Bar­ba­ris is volop aan het werk aan zijn film « Romance à l’In­con­nue ».

4s Gabriel Négrier is bezig in de « Manu­fac­ture Natio­nale de Sèvres » een film te ver­we­zen­lij­ken over de fabri­ca­tie van por­se­lein.

4e In Enge­land heeft men de « Du Barry » ver­toond, de jong­ste film met Norma 1 almadge.

Zij is wel de derde op 10 jaar tijd, na Theda Bara en Pola Negri.

Sam Tay­lor is er de ins­ce­neer­der van.

4s Robert Wiene gaat te Mün­chen begin­nen aan u Zeven Dagen Geluk ».

4t « Dé Man die doodde », die reeds een tien­tal jaren gele­den werd ver­filmd naar het werk van Claude Far­rère, gaat ander­maal voor de lens komen onder de bezie­ling van Jean Tar­ride. De dia­lo­gen wor­den ges­chre­ven door Pierre Fron­daie.

Jean Angelo zal de Mar­kies de Sevi­gné zijn. 1 usschen de ver­tol­kers komen nog voor: Maxu­dian en Gabriel Gabrio.

4e Para­mount gaat over een vijf­tal maan­den te Ber­lijn een pro­duc­tie­cen­trum van Duitsche spreek­films aan­leg­gen.

Déli­cieu­se­ment pétillante, d’une saveur franche et fraîche, le Schweppes est une eau d'une pureté sans pareille.

Légè­re­ment miné­ra­li­sée, elle contient juste les sels néces­saires à débar­ras­ser l’or­ga­nisme des impu­re­tés qui l’en­va­hissent.

