ORGAAN DER CINE­MA’S VAN BEL­GIE

Aan­ges­lo­ten bij den „ Bond der Bel­gische Per­io­dieke Druk­pers ”

Sta­tie­plein, 21, Ant­wer­pen « Tele­foon 5259

PRO­GRAMMA

HOOFD­BU­REEL EN OPS­TEL­RAAD:

ANT­WER­PEN 124, Van Schoon­be­kesl­raat. 124 ANT­WER­PEN

Tele­foon N" 11625

Post­chek N" 62703

ßlJBU­REE­LEN

BRUS­SEL: Broeks­traat, 37

MECHE­LEN: Gil­dens­traat, 19

OOS­TENDE: GENT :

Lang­straat, 55 bis Abra­ham straat, 5

0))9'

999999 99999990>9 99999999999'

'if)9999999999 999999 0999

LOUiS CA VENTS

ANVERS

Ins­tal­la­tions et Répa­ra­tions d’Elec­tri­cité

Mai­son Prin­ci­pale:

21, RUE LÉO­POLD

Suc­cur­sales:

60, rue de l'Eglise 118, rue Natio­nale

Ate­liers:

rue Guillaume Tell, 1

Devis gra­tuit sur demande

OÉTÂiL.

Spé­cia­lité: LUS­TRE­RIE

FABRIQUE:

Rue Vin­çotte, 88 BOR­GE­RHOUTf - [Anvers] —

TELE­PHONE 5842

MAX'KIN

Kar­thui­zerssl­raaî, 9Â - Brus­sel

1 Kor­te­lings te|Ant­wer­pen

, Norma Tal­madge in

De laatste suc­ces­film met de beroemde Ame­ri­kaansChe ster

liai 'e mooie bla tare

oog en luchte nie loc

Grootsche Too­neel­schik­king

19

Hais De hange

Groens­traat, 69, Brus­sel (

Kor­te­lings te Ant­wer­pen:

Een film van bij­zon­dere groote waarde

De Kleine Mar­te­lares

D. W. Grif­fith. Met Lilian Gish i '4 44 4 4 4 4 4 44 444444444444444'

Hoe maakt men Cinema-Affiches?

Het doel en de bes­tem­ming der affiches is vanaf een zekere afstand te kun­nen gezien en gele­zen te:orden: en de uits­tal­ling in vol­len dag verei­scht nogal zeer even­re­dige kleu­ren om in het helle zon­ne­licht te schit­te­ren; op de blauwe, roode, gele kleu­ren zal de blik van den voor­bi­j­gan­ger zich het meest hech­ten.

De man in de straat, draait zich om, bekijkt de affiche, en herkent, tus­schen die schreeu­wende kleu­ren, zijne gelief­koosde, fil­mar­tis­ten.

om'het publiek over te halen die cinema bin­nen te tre­den. Mis­schien zal de artiste val­len, wiet weet? Of de onver­mi­j­de­lijke held zou haar op het kri­tieke oogen­blik moe­ten komen red­den om de hel­din in het laatste deel te huwen. Dit goede cinema-publiek kri­jgt er het kip­pen­vel van, want het houdt van krach­tige emo­ties... in de cinema wel te vers­taan.

Het kan natuur­lijk ins­ge­lijks wel eens gebeu­ren dat de ver­too­ning hoe­ge­naamd niet aan de affiche beant­woordt maar het publiek ont­moe­digt zich niet;

Bij gele­gen­heid, wan­neer de ontroe­ring diént opge­wekt te wor­den, wordt, de affiche ver­siert met ernst en waar­di­gheid, b.v. door de stift van een Rapeno; zij kan ins­ge­lijks luch­tig, opge­wekt zijn, het oog aan­ge­naam stree­lend, eene hoe­da­ni­gheid die men terug­vindt in de affiches van Vila, erns­tig en bru­taal zooals de affiches van Bar­rère.

« Goede waar pri­jst zich­zelve. » t’Ak­koord, maar het cinema-publiek is een groot kind: het moet printjes zien, een voors­maak heb­ben van het-gene het gaat zien. Een ron­kende titel, eene veel­be­lo­vende affiche... het zicht eener mooie ver­tolks­ter met de goud­blonde haren, ter­wijl ze maar eventjes aan een broze tak over een peillooze af grond hangt te ben­ge­len... meer hoeft er niet toe

door eene niet min­der schreeu­wende affiche zal het de vol­gende week naar dezelfde cinema terug­kee­ren. Helaas! indien de affiche ontel­bare artis­ten heelt doen ont­lui­ken, wil dit nog niet zeg­gen dat elke affiche het voor­recht geniet van de wand die ze ont­vangt te ver­sie­ren en mooier te maken. Maar stap­pen wij daar ove­rheen...

Zie­hier nu hoe fei­te­lijk de meeste affiches eigen­lijk gemaakt wor­den:

Na de schets, met een pens­sel en vet­ten inkt, op de almi­nium plaat in natuur­lijke grootte over­ge­bracht te heb­ben, wordt er over de plaat eene schei­kun­dige stof ges­tre­ken, met het doel een zekere nefers­lag teweeg te bren­gen, dank aan het­welk de plaat slechts inkt zal opne­men op die dee­len welk» getee­kend zijn.

ADOLPH ZUKOR PRÉ ƒ ENTE

/cwsa­vioek­sAt­BERT / IE VtHO-gittäi **m d»«HR8YH JXAÄiÄV • äv.c. BP rry-.​coM p/ON

nieuw door de machine om met de tweede kleur be prent te wor­den....​en alzoo gaat het voort (het blad zal zoo­veel malen door de machine gli­j­den als­dat er kleu­ren zijn).

Men zegt dat de eerste afdruk immer de beste is. Dit strookt noch­tans met de waa­rheid voor wat de affiches in driek­leu­ren­druk (geel, rood, blauw), betref­fen; daa­ren­bo­ven kan men door over­druk, het vers­mel­ten van twee of meer kleu­ren, zeer afwis­se­lende scha­kee­réin­gen beko­men, door­gaans bekomt men de gewone kleu­ren als volgt: de groene, door over­druk van blauw op geel; de vio­lette, door over­druk van blauw op rood; de oranje, door over druk van geel op róód.

Voor het bezi­gen van iedere nieuwe kleur wor­den de rol­len zorg­vul­dig met ben­zine afge­was­schen; dit geldt even­zeer voor de inkt­ko­kers.

De bes­chri­j­ving der rota­tief of eigen­lijke druk machine, zul­len we niet aan­vat­ten; dit zou ons te ver lei­den en de lezer ver­moeien...

Bij eene vol­gende gele­gen­heid komen we ech­ter wel een» op de «cinema-affiches» terug.

Het is dan dat de eigen­lijke druk gaat begin­nen. De meta­len plaat wordt in de machine vast­ge­maakt. zorg­vul­dig met bou­ten op de cylin­ders geve­zen op-dat ze niet zou kun­nen bewe­gen noch in de eene rich­ting noch in de andere.

Nadatt de ver­gaar­bak met de noo­dige kleu­rinkt, die van rol op rol tot op de plaat zelve wordt over gebracht, voor­zien is, wordt de machine in gang ges­teld.

