Programme de 16 à 22 mars 1923



Livret de programme

Source: FelixArchief no. 1968#500

Ce texte a été généré automatiquement sur la base des pages numérisées, en utilisant la technologie ROC. En raison des polices de caractères historiques utilisées dans les livrets de programmes, les résultats ne sont pas sans fautes.

Consultez les images de ce livret de programme


19

CINE­MA­WE­RELD

ORGAAN DER CINE­MA’S VAN BEL­GIË

Aan­ges­lo­ten bij den „ Bond der Bel­gische Per­io­dieke Druk­pers ”

CINEMA

Sta­tie­plein. 21, Ant­wer­pen « Tele­foon 5259

PRO­GRAMMA

HOOFD­BU­REEL EN OPS­TEL­RAAD:

ANT­WER­PEN 124, Van Schoon­be­kes­traal, 124 ANT­WER­PEN

Tele­foon Nu 11625

Fosl­theh N» 62703

IMJ­bU­KEE­LEN;

BRUS­SEL: Broeks­traat, 37

MECHE­LEN: Gil­dens­traat, 19

OOS­TENDE: GEN « :

Lang­straat, 55 bis Abra­ham­straat, 5

F»;!$ê}9 99999999999999 99999 999999


ANVERS

LOUIS CAVENTS

Ins­tal­la­tions et Répa­ra­tions d’Elec­tri­cité

Mai­son Prin­ci­pale:

21. RUE LÉO­POLD

Suc­cur­sales:

60, rue de l’Eglise 116, rue Natio­nale

Ate­liers:

rue Guillaume Tell, 1

GROS

Devis gra­tuit sur demande

DÉTAIL

Spé­cia­lité: LÜS­TRER1E

FABRIQUE

Rue Vir­cotte, 88

BOR­GE­RHOUT - [Anvers] —

TELE­PHONE 5842

HACKIN

Karl­hui­zerss­traal, 9A

Brus­sel

Kor­te­lings te Ant­wer­pen:

Du laatste suk­ses­fi­liii met de beroemde Ame­ri­kaansche ster

Norm a Talma dge in

Hare mooie blauwe oog en lachte me toe

Grootsche Too­neel­schik­king

huis DE LANGE

Groens­traat, 69, Brus­sel

Kor­te­lings te Ant­wer­pen:

Een film van bij­zon­dere groote waarde

De Kleine Mar­te­lares

D. W. Grif­fith

met uum

Way Down East

(DOO­RHEEN HET ON WEDER)

Way Down East »! D. W. Grif­fith s ont­zag­ge­lijk mees­ter­werk. Een film die deze geniale Ame­ri­kaansche regis­seur op neer dan frs 15,000,000 te staan kwam, is iets éénigs in de anna­len der Cinema-ndus­trie.

Tien lange maan­den duurde het alvo­rens deze band klaar was. Van Novem­ber 1919 tot Oogst 1920 werd er zon­der ophou­den gedraaid. Meer dan eens gebeurde het dat de gansche staf, van regis­seur tot de minste werk­man toe. eene gansche week in de klee­ren bleef, zich geene rust gunde, gedu­rig in afwach­ting dat de atmos­feer eenige guns­tige oogen-blik­ken mocht ver­too­nen om het ge-wen­schte too­neel te draaien.

In Ame­rika is « Way Down East » een gekend melo­drama, zooals ten onzent (De Twee Wee­zen». Alléén ter ver­wer­ving der cine­ma­to­gra­phische uit­ge­vers-, rech­ten betaalde Grif­fith maar eventjes de som van frs 2,500,000.

De actie van het stuk zelve draait groo-ten­deels om één enkel per­son­nage, deze van Annie Moore.

Deze rol werd in han­den gege­ven van Lilian Gish, en deze beroemde Ame­ri­kaansche film­ster, die noch­tans reeds rneer dan ééns voor Grif­fith gedraaid had en bij­ge­volg wél wist welke reu­sach­tige som­men Grif­fith op het succes zij­ner ban­den waagt, aar­zelde toch om die rol aan te nemen, daar zij bijna over­tuigd was dat zij Grif­fi­th’s gansche rijk­dom in han­den ging heb­ben.

Want op (( Way Down East » had Grif­fith zijn gansche for­tuin gezet. Hij speelde grof: ofwel de roem en zijn kapi­taal ver­drie, vier, vijf­dub­beld, ofwel het eer­loos ban­kroet.

Begri­j­pe­lij­ker­wi­jze wachtte Grif­fith met bek­lemd hart de uits­lag der pre­mière te New-York af. « Nooit of nim­mer, verk­laarde hij nadien, wil ik die oogen­blik-

Ope­ra­teurs . G. W. Bit­ser en Hen­drik Bar

Gedraaid in .... 1920/1921

Sce­na­rio van .... Lotie Bliar Par­ker

Omwer­king van .... Anthony Paal Kelly

Fiim­re­gie van .... David Wark Grif­fith

ROL­VER­DEE­LING

Annie Moore ....​Lilian Gish

Hare moe­der .... Mrs D. Lan­dau

Mme Tre­mont....​Josephine Ber­nard

Diana Tre­mont....​Mrs Mor­gan Bel­mont

De Tante .... Patri­cia Finers

Len­nox San­der­son .... Lowel Sher­man

Bar­lett .... Bury Mac Intosh

Mme Bart­lett .... Kate Bruce

David Bart­lett ....__ Richard Bar­the­le­mess

Mar­tha Per­kins .... Vivia Ogden

Seth Hol­comb .... Por­ter Strong

Reu­ben Whiple .... George Neville

Hi Hol­ler .... Edgar Nel­son

Kate Brem­ster .. Mary Hay-

Pro­fes­sor Ster­ling .... Oreigh­ton Hale

Maria Poole .... Emi­lie Fitz­rog

ken nog mee maken. »

« Way Down East » ver­scheen voor de eerste maal in Augus­tus 1920 in een New» Yor­ker cinema. Hem viel een reu­zen­succes ten deel. Hij sloeg er een rekord zon­der voor­gaande: 14 maan­den bleef de film op hef pro­gramma, met twee ver­too­nin-gen daags en men schat dat er onge­veer

1,500,000 toes­chou­wers dien film zijn gaan zien.

Nog nim­mer werd er te Ant­wer­pen zulk een film ver­toond en ondanks alle waa­ghal­ze­ri­jen welke er langs de finan-tieele kant der sind­sdien gedraaide ban­den wer­den uit­ge­haald, zal het onget­wi­j­feld nog lang duren alvo­rens men hier nog een der­ge­lijke band van waarde zal te zien kri­j­gen.

Grif­fith is hier op bewon­de­rens­waar­dige wijze door zijne ver­tol­kers bij­ges­taan gewor­den. De rol­ver­dee­ling omvat ver-' schei­dene ster­ren, onder ander Mary Hay (tus­schen haakjes gezegd de echt­ge­noote van Richard Bar­thel­mess), Creigh­ton Haïe en Richard Bar­thel­mess zelve, die een won­der­bare rol, natuur­lijk en raak naar ’t leven getee­kend, ges­cha­pen heeft

Voor wat Lilian Gish betreft, zij over­treft verre, en dit is het alge­meene oor­deel der film­kri­tie­kers, al heure voor­gaande schep­pin­gen


ï < CINEMA WERELD »

Bewust als zij was welke groote verant­woor­de­lij­kheid er op haar beruste, en welke groote hoop er op haar gebouwd was, ont­zag zich niets, zelf tot haaT eigen gezond­heid en leven toe niet, om toch maar uit dien film het sum­num te halen, waa­rin zij dan ook vol­ko­men slaagde.

Zoo moest er onder andere een too­neel opge­no­men wor­den waa­rin Lilian Gish, als Annie Moore, tij­dens een sneeuws­torm moest verd­wa­len. Die sneeuws­torm was geen stu­dio-truk maar was een echte ont­ke­te­ning der ele­men­ten. Het tem­peest woedde van s avonds, de gansche nacht door en bij volle duis­ter­nis werd er bij het licht deï krach­tige schi­jn­wer­pers gedraaid.