Si vous tenez a votre santé, faites ua usage régu­lier de Schweppes,

L'EAU QUI


Anciens Eta­blis­se­ments

DMeu­le­naere

Société Ano­nyme — Naam­looze maat­schap­pij

RUE DE L’EGLISE - KERKS­TRAAT 43 - 45 « 47 AN V ERS-ANT WER­PEN

Por­ce­laines Por­ce­lein Cris­taux du Kris­tal van de Val Saint Lam­bert

Articles Je jMLé­nage - H uishou­Jar­ti­ke­len

Maga­sins ven­dant le moins cher du Pays

De goed­koopste maga­zi­j­nen van het land

LES GRANDS FILMS DE GROOTE FILMS

DE LA SAI­SON VAN HET SEI­ZOEN

IVAN MOS­JOU­KINE

DANS IN


LE FILM MER­VEILLEUX

DIABLE

BLANC

Grande super­pro­duc­tion sonore et chan­tante d’après

"HADJI MOU­RAD" de Tol­stoï réa­li­sée par ALEXANDRE WOL­KOFF

LIL DAGO­VER BETTY AMANN

Dans ce film extra­or­di­naire

CHŒURS DES COSAQUES DU DON

DE MERK­WAAR­DIGE FILM

WITTE

DUI­VEL

Groote Klank en Zang super­pro­duc­tie naar

"HADJI MOU­RAD" van Tol­stoj ver­we­zen­lijkt door ALEXAN­DER WOL­KOFF

Mede­wer­king van het

KOOR DER DON KOZAK­KEN

Le plus célèbre des roman­ciers .russes, Léon Tol­stoï, a chanté dans un de ses romans où la puis­sance d’évo­ca­tion s'al­lie comme par magie à une incom­pa­rable finesse d ana­lyse, la vie d’Hadji Mou­rad, le grand héros de l’in­dé­pen­dance cau­sienne. Cette noble figure de l’his­toire tcher­kesse qui vécut au XIXe siècle et mena contre les gigan­tesques armées russes un com­bat inégal, mais glo­rieux, devait ten­ter l’ima­gi­na­tion et le talent d’un artiste tel que Ivan Mlos­jou­kine. Le célèbre inter­prète de Kean et de Casa­nova a donc inin­carné le héros cau­ca­sien avec une fer­veur et une vérité qui enthou­sias­me­ront à la fois les admi­ra­teurs de Tol­stoï et ceux de grand tra­gé­dien de l'écran qu’est Ivan Mos­jou­kine. Le réa­li­sa­teur du film n’est autre qu’Alexandre Wol­koff, auteur de tant de grandes pro­duc­tions et qui, cette fois, a réussi à se sur­pas­ser dans l'exé­cu­tion de sa nou­velle oeuvre. Il nous donne avec Le Diable Blanc (c’est le titre du film), la preuve d’une maî­trise qui nous appa­raît jus­qu’alors comme l’apa­nage des met­teurs en scène amé­ri­cains. Il faut voir l’ex­tra­or­di­naire défilé des troupes russes dans les cols du cau­case, l’ava­lanche pro­vo­quée par Hadji Mou­rad, la déroute des sol­dats sous les blocs de pierre, les scènes de la cour et de l’Opéra de Saint-Péters­bourg, la grande Pâque russe, la fuite d’Hadji Mou­rad, le com­bat contre les cosaques, le retour et la mort du héros. A cette épo­pée gigan­tesque, se mêle la plus émou­vante et la plus exquise des intrigues amou­reuses: Deux femmes, Neli­dowa, la favo­rite du Tzar, et Saïra, jeune dan­seuse cau­ca­sienne, aiment Hadji Mou­rad, et l’amour de l’une ne réus­sit qu’à ser­vir les pro­jets de l’autre. L’épi­logue du film est une des pages ciné­ma­to­gra­phiques les plus pures qu on ait jamais vues. Ajou­tez à cela que les célèbres choeurs des cosaques du D'on se font entendre à plu­sieurs reprises au cours du film, et que la qua­lité sonore et musi­cale du « Diable Blanc » a été recon­nue par toutes les cri­tiques comme abso­lu­ment incom­pa­rable.


LES TROIS DE DRIE

PAS­SIONS Harts­toch­ten

REX INGRAM

avec

met

ALICE TERRY & IVAN PETRO­WITCH

Une pro­duc­tion du réputé

Een film van den befaam­den

MAI­SON BOL­SIUS

11, COURTE RUE PORTE AUX VACHES, 11 (En face du Canal au Fro­mage) Tout ce qui concerne le ménage Foyers à Feu continu "Jan Jaarsma"

Grand choix de Voi­tures d'en­fants Paie­ment au comp­tant et à terme

Télé­phone: 257,85 Chèques pos­taux: 782,01

% _ 1 Cho­co­lat

Jïïorl tottgi»

U meilleur


CHAUS­SURES WEST END

SPÉ­CIA­LITÉ DE CHAUS­SURES BALLY

Chauf­fage et Eclai­rage scien­ti­fique ETA­BLIS­SE­MENTS THIE­LENS

C - E - S 42, RUE OMME­GANCK,, ANVERS Conces­sion­naire exclu­sif des pro­duits ZEISS-IKON 42, RUE OMME­GANCK, 42 ANVERS TÉLÉ­PHONE: 262.23

pourl éclai­rage Lumi­naires d ârt,

Appa­reils pour vitrines, maga­sins, bureaux, écoles, ate­liers, éclai­rage public, de façades, etc. TÉL. 262 23 de styles anciens et modernes

•—' Toutes réa­li­sa­tions d éclai­rage artis­tique

GERDA MAU­RUS GUS­TAV FRÖHLICH

HOOG­VER­RAAD


"THIS IS HEA­VEN"

Film sonore et chan­tant avec

Klank- en zang­fîlm met

JAMES HALL

Pour­quoi demande-t-on De HOE­DEN

PAR­TOUT van

LES THÉS et CAFÉS Kerck­hove

Cupé­rus Cka­pel­lene Cen­trale

2 De sclioonste van model De goed­koopste in prijs

• De Leste in kwa­li­teit

Parce que c’est une mai­son de confiance, fon­dée en 1823 De licktste in gewiekt Dam­brug­ges­traat, 10

HUIS

DON­NEZ

Wieg­straat, 17-19

bij de Meir­brug

Tele­foon 257.00

Sinds 1866 het dege­lijkste voor uw Hand­wer­ken, Kou­sen en brei­goed, Zijde, Katoen. Garen. — Alle Benoo­di­ghe­den —

MAI­SON j

DON­NEZj

Rue du Ber­ceau, 17-19

près du Pont-de-Meir Télé­phone 257.00

Depuis 1866 la meilleure pour vos j Ouvrages de mains, Bon­ne­te­rie ] Soies, Cotons, Mer­ce­ries, j — Toutes Four­ni­tures, — l




AUTO­MO­BILES f

I F.N. IMI­NERVA

! M.​VanHeurck&C0

I 15, Champ Vle­minck, 15 Rue Gérard, 6

I ANVERS

ALLE MEU­BE­LEN

CLUBS

111

GROOTSTE KEUS DER STAD

’t Moderne Nestje

40. LOM­BAAR­DE­VEST, 40

CLUBS

ALLE MEU­BE­LEN

bbsbbbbi

AU MONO­POLE!