De daar­toe aan­ges­telde werk­man, die in de vak­taal « mar­geur » genoemd wordt, heeft naast de machine plaats geno­men en neemt vanaf een sta­pel de vel­len één voor één af om ze in de machine te schui­ven. Ieder blad wordt door meta­len kni­j­pers gegre­pen die het auto­ma­tisch en al draaiende tegen de tee­ke­ning druk­ken; van zelf komen de alzoo bedrukte bla­den op elkan­der te lig­gen en wan­neer er aldus een sta­pel gevormd is, gli­jdt elk blad op-

Nemo.

CINEMA WERELD

JE JE

C-g Ù

e-C

CO CD

2*5. to °3 S "S

yCL

(ü CÛ

öo Ql,

X flï ra,

2 '8 ë-s Su

IJ«T

fijt1«

CO 5-4

ao e?

»c/iua S

çi ™ O ri ra *>h

oo £ sxÜÛ SÓ

-SüÛ S U ËcoH O-ëJ J I

G SEP-JS “ nTÎ

fi to

bo bß

cO 'g

O CD

u: Jz

v. ri

b2CJ

Cb

c?s JB eu

CO fi

vo 9

Ctl bo

fi ’G

33Æi—

Q S-G

CINEMA WE HELD

Hare blauwe Oogen lach­ten me legen

(SMI­LING’ TROUGH)

« C1NB­MA­WE­KELD

Hare blauwe Oogen lach­ten me tegen

ROL­VEK­DEE­LING:

John Car­te­ret . Ken­neth Wayne Jere­miah Wayne

Willie Anis­ley ..

Lit­tle Mary ... De Dominé ....

Norma Tal­madge

Wynd­ham Stan­ding

Har­ri­son Ford

. . . Alec B. Fran­cis .... Glenn Hun­ter ... Grace Gris­wald . Miriam Bat­tista Eugène Lock­hart

De oude John Car­te­ret haat al de leden der fami­lie Wayne. Hij leeft alleen met zijne nicht Kath­lec die op Ken­neth Wayne ver­liefd wordt.

He oom ver­biedt haar hem nog weer te zien. Noch­tans gaan de ver­lief­den voort met elkaar te ont­moe­ten: zelfs heeft Kath­leen zich met Ken­neth ver­loofd dezelfde dag dat de oor­log uit­brak en de jon­ge­ling van haar kwam afscheid nemen John

. Car­te­ret ver­rast de jonge lie­den en ver­jaagt de toe­kom­stige sol­daat; ein­de­lijk ver­trouwt hij Kath leen de reden van zijn haat tegen de Way­ne’s toe.

Vroe­ger was John Wayne, Ken­ne­th’s oom, ver­liefd op Monica, het jonge meisje dat John Car­te­ret zou huwen. Waan­zin­nig van afgunst, kwetst de afge­we­zen mede­min­naar Monica doo­de­lijk op het oogen­blik der huwe­lijks­plech­ti­gheid. Inge­volge de wensch van het .slach­tof­fer, gebeurt deze toch «in extre­mis ». Sind­sdien beweent John Car­te­ret zijne aan­be­den met­ge­zel­lin, wier beeld hem nog dik­wi­jls voor den geest komt.

Een Wayne is de oor­zaak van zijn ver­driet en de Way­ne’s moe­ten dit uit­boe­ten. En in der waa­rheid, Kath­leen gelijkt aan Monica en kan er niet aan den­ken de vrouw van een Wayne t-e wor­den.

Maar indien de oude John kan haten zooals Jerry Wayne, kan Kath­leen even­zoo bemin­nen als Moni ca. Wan­neer Ken­neth vier jaren later van den oor log weer­keert, vindt hij zijne ver­loofde, trouw aan het gege­ven woord, weder.

Helaas, hij is erns­tig gek­wetst gewor­den, en hij is kreu­pel.

T’ak­koord met de oude John, die zijn offer: uit haat aan­neemt, verk­laart Ken­neth het jonge/ meisje dat hij haar niet meer bemint.

Pijn­lijk ver­rast, komt Kath­leen in ops­tand, maakt haar oom voor alles verant­woor­de­lijk en gaat heen. Dok­ter Owen, John’s vriend, volgt haar voor­beeld. Zoo­dat de oude sti­jf­hoofd alléén ne huis bli­jft met zijn haat en de droef­heid als gezel­schap.

De droef­heid ech­ter, zal het er weten toe te bren­gen de haat te ver­ja­gen, Kath­leen en Ken­neth zul len het geluk ken­nen.

HÂCKIN FILM KAR­THUI­ZERSS­TRAAT, 9 A - - BRUS­SEL

Cine­ma­nieuwsjes

IETS OVER WAL­LACE REI­D'S be gra­fe­nis. Wal­lace Reid werd op 20 Ja nuari, twee dagen na zijn over­li­j­den, mét een zeer een­vou­dige dienst in dé Protes-tantsche kerk begra­ven. Van af 9 uur voor­mid­dag werd de tem­pel, waa­rin het lijk ten­toon­ges­teld was, druk bezocht. De kist was nog open. De Lasky Stu­dio’s waren ges­lo­ten en al de bedien­den namen in korps aan de uit­vaart deel. Eéne enkele rede­voe­ring werd uit­ges­pro­ken, uit naam der Ame­ri­kaansche Veree­ni­ging van Fil­mar­tis­ten.

CONSTANCE TAL­MADGE heeït een film van een harer vrien­din­nen opge­no­men en den gan­schen tijd door zelve het opname appa­raat gedraaid

LOUISE LOVELY, die eene eigen pe-tro­leum­bron had, gaat den­ke­lijk er de ont­gin­ning zelve van in han­den nemen.

JACK MUL­HALL heeft zijn pols gebro­ken.

EDDIE POLO komt zijne vrouw en doch­ter eens eventjes eene reis om de wereld te laten maken.

SES­SUE HAYA­KAWA bezigt zijne vrije oogen­blik­ken met het ver­ta­len der wer­ken van Sha­kes­peare in het Ja paneesch. Zijn o.a. reeds klaar: « Romeo en Juliette», «Ham­let», «Koning Lear», «De Koop­man van Vene­tië», ((Lady Mac beth», «Mid­zo­mer­nachts­droom».

ALICE BRADY heeft een gansch paarl­moe­ren toi­let-tafel­gar­ni­tuur.

MARIA JACO­BINI komt een ring ter waarde van frs 92,000 te ver­lie­zen

Geïl­lus­treerde Cine­ma­nieuwsjes

Twee Film­ster­ren in de Ope­ra­tie-kamer

BEBE DANIELS

VIOLA DANA

The viva­cious come­dienne is pre­pa­ring tó give pic­ture fans a lively hour in "A Noise in New­boro.”

Be be Daniels en Viola Dana heb­ben bei­den eene iieel­kun­dige bewer­king moe­ten onder­gaan. Bebt Daniels was bijna gene­zen toen er zich ven­vikko ingen voor­de­den. Een rol was reeds voor haar

klaar, maai p|» 't laatste oogen­blik moest Agnes Ayres haar ver­van­gen. Viola Dana is reeds gene­zen en is al een nieuwe klücht­film voor de Metro mrt f draaien: « Een Gerucht in de Buurt »

WAL­TER HIERS en THEO­DORE ROBERTS

Wal­ter Hiers eu Theo­dore Roberts, de bekendt Para­mount-artis­ten, maken een vroo­lijk gebruik van een paai’ vrije oogen­blik­ken.