Er waren man­nen noo­dig om, ter­wijl men draaide, de voets­tuk­ken der toes­tel­len vast te hou­den.

— Snel, ik bid er u om, smeekte Lilian Gish », maar men zag haar slechts de mond ope­nen en de armen bewe­gen.

Indien men deze gebeur­te­nis indach­tig is wan­neer bewust too­neel op het doek komt, zal men tij­dens die ver­schil­lende oogen­blik­ken op Lilian Gish's gezichtje zulke pijn­lijke en smar­te­lijke uit­druk­kin­gen ont­wa­ren, die men goed kan aan­zien als zijnde natuur­lijk en niet geveinst, dat men zelf mede­li­j­den voor haar gevoeld.

Een ander too­neel moest Lilian Gish voors­tel­len ter­wijl zij op eene ijs­schaal de rivier, in de rich­ting der water­val­len af dri­jft.

Om de bevro­zen rivier kunst­ma­tig te laten « ont­dooien », liet Grif­fith maar eventjes, met behulp van 10 inge­nieurs en 250 werk­lie­den de ijs­korst met dyna­miet sprin­gen. Op eene dier scha­len moest nu Lilian Gish de rivier afdri­j­ven, en de ope­ra­teurs moes­ten van blok op blok sprin­gen en menig­maal beleef­den zij eene dom­pe­ling in het ijs­koude water.

Lilian ver­telt dat zij de gedachte opge­vat had dit too­neel door een gebaar van rea­lisme te verhoo­gen: met hare hand en haren in het ijs­koude water te laten han­gen.Dit bezorgde haar rheu­ma­tis­men die zij nu nog van tijd tot tijd gevoelt.

Dit ijs­too­neel vergde 50,000 meter film, waar­van er maar 1000 behou­den wer­den:

het kostte frs 3,000,000, 23 ver­koudhe den, 3 bron­chie­ters, 1 gebro­ken been maar het too­neel was op de gewen­schte wijze gedraaid. ,

De gansche film was eerst 150,000 meter lang; de film, zooals hij nu afge­rold wordt, meet nog slechts 4000 meter: i 46,000 meter wer­den aldus niet benut­tigd.

Eéne enkele ver­too­ning te New-York bracht Grif­fith frs 300,000 op. De dag dat de film in gewone verhu­ring aan de cine­ma’s werd aan­ge­bo­den, had deze Grif­fith reeds de bijna onge­loof­bare som van frs 63,375,000 opge­bracht, en zon­der over­dri­j­ving mag men zeg­gen dat « Way Down East » hem mis­schien tot nu toe de som van frs 110,000,000 opbracht, wat dus eene winst maakt van frs 110,000,000

NEMO.

Aan de Lief­heb­bers (sters) van Fümar­ti­sîen- Pho­tos

Eene bereid­willige lezeres had aan ver­schil­lende fil­mar­tis­ten hunne photo ge-,vraagd en laat er ons het rezul­taat van ken­nen. Wij ach­ten dit voor onze lezers en leze­res­sen van groot belang en dee­len daa­rom hier dit schri­j­ven mede:

« Sinds ik u de laatste maal schreef. » heb ik vele pho­to’s ont­van­gen. Zie­hier » dewelke, en in welke voor­waar­den: » 1° Betty Comp­son (mits man­daat van » 25 Ame­ri­kaansche cen­ten); Georges » Mel­chior (Fransche post­ze­gels voor » ant­woord); 3° Edouard Mathé (id. id.) » 4° Jane Rol­lette (gra­tis, van Mathé ont-»• van­gen); 5° Armand Tal­lier (Fransche » post­ze­gels voor ant­woord); 6° Constan-» ce Tal­madge (gra­tis); 7° Mil­ton Sills » (gra­tis); 8° Ses­sue Haya­kawa (gra­tis); » 9° Lya de Putty (mits 1000 mark: 1,10 » fr.!) 10° Jean Angelo (post­ze­gels voor » ant­woord); 110 Clara Kim­ball Young » (gra­tis). (get.) SPHINX.»

Der­ge­lijke mede­dee­lin­gen zijn van alge­meen nut en zijn ons steeds wel­kom

ClNE­MAWf­cRELP

feu

8 co {2

Hi kJ

-SPif­SJe

cpuj SH

W f—*I 44

«CQ

rj XT

y-CCN « n o .33

ftg

JoS

uffl

I-Û V4—( CO

tc-üJSN

JN-C

so-TI

Fî a

N Sd-g

to *-ß «J M

jgU

ON y cd JS, tau

C -44


« CIN EM A WERELD »

Jackie Coogari, of beter gezegd, zijne ouders voor hem, komen zoo pas met de Metro Pic­tures eene ver­bin­te­nis af te slui­ten voor de ver­ba­zing­wek­kende som van 500,000 dol­lar (8,500,000 fr.) per jaar, plus een zeker gedeelte van de winst welke zijne fil­men zal afwer­pen. Jackie, die nog maar even 8 jaar oud is, draaide reeds «The Kid» (Het Kind) met Char­ley Cha­plin, zijn eerste band die hem tevens wereldbe roemd maakte, «My Boy (M’n Jon­gen), «Peck’s bad

Ban­cker en Fred Niblo zul­len zijne ban­den bes­tu­ren.

JACKIE COOGAN

The appea­ling lit­tle sub­ject of the most spi­ri­ted bid­ding, contest, in film his­tory. Metro finally got "the mil­lion-dol­lar kid."

Boy » (De Heische Guit), « Trouble » en laatst «Oli­ver Twist». Al deze ban­den draaide hij voor de First Natio­nal. Na afloop zij­ner ver­bin­te­nis was bij 't voor­werp van de ver­blüf­fend­ste aan­bie­din­gen tot­dat ein­de­lijk de Metro de slag thuis baalde en de «Mil­lion-dol­lar Kid» (het mil­lioen dol­lar-kind) zooals men Jackie ginds noemt, aan hare inrich­ting ver­bond, De beroemde, film­re­gis­seurs Regi­nald

There are no dull moments in gol­den-hai­red Ali­ce’s life. New adven­tures are always being pro­vi­ded for her. Her latest expe­riences caught up with her in the South Sea Isles.

Zie levens­bes­chri­j­ving in de « Tril­beel­den »

ALICE TERRY

Deze drie film­ster­ren wor­den op ’t hui­dige aan zien als zijnde de beste ele­men­ten in de groote Schaar film­kuns­te­naars aan de Para­mount ver­bon­den. Glo­ria Swan­son staat bekend als de vrouw met

de prach­tig­ste toi­let­ten. Betty Comp­son is be roemd om hare schoon­heid en ontroe­rend spel, ter wijl Jack Holt alge­meen aan­zien wordt als de op vol­ger van Wal­lace Reid

CINEMA WERELD

JEAN ANGELO

Onte­gen­si­pre­ke­lijk is het dat sinds zijne uit­mun­tende schep­ping van kapi­tein Morhange in « l’At-latide », Jean Angelo eene der meest graag­ge­ziene artis­ten van den Fran­schen cinema is gewor­den. Noch­tans is deze artist geen dier welke door een « gou­den rol » op een onver­wacht oogen­blik tot op de tinne van het succes gehes­chen, kort daa­rop tn aan­zien ver­min­de­ren om wel­haast voor goed van het sehouw­too­neel te verd­wi­j­nen. Men zal zich doen het vol­gende van het tege­no­ver­ges­telde kun­nen over­tui­gen.

Te Parijs op 17 Mei 1888, uit ouders welke alle bei thea­ter­men­schen waren, gebo­ren, voelde Jean Angelo zich, in tegens­tel­ling met de mees­ten zijns gelij­ken, hoe­ge­naamd niet tot de plan­ken aange

ver­tol­king als een beroep te aau­zien en wan­neer hij in 1903 — op vijf­tien­ja­ri­gen ouder­dom — in « De Heks » van Vic­to­rien San­dou debu­teerde, speelde hij van eerst af met eene bui­ten­ge­wono kalmte en zeke­rheid, zon­der door de tra­di­tio­neele trac ge plaagd te zijn.