GRANDE MAI­SON DE BLANC 35, Mar­ché au Lait Tele­phone 272,00 rue Vle­minck,

COU­VER­TURES COUVRE - LITS LIN­GE­RIE

STORES RIDEAUX

LINGE DE TABLE BON­NE­TE­RIE

Remise de 10°/o aux membres de la’’Ligue des familles nom­breuses”

MELO­DIE

DU CŒUR DES HAR­TEN

Super­pro­duc­tion Bui­ten­ge­wone

Sonore» par­lante et chan­tante d' Klank' spreek- en zang­tilm van

ERICH POM­MER

Mise en scène par Oeins­ce­neerd door

HANNS SCHWARZ

Inter­pré­tée par Ver­tolkt door

DITA PARLO & WILLY FRITSCH


CHILI HI t JOHN BAR­RY­MORE

dans la grande pro­duc­tion dr in de groote pro­duc­tie van

ERNST LUBITSCH

ETER­NEL EEU­WIGE

AMOUR LIEFDE

OMEGA

RUE VON­DEL, 4 Tel. 264 44

MAGA­SINS:

131, ME1R Tél 341.06

RUE DES FRÈRES CEL­LITES, 21 Tél. 341.06

Montres ’’OMEGA” Pen­dules & Hor­loges

— pour dames et Mes­sieurs — à Carillon \\ est­mins­ter

Pré­cises - Elé­gantes Le plus beau choix de

en tous prix et tous genres REVEILS

Bijoux or 18 carats garanti Trans­for­ma­tions - Répa­ra­tions

BIJOU­TE­RIES — HOR­LO­GE­RIE — ORFE­VRE­RIE

MAI­SON VER­DICKT

Riches Mobi­liers - Tableaux de Maîtres

Bronzes et Marbres d’Art - Argen­te­rie antique - Tapis d’Orient

— Tou­jours des occa­sions uniques —

Vente jour­na­lière de 9 à 7 heures — Dimanche et jours fériés de 10 à 1 h.

VENTE — ECHANGE — EXPÉ­DI­TION — CRÉ­DIT LA PLUS VASTE EXPO­SI­TION

HOTEL DES VENTES ”DU CENTRE”

Rue de la Com­mune, 10 (Près Gare Cen­trale) _ ANVERS — Télé­phone 280.33


Mai­son -

Jules Pee­ters

Rue Hou­blon­nière, 14

Anvers

FON­DÉE EN 1870

Spé­cia­lité de

TAPIS

en tous genres

TIS­SUS

LINO­LEUM

etc.

EAU DE COLOGNE

Farina

Gegenü­ber

— DEPUIS 220 ANS GARDE LE SECRET DE SA QUA­LITÉ.

QUAND TU VOU­DRAS DON­NER TON CŒUR

Admi­rable film Sonore et Chan­tant de JOHANNES OUTER

ZOO GIJ EENS UW HART WEG­SCHENKT

Prach­tige Klank en Zang­film naar den roman "DER VAGA­BUND VOM AEQUA­TOR"


Hein­rich GEORGE

AU BOM­HEUR DES E X

AVEC MET

Armand BOUR Ger­maine ROYER

REGIE:

Julien DU VIVIER

d’après l'œuvre d’ naar het werk van

EMILE ZOLA

Dita PARLO

REGIE:

W. TUR­JANSKY

FILM KLANK-

SONORE FILM

BRI­GITTE HELM

I IVAN NSM­SU­KIM

APPA­REILS GRA­MO­PHONE

LES PLUS GRANDS ARTISTES LES MEILLEURS ENRE­GIS­TRE­MENTS

’La Voix de son Maî­tre’

Com­pa­gnie Fran­çaise

du Gra­mo­phone

42, PLACE DE MEIR, 42. ANVERS Télé­phone: 327.42

Les grands suc­cès des films sonores


IMPRES­SIONS OFF­SET

Fï-

HRO­MO­LIT­FIO­GRA­PHIE

f-​R.​DESMET

RU€ D€S WAL­LON

ATnIV-EHRS