< CIN EMA WERELD

MAY MAC AVOV

May Mac Avoy’s lief­ste tijd­ver­drijf, in gezel schap van haar beste vriend.

MAE MUR­RAY

RAMON NOVARRO

He will be the Sca­ra­mouche in Rafael Saba­ti­ni’s great his­to­ri­cal romance, soon to be pic­tu­ri­zed by Rex Ingram.

The beau­ti­ful actress-dan­seuse is star­ring in “Jazz­ma­nia,” the pho­to­play with the pro­vo­ca­tive

title.

Deze beroemde film­ster draait een Oos­ter­sehe film «Jazz­ma­nia», die zich groo­ten­deels in harem-mid­dens afspeelt. Zooe­ven bereikt ons het nieuws dat zij in Fran­krijk ia aan­ge­ko­men

Deze artist, van Spaan­sohe afkomst, heeft ten» spe­cia­li­teit in ’t ver­tol­ken van ges­chied­kun­dige rol len. Nu is hij er weer eene, onder de lei­ding van Rex Ingram, aan ’t draaien. Kor­te­lings kri­j­gen wij hem hier te zien in «De Roman van een K. ning»- met Alice Terry,

DOROTY DAL­TON

Doro­thy Dal­ton in «tra­vesti».

Men ziet haar hier in den rol van een zee­man, in een harer laatste ban den voor Para­mount: « Petty of the Lndv Moran ».

Onder Twee Vlag­gen

UNI­VER­SAL FILM (UNDER TWO FLAGS) LININ'ER­SAL FILM

Ciga­rette .... Pris­cilla Dean

Ciga­rette werd in de scha­duw van een kanon gebo­ren en had de driek­leur als

eerste luiers. Haar vader was een Fran­sch­man en hare moe­der eene Araab-sche. Zij wordt door een regi­ment jagers opge­no­men. Sti­laan groeit zij op: wordt mooi, is dap­per, ondeu­gend en soms gui tig. en maakt het voor­werp uit der ver

From the immor­tal novel bi) OU IDA

Direc­ted

eering en vreugde van al hare voed­ster­va­ders.

Zeke­ren dag wordt zij op een vri­j­willi­ger ver­liefd, maar deze, Vic­tor de Beeld­hou­wer, schenkt het kind geene aan dacht.

De Sheik Ben-Ali-Ahmed smeedt eene nieuwe samenz­we­ring. Hij bes­luit zich van Vic­tor mees­ter te maken, hopende in hem een waar­de­vol bond­ge­noot te vin­den. Hij spant dus eene hin­der­laag. Ciga­rette die haar beminde als zijne scha­duw volgt, weet deze val­strik te veri­j­de­len Maar Vic­tor is erns­tig gek­wetst gewor­den en in zijne ijl­koortst onts­luiert hij Ciga­rette het vol­gende geheim: Vic­tor de Beeld­hou­wer is Ber­tie Cecil, van het En gelsch Regi­ment der Konink­lijke Gardes, die, om zijn broe­der der oneer te red­den, zich in zijne plaats liet bes­chul­di­gen. Met ver­ba­zing ver­neemt zij dus wie die­gene, dié zij bemint, is, en ook dat hare mede­ding­ster <)e prinses Corona d’Amagues is.

De Sheik wil van Ciga­ret­te’s min­nen nijd gebruik maken en vraagt haar hem —'ede naar de woes­tijn te ver­ge­zel­len, en 'äwar onze vers­tan­dige hel­din raadt dat er eene samenz­we­ring tegen haar geliefd land ach­ter schuilt, aar­zelt zij niet Hem .vol­gen, en in Ahme­d’s ves­ting zal zij

die duis­tere kom­plot­ten ver­ne­men.

De Sheik is zin­nens zich van den voo­ruit­ges­cho­ven post, welke de sleu­tel van Algiers is, mees­ter te maken en Vic­tor, die hij door een spioen als ver­ra­der heeft laten bes­chul­di­gen, te laten terêfcht stel­len. Zoo­dra Ciga­rette op de hoogte zij­ner plan­nen is onder­neemt zij een dolle rit dooT de woes­tijn om haar geliefd land te red­den. En zij lukt er in. En daar Vic­tor de prinses d’Amagues verk­laarde dat hij nim­mer Ber­tie Cecil wil ziin. maar wel Vic­tor de Beeld­hou­wer, geeft hij Vol­gaar ne ziin hart aan die­vene welke hem meer dan haar leven lief had.

Uni­ver­sal & Film

28, St. Michiel­str.,

BRUS­SEL

« C1NE­MA­WE­RELI) »

Y ERSTO OT ELING

(LET­MAR­CHAND DE PLAI­SIR)

Ins­cen­ce­ring van .... Jaque Cate­lain

Pilm­re­gie van .... Mar­cel l’Her­bier

Stof­fee­ring van....​Claude Autant-Lara

Bemeu­be­ling van ....—Ros­wag & Marine

Klee­de­ren van .... Alyce

Ope­ra­teur .... Henry Gri­gnon

Open­luch­too­nee­len gedraaid te Jou­quet-Plage.

ROL­VER­DEE­LING:

‘ Jaque Cate­lain

. Mar­cel Pra­dot . Phi­lippe Heriat ... Claire Pré­lia . Ulrica Nyström Ger­maine Michel ... Edith Rhea!

Donald J. K. Hoog­terp .. . Marie-Ange d’Ormy ....

De Gra­vin d’Or­moy....

De keu­ken­meid ....

De gou­ver­nants ....

ln eene inzin­king der zee­dui­nen leeft er eene fami­lie: eene vree­sach­tige moe­der, een dron­ken vader, en de zoon Gösta, een kind met zwak­ken geest, een kleine, vers­too­te­ling.

Zeke­ren avond, toen de dron­kaard de

laatste vijf fran­ken der moe­der ont­no­men had, ach­ter­volgt deze laatste haar echt­ge­noot, en wei­nig scheelt het of de arme vrouw wordt door de auto der Gra­vin d’Or­moy ver­plet­tertd. Marie-Ange d’Or­moy neemt haar met zich mede, ver­zorgt ze en is sind­sdien voor haar en voor Gösta

/eer inge­no­men.

Het kind is voor de jonge gra­vin een en al veree­ring. Marie-Ange is ver­loofd aan een Engel­sch­man, een jonge sport­lief­heb­ber, die haar een dia­man­ten halss­noer aan­biedt. De vader komt toe­val­lig op de villa d’Or­moy en bemerkt het snoer. Zeke­ren avond dringt hij in Ange’s slaap­ka­mer en rooft het juweel ter­wijl zij slaapt. Gösta heeft de roof bemerkt en ach­ter­volgt zijn vader. Marie-Ange bemerkt dit en zij zou er toe gebracht zijn te geloo­ven dat hij mede­plich­tig is, indien de jon­gen, na den dron­kaard, die hem en zijne moe­der wilde ver­wur­gen, gedood te heb­ben, niet zelve het snoer naar de villa bracht.

