Programma van 15 tot 19 febr. 1925



Brochure

Bron: FelixArchief nr. 1968#832

Deze tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.

Toon alleen de facsimile’s van dit programma



FILM-REVUE

Een verwezenlijkte Droom

Hoe Gloria Swanson aan baar Huis kwam

T OEN Gloria Swanson nog een klein meisje weis, een heel klein, dat nog leerde lezen, deed zij dikwijls een droom die haar uren lang over het geopend boek gebogen hield, zonder dat zij eene enkele lijn van het gelezene verstond.

Gloria Swanson droomde dat zij zekeren dag, als zij groot zou zijn, haar geluk zou bestaan in het bezit van een eigen huisje, een villatje, met rozen rondom de deur,

Gansche dagen bracht zij door met denken en peinzen, met in haar hoofdje plannen uit te werken en er de minste onderdeden van te bestudeeren.

Het was geen groot gebouw, maar een lief bekoorlijk huisje. In dien tijd moest alles wat Gloria wenschte « lief en bekoorlijk » zijn.

Zij wilde een lief graspleintje, eene bekoorlijke ontvangstsalon met overal bloemen, zelfs op de zete s, tot in teekeningen op de behangsels en tapijten toe.

En nu, over ongeveer een jaar öf zoo wat, Wéndde Gloria Swanson zich tot een bouwkundige en droeg hem op een huisje te bouwen dat hare droomen in werkelijkheid omzette.

Dit leek den bouwkundige niet boven zijne krachten en ’s anderendaags legde hij haar reeds de planteekeningen voor. V En er waren bloemen en grasperken, en alzoo herkende Gloria het huisje harer droomen. Twee dagen later waren de gravers de grond reeds aan t uitdelven en bewerkten de metsers reeds de mortel.

Nu is het huisje opgetrokken en bewoond. Het verrijst van tusschen boomen uit allerlei streken afkomstig. De els en de den raken er de palmboom.

Een gedeelte is beplant met cactussen en in een vijver bloeien er waterlelies en lotusbloemen. Een pergola'is met rozen doorslingerd, de rozen harer droomen, en eene dreef dadelboomen wier bladen schitteren als dikke groene linten verhoo-gen de bekoorlijkheid.

Aan het salon paalt eene private pro-jektiezaal. Meer dein eens is Gloria Swanson er de toeschouwster in gezelschap van eenige vrienden en laat voor hen haar laatste film ontrollen ten einde hünne kn tiek uit te lokken.

Dit echter, haid Gloria Swanson, als kind, niet voorzien.

En nu moet men een ding bekennen. Gloria’s huis is geen « huisje, geen villatje.

De droomen der artiste werden immer grooter, de grenzen der wenschen worden grooter- met de jaren en meer dan eens heeft men veel moeite hun van grenzen te voorzien en ze in te dijken. We durven nauwelijks gelooven dat het « huisje » tot op dit punt is vergroot.

Ziehier uit wat dit « villatje » nu bestaat: twee-en-twintig kamers, omringd door twee-en-dertig aren grond.

Voor een schoolmeisje, dat van ééne kamer en een salon droomde, is dit nog zoo slecht niet.

Van uit de venster van den voorgevel ziet men de heuvelen van Beverley en te midden de dichtbegroeide groene boo-menbundels, trekken de roomkleurige muren, waairop het levendig roode dak, de aandacht van eenieder die in de bqurt

kornt.

In princiep leeft Gloria Swanson alleen, maair daar men toch die twee-en-twintig kamers moet benuttigen zijn er steeds twee-en—twintig uitgenoodigden.

ß ESHsasasasEsasHsasasHSESHsasHsasHSHSf;

OUVRAGES DE DAMES

OUVRAGES DESSINES

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

H AXttWE It KEN

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

ALLE ELEGANTE DAMEN

KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in het

Huis ANNA

Oiepestraat, 140 - ANTWERPEN „

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique s

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir)

I Grand choix de garnitures, 200 salles à manger, g I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, g g bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. g

Maison Américaine g

Meilleur marché qu’ailleurs g Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. s. g Magasin fermé 1

niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiin!

