Zoeken naar “Ik verzeker u”

21 resultaten gevonden • Resultaten 1 tot 20 • Volgende resultaten

De doorzochte tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.


Niet alle jaargangen van de brochures bevatten evenveel tekst. De jaargangen 1926 tot 1929 zijn niet beschikbaar in het archief.


bevochtigd op de bloemenweiden der Gange opstijgt,... ik verwacht u in den hof. » SCHER SARDAR. » Zij begrijpt dat het door...3e, 4e en 5e deelen 8. Openingsstuk Planquette 9. Ik verzeker U, klucht in 2 deelen BUITENGEWONE VESTOON1NGEN Zondag...zijner bloemen, roept zij met bliksemde oogen uit: « Ik haat uwe bloemen, ik wil slechts uwe eenige koningin zijn! Wat nut heeft het dat . . .
uit. « Monseigneur weet dat ik niet in staat ben te liegen... Ik verzeker u dat Murph leeft... zwaar gekwetst, het is waar. maar ik ben zeker hem te genezen. » « Gij zegt mij dat om mij op het ergste...phe. « Wie heeft mij uit dien kelder gehaald, waai ik ging verdrinken? Ik heb iets als een flauwe herinnering dat ik de stem van Chourineur gehoord heb, maar ik zal mij zeker vergist hebben. » « Neen, neen, deze brave man kan u...spelen, laat ons op onze hoede wezen. Daarom ging ik mij hier in hinderlaag leggen maar op zulke wijze dat ik de muren en de deur van den hof kon in het oog houden. Ik bleef daar den ganschen dag... Tegen den avond zag ik Chouette aankomen met de kleine Tortillard van Bras-Rouge . . .
Na de voltooiing van « Du Barry » had ik een kort verblijf te Warschau. Ik was zeer gelukkig wanneer ik daar aankwam, want ik was in een vrij en onafhankelijk Polen. Mijn heerlijk land...den kommandant gebracht te worden. « Ik ben van mijne juweelen bestolen! » begon ik zonder mijn of zijn naam te zeggen of te vragen. « Ik verzoek deze dadelijk terug, opdat ik mijne reis naar Berlijn kan voortzetten! » « Verschooning, mevrouw...Het mag vreemd klinken als in een sprookje, maar ik verzeker u het is de waarheid, van het «CINEMAWERELD » eerste oogenblik . . .
diegenen welke zijne eisehen niet kennen. Nu weet ik dat er zekere dingen zijn welke .ik niet moet doen; zekere gebaren welke ik mij moet afwennen, hoeken onder dewelke ik niet dien opgenomen te worden; op dit tijdstip wist ik van dit alles, niets, en ik vertolkte mijn rol juist op dezelfde wijze als ik op het tooneel deed, en toen men voor Cecil B. de Mille en de andere...de eene schijnt beter te zijn dan de andere, maar ik verzeker u dat ik immer mijn best doe om van ieder scenario een klassieke film...ik een man, ik kan goed kousen stoppen en wat ineer ik kan goed koken » « Bull Montana. Denk niet dat ik n ten huwelijk zal vragen, ik denk er niet aan; gij zijt tweemaal zoo oud als ik, antwoord bi j keerende post. <( Mijn lieve Bully. Ik ben juist de vrouw welke gij noodig hebt. indien gij uw auto . . .
mij des te meer genoegen daar ik bizonder veel houdt aan Nederlandsche litteratuur. Ik voel veel sympathie voor je flinke medewerkers. Ik hou zoo aan intellektueele menschjes, moet je weten! Nog ’n boel...de stad vertoond worden ga ik steeds bewonderen en zulks met het grootste genoegen ik verzeker het u, doch dat maakt niet dat ik ook andere altisten genegen ben en recht laat wedervaren.Mary...was dat ook wel door heel onbevoegde lieden zooals ik zelf blijk te zijn, daar de meerderheid denkt zooals Eddy. Ik wist werkelijk niet dat Amerikanen zulke domkoppen waren . . .
want ik werd op Montmartre groot gebracht — had ik een klein kindertooneel opgericht met al de kleine kleuters...óf schokschouderen om mijn raadgevingen. Doch, ik verzeker U, het is in naam van duizenden cine-bezoekers, en met...mijne geliefkoosafr" spelers op na, die ik toejuich van uit het hart. Niet inziende waarom ik me verschuilen moet onder een deknaam, teeken ik VAN HOUDT, K. Alhoewel ik nog niet lang lezeres ben van de « Cinemawereld », wil ik toch deze week, ook mijne gedachte over de fihmpelers en speelsters . . .
te ge-waagd om mij op mijn gemak te gevoelen; ik verzeker u echter, dat mijn volgende film geen dergelijke kunsttoertjes...U Er is een uitweg, Pietro » fluisterde de jongen. « Ik zal Jeannette hare plaats innemen. Ik heb meermaals Jeannette gade geslagen. Ik kan de dans doen op den rug van het paard. Laat mij doen, Pietro...haalde Toby uit zijn zal een rolletje banknoten. « Ik denk, mammie, dat ik hiermede ons beider voedsel zal beturld hebben hetwelk wij . . .