ClNE­MAYV­bRELD

Noch­tans wogdt er een onder­zoek inges­teld, en alvo­rens zijne onschuld bewe­zen is, wordt hij gevan­geri gezet.

Gösta, die begri­jpt welke groote, onme­te­lijke afstand hem, ondanks zijne stille toe­wi­j­ding, van Mar ie-Ange scheidt, laat

het jonge meisje, geluk­kig, in het gezel­schap van Donald, en ontv­lucht de verv­loekte dui­nen, alléén met zich mee­ne­mende zijne moe­der en zijn mooie... ge-luk­mo­len, die men ins­ge­lijks de molen

der ver­ge­tel­heid-noemt.

PARA­MOUNT - nieuws­traat, 48 - BRUS­SEL

Cine­ma­nieuwsjes

WOO­DROW WIL­SON zou aan cine-ma willen doen. Zijn wensch is dat Grif­fith zijn leven als Pre­sident der Veree-nigde Sta­ten op het doek zou bren­gen.

JACK JOHN­SON, de oud wereld -boks­kam­pioen zou zin­nens zijn een film te draaien over de avon­tu­ren die hem in Europa óverk­wa­men.

IN AME­RIKA bli­jft het gerucht der a.s. ver­groo­ting der fami­lie Fair­banks-Pick­ford hard­nek­kig de ronde doen.

FILM DE LANGE - 69, Groens­traat, 69 - BRUS­SEL

ver­voegd door Mevrouw Sto­ne­hay en hare doch­ter Irène, die aan Lord Ran­dolph, een ver­dor­ven lees: loo­per, ver­loofd is.

Voor de aan­komst der genoo­dig­den begeeft Reus » haw zich naar Rome en ont­moet er Lord Ren' dolph. Tij­dens een nacht­feest geeft Duns­ta’n zich reken­schap, dat dit leven van ver­ma­ken geene be koor­lij­kheid voor hem meer heeft, en ’s ande­ren daags begeeft hij zich in gezel­schap van zijn vriend

keert zij naar Ame­rika weder, alwaar Janet en de Sto­ne­hay’s haar wel­dra ver­voe­gen.

Janet is het slach­tof­fer van een auto-onge­val, en wordt ster­vend naar het gas­thuis gedra­gen, maar alvo­rens voor goed heen te gaan, weet zij het nog te bewerks­tel­li­gen dat de twee echt­ge­noo­ten ziel beter begri­j­pen, ver­mits zij nim­mer ophiel­den elkan­der te bemin­nen.

naar de villa die hij aldaar bewoont.

Maar Janet kan hare ver­won­de­ring niet onder druk­ken bij het zien dat de mees­ter des huizes nie­mand anders is dan die­gene die eens haar leven brak. Er is ech­ter eene ver­war­ring door het feit dat de begin­let­ters der namen van bei­der vrien­den dezelfde zijn, name­lijk D. R,

Les­lie ver­neemt de waa­rheid, en zij kan het leven met een vrou­wen­ver­lei­der niet lan­ger ver­du­ren. Zij begri­jpt niet hoe men eene huwe­lijks bplofte kan bre­ken. -

Zij ver­laat baar echt­ge­noot. en gan­seh bedroeft 0, f

Duns­tan Ren­shaw, een jong mil­lio­nair, is ver­liefd op Janiet Preece, de jonge bi blio­the­ka­risse van Hains­ville. Hij zegt haar het huwe­lijk toe. maar zeke­ren dag ver­trekt hij naar New-York en huwt er de wereldsche Les­lie Brow­nell.

Maar het toe­val wil dat Les­lie’s broe­der, Wil fred Brow­nell, Janet aan de advo­kaat zij­ner fa milie aan­be­veelt en voor haar de bedie­ning van sekre­ta­risse bij Mevrouw Sto­ne­hay bekomt. Dezes doch­ter was op de kost­school Les­lie’s vrien­din.

Ren­shaw en zijne vrouw zijn hunne wite­broods weken in Ita­lië gaan door­bren­gen en wor­den aldaar

Licht­zin­nige Echt­ge­noo­ten

I Janet Preece ... May Mac Avoy I

* CINEMA WERELD »

Brie­ven­bus —

Miss Daisy. — 1° die artiste was Julia Faye.

2° « Best wishes » beteekent « Beste wen­schen »,

3° Maë Mur­ray, voor­naam­ste fil­men: « Pea­cock Alley >, f A Mor­man Maid », « The Rose of Broad way ».

Roks­kens met gaatjes. —. 1" Lasky stu­dio of Pa 'amount stu­dio is het­zelfde: de fil­men welke Lasky iaat draaien wor­den onder hot Para­mount merk uit­ge­ge­ven.

2° Baby Peggy Jean, (Peggy Mont­go­mery), adres: Uni­ver­sal stu­dios, Uni­ver­sal City (Cal.) U. S. A.

3° Ethel Clay­ton, adres: Lasky stu­dios, 6784 Sel ma Ave­nue, Hol­ly­wood, (Cal.) U. S. A.

Avond­stond. — George Lar­kin is in 1890 te New York gebo­ren. Adres: C/o Ed. Small, 1493 Brod way. New York City (U. S. A.). Best is hem in de Engelsche of Fransche taal te schri­j­ven.

Vignola. — De hoof­drol van « Misa Futu­riste » werd ver­tolkt door Wanda Haw­ley: ver­der geene rol­ver­dee­ling.

Maë et Glo­ria. — 1° Régine Dümien is in 1906 gebo­ren.

2° Toen Mary Pick­ford voor de eerste maal draaide was zij 15 jaar oud.

3° Gene­viève Felix zendt door­gaans hare photo gra­tis.

N. B. — Ver­ne­men inet genoe­gen dat u eene uhhto ont­vingt van Bebo Daniels, Julia Faye, Mae Mac Avoy en Agnes Ayres.

Chas­seur. — 1° dit zal moe­ten uit­ges­teld wor­den tot ’t vol­gend jaar.

2° Geen kwesti van.

3° Is slechts brood­nijd;; onmo­ge­lijk voor wat die brief betreft; u kunt het gerust wagen hen in de vlaamsche taal te schri­j­ven; deel ons dan de uits­lag eens mede.

N. B. — Ont­van­gen 1 fr,

J. Veke­mans. — Onzen bes­ten dank voor uwe wen­schen.

T. B. B. S. Scout. — i° Ant­woor­den zal zij u ze »ker; wat geduld heb­ben.

2° Wanda Haw­ley zal u zeker hare photo zen­den: adres: s/o Rea­lart Stu­dio, 49 Fifth Ave­nue, New York City (U. S. A.)v

’3° Is mogeiijke; er ééns op wagen en gelieve ons op de hoogte te hou­den.

N. B. — Ver­ne­men met genoe­gen dat Max Lin­der u zijne photo gra­tis zond.

Sapho. — 1° Gelieve de somme van 2 x 0.50= 1 fr. op te zen­den met ver­mel­ding der gevraagde pho­to’s.

2° Dit is niet uit­ges­lo­tetn, alhoe­wel het regle­ment zulks niet voor­ziht.

3° Zijn de zaak hoe­ge­naamd niet uit het oog ver­lo­ren. Wach­ten slechts op een guns­tige gele­gen­heid.