Autos poui Cérémonies. Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J. & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

ZS'wdLiesvvr de-

(A~ VVVvvqeidU

2.cJL îJl IL -

A. d eT?oo s - geçuxfû>t

ix>o oppept -

-oiuitwoeB

E H Cläre sr haat-ZO

BRODERIES-PERLAGES

ancienne

M= RYCKAERT

Ä. Caucheteux, successeur

Rue Rubens, 17 - Téléphone 12217 Rue Porte St. Georges, 27 - Tél. 12218

ANVERS

AIAISOV DK (OMIWCK

Ateliers de „Plissage et Points-clairs

..EKGELSC H HOEDENMAGAZIJN..

CAUS

VONDELSTR., 19

(nabij St. Jansplaatsi

lie laatste ' ' ' in Vilten Hoeden

Rüinrçe eus

Ziet Ztalae

11072104


PT-Fl

|nHH

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Prohibition

Accoutumés au luxe, les Warriner se trouvent tout à coup en de grandes difficultés financières. Bientôt ce sera la banqueroute. Benedict, un contrebandier qui, depuis la loi de prohibition, s’est enrichi en vendant des alcools frelatés, imagine, pour tromper la police, de présenter ces nocifs produits sous le couvert d’une étiquette française, et il usurpe effrontément le titre du comte de Latreille. Mais, pour donner créance à sa fausse identité, il lui manque un haut patronage. Mis au courant du péril financier que court Warriner, Bénédict, fait alors proposer une somme importante et un gros salaire à ce dernier, s’il consent à devenir son associé et à lui servir de parrain. Warriner, tout d’abord, refuse. Mais, sollicité par sa femme et redoutant la misère pour sa fille Angela, qu’il adore, il accepte enfin ce honteux marché. Dès lors toute la famille est désaxée: Angela court les bârs-dancings en compagnie de Reggie van Alstyne, un jeune milliardaire, dont le « désœuvrement » est la seule’« occupation », et cela pour le plus grand désespoir de Carl Graham, un ami d’enfance d’Angola, et qui l’aime,

ri soir, une descente de police est faite dans l’un des cabarets, appartenant au pseudo-comte de Latrèille et à Warriner. Les deux associés sont arrêtés pour infraction à la loi de prohibition et Angela, qui se trouvait dans ledit établissement, le serait également, si elle n’était sauvée de cette honte par Carl Graham.

Morale: Si la loi de prohibition n’avait pas mis le peuple américain dans l’obligation de consommer clandestinement, il est probable que d’infâmes contrebandiers n’auraient pas eu 1 idée de s’enrichir en i ’intoxiquant avec des alcools frelatés et qu’il aurait continué de boire notre sain et généreux vin de France qui ne fit jamais du mal à personne... au contraire 1...

PROGRAMME du 15 au 19 FEVRIER

1 • Le Calife de Bagdad

Ouverture

A. Boieldieu

2 PATHE - REVUE

3 En Trombe

Comédie interprétée par TOM MIX

4- Canjonetta....B Godard

PROHIBITION

Drame interprété par CLARA BOW et FORREST STANLEY

Pendant la Pause

Récital pour Orgue

PROGRAMMA van 15 tot 19 FEBRUARI • -

1 • De Calife van Bagdad A. Boieldieu

Openingstuk

2 \THÉ - REVUE

3 “Pijlsnel"

Tooneelspel vertolkt door TOM MIX

4- Canjonetta

B. Godard

DRANKVERBOD

Drama vertolkt door CLARA BOW en FORREST STANLEY

Tijdens de Poos

Récitaal voor Orgel

SemaLie prochaine

MM. HENRI BAUDIN - P. BLANCHAR ET JEAN D’YD Melles GINETTE MADDIE ET JEANNE HELBING

dans le grand succès

L’ARRIVISTE”

LUPINO LEANE

dans

ONE PARTIE DE PLAISIR

Drankverbod

De Warriner's staan voor een onvermijdelijk bankroet. Die hachelijke toestand zal uitgebaat worden door een zekere Benedict, een smokkelaar die sinds hel drankverbod zich yerrijkt heeft door vervalschte alkool te verkoopen en om de aandacht der politie af te weren, onder een Fransche etiket. Hiervoor misbruikt hij den naam van Graaf de Latreille, daar hij echter moet kunnen rekenen op een gekende en hoogstaande personaliteit om zijn crediet tc versterken, stelt hij Warriner • voor, tegen een aanzienlijke som, zijn vennoot te worden.