Tien jaren bleef hij aan zijn eerste too­neel — het. théâtre Sarah Bern­hardt — waa­raan zijn vader ins­ge­lijks zóólang ver­bon­den was geweest. Dààr, aan de zijde der groote Sarah, trad hij in ontel­bare rol­len van het ror­nan­tieke reper­to­rium, in eenige klas­sieke treurs­pe­len en ins­ge­lijks in eenige nieuwe stuk­ken op.

In 1913, debu­teerde Jean Angelo in de Gym­nase, »reue groote schouw­burg der Bou­le­vards, en de mooiste loop­baan lag voor deze jeune pre­mier in 't ver­schiet, toen de oor­log uit­brak...

Vanaf de eerste dagen gemo­bi­li­seerd, maakte hij het geheele begin van den veld­tocht mede. Het is na twee maal ach­te­reen­vol­gens gek­wetst te . zijn.

Mok­ken, Zijne ouders namen hem. dik­wi­jls naar den schouw­burg mede, maar nooit nam hij er het stuk erns­tig op, en wan­neer hij tus­schen de toes­chou­wers geze­ten, op dezer aan­ge­zich­ten zich beur­te­lings de vrees of aan­doe­ning zag aftee­ke­nen, weer­beeld hij zich met moeite om het niet te moe­ten uit­schreeu­wen dat alles wat op het too­meel bewoog maar slechts « gemaakt » was.

Veel meer hield hij er aan de ver­too­nin­gen bij t-e wonen, niet als toes­chou­wer in de zaal, maar tus-schen de scher­men te mid­den der ver­tol­kers. Van jongs af kreeg hij dus de gewoonte de kunst, der

dat hij. een ver­lof bek­wam het­welk* hij benut­tigt, om Sarah Bern­hardt op haar Fransche pro­pa­ganda, tocht, welke zij in 1917 in de Veree­nigde Sta­ten onder­nam, te ver­ge­zel­len. Jean Angelo werd ech­ter maar in 1919 voor goed vri­j­ges­teld.

Sind­sdien zag men hem op ’t too­neel in T« Ame en Folie » van Pierre de Gure], in het « Théâtre des A rts », in eene her­ne­ming van « De Dame met de Came­lia’s» met Made­leine Lely in het «Théâtre Sarah Bern­hardt», en ein­de­lijk in «Le Vitrail» in de «Alham­bra* aan de zijde 'der groote Sarah zelve


Maar het is do cinema welke het grootste deel der bedri­j­vi­gheid van Jean Angelo sinds een drie tal jaar in bes­lag nam.

Zijn eerste optre­den voor de film dateert ech­ter van veel vroe­ger. Het was in 1907, in het stu­dio • an den Film d’Art, dat Jean Angelo voor de eerste maal draaide. Deze film « De Moord op den Her­tog de Guise » werd gedraaid door Le Bargy, naar een .sce­na­rio van Henri Lave­dan. Deze film werd in 1908 in den Pathé-cinema alhier afge­rold.

In 1908, na dè stich­ting der 8. C. A. G. L. (Sté Ciné­ma­to­gra­phique des Auteurs et Gens de Lettres), werd Jean Angelo, door Albert Capel­lani, eene der regis­seurs, voor het draaien eener reeks fil­men aan gewo­wr­ven. De eerste was eene thema op « Fra Dia­volo ». Al de ande­ren opsom­men zou onmo­ge­lijk zijn: noch regis­seur, noch ver­tol­ker herin­ne­ren zich •de titels. Men moet ech­ter zeg­gen dat Jean Angel« zich herin­nert de klei­ni­gheid. van twee-en-twin­tig ver­schil­lende fil­men gedraaid to heb­ben in ander halve maand.

De andere regis­seurs der S. C. A. G. L. ver bon­den hem ins­ge­lijks van 1909 tot 1913. Hij draai Je als­dan een zeer groot aan­tal ban­den, ver­we­zen lijkt door Michel Carré, Denola, Monca, en ande­ren.

Voor de Eclipse, draaide Jean Angelo kort vódi den oor­log « Ven­detta » onder de lei­ding van Jean Mer­can­ton, met Regina Badet als par­te­naire. Dezr tend werd ins­ge­lijks Kier kort voor den oor­log af gerold. Met dezelfde regis­seur draaide hij «Adrien ae Lecou­vreur », en een waar­van Sarah Bern­hardt, de ster was, «Mères Fran­çaises» die hij in 1916, tij­dens een ver­lof, met Gabriel Signo­ret, draaide.

Kort voor dat de mobi­li­sa­tie uit­ge­roe­pen was, was Jean Angelo door de Film d’Art aan­ge­wor­veu, en werd aan H. Pouc­tal de zorg opge­dra­gen een belan­grijke film over «De Graaf van Monte Chris io» te draaien. Einde Juli 1914 was gansch het eerste deel van den band klaar: Jean Angelo ver tolkte de rol van Edmond Dan­tès.

Door de ged­won­gen afwe­zi­gheid van den voor aaam­sten ver­tol­ker, wachtte men vele maan­den, in do gedachte dat de oor­log niet lang kon duren.

Maar zeke­ren dag bes­loot men de band te eindi gen en daa­rom ver­ving men Jean Angelo door een artist die niet gemo­bi­li­seerd was. Natuur­lijk moest men al de too­nee­len, door de eerste ver­tol­ker ge draaid, opnieuw opne­men. En aldus kwam het dat Léon Mathot, de « Graaf van Monte Christo » werd, «n alzoo eene schit­te­rende loop­baan begon, loop­baan welke tot dan too alles behalve bizon­der was ge veest.

Voe­gen wij er nog bij dat er van Jean Ange­lo's ver­tol­king nog eenige frag­men­ten in den film zijn over­ge­ble­ven: het zijn de too­nee­len waa­rin men Dan­tès al zwem­mende de gevan­ge­nis ziet ontv­luoh

ten.

Gede­mo­bi­li­seerd, had Jean Angelo zich een nanm te her­ma­ken, want al wat hij vóór den oor­log ge i; n had, was reeds zóó lang gele­den.

Bui­ten «Mères Fran­çaises», had Jean Angelo boven­dien, tij­dens een ver­lof, nog « Expia­tion » met Gabrielle Robinne, Lagre­née en Croné, onder de lei­ding van de Morl­han gedraaid.

Daarna ver­bond André Hin­gon hem voor « Chèr es Images» met Mlle Maxa.

Henri Kraus ver­trouwde hem nadien irr «Fro mont Jeune et Ris­ler Aîné» van Dau­det, de rol van Fro­mont toe.

Daarna was bet 1«Atlan­tide», gedraaid in de woes­tijn en te Algiers, onder de lei­ding van Jacques Fey der, naar de roman van Pierre Benoit, met Sta -cia Napier­kowska en Georges Mel­chior.

Daarna ver­trouwde R. do Cha­te­leux hem een roi in 1’« Autre » met Elmire Vau­tier toe. (Deze film werd onlangs in den Odeon alhier afge­rold)

Léonce Per­ret draaide daarna met hem I’ « Eouyè re» met Gla­dys Jen­nings en Henri Howy (ver toond in den Pathé-cinema).

Met een Rus­sisch regis­seur W. Tonr­jansky, draaide Jean Angelo in begin 1922, « Une Avon ture » met Natha­lie Lis­senko.

Zijn laatste film is « La Mai­son dans la Forêt » (over een drie­tal weken in den Zoo­lo­gie-cinema af gerold), gedeel­te­lijk gedraaid in Oos­ten­rijk, Enge land en Fran­krijk, met Jean Legrand als regis­seur en als par­te­naires de Engel­sohe film­spe­lers Con stance Worth en Gerald Ames.

Onlangs moest hij de rol van Vignerte in « Kce nig­smark» van Pierre Benoit draaien, maar diende op ’t- laatste oogen­blik ver­van­gen te wor­den daar de film, waar­mede hij nog bezig was, nog niet ge ein­digd was.