N. B. Bes­ten dank voor de mas­cotte; zul­len ze zorg­vul­dig bewa­ren.

Han­siaad Lui­gia. — Heb­ben alleen de photo van Tho­mas Méi­ghan. ,

Saph. — Henry Rou­sel, adres: 6, vue de Milan. Paris.

1’. Arnouts. — 10 Charles Ray, adres, 1425, Flé

ming Street, Los Angeles (Cal.) U. 8. A.); uwe kans is reeds opvoo­rhand ver­ke­ken want uw held is al gehuwd.

2° William Rus­sell, adres: Fox Stu­dios, 1401, Wes­tern Ave­nue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3° William Des­mond, de fil­mar­tist der Fox leeft nog; William Des­mond Tay­lor, film­re­gis­seur der Para­mount is dood.

Drift­kopje. — 1° Pier­rette Madd is rond de 30 jaar oud, onge­huwd.

2° De Fransche «Drie Mus­ke­tiers» komen veel dich­ter bij den roman dan de Ame­ri­kaansrhe. Deze laatste film ein­digt aan de zaak van het rijg­snoer.

3° Pierre Dal­ton is geene fami­lie Van Doro­thy Dal­ton.

N. B. — Drift­kopje mag niet drif­tig wor­den wan­neer we haar ver­tel­len dat er maar 3 vra­gea per week beant­woord wor­den. Ver­volg in ’t vol­gend num­mer.

Ana­gra. — 1° Pho­to’s ver­zon­den.

2° Pris­cilla Dean en Henny Por­ten zul­len hunne photo zon­der twi­j­fel zen­den;; hen uw schri­j­ven nog eens herin­ne­ren. .

3° Miss du Pont, adres: Uni­ver­sal Stu­dios, Uni­ver­sal City (Cal.) U. S. A.

L. Boen­ders. — 1° Alma Rubens, adres: c/o Pio­neer Film, 729 Seventh Ave­nue, New York (U. S. A.).

Kno­ber­de­botsky. — 1° « De Konin­gin van Saba »

werd ver­tolkt door Betty Blythe, adres . 1820. La Brea Street, Hol­ly­wood (Cal.) U. 8. A.

2° « Lady Hamil­ton » werd ver­tolkt door Liane Haid; zendt hare photo; adres: Wie­de­ner Haupts­trasse 18, Wien (Oos­ten­rijk).

3° U kunt het er gerust op wagen.

Elval. — 1° Raoul Mel­ler zal u den­ke­lijk hare photo zen­den; adres: c/o Société Para­mount, 63, Ave­nue des Champs Ely­sées, Paris,

2° Is eene Spaansche dan­seres, onge­huwd.

3° André Roanne zendt zijne photo; zelfde adres als R. Mel­ler.

Index. — 1<> William S. Hart, adres: Bates and

Effies Streets, Hol­ly­wood (Cal.) U. S. A.

2° hem in de Engelsche of Fransche taal te schri­j­ven.

Yvonne. — 1« De too­nee­len uit « De Sheik » wer den in de Crj’ifor­niscße zandv­lakte opge­no­men.

2° Armand Tal­lier, adres: 8, rue des Cloys pro­lon­gée, Paris.

3° Zeker, en in Duit­schland ook.

Biboche. 1° Pearl White is voor ’t oogen­blik

in Zwit­ser­land hare zenu­wen wat rust aan ’t gun­nen en beantv­mordt geene brie­ven.

2° is slechts een kwak­kel.

3" Wen­schen over der­ge­lijke inrich­tin­gen geene inlich­tin­gen te vers­trek­ken.

N. B. Die brie­ven zul­len den­ke­lijk ver­lo­ren

gegaan zijn.

Bllfi. — Gelieve te notee­ren dat alle brie­ven moe­ten gezon­den wor­den: Post-Bus. 47, Ant­wer­pen. I. Zijn dus zelf niet in fout.

Rikske. — 1“ Geld opge­zon­den.

2° De rol van groot­va­der in « Pari­sette » werd ver­tolkt door Deri­gal.

N. B. — Ont­van­gen 1 fr.

14

CINEMA WERELD

Hoe Lan­ger hoe Lie­ver. 1» Henny Por­ten’s tweede echt­ge­noot is een bes­tuur­der van een sana­to­rium en heet Dr. von Kauf­mann.

2° Luciano Alber­tini, is de Fran­scha taal een wei­nig mach­tig; adres: Frie­drichs­trasse, 12, Bei lin. S. W. 48 (Duit­schland).

N. B. — Uw dek­naam is niet slecht maar voor ons is « Hoe kor­ter hoe lie­ver ».

Manjo. — 1° Ellen Rich­ter zal, als Duitsche, een dui­de­lijk in de vlaamsche taal ges­chre­ven brief wei vers­taan.

2° LI kunt uit New York een ant­woord ont­van­gen bin­nen de drie weken.

3° Is moge­lijk; kun­nen er ech­ter niets bepaalds over zeg­gen.

Abonné n° 12. — t’ Spijt ons u te moe­ten zeg­gen dat dit niet te koop is.

—- 1° Het sche­me­ren aan bet begin en einde van een film ligt aan de slijt der beide uit ein­den.

2° «Apa­chen­hart» is eën twee jaar oude film.

3° Naam werd niet gege­ven.

Jack­son et Charly. —- 1" De hoofd­ver­tol­kers van « De Storm » waren Vir­gi­nia Valli, House Peters, en Matt Moore.

2° Elaine Ham­merst­çin, adres: s/o Selz­nick Pic turs Corp. Fort Lee, New Rer­sey, Ne, w York fU. S A.).

3° Is den­ke­lijk Renée Kelly.

N. B. -t- Ver­ne­men met genoe­gen dat u Andrée Bra­bant’s photo ont­vingt. Voor de rest, nemen inlich­tin­gen.

Siga­ren­ma­ker. — 1° Hoot Gib­son, adres: Uni­ver sal Stu­dios, Uni­ver­sal City (Cal.) U. S. A.

2° Is «Too­neel», en gelieve u hier­voor aan ons bureel te wen­den.

Lens Riel, — Is hier in Bel­gië, voor ’t «ogen­blik. totaal onmo­ge­lijk; bes­taat alléén in Ame­rika.

Laura Biboche. — 1» Glo­ria Swan­son, adres: Las ky Stu­dios, 6284, Selma Ave­nue, Hol­ly­wood (Cal. \ U. S. A.

2° Betty Comp­son, adres: Famous Players Stn dios, Hol­ly­wood (Cal.) U. S. A.

3° Dolly Hof­mann, adres: c/o, 22, Gal­ge­wa­ter. Lei­den (Hol­land). '

Prui­men­mondje. — 1° Mar­gue­rithe Clark zendt hare photo, adres: First Natio­nal, 6 West, 48 Street, New York (U. S. A.).

2° Lucille Car­lyle, adres: c/o Vita­graph Stu­dios. 1708. Tal­madge Street, Los Angeles (Cal.) U. S. A Mme Wae­ge­naere. — 1° Flo­rence Vidor, is ge boren te Hous­ton in 1895. Haar ware naam is Flo ren ce Arto; gehuwd met King Vidor; meet 1 m. 60. heeft bruin haar en oogen, adres: 1719, Selma Ave­nue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

2° De rol van Rose Andrea in « De Hel der Ste­den » werd ver­tolkt door Ethel Shan­non.