Ik wende ' mij tot eene oude vrouw en vroeg haar: « Kunt ge mij. als ’t u belieft, niet zeggen wear ik ben? Ik vrees dat ik mijn weg verloren heb. » Voor alle antwoord kreeg ik een idiote lach. Ik keek rond om te zien of ik geen teeken voud hetwelk mij aanduiden kon in welk gedeelte...gedachte en met een hart, veel lichter dan wanneer ik van Roland’s studio terugkeei-de, zette ik mij aan het werk met al de kracht en energie welke ik bezat. Ik geloof dat ik u reeds gezegd heb dat ik een sterke wil bezat en ik geloof ook u dit reeds ge toond te hebben. Eiken avond, wanneer...maken indien ge wat meer amusanter waart. » « Ik dacht dat ik amusant genoeg was », stamelde ik blozend bij deze opmerking. « Ik verzeker u dat. ik er steeds mijn best too doe. » Hij glimlachtte eventjes. « Wel » vervolgde . . .
dunk van onze Scheldestad krijgen. 13 geloofd dat ik er moed toe heb? Ik verzeker u dat ik mij met al mijne-krachten, en ganseb mijn geest, al is hij nog...Miss Moreland » zegde hij, « gij herinnert u wat ik geschreven heb Het is de waarheid. Ik heb mijn werk verlaten om u te bezoeken. Ik kon het niet langer dragen, » Hij nam mijn hand. Ik keerde mijn hoofd af daar ik een glimlach niet weerhouden kon. Hij was nog een kind. « Ik hoop » ging hij verder, « dat ik uw liefde winnen zal en wij elkaar zullen huwen! » Ik keek hem nu vlak in de oogen. * Gij kwaaint dus hier om mij ten huwelijk...scenario. De verschillende tooneelen verhalen zal ik niet doen; ik hal maai één gedachte: Dit is het einde! Ik ga naar mijn dood! Ik speelde dan mijn eindtooneel en sprong in zee... Wat er verder . . .
Staatshuis » antwoordde Marshal «maar nu aanvaard ik de uwe niet. Ik zag, hoe gij trachttet do twist te doen eindigen waarvoor ik u bewonder. Doch, de laffe aanval der Keatons bewijst dat ik wel gelijk had het karakter der bergbewoners te kennen. Ik dacht mijn wetsvoorstel in te trekken, en met jdit doel volgde...tegenover elkaar, meende hij. « En waarom zou ik niet met Mr Stallard mogen spreken? » vroeg Anne. « Ik geloof in zijn zaak én ik hen zeker dat hij de overwinning zai behalen! v « Ik verzeker u dat Stallard dit volk niet kan overhalen een rustig...glimlachtte bitter. « Gij zijt een beter man dan ik eerst dacht en ik ben blij dat ik u ten laatste heb leeren kennen. Doch, ik zie dé zaak helder in. » De twee mannen scheidden. Boone ging regelrecht . . .
alleenlijk een dichterlijk panorama weergeven, en ik verzeker u dat men met al die verschillende tooneelen genoeg...gij moet nog een oogenblik wachten, maar ik verzeker u, dat dit oogenblik nog al groot is. » « Welnu dan moet ik maar wachten, Tilly. » Whitcomb zette zich in een zetel, met een...is de eigendom weer terug aan ons... Lang heb ik moeten bezuinigen, maar • ok ben ik er door gekomen door u. Tilly; gij, mijn goede, lieve zuster, die . . .
Wat mij met mijn nieuw beroep deed kennis maken. Ik was niet geheel tevreden toen ik mij voor de eerste maal op het doek zag, maar ik had mij niet te beklagen, vermits ik er toch bij was. — Natuurlijk was ik vanaf het begin nog niet gewoon aan Tollen van groot belang...ge... gij weet zeer goed hoe opvliegend hij is... Ik heb nochtans goede hoop, zeer goede, ik verzeker het u... » Zij kwam in opstand tegen zulk antwoord... « Goede...met eenig misprijzen in de stem, antwoordde zij: Ik wacht echter niet langer. Ik wil me niet bloot stellen aan aller verachting. Dus, ik stel u voor om, te vertrekken, ver weg van Ganzey, doch, te samen . . .