Jean Angelo is nog onge­huwd: zij» adres: 11. Bou­le­vard Mont­par­nasse, Paris NEMO

WAL­LACE REI­D’S LAATSTE FILM Hier­bij vindt men eenige too­nee­len ait Wal­lace Rei­d’s, die op 18 Januari 1.1. zoo ramp­za­lig aan zijn einde kwam, laatste film. De Ame­ri­kaansche titel is «Thirty Days» (Der­tig dagen). Als par­te­naire in dezen band heeft hij Wanda Haw­ley. Den­ke­lijk zal Para­mount deze band hier tij­dens het vol­gend sei /ren uit­ga­ven Nemo.

CINEMA W BR EL O »

ENID BEN­NETT

The beau­ti­ful young screen actress who por­trays lea­ding roles In big pro­duc­tions Is appea­ring In a fes­ti­val of emo­tions writ­ten by Willard Mack.

Deze jonge, zeer mooie fil­mac­trice, die reeds menige eerste plan­rol­len in groote ban­den ver­tolkte, •iraait nu voor de Metro een sen­sa­tie­wek­kende film waar­van het sce­na­rio door Willard Mack geschre

ven werd. Ile film wordt beshuurd dsoi- kaai echt genoot Fred Niblo, die ins­ge­lijks aan de Metro ver bon­den is

Gine­ma­nieuwsjes

LILIAN GISH draagt een sabel­bon ten (zibe­line) man­tel ter waarde van Ó000 dol­lar (frs. 85.000i

FATTY ROS­COE ARBU­CKLE is du» door Will Hays, de Ame­ri­kaansche cine-madic­ta­tor, in eer hers­teld. Deson­danks bes­loot de gemeen­te­raad van Los Angeles het afrol­len van Fatty-ban­den in de cine­ma’s van Los Angeles te ver­bie­den


Nel­lie Jar­vis .... Lilian Gish

Zekere dag. dat de kleine Nel­lie Jar­vis iu het woud aan het spe­len was, is zij onvri­j­willig getuige eener mis­daad.

Zij ver­telt het feit aan hare ouders, maar daar

pen en sneu­velt. Met dit onge­luk doet de armoede hare intrede in het huisje en denkt vader Mil­ton er aan het te ver­koo­pen. Nel­lie wil niet lan­ger tot last der fami­lie dienen en zoekt eene bedie­ning bij de Cai­me’s,

De man is een bru­taal mensch en de vrouw eene vare feeks.

Na eene week van inner­lijke kalmte, begint Nel­lie's mar­te­laar­schap: Caime zwerft gedu­rig om haar heen en Mevr. Caime werkt, op haar eeue wreede kwaa­daar­di­gheid uit.

De eenige vrco­lijke oogen­blik­ken van het arme meisje zijn die welke zij 's avonds bij de Mil­ton’s kan door­bren­gen.

Zeke­ren dag ziet zij door het vens­ter met welke

afwe­zi­gheid, op hun eigen­dom, petro­leum ont­dekt on wil het huisje heb­ben. De afin bui­ten­ge­woon lage voor­waar­den afges­lo­ten koop moet ’s ande­ren­daags getee­kend wor­den.

Maar het toe val wil dat Jimmy, met in den hof te gra­ven, er ins­ge­lijks de petro­leum ont­dekt. Waan­zin­nig van vreugde loopt hij naar Nel­lie, het bli­jde nieuws mel­den, maar hij komt er juist op tijd om haar uit de han­den van Caime, die Nel­lie geweld wilde ‘ aan­doen, te ontruk­ken,

De koop gaat natuur­lijk niet door.

In een aan­val van woede ver­wijt Cai­me’* vrouw haar man de vroe­ger gepleegde mis­daad en spoe­dig wor­den bei­den aan bet gerecht over­ge­le­verd.

Nel­lie toen nog maar vijf 3 aar oud was, werd er aan hare woor­den wei­nig geloof gehecht. Twaalf jaar later is zij wees en wordt in het dorpje door lief­da­dige men­schen, de Mil­ton’s, opge­no­men.

Nel­lie en Jimmy, de zoon des huizes, zijn spoe-lig goede vrien­den gewor­den.

•Teao, de oud­ste zoon, wordt onder dienst gerne

vreugde de tien doiiars loon welke zij de Mil­ton s regel­ma­tig bezorgt, ont­van­gen wor­den, en dit doet haar bes­lui­ten van toch maar, ondanks alles, in hare bedie­ning te bli­j­ven.

Noch­tans helpt deze opof­fe­ring niet, en de Mil­ton’s zien zich toch ged­won­gen hun huisje te ver­koo­pen. Ben soort avon­tu­rier, heeft in hunne

Kort daa­rop wordt Nel­lie's ver­lo­ving met Jimmy, met grcote luis­ter gevierd.

FILM DE LANGE 69, GROENS­TRAAT, BRÜS­SEL


« CINEMA WERELD

De Dame van Mon­so­reau

(La Dame de Mon­so­reau)

Naar de roman van Alexan­der Dumas

Film van .... Aubert en Van­dal-Delav

Ücher­men van . .... E. Delattre

Klee­dij der .... Maga­zi­j­nen « Le Prin­temps »

Styl­mo­bi­lier van .... Ros­wag

Film­re­gis­seur.... lit né Le Somp­tier

Ope­ra­teurs.... A. Hor­rin en E, Pierre

ROLV ERDEE­LIN G Diane de Meri­dor,

(Dame de Mon­se­reau .. Gene­viève Félix

Mevrouw de Saint-Luc .... Gina Manès

Ger­trude .... Made­leine Erick­son

Her­to­gin de Mont­pen­sier. .Made­leine Rodrigue

Chi­cot .... Jean d’Y

fit­su­drik III.... Raoul Praxv

In 1576 was Hen­drik III koning van Fran­krijk. Zijne hove­lin­gen waren slechte raad­ge­vers en stuur­den hem in aller­lei onzin­nige avon­tu­ren, 's Koning’s nar. Chi­cot, was de wijste man van het konin­krijk en ver­de­digde zijn mees­ter tegen de samenz­we­rin­gen welke de Her­tog van Anjou tegen zijn broe­der smeedde in samen­wer­king met zijn kozijn, de Her­tog de Guise. Tus­schen hen bevond zich de

Baron de Méri­dor .. Her­tog de Guise ....

Graaf de Bussy Graaf de Mon­se­reau .

de Saint-Luc ....

Her­tog van Anjou .. Her­tog van Mayenne Bemy le Har­douim ..

Schömberg ....

.... Denen­bourg

. . . Jean Mer­cay . . Rolla-Nor­mai .... Vic­tor Vina .. Pierre Alroene Phi­lippe Richard

... Ralph Royce .... Carjo!

Graaf de Bussy, eene der dap­perste Fran sehe edel­lie­den.

Zeke­ren dag ont­moe­ten de Her­tog van Anjou en Graaf de Mon­so­reau, Diana, doch­ter van Baron de Méri­dor. Bei­den wor­den op haar ver­liefd: de eerste wil er zijne min­nares, de tweede zijne echtge-noote van maken.

Zekere nacht laat de her­tog van Anjou. Diana en hare gezel­schaps­dame, Ger­tru-

« CINEMA WERELD .

de, oplich­ten en in een kas­teel ops­lui­ten. Een geheim­zin­nige vriend iaat hen onts­nap­pen en in de vlucht ver­liest Diana haar sluier, die in ’t water valt. De Her­tog van Anjou gelooft in hare zelf­moord

Eeni­gen tijd later is Diana te Parijs met de Graaf de Mon­so­reau gehuwd.