N. B. Ont­van­gen 1 fr.

Jazz­band. — Zie ant­woord ii° 3 aan P Ar nouts,

Max. — 1° Char­ley Cha­plin, adres: Ath­le­tic Club, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

2° Jackie Coogan, adres: Metro Pic­tures Corp. Hol­ly­wood (Cal.).U. S. A.

3° Dou­glas Fair­banks, adres: Hol­ly­wood (Cal.: U. S. A.

N. B. — Er wor­den per week maar 3 vra­gen beant­woord.

Kater. — 1» Best is haar uw schri­j­ven nog eens te herin­ne­ren.

2° Bij gele­gen­heid vol­doen we aan uwen wensch.

3° George Lar­kin is een goed gekend fil­mar­tist.

Rosa­rio. — Is totaal onmo­ge­lijk dat dit niete min­ders dan bedrog zou zijn.

Miche­line. — 1° U kunt op eén naar New York gezon­den brief bin­nen de 3 weken en op een naai Cali­for­nie bin­nen de 5 weken ant­woord ont­van­gen.

2° ’t Best is natuur­lijk Gun­nar Tol­naës in de Duitsche taal te schri­j­ven, bij onts­ten­te­nis in de Vlaamsche, maar dan dui­de­lijk schrift, hoor!

3° Henny Por­ten zal, als Duitsche, een in de Vlaamsche taal, dui­de­lijk ges­chre­ven brief wei vers­taan, adres: 76, Parks­trasse, Ber­lin — Dah­lem (Duit­schland).

Nieke.. — 1° Car­mel'Myers, adres: 5721, Carl­ton Way, Hol­ly­woord (Cal.) U. S. A.

2° Frank Mayo, adres: 7018, Frank­lin Ave­nue. Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3° Henny Por­ten, zie adres ant­woord 3 aan Miche­line.

Fran­çois Verhoe­ven. — 10 De bizon­derste episc den­fil­men van Gau­mont, zijn die van den troep Louis Feuillade: « De Wees », « Pari­sette », « De Zoon van den Vri­j­bui­ter », enz.

2° Dit hangt af van de eine­ma­bes­tuur­ders welke die film moe­ten afhu­ren.

3° « De Zoon van den Vri­j­bui­ter » werd o. a. ver­tolkt door Aimé Simon-Girard, Georges Bis­cot. Fer­nand Her­mann, Deri­gal, San­dra Milo­wa­noff.

F. Por­ta­bella. — 1° Die artiste was Doris Pawn,

2° Mary Mac Laren, adres: c/o 3920 Whil­shir«

ßoul­vard Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3° Irène Hunt, adres: s/o Willis Inglis, Wright Cal­len­der Buil­ding, Los Angeles (Cal.) LT. S. A.

N. B. — Met genoe­gen ver­ne­men we dat u reed? 25 pho­to’s ont­vingt.

Daker­lia. — 1° Aimé Simon-Girard, adres: 167. Bou­le­vard Haus­mann, Paris.

2° Georges Bis­cot, adres: Villa Etex 3, Paris.

G. Smets. — 1° De rol van Mme Ste­fan in « P

risette » werd ver­tolkt door Grey­jane.

2° Fer­nand Her­mann is een Fran­sch­man.

3° De film « De 3 Mus­ke­tiers » welke hier U. werd afge­rold heeft niets gemeens met die welke hier voor de oor­log werd ver­toond.

Reine Ray­mae­kers. — 1« William Far­nun, adres: Fox Stu­dios, 1401, Wes­tern Ave­nue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

2° Jack War­ren Ker­ri­gan, adres: 1743, Cahuenga Ave­nue, Hol­ly­wood (Cal.) U. S. A.

3° Moei­lijk om zeg­gen.

Ver­geet mij Niet. — 1° Bin­nen een paar maan­den.

2° Dit ver­kri­jgt men met het objec­tief van het opname appa­raat te bewe­gen wan­neer men draait.

3° Gaan met uwe mee­ning gedeel­te­lijk ’t akkoord.

Sphinx. — 1° Die rol werd ver­tolkt door IHeana Leo­ni­doff, adres: Vera Film, 1, Cours d’Ita­lie. Rome.

2° Die artiste was Dagny Ser­vaes, adres: Grime-wald­strasse 6 a. Ste­glitz (Duit­schland).

Jeanke. — U moet het aan­tal ont­van­gen sten., brie­ven ver­dee­len onder de 8 kan­di­da­ten en die aan­dui­den welke, uw inziens, aldus de eerste, tweede, enz. zal gerang­schikt wor­den.

Muguctte. — 1° Die rol werd ver­tolkt door Alec B. Fran­cis.

2° Van welke Maat­schap­pij was dien film?

Nemo,

N. B. — Vra­gen ons toe­ge­ko­men na Zon­dag wor­den in het vol­gend num­mer beant­woord.

« CINEMA WERELD »

Onze Cïné-Romans

De Ver­bor­gen­he­den & & & & van Parijs

(Les Mys­tères de Paris)

Groot Avon­tu­ren-drama naar het beroemde werk van Eugène Sne. en naar den film der Pho­céa. Vlaamsche bewer­king van Ed. Neorg.

(19e Ver­volg).

« Ik begon een wei­nig op mijn verhaal te komen » ver­volgde Louise, « toen op zeke­ren avond M. Fer­raud en de hui­shoud­ster, elk van zijn kant. het huis ver­liet na eerst de eet­kas­sen goed ges­lo­ten te heb­ben. Ik bleef alleen. Na geë­ten te heb­ben ging ik naar mijne kamer. Ik zette mij aan het werk naar niet lang daarna over­viel mij een bui­ten­ge­wone zware slaap... Ah! vader! » riep het meisje hart­ver­scheu­rend, « gij zult mij niet ge-loo­ven!... Maar op het lijk van mijn over­le­den zusje zweer ik u dat het de waa­rheid is! »

« Zeg ons alles! » viel Rodolphe in.

« Helaas, mijn­heer, sinds zeven maan­den tracht ik mij zelve dien vree­se­lij­ken nacht te verk­la­ren, maar tever­geefs. »

« God! God! Wat gaat ze zeg­gen? » riep de dia­mants­li­j­per.