Mijne ouders verzetten er zich tegen dat ik artiste word, schrijft een jong meisje, maar ik reken op U om ze te overtuigen. Zeg niet dat ik geene roeping heb, ik bezit ze. Ik zal geene kleine artiste zijn, maar een bekende, zooals Mary...in een woord alles is daar wel anders. Maar ik herhaal, wanneer ik een waarlijk prachtige band zie afrollen, dan ga ik daar met hart en ziel in op. Ik ga voor de film. Indien de rolprent waarlijk bevalt, dan verzeker ik u dat gij u met uwe omgeving niet veel zult bezighouden. Dan...gerucht. Men onderscheidde duidelijk twee stemmen: « Ik zal de eerste binnen treden... Mijnheer! » « Neen... mijnheer! » « Ik heb u reeds doen opmerken dat het mijn avond is... Mijnheer! » « Ik heb u reeds geantwoord dat ik daar den brui om geef... Mijnheer! » « Indien ik me niet ontzag, ik gaf u een paar oorvegen! » « Ik trapte u onder mijn hielen! » « Lieve Heer! » riep Jos, « Daar zijn ze . . .
film beter dan de meeste tooneelstukken. Doch, ik * ben acteur, en ik hoor liever, zelfs wanneer ik al op weg naar huis ben, het applaus in mijn ooren klinken, na...ik verzeker u dat z»j beiden een onvergetelijken indruk op mij gemaakt...liefhebbers van filmstarren van nut kan zijn, wil ik gaarne opgeven welke photo’s ik ontving. Ik ben begonnen met brieven schrijyen op 24 September 1923. Gedurende . . .
ik verzeker u dat het niet voldoende is voor een opnaam-apparaat...haar voordee-lig daglicht zou kunnen verschijnen. « Ik verzeker u dat, om met Charlie te draaierf, mtpn zijne zinnen goejd...eenvoudig, Sire. Geef mij den genadebrief, welke ik naar de gevangenis breng, maar.... ik kom te laat. » « Bij mijn kroon, Salluste, het is alsof ik de duivel hoor! Soms ben ik bang van u!... Doch, het is een grootsch plan, waarvoor ik u goed beloonen zal! » Op dit oogenblik kwam een bode den Koning . . .
ik niet meer zooveel FILM-REVUE gedanst. Telkenmale ik schrijf: Christmas is hier, en waar ik mij ook moge bevinden, houd ik er aan mij in gezelschap te bevinden. En als ik Christmas in mijn home doorbreng, dan komt moeder uit Texarkana...Ik was vroeger een regelmatig bezoeker van Cinema Géant en dus kon het n'et anders of ik ging weer eens daar een bezoek brengen. Hoe stond ik te kijken wanneer ik de zaal binnentrad: Was dit de « Géant « van vroeger? Welke verandering...gelijk naar waar, maar... aan den arm van Jean. « Ik vertrek, mevrouw, ik ver rek » zegde zij.. « Ik zal u niet langer in uw rust storen, ik vertrek.. . » En plots hield Jean op met strijden. Hij begreep-dat . . .
te zijn geworden, die toevallig ontdekte dat ik pho-togeniek was. Ik ben van eene familie tooneelspelers. Immer en altijd ben ik aan den arbeid geweest. Ik was nog geen vier jaar oud toen ik reeds op het too-neel van mijn vader, de « Cendrillon » te San Francisco...ik niet lang zonder bezigheid kan blijven. — En dan nog, houd ik van dieren, voornamelijk van honden. Ik heb eene model-hondenfokkerij en ik ga ze meermaals per dag bezoeken. Ik houd er tevens aan vrienden 'te ontvangen en ze eigen bereidde...toestand die U de grootste huivering heeft bezorgd? — Ik zou het U moeilijk kunnen zeggen, ik verzeker het U. Nochtans, ja, ziehier... Toen ik nog bij Pathé « Op de Sporen van den Tijger » draaide, had ik te doen met een scenarioschrijver, die met eene buitengewoon . . .
schijnt dat ze zich daar slecht gedragen hebben. — Ik verzeker u dat ik mij kan verdedigen. Maar komen wij tot ons doel... Komaan, vooruit...ge dezen jongen man nu weer hebt toegetakeld. Moet ik een aanklacht opteekenen, mijnheer? » Ik aarzelde. « Neen », zegde ik plots. « Ik zie er van af. ) « Wat! » riep de politieman. « Ik ben zelf niet van schuld vrij te pleiten. Ik drong bij hem binnen en hij heeft mij een verwittiging gegeven...haven. » « Verschooning », stamelde zij tegen mij, « ik had u niet gez'en. » « Ik verzeker u, mevrouw, dat alles in orde is. » « Arme jongen, gij hebt een . . .
vrouw nog bizonder slim willen zijn, dan geef ik hun den raad minstens nog twee vreemde talen te leeren. Heeft...het brood — goed —. Ja, maar wat moet ik nu doen, nadat ik eenigen tijd naar het brood gekeken heb. » Uit den achtergrond...daarover lachen de menschen niet ». — » Ik verzeker u dat ze er wèl om zullen lachen », klinkt het weer uit den . . .
vrouw nog bizonder slim willen zijn, dan geef ik hun den raad minstens nog twee vreemde talen te leeren. Heeft...het brood — goed —. Ja, maar wat moet ik nu doen, nadat ik eenigen tijd naar het brood gekeken heb. » Uit den achtergrond...daarover lachen de menschen niet ». — « Ik verzeker u dat ze er wèl om zullen lachen », klinkt het weer uit den . . .