Ten­ge­volge der voort­du­rende poli­tieke samenz­we­rin­gen voelt de Her­tog van Anjou zich door graaf de Mon­so­reau be

tog van Anjou, welke deze verhou­ding ver­nam, ver­wit­tigt Mon­so­reau.Gehol­pen door een vijf­tien­tal lee­gloo­pers komt deze Bussy en Mon­so­reau betrap­pen. Een ver­schrik­ke­lijk gevecht ont­brandt en Bussy ging bez­wij­ken toen Chi­cot en de Saint-Luc kwa­men toe­ges­neld die hem ont­zet­ten. Alhoe­wel gek­wetst, wil Bussy Mon­so­reau alléén bevech­ten en hij doodt de Graaf.

dro­gen. Deze ver­bant zijne vrouw te Meri­dor. Vrien­den komen hem eenige da gen nadien mede­dee­len dat Her­tog van Anjou Diana te Méri­dor ver­voegd heeft. Vol woede ver­denkt Mon­so­reau zijne vrouw van ontrouw en ijlt naar Meri­dor, maar in plaats van er de Her­tog van Anjou te vin­den, bemerkt hij er Graaf de Bussy.

De Mon­so­reau neemt zijne vrouw terug naar Parijs mede.

Dank zij de mede­plich­ti­gheid van Ger­trude, komt Graaf de Bussy iede­ren dag Ger­trude ten harent bezoe­ken. De Her-

Dagen vlo­den voor­bij. Diane en Bussy die elkaar tee­der­lijk bemin­den leef­den geluk­ki­glijk onder den zach­ter» hemel van Anjou

AUBERT, de Brou­ckè­re­plaabs, 4ê, Brus­sel,


« CINEMA WERELD

De Pla­gen der Cinema-Zaal

Eene lezeres zendt ons een briefje waa­ruit we vol­gaarne de vol­gende regels ont-lee­nen, daar we, bij onder­vin­ding, weten, dat ze, helaas, maar al te veel waa­rheid bevat­ten.

« In plaats van. over de fil­men of de artis­ten te spre­ken, wilde ik eens graag mijne mee­ning zeg­gen over het cinema-publiek.

» Zoo ging ik ver­le­den week naar de cinema om natuur­lijk eens een mooie film met aan­dacht te vol­gen. Het was nog vroeg en ik kon een goed plaatsje vin­den, maar ik zou niet lang alleen zit­ten. Eerst kwa­men er twee dames voor mij plaats nemen, die, geloof ik, heel de wereld ken­den. Ze wis­ten het nieuws van Jan en alle­man. Nevens mij zette zich eene dame met een klein jon­gentje, dat heel den tijd door maar vroeg, of ze nog niet haast gin­gen begin­nen. En ach­ter mij zat ook nog eene gansche fami­lie, die zich heel braaf hield, zoo­lang het nog niet begon. Maar zoo­dra het duis­ter werd en de film « begon », hemel! wat ik alle­maal niet moest hoo­ren. Mijn­heer, die kon niet goed zien; Madame en de juf­fers, die von­den de artis­ten niet naar hun smaak en dan bab­bel­den ze maar door over de film, juist of het wer­ke­lij­kheid was. Zij zou­den het zoo niet doen, neen! Madame vond dat de hel­din van den film niet slim han­delde en dat ze beter uit de oogen

Brie­ven­bus Cine­ma’s

Praii­ne­mii­mi­cije. — 1») Geral­dine Far­rar, adres: Metro­po­li­tan Opera House, New-York City (Ü.8.A.,

2°) Conrad Nagel, adres: Famous Players Laskv Oorp., 486, Fifth 'Ave­nue, New-York City (U.S.A.;

3°) Elsie Fer­gu­son, zelf de adres als Conrad Nagel.

N.-B. — Ver­ne­men met genoe­gen dat u de pho to’s ont­vingt van Pris­cilla Dean, Mary Pick­fonl en Jackie Cbo­gan. Nein«.

(.. Einern an i eu ws j es

DOLORES COS­TELLO, doch­ter van Mau­rice Cos­tello (de Krol) is ins­ge­lijks fil­mac­trice gewor­den,

RUDOLF VALEN­TINO gaat aan de Para­mount, waa­raan hij ver­bon­den is. de

moest zien, en zoo voorts... Dan de dames vóór mij, die had­den echt mede­li­j­den met het « meisje van den film » en deden niets anders dan zuch­ten: « Och God, och Heere » en «Aie! » en «Oei! » En dan de kleine nevens mij, waar­voor ik reeds zoo blij was dat het «begon», die zaagde de ooren van moe­der's hoofd.​Eerst moest hij altijd maar weten wat de artis­ten op het doek zeg­den . En als er klap­pen wer­den uit­ge­deeld, had hij bizon­der veel pret. Maar dan vroeg hij wel twin­tig maal aan moe­der « of hij nu echt dood was » en als moe­der het dan ein­de­lijk gezegd had, dan werd hij het moede en vroeg den hee­len tijd maar door « of het nog niet gedaan was! »

Of ik tus­schen zoo n men­gel­moes van voor, ach­ter en nevens mij veel van den film begreep, moet u niet vra­gen. En ik was dan zelf ook blij dat het gedaan was.

» Nu, Mijn­heer, U die zoo goed alles kunt ver­tel­len over de cine­mas in uw blad, kunt u het ins­ge­lijks de men­schen niet eens aan het vers­tand bren­gen, dat zij, wan­neer ze naar de cinema gaan, ze zich niet op de markt moe­ten den­ken, waar men zoo alles maar kan zeg­gen wat men peinst. »

(get.) Molly Blon­di­nette.

BERICHT

Onze bureeien zijn open alle werk­da­gen van 10 tot 1 en van S tot 7 uur.

Korte Gas­thuiss­traat, 16, Ant­wer­pen.

toe­la­ting vra­gen om met Norma Talr­nad-ge, als Juliette, de rol van Roméo te mogen draaien.

RICHARD BAR­THEL­MESS’ laatste film is geti­teld « Tol’ able David » (De Ver­draag­zame David). Deze band werd in de hoofd­kerk van Mon­clair te New-Jer­sey afge­rold en Richard Bar­thel­mess lichtte vanaf de kan­sel zijn film toe, waar na hij tot het publiek eene god­sdiens­tige foep­siaak hield.

BETTY BLYTHE, de ver­tolks­ter van den titel­rol der « Konin­gin van Saba » gaat den­ke­lijk « Cae­sar en Cleo­pa­tra », wede­rom een ges­chied­kun­dige band uit de oud­heid, draaien.

« CINEMA WERELD »

Een kost­bare Jon­gen

(VIL­LAGE SLEUTH)

Voors­tel­ler....​Thomas H. Inc.e

Sce­na­rio Agnes Christ. Johns­tone

Film­re­gis­seur .... Jerome Storm

Euro­peesche omwer­king van

Franck Ser­vet

V ertol­kers:

William Wells .... Charles Ray

Lily.... Wini­fred Wes­to­ver

(Mme W. S. Hart)

William Wells is de zoon van een rijk far­mer en wen­scht niets meer dan een Sher­lock Holmes te wor­den. Hij gaat zijn vak lee­ren in het Sana­to­rium uit de omstre­ken en wordt er als een­vou­dig bediende aan­ge­no­men. Aldaar maakt onze jon­die zich voor een New-Yor­ker advo­kaat doet door­gaan en het goede oogen­blik zoekt om zijn slag te slaan.

Zekere nacht wordt William door een hevig ges­chreeuw gewekt: een man was met blijk­baar alles behalve eer­lijke bedoe­lin­gen in eene kamer gedron­gen. Wel­haast staat het gansche huis ove­rhoop Ver­schrikt deelt Mrs Rod­sey mede dat haar man verd­we­nen is. Lily in eene hang­mat sla­pende vin­dend, bes­chul­digt Mrs Radey haar heur man in een val­strik gelokt te heb­ben.

Over­tuigd van Lily’s onschuld, en om haar te red­den, bes­chul­digt William zich-zelve van den zoo­ge­zeg­den moord, ter­wijl Baldy langs eene dienst­deur tracht te onts­nap­pen. Maar de lief­heb­ber­de­tec-tive houdt hem in tijds aan en ver­dient aldus eene pre­mie van 5000 dol­lar. Rodey

gen ken­nis met de music-hall-dan­seres, Lily en wel­haast wor­den de beide jonge lie­den op elkaar ver­liefd. In het Sana­to­rium bevindt zich ins­ge­lijks een zekere Rodey die met Lily wil flir­ten. Een ander kost­gan­ger is een oud galei­boef, Baldy,

doet nu eene komische ver­schi­j­ning. Hij verhaalt dit spel­letje zelf ineen­ge­zet te heb­ben om zijne vrouw jaloersch te mar ken, De Rodey’s ver­zoe­nen zich en William vraagt Lily om zijne vrouw te wor­den.