« Tegen mijn gewoonte in was ik inges­lui­merd op een stoel » her­nam Louise. « Dit is het laatste wat ik mij herin­ner... Vader, ik zweer u da't ik onschul­dig ben! »

« Ik geloof u, maar spreek, spreek! »

« Ik weet niet hoe lang ik ges­la­pen heb... ik ont­waakte op mijne kamer maar... in mijn bed, onteerd door M. Fer­raud welke naast mij stond. » « Gij liegt! Gij liegt! » riep Morel woe­dend, « Bekend dat gij u vri­j­willig over­ge­ge­ven hebt, uit schrik van naar het gevang gebracht te wor den! »

« Vader, ik zweer u!... »

« Gij liegt!... Waa­rom niet lie­ver de waa­rheid zeg­gen? »

« Vader, mijn slaap was als die van een doode!... Dit schi­jnt u met moge­lijk, mij ook niet want tot nu toe kan ik het nog niet begri­j­pen!... »

« En ik begrijp alles » zegde Rodolphe. « Bes­chul­dig uw arm kind niet, Morel. Zeg mij, Louise, hebt ge al etende geen zon­der­linge smaak gewaar gewor­den? Bij­zon­der in uwen drank? Tracht u goed die omstan­di­gheid te bin­nen te bren­gen. »

Na een oogen­blik naden­ken ant­woordde het meisje:

« Inder­daad herin­ner ik mij een meng­sel van wijn met water welke madame Séra­phin mij gela­ten had en dit bui­ten hare gewoonte; ik lette er niet op want soms amu­seerde zij zich met peper of zout in mijn drin­ken te wer­pen. »

« Scheen dien dag uw drank niet bit­ter?»

« Ja, mijn­heer, maar niet genoeg om mij te be let­ten het te nemen. Ik dacht dat de wijn troe­bel was. »

Morel volgde deze ant­woor­den en vra­gen zon­der goed de bedoe­ling te raden.

« Alvo­rens op uw stoel in slaap te val­len voel­det gij uw hoofd en beei­len niet zwaar, »

« Ja, mijn­heer, wer­ke­lijk voelde ik mij toen niet wel. »

« Oh! De ellen­de­ling... De ellen­de­ling. » riep Rodolphe... « Weet gij, Morel, wat die ban­diet uwe doch­ter heeft laten drin­ken? »

Deze bezag Rodolphe zon­der te ant­woor­den.

« De hui­shoud­ster, zijne mede­plich­tige, heeft in u tv kind haar drin­ken een slaap­mid­del, opium of zoo iets, gemengd, waar­door hare zin­nen ver­lamd wer­den voor eenige uren en toen zij uit haar ver doo­vende slaap ont­waakte was zij onteerd! »

« Oh, nu begrijp ik ook dit geheim! » kreet Louise. « Ge ziet dus, vader, dat ik niet schul­dig hen!... Vader! Väder!... Ant­woordt mij toch!... » De blik van Morel had iets ake­ligs. Zulke vreese-lijke open­ba­ring wilde er bij dezen een­vou­di­ger man niet. in. Daar­bij zijne gezonde zin­nen lie­ten hem lang­za­me­rhand in den steek. Na een oogen­blik mom­pelde hij:

« Ja, dit is wel wreed... dit is wel wreed... » Daarna ver­viel, hij in eehe soort ver­doo­ving. Rodolphe sloeg hem met angst gade. Deze toes­tand willendé ein­di­gen her­nam de Prins:

« Moed, mijn kind, wij zul­len dezen ellen­de­ling wel ont­mas­ke­ren.

« Helaas, mijn­heer, het­geen gij gehoord hebt is nog niet alles... M. Fer­raud nevens mij ziende, slaakte ik een kreet en wilde vluch­ten; hij hield mij krach­tig vast’. «Waa­rom dit?» vroeg hij mij «Wat zijn dit voor grillen? Al wat gij zult gaan ver­tel­len zal nie­mand geloo­ven. Gij zijt in mijne macht eve­nals uw vader. Er is dus geen enkele rede om mij af te wij­zen; laat ons goeie vrien­den zijn... Zoo niet, neem u in acht!...» «Ik zal alles aan mijn vader zeg­gen! » riep ik, « Er is noch ge i-ech­ti­gheid! » «Maar zijt gij gek gewor­den?» vroeg hij mij. « Er zijn geene getui­gen en uw vader zelf zal geloo­ven dat gij u vri­j­willig aan mij gege­ven hebt... » Zie­daar, mijn­heer, waa­rom ik niets aan mijne ouders heb dur­ven zeg­gen en waar­door ik zeker mijn vader nit de gevan­ge­nis heb gehou­den... Later zon mij een nieuw onge­luk tref­fen... ik moest moe­der wor­den... »

Morel plot­se­ling zag rond zich en zegde:

« Het schi­jnt mij dat ik met mijne gedach­ten elders was... de afge­ma­theid... het ver­driet... Wat zegt gij?... »

« Toen M. Fer­raud ver­nam dat ik moe­der moest wor­den... »

Morel maakte een wan­hoo­pig gebaar; Rodolphe sprak hem kalmte in.

Louise ging ver­der:

« Ik vroeg aan M. Fer­raud een mid­del aan te wij­zen om mijne schande te ver­ber­gen, schande waar­van hij de dader was. Hij vroeg mij of ik van mijne zin­nen beroofd was hem te bes­chul­di­gen.Hij bedreeg mij mijn vader te doen aan­hou­den... Ik stond aan den grond gena­geld; mijn cal­va­rie­berg moest nog maar begin­nen. Ik beloofde hem niets meer te zeg­gen waa­rop ik in het huis mocht bli­j­ven... Eeni­gen tijd later hoorde ik hij toe­val een ges­prek tus­schen M. Fer­raud en een zeke­ren Bras-Rouge waa­rop bes­lo­ten werd mij naar het eiland Asnières te voe­ren bij zekere fami­lie Mar­tial alwaar een zekere dok­ter Vincent mij moest ver­zor­gen maar in wer­ke­lij­kheid om mij te doen verd­wi­j­nen... Gij begri­jpt, mijn­heer de angst welke mij over­viel... Twee uren later kwam Mme Séra­phin op mijn kamer alwaar ik te bed lag met hooge koorts; ik moest haar vol­gen bij den nota­ris.. « Gij zijt lij­dend» zegde hij, «dit is te begri­j­pen wegens uwen toes­tand. Welnu, niet­te­gens­taande uw slecht gedrag tege­no­ver mij heb ik mede­li­j­den met u. Gij begri­jpt dat ik u niet lan­ger in mijn huis

CINE­MA­WE­RELD »

kan hou­den, iede­reen zal uwe schande bemer­ken; gij gaat uw vader ver­wit­ti­gen dat ge voor eeuige maan­den naar den bui­ten gaat. Mor­gen ver­laat gij Parijs met een aan­be­ve­ling­sbrief voor de fami­lie Mar­tial nabij Asnières. Madame Mar­tial zal u be han­de­len als haar eigen kind en Dok­ter Vincent zal u ver­zor­gen... Ge ziet, mijn kind. dat ik het goed met u meen. »