PARA­MOUNT - nieuws­traat­J48 - BRUS­SEL


16 c CINEM A WE RELD »

Kol­le­blocm. — 1°) Naar rang of stand wordt er in den film, door­gaans niet gelet. In Europa bes­taat ar ech­ter wei­nig kans toe, in Ame­rika wel.

2°) Zie ant­woord n° 2 aan Jack­son & Charly.

3°) Dit is geene hoofd­ve­rei­sehte, wél pho­to­ge­mek zijn.

NB-, .— Wij vin­den geene enkele vraag belache lijk; wii zijn eenie­ders raad­ge­ver en ont­van­gen al Hkns eenie­ders ont­boe­ze­min­gen.

Tony. — 1°) Dit geval met die photo ligt denke lijk hoofd­za­ke­lijk aan de Post; het best is die ar tist daa­ro­ver te schri­j­ven.

2°) Vic­tor Mc. Laglen, zelfde adres als Bes­sie Love, zie ant­woord aan Nana.

3°) Richard Dix, adres: c/o. Room 53 The Pleet way House, Far­ring­don Street, Lon­don E.O. 4.

N.-B. — Wij ver­ne­ment met genoe­gen dat n eene photo van William S. Hart ont­vingt.

Van Lar. — In orde met de pho­tos.

Mich. Smol­ders. — 1°) Nemen inlich­tin­gen.

2°) Blanche Sweet, voor­naam­ste fil­men: « Tin-Secret Orchard», « The Dead­lier Sex», «The Case of Becky »; adres: 6737, Wit­ley Ter­race, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3°) Mae Mac Avoy, voor­naam­ste fil­men: « Woman under Oath », « My Hus­ban­d’s Other Wife »; adres: Para­mount Pic­tures, Hol­ly­wood (Cal.!

(Ver­lo­ren gegaue vra­gen):

1°) Al die bul­le­ti­jns zijn gel­dig.

2°) Max Lin­der, voor­nam­ste fil­men: « L’Etroit Mous­que­taire», «Sept Ans de Mal­heur», «Le Petit Café »; adres: llbis ave­nue Emile Des­cha nel, Paris.

3“) Clyde Cook, voor­naam­ste fil­men: « Dndule Zee­man », « Dudule Sol­daat », « Dudule Alpe­nist » adres: Fox Film, 1401 Wes­tern Ave­nue. Los Auge les U.S.A.

N.-B. — Ont­van­gen 1 frank.

G. D. G. — Dit móet eene ver­gis­sing zijn; die brief is niet in ons bezit.

Star. — 1°) Pris­cilla Dean en Frank Mayo zijn de ware, namen dier artis­ten.

2°) Pris­cilla Dean, adres: Uni­ver­sal Stu­dio’s, Uni­ver­sal City (Cal.) U.S.À. Dit gerucht is niet beves­tigd gewor­den

3°) De man­ne­lijke hoof­drol in « De Maagd van Stam­boel » werd ver­tolkt door Whee­ler- Oak­man; deze man is de ware echt­ge­noot van Pris­cilla Dean

Ont­van­gen 2 frank.

Mar­got. —- 1°) Gabrielle de Gra­vo­mie, adres: 5, rue Lal­lier, Paris.

2°) Dit z.g. huwe­lijk van Jack Demp­sey met Bebe Daniels is slechts een praatje.

3°) Naar ’t schi­jnt zou Char­ley Cha­plin reeds in 't geheim met Pola Negri gehuwd zijn.

N.-B. — Onzen bes­ten en oprech­ten dank

voor uwe waar­dee­ring van ons blad.

Pierre Maran. —• lf ) Oiné-Miroir, adres: Bä. nie d’En­ghien, Paris.

2°) Mon Ciné, adres: 3, rue Roe­roy, I’aris.

3°) Ciné-Maga­zine, adres: 3, rue Ros­sini, Paris.

Sonja. — 1) Mar­cel Vibert, adres: 75bis, nie de Flandre, Paris.

2°) André Roanne, adres: c/o. Sté Para­mount, 63. ave­nue des Champs Ely­sées, Paris.

8°) Aimé Simon-Girard, adres: 167, bou­le­vard Hauss­mann, Paris.

Molly Blon­di­nette. — 1°) Zie dit num­mer.

2°) Agnès Ayres hèeft don­ker­bruin haar .

Sphinx. 1°) Zie arti­keltje aan­gaande de ont van­gen pho­to’s ver­der in het blad.

2°) Raquel Mel­ler, zie adres n° 2 ant­woord aan Sonja.

3°) Wes­ley Barry, adres: 4634 Santa Monica Bou­le­vard, Los Angeles, (Cal.) U.S.A.

N.-B. — Bes­ten dank voor de inlich­tin­gen; zie dit mimer.

Miss Blanche. — Leon Mathot is den­ke­lijk de Vlaamsche taal niet mach­tig.

Tal­madge Ado­rer. — 1°) Den­ke­lijk zal die film oin­nen­kort in den Odeon-Cinema alhier afge­rold wor­den; volg hier­voor regel­ma­tig onze pro­gram ma’s der oien­ma’s.

2°) Moei­lijk op voo­rhand te zeg­gen, hangt af van de film­ve­rhuur­ders, welke die ban­den uit het bui­ten­land ont­van­gen.

3°) Norma Tal­madge is bui­ten­ge­woon popu­lair te Ant­wer­pen, ook wij zelve hou­den veel van haar prach­tig spel.

W. B. — 1) Voor de photo s is het noo­dige ge daan gewor­den.

2s) Georges Car­pen­tier, adres: 33, rue de Bru nel, Paris.

T. B. B. S. Scout. — 1°) Marion Davies, zendt hare photo; zelfde adres als Bes­sie Love, zie aut-woord aan Nana.

2°) Shir­ley Mason is de zus­ter van Viola D: Da eu van Edna Flu­grath; zendt hare photo.

3°) Max Lin­der zendt ins­ge­lijks de hem ge vraagde photo.

N.-B. — Indien u ons die photo wilt laten gewor­den zul­len we dra zeg­gen wie ze voors­telt; laat dan tevens uw adres ken­nen, opdat wij ze u zou­den kun­nen térug­zen­den.

Miss Lany. — 1°) Conway Tearle, voor­naam­ste, fil­men: zie ant­woord aan Atlan­tide, adres: Friars Club, New-York City (U.S.A.)

2°) Harry Carey, voor­naam­ste film: «Man to

Man». Adres: Uni­ver­sal Stu­dio’s, Uni­ver­sal Citv (Cal.) U.S.A.

3?) Rodolph Valen­tino, voor­naam­ste film: « The Sheik »; adres: 7139 Hol­ly­wood Bou­le­vard, Lo>-Angeles (Cal.) U.S.A.

N.-B. — Wat ’n inktv­lek onder uw hand­tee­ken, Miss!

Rikske. — 1°) Mar­gue­rithe Fisher, voor­naam­ste fil­men: « Trixie Evan Broad­way», «Jackie of the Navy », « Others Are ».

2°) Mary Miles Min­ter, voor­naam­ste fil­men:

« Ama­zing Impos­tor », « Eyes of Julia Deep »

« Wives and other Wives ».

3°) Elaine Ham­mer­stein, voor­naam­ste fil­men:

« The Cb-Respondent », « The Coun­try Cou­sin >•.

« Woman Game ».

N.-B. — N° 1, 2, 3, 4, 5, 7, 9 zijn uit­ge­put. Wat moe­ten we met het geld doen T

Jans­sens. — Steeds tot uw dienst.

Anita. — Welke part­ner bedoelt u?

Ver­geet mij­niet. — 1°). de rol van Tar­zan werd ver­tolkt door Elmo Lin­coln en deze artist maakte geen deel uit der ver­tol­king van « De Vrouw van den Pha­rao ».