« Welk vree­se­lijk drama! » riep Rodolphe, e. Ik begrijp alles!,.. En wat hebt ge geant­woordt? ji « Ik bezag hem met strak­ken blik en zegde hem dat ik niet naar den bui­ten wilde. Dat ik lie­ver van schaamte wilde ster­ven in de nabi­j­heid mij­ner fa milie. Ik kwam terug op mijne kamer waar ik plots een vree­se­lijke pijn gewaar werd... Ik begreep dal mijn kind vóór zijn tijd ging gebo­ren wor­den... Dien zelf­den nacht, mijn­heer, bnacht ik een dood gebo­ren kind op de wereld... ik ver­loor het hoofd.,, ik bes­loot kost wat kost mijne fout te ver­ber­gen... ik sleepte mij naar den tuin en begroef het lijkje onder de sneeuw... Des avonds ont­moette ik M Ger­main, hij was zeer bleek... Hij legde mij een rol­letje goud­stuk­ken ih de hand en zegde vlüg: Men gaat uw vader aan­hou­den voor een schuld­brief van 1300 fran­ken, zie­hier het geld, loop naar hom toe en bevrijd hem van de gevan­ge­nis.. Ook ken ik nu M. Fer­raud... ik zal hem ont­mas­ke­ren... Zeg aan nie­mand dat ge dit geld van mij ont­van­gen hebt... M. Ger­main liet mij niét den tijd te bedan­ken en verd­ween... Tot slot, mijn­heer, tij­dens mijne afwe­zi­gheid zal men waar­schi­jn­lijk op mijne kamer de spo­ren gevon­den heb­ben van de geboorte en zoo­doende mij in bes­chul­di­ging ges­teld heb­ben... En nu, mijn­heer, vraag ik u een laatste dienst: Wilt gij zou goed zijn dit geld aan M. Ger­main terug te geven?... Ik heb hem vel beloof 1 aan nie­mand te zeg­gen dat hij bij de nota­ris in oiens; is, maar daar gij het toch weet.. Nog­maals, mijn­heer, voor God, die mij hoort, zweer ik u dat al wat ik gezegd, eb de zui­vere waa­rheid is...»

Morel had nu met eene som­bere onver­schil­li­gheid de laatste open­ba­ring van zijne doch­ter gevolgd. Rodolphe was dit niet ont­gaan maar begreep-den toes­tand van den onge­luk­kige.

« Maar, mijn­heer! » riep Louise, « Bezie mijn vader!... Vader! Vader!... »

Morel bezag haar met een kou­den blik en ant woordde droe­vig:

« Ik moet aan de nota­ris 130 fran­ken beta­len... De bloed­prijs van Louise... Er moet gewerkt wor­den... ik zal beta­len... »

« Morel, mijn vriend, wij zijn hier bij u... Uwe doch­ter is onschul­dig!»

« Vader! Hier ben ik, uwe doch­ter Louise! »

En Morel deed alsof hij aan zijn stee­nen werkte. « Hij is gek!... » riep het meisje, « Hij is gek!.. En ik ben het, ik, die dit veroor­zaakt heb!... Oh God, oh God, ik ben noch­tans onschul­dig... Het is dit mons­ter!... Dit mons­ter, de oor­zaak onzer el lende!... »

« Moed, arm kind, deze zin­ne­loo­sheid is maar tij­de­lijk » troostte haar Rodolphe.

« Maar, mijne moe­der, mijn­heer, mijne groot­moe­der, mijne zus­tertjes en broertjes, wat zal vari hen gewor­den? Zij zul­len van gebrek omko­men!.. » « En ben ik er dan niet?... Wees gerust, er zal hen niets ont­bre­ken... Moed, uwe vero­pen­ba­ring zal tot de straf lei­den van een groot mis­da­di­ger. Uwe onschuld zal aan ’t licht, komen. Ga met de" gedachte dat gij en de uwen zult gewro­ken wor­den!» « Gewro­ken? »

« Ja... Ik zweer u plech­tig dat die ellen­de­ling dezelfde pij­nen zal onder­gaan als zijne slach­tof­fers.

Hij zal ins­ge­lijks onteerd en ges­chandv­lekt wor den. »

De deur ging open en de kom­mis­sa­ris ver­scheen. « Mijne oogen­blik­ken zijn geteld, mijn­heer. Het spijt mij dit onde­rhoud te moe­ten ein­di­gen. »

« Dit onde­rhoud is geëin­digd, mijn­heer. Ik heb hare beken­te­nis gehoord maar deze is niet van een schul­dig meisje. Wel­dra zal de: ware schul­dige zijne straf ont­van­gen. »

XXIII

De holle Weg.

Ter­wijl deze droe­vige gebeur­te­nis­sen te Parijs plaats gre­pen ver­volgde het drama bij de hoeve van Bou­que­val zijn ake­lige gang.

Rond 5 uur ’s avonds ver­liet Fleur-de-Marie Madame Georges, om, zooals naar gewoonte, zich te bege­ven naar de pas­to­rij van den abt Laporte Zij naderde den ingang van een hol­len weg toen er plot­se­ling een gebre­kek­lijke knaap uitk­waro haar om hulp smeekte voor zijne groot­moe­der wel ke geval­len was.

Wij weten spoe­dig genoeg dat dit Tor­tillard w«? met Chouette.

« Gij zijt niet van de streek? » vroeg Fleurde Marie hem vol­gende.

« Neen, mejuf­fer, wij komen van Ecouen. »

« En waar gaat ge naar toe?... »

« Naar een brave abt welke niet ver van hier woont. » ant­woordde de zoon van Bras-Rouge om haar ver­trou­wen te win­nen.

« Ah, naar de abt Laporte? »

« Dit valt mee, ik zal er u naar toe bren­gen. »

« Groot­moe­der! Groot­moe­der! Ik breng hulp! » riep de kleina schelm maar in wer­ke­lij­kheid om de hel­le­veeg en de. Ma'tre d’école te ver­wit­ti­gen.

Plots bleef Tor­tillard staan. Hij hoorde de galop van een paard.

Hij luis­terde... de rui­ter reed voor­bij... hij loosde een zucht van ver­lich­ting... Dan ging hij ver­der met Fleur-de-Marie en naderde Chouette. Nau­we­lijks waren zij aan­ge­ko­men of deze wierp zich op het onschul­dige kind ter­wijl de kren­nele zich aan haie voe­ten wierp om haar te dien val­len.

« Ah! » riep deze. « Ein­de­lijk heb ik u terug! » Op dit oogen­blik kwam de Maître d’école pok bij­ges­pron­gen en wierp een man­tel over het meisje. Fleur-de-Marie kon onmo­ge­lijk eene bewe­ging maken ef een woord sta­me­len.

« Voo­ruit, met haar in het rij­tuig!... »,

(Wordt voor­ge­zet.)

Pho­to’s der Film­ster­ren

Nieuwe reek­sen pho­tos zijn op ons bureel, Korte Gas­thuiss­traat, 16, te beko­men. Prijs fr. 0.50 ’t stuk.

Agnes Ayres, Theo­dore Roberts, Elsie Fer­gu­son, Bébé Daniels, Betty Comp­son, Tom Mix, Pearl White, Fatty, Glo­ria Swan­son, Rudolf Valen­tino, Conrad Nagel, Edna Whea­ton, Raquel Mel­ler, Jack Holt, William S. Hart, Bryant Wash­burn, Lila Lee, Doro­thy Dal­ton, Dou­glas Mac Lean, Enid Ben­net, Marion Davies, May Mac Avoy, Billie Burke, Tho­mas Mei­ghan, Wal­lace Reid.

Ah ge het woord

aan de deur van een Kinema ziel staan

treedt dan bin­nen en ge zijt zeker een aan­ge­naam oogen­blik door te bren­gen

IMS

EEN BUI­TEN­KEEKS

Xieuws­traat, 68 Brus­sel

X Kor­te­lings

! Une femme!

mer­veilleuse 11 What’s wrong with

? (,, won­der­ful wife,,) - the Women -

I met Miss Du Pont f j |het hui­shou­den in gevaar