2°) André Roanne is rond de 25 jaar oud.

3°) Die too­nee­len wer­den zeer lang­zaam opge nomen: bij het afrol­len van den film met de ge-woue snel­heid, snel­len die too­nee­len dan natuur­lijk veel vlug­ger voor­bij.

N.-B. — We ont­van­gen er som­ti­jds wel aar­dige,, hoor! Com­pli­ment voor het tee­ke­nen van uw sym hooi

Roks­kens met gaatjes. — 1°) Mabel Nor­mand, adres: Goldwyn Stu­dio’s, Culver City (Cal.)

2°) William Far­num, adres: Fox Stu­dio’s, 1401 Wes­tern Ave­nue, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3") Bes­sie Love, zie ant­woord aan Nana.

N.-B. — Geen schrik voor den wind?

Getrouwe Lezer. — 1°) De rol van Concep­tion in « De Ver­druk­ten » werd ver­tolkt door Raquel Mel­ler, eene Spaansche dan­seres, die vroe­ger in Parij zer Music-Halls optrad; adres: c/o Stç Para­mount' 63, ave­nue des Champs Ely­sées, Paris.

3°) André Roanne, zelfde adres als Raquel Mel­ler.

N.-B. — Vra­gen ons toe­ge­ko­men na Zon­dag «orden in het vol­gend num­mer beant­woord.

Als (je het woord

aan de deur van een Kin erna ziel staan9

treedt dan bin­nen en ge zijt zeker een aan­ge­naam oogen­blik door te bren­gen

* Nieuw straat, 68 Brus­sel |

EEN BUI­TEN REEKS

Kor­te­lings

! Une femme I

! mer­veilleuse!

What’s wrong with - the Women -

met Ml SS Du Pont jjhet hui­shou­den in gevaar


[BANK GRÉ­DIT POPU­LAIRE

Samen wer­kende Maat­schap­pij - - Statïe­pleî

H ANT­WER­PEN

Alle Bank­ve­rhan­de­lin­gen

I.​ceningen op stad­slo­ten en andere waar­den

Aan­koop en ver­koop van Publieke fond­sen en andere waar­den

Cheks op alle lan­den - Hypo­the­ken

Kra­die­to­pe­nin­gen. Voor­schot­ten op koop­wa­ren

GBLD­PLAAT­SIN­GEN:

Loo­pende reke­ning....3.50 o

Plaat­sin­gen op ter­mijn van 5 25 tot So/o

intrest ’sjaars vol­gens ter­mijn.

BRAND KOF­FERS VAN AF IO Fr. ’S JAARS

Buree­len opftn van 9 tot 12 en van 2% tot 6 uur


mm“ammwm

ROYAL - ZOO­LO­GIE CINEMA

WAY DOWN EAST

Une jeune fille, Annie, vit sim­ple­ment avec sa mère. Comme leur situa­tion pécu­niaire est fra­gile, Annie part pour Bos­ton, retrou­ver des cou­sines for­tu­nées.

Annie y est reçue froi­de­ment, mais on l'ac­cepte cepen­dant et elle ren­contre, au cours d’une soi­rée, un invite, Len­nox San­der­son. Celui-ci, viveur sans scru­pule, la séduit et pour l’ob­te­nir simule un mariage, avec un faux pas­teur.

Annie va être mère, quand elle apprend que le mariage est nul. San­der­son l’a aban­don­née; un petit bébé vient au monde. Annie reste seule avec son enfant.

Le bébé meurt et Annie part à l'aven­ture à la recherche d’un tra­vail qui lui per­met­tra de vivre. On l’ac­cueille dans la ferme de Bert­lett et après quelques mois de labeur, elle est consi­dé­rée comme étant de la famille. Sa vie est quiète et heu­reuse, et le jeune David Bert­lett, le fils du fer­mier, n’est pas insen­sible à ses charmes. Il l’aime et lui déclare son amour et ne com­prend pas le refus de la pauvre fille que son passé enchaîne et contraint au silence.

Les jours passent. San­der­son qui vil­lé­gia­ture dans la région, est invité chez les Bart­lett où il retrouve Annie. Il se fâche et exige qu’An­nie quitte la mai­son. Elle refuse et sup­plie celui qui la désho­nora de la lais­ser en paix, quand un évé­ne­ment imprévu vient trou­bler la séré­nité de sa vie.

Une amie des Bart­lett qui a appris l’in­con­duite d’An­nie, s’em­presse de la révé­ler au fer­mier, homme de mœurs sévères, qui n’hé­site pas à ren­voyer la jeune fille. Seul, David Bart­lett s’op­pose à ce ren­voi et ne veut par croire que celle qu’il ché­rit ail fauté. Effrayée, Annie dénonce l’im­pos­ture et la lâcheté de San­der­son, et s’en­fuit.

Au dehors, c’est la neige. Lin orage épou­van­table tord les arbres de la forêt; la tour­mente aveugle Annie qui s’égare. Seule dans la nuit, elle va, ivre de déses­poir, s’en­fon­çant dans l’in­connu, se heur­tant aux pierres, s’ac­cro­chant aux ronces, tom­bant sur la neige. Elle semble gra­vir un cal­vaire dans un tour­billon de flo­cons blancs qui la meur­trit et l’af­fole...

Mais David Bart­lett a couru à sa recherche. Il va h la mai­son fores­tière, se débar­rasse h couns de poing de San­der­son et s’en­fonce dans la forêt.

L'orage s’apaise et au petit jour, alors que sur la rivière proche les glaces se désa­grègent et partent à la dérive, il aper­çoit un corps étendu sur un bloc de glace. C’est Annie épui­sée qui a chu sur le bord du fleuve. Eva­nouie, elle va à une mort cer­taine. David saute de gla­çon en gla­çon, ris­quant de s’en­fon­cer dans le fleuve. Il court... Tl court sur les radeaux chan­ce­lants. La rejoin­dra-t-il avant les chutes? Oui, il la prend dans ses bras et l’em­porte. Et c’est une déli­vrance pour le spec­ta­teur qu’une scène d'une telle puis­sance émo­tive étreint.

Voici enfin le soleil, le bon­heur et le mariage des deux jeunes gens.

Tel est le scé­na­rio de Way down East.

Phniim ill! 16 au ë mars

(Fox-trot)

Revue scien­ti­fique

J. Kern

Cava­le­rie

Ouver­ture

V. Suppé

WAY DOWN EAST

ANNIE MOORE

Grand drame en 12 par­ties de D. W. GRIF­FITH inter­prété par Lil­lian GISH et Richard BAR­THEL­MESS

5. Jour de Noces

E. Grieg

WAY DOWN EAST

Pro­gramma vim 16 lol tl Haart

(Fox-trot)

kiMKTO

Weten­schap­pe­lijk

Lichte rui­te­rij .

Ope­ning­stuk

J. Kern

y. Suppé

WAY DOWN EAST

ANNIE

MOORE

Groot drama in 12 dee­len door D. W. GRIF­FITH ver­tolkt door Lil­lian GISH en Richard BAR­THEL­MESS

Brui­lofts­dag....E. Grieg

WAY DOWN EAST

PRO­CHAI­NE­MENT LE FILM SEN­SA­TION­NEL

LES HOMMES NOU­VEAUX”

Adap­ta­tion ciné­gra­phique du célèbre roman de Claude FAR­RERE avec comme prin­ci­paux inter­prètes:

DONA­TIEN, Georges MEL­CHIOR, (lieut. de St. Avit de l’At­lan­tide)

Melle FER­RARE de l’Opéra Comique et Lucienne LEGRAND Gran­diose mise en scène

WAY DOWN EAST

Een klein een­zaam dorp waar, in stil­len een­voud, Annie Moore en haar moe­der leven. Wij noe­men ze Annie, wij zou­den ze « de vrouw » kun­nen noe­men, want haar ges­chie­de­nis is de ges­chie­de­nis van zoo­ve­len onder hen. Erge geld­ver­le­gen­heid doet Mev. Moore er toe bes­lui­ten haar toev­lucht te nemen tot de Tre­monts, rijke fami­lie­le­den te Bos­ton. Bij een avond­feest ont­moet Annie een zekere San­der­son, een niets­doe­ner en wiens eenige doel in het leven is de vrou­wen, de vrou­wen van hoog tot laag van de maat­schap­pe­lijke lad­der. Gewe­ten­looze viveur, hee­le­maal opgaande in zijn nieuwe begeerte, ver­leidt hij ze, en om haar te bezit­ten veinst hij een valsch huwe­lijk. Voor haar is het de ver­we­zen­lij­king van al haar jonge-meis­jes­droo­men; voor hem is het slechts een avon­tuur meer. Annie gaat moe­der wor­den; dan ver­neemt zij de vree­se­lijke waa­rheid... San­der­son heeft haar ver­la­ten, haar moe­der is ges­tor­ven, alleen op de wereld gaat zij hare schande ver­ber­gen in het dorp Bel­den. Daar wordt het kind zon­der naam gebo­ren. Geluk van een dag, want het wichtje sterft, en Annie ver­jaagd door de men­schen gaat als een wrak langs den groo­ten en lan­gen weg, het hart zoo zwaar van heel haar lij­den, zoe­kend naar werk om te kun pen leven. Ein­de­lijk wordt zij opge­no­men in de hoeve der Bart­lett’s in het dorp Ver­mont, waar zich ook het bui­ten­goed bevindt van San­der­son. Na eeni­gen tijd wordt Annie aan­zien als een lid der fami­lie. Haar leven bli­jft onbe­kend, zij heeft een wei­nig rust weer­ge­von­den, en de jonge David Bart­lett, die van Annie slechts het onbe­ris­pe­lijk gedrag bij hen kent, gaat op van vreugde wan­neer hij denkt dat zij de maag­de­lijke bloem zij­ner droo­men is. Annie voelde welke onweers­taan­bare liefde hem over­wel­digde, maar het som­bere ver­le­den wierp daa­rop zijn zwa­ren scha­duw, zij moet wei­ge­ren. De dagen gaan voor­bij, San­der­son, uit­ge­noo­digd bij de Bart­lett’s, ziet Annie weer, en eischt dat zij het stille huis ver­laat. Zij wei­gert, smeekt den­gene die haar bedroog, haar met vrede te laten, wan­neer een onvoor­zien voor­val de sere­ni­teit van haar leven sto­ren kwam. Een ken­nis der Bart­lett’s, Mar­tha Per­kins, het dag­blad van het dorp, ver­nam het ver­le­den van Annie en haast zich hot groote nieuws te ver­tel­len aan den pach­ter, een strenge puri­tein, die leeft naar zijn eigen ojwat­ting van de Hei­lige seh­rift. Onbarm­har­tig jaagt hij ze weg. En voor de liefde van David, die niet geloo­ven kan aan hare schuld, in bij­zijn van San­der­son, ver­kon­digd zij het bedrog en de laf­heid van den laatste en vlucht gi g* alléén in den nacht. f f

De storm bedaart, en bii de dage­raad is hot de gi f groote ijs­gang: de sterke ijs­dam breekt, de drij-,» vende mas­sa’s wer­pen zich naar de water­val­len, f f Dan ziet David in de verte Annie bewus­te­loos op f een dier ijs­blok­ken, gli­j­dend naar den dood. Met f f razen­den moed springt hij van blok tot blok, zijn f,* leven wagend hij eiken stond. Hij loopt op de drij- j1 f* vende ijs­scha­len, en in hel opperste oogenh­lik, als J1 / Annie in de diepte ging ver­plet­terd wor­den, redt,* hij ze en voert ze mee. 'f

Impri­me­rie du Centre 26. Ite­moarl, Kip­dorp, Anvers


2ÿS& ocwi

CBM £ E ftre strâât20

BRO­DE­RIES

DES­SINS MODERNES

PER­LAG RS, BOU­TONS, POINTS­CLAIRS. | PLIS­SAGE

Um. RYCKAERT

RUE RUBENS, 17, ANVERS

TRA­VAIL SOI­GNÉ ET RAPIDE

Hol­landsche vurei

Pra­chî­vu­ren

ijv alle sti­j­len en in allen aard

CUI­SI­NIÈRES:: KACHELS

LOUIS TOTTE

ântw.-L Kie­vitstr, 9 l r. du Van­neau-Anvers

Foyers Hoi­lan­dais - Foyers de Luxe

en tous styles et en tous genres

Cui­si­nières - Poêles - Poêles à feu continu

dis

H. GOOS­SENS

Chaus­sée de Malines

aae,

7, Rue de l’Har­mo­nie

Télé­phone 1462 |

» iimps S

Auto­mo­biles e uraml liixe

SVi­soei­nel chobs et tyïé

La Fuiir­niiiire fié­né­rak Anio­nio­lille

12, rue Van Ert­born Tél. 2921 ANVERS Tél. 2921

Agence pour la Pro­vince d’An­vers du Vrai "FERODO"

Agence pour Anvers des Rou­le­ments à billes S. K. F.

Agence géné­rale pour la Bel­gique du Dia­mond et Noble’s Polish

La seule mai­son de la place four­nis­sant aux garages aux prix de gro.

Au Muguet cEOr

Mai­son Vers­trakte Vieux Mar­ché au Blé, 55-57, Ourle Koom­markt

ANVERS ANT­WER­PEN

JjL

Mode les-Robes -Blouses- Man­teaux Com­bi­nai­sons-Lin­ge­ries y

Spé­cia­lité de Robes “T

Confec­tionné — - Sur Mesure

Sau d’ An

Het aan­ge­naam­ste reuk­werk voor het toi­let

Groot: St-Michielss­traat, 19, ANT­WER­PEN

Depo­thou­ders:

Grande Par­fu­me­rie, Hui­de­vet­terss­traat, 1-3 Mai­son Guillaume, De Key­ser­lei, 43 Mai­son Jean­nine, Schoen­markt 3

en in alle goede reuk­werk­win­kels

• .. ENGE ESCH HO E « EN MA GA ZIJN..

tow

VON­DEL­STR.,

(nabij St. Jans­plaatst

De laatste nieu­wi­ghe­den in Vil­ten Hoe­den

Füirne leus

Aux Fabri­cants suisses réunis

mit.​it it!

Nico­las TEN­SEN Î COD­TEL­LE­BIH MER­CKX

Mar­ché aux Sou­liers, 12 ANVERS

rue des Fri­piers, 12 BRUXELLES

Montres-Pen­dules-Réveils

REPA­RA­TIONS

...​Grand choix de Montres-bra­ce­lets...

GAR­NI­TURES

POUR

Fumoirs, Salons, Bou­doirs Chambres à cou­cher V eran­dah Fau­teuils - Club

11, Longue rue du Van­neau

(près du parc)

CoroNA

La meilleure machine à écrire • por­ta­tive

AGENT

S9, Rem­part S,e Cathé­rine

(Coin rue Israe­lites)

Tel. 1622 ANVERS

1, FUE DE MENUI­SIERS, 1

(Mar­ché aux Sou­liers)

Gou­teaux -Canifs - Rasoirs- Ciseaux

COU­VERTS EN TOUS GENRES

I MEUBLES

I Les plus grands Maga­sins en Bel­gique f 9 Longue rue des Claires 9

H (près Meir) g

I Grand choix de gar­ni­tures, 200 salles à man­ger, 1 1 chambres à cou­cher, salons, cui­sines, veran­dah’s, i I bureaux, lite­ries, chaises-longues,- etc. etc.

.Rai­son Amé­ri­caine

Meilleur mar­ché qu'ailleurs 1 Ouvert tous les jours jus­qu'à 8 h. s . 1

Maga­sin fermé i

iïïiiiii­Miiuiii­miiiiiuiiiiiiiiiiiiuiiiiiii­Miiiiiiiiiiiiiiiiiiui­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­m­i­M­i­i­ifr

Entre­prises Gén. d’Elec­tri­cité

R.​RUYSSERS

6, rue Van Maer­lant, 6

Tél. 5374

Appa­reils d’Eclai­rage Force motrice