Alhoewel deze eerst kategorisch weigert, zal hij ook op aandringen zijner vrouw en om zijn verafgode dochter Angela de armoede te besparen, den schandelijken koop aangaan. Het gezin wordt voor taan -geheel ontwricht. Angela loopt de bar-dancings af in gezelschap van Reggie van Alstyne, een jonge miljardair, voor wie dat de eenige « bezigheid » is. Carl Graham, een vriend uit Angela’s kinderjaren, die haar liefheeft en door haar bemind wordt is er wanhopig om.

Zekeren avond doet de politie een inval in een der drankhuizen toebehoorend aan Benedict en Warriner. Beide worden aangehouden voor inbreuk op het drankverbod en Angela, die zich ook in hetzelfde lokaal bevond, zou eveneens worden opgeleid, zoo ze niet van die schande werd gered door Carl Graham.

Besluit: Indién een dwaze wet het Amerikaan-sche volk niet had verplicht in het geheim te drinken, dan zouden geen gewetenlooze smokkelaars zich hebben kunnen verrijken, daarbij het volk vergiftigend door de ondenkbaarste brouwsels vervangend nu de zuiverste wijn en de onschadelijkste likeuren,

Imprimerie du Centre. 26. Rempart Kipdorp. Anvers


mmmm

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOMBEECK

BERCHEM - Tél. 5210

Hll<:i:i:s en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

Maison

rir

106, rue de l’Eglise, 106

Tff

Grand choix en toutes sortes de

Manteaux et casaquins à partir de fr. 375

mim (maie ummm

12, rue Van Ertborn

Tel. 2921 ANVERS Tél. 2921

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai “FERODO”

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissan aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

Champ Vieminekx. 6 AM VE RS

FILM-REVUE

Niet altijd, want in der waarheid, het is zeldzaam dat Gloria Swanson het huisje har er droomen bewoont.

Dit is nu het leven. Zeggen de Arabieren niet:

— Er is slechts ééne rustplaats Waar ge zeker zijt te kunnen neerliggen, en die is in de aarde.

Maar dit alles is niet erg opwekkend.

Gloria Swanson’s leven is wel beters waard, want het is innig aan het objectief van het opname-apparaat verbonden.

Waar het opnametoestel is, vindt men Gloria Swanson. En men zou moeilijk kunnen gelooven hoe reislustig de opna-me-apparaten zijn, zij zijn slechts gelukkig als zij het land, en zelfs de zee doortrekken.

In dei verwezenlijkte en belangrijke aangevulde droom, zijn er talrijke personnages die nu juist geene rollen van gedienstigheid vertolken.

Men telt er een groot aantal dienstboden, eri Gloria bekent volmondig dat zij dit in hare jeugddroomen niet had voorzien, want in haar jong brein waren de huishoudelijke zorgen aan de Voorzienigheid overgelaten.

Fusschen hen telt men o.a.:

Een hofmeester die de artiste met statige plechtigheid bedient, zelfs als zij op haar eentje dineert (het feit heeft zich éénmaal voorgedaan).

Kamermeisjes ten dienste der uitgenoo-digden. Een meester-kok die onder zijne alleenheerschappij den scepter zwaait over dé zwerm koksjongens en gespecialiseerde keukenmeiden (want eën maaltijd bij Gloria Swanson is nu juist geene grap).

Een ohef-hovenier snoeit de boomen en scheert de grasperken. Wel té verstaan, hij beschikt over het personeel zonder dewelke hij nu geen ohef-hovenier zou zijn.

Een chauffeur, bijgestaan door een palfrenier, vóórziet het vervoer der artiste per Rolls Royce 24 H.P.

Eindelijk hebben we de privaat sekre-taris die zich met de briefwisseling en de uitwendige betrekkingen onhandig houdt. Gloria Swanson noemt hem haar « eerste minister ». Voor ’t oogenblik heeft zij geene andere ministers van doen.

Voor wat nu de bemeubeling van Gloria Swanson's hotel (we kunnen voorwaar toch niet voortgaan met het «klein huisje» te noemen ) aangaat, er is juist zóoals u het zich kunt voorstellen, indien u rekening houdt dat Gloria er kunstenaars-smaken op houdt.

Zelfs heeft zij een weinig meer dan dàt.

Zij heeft de hartstocht voor de mooie dingen, of indien ge wilt, voor de weelderige en gezochte dingen.

Indien wij ze in een film een toilet zien dragen, zooals bijgaande photo voorstelt, dan zeggen we:

— Ziedaar een artiste wier smaak niet alledaagse!» is!

En dàt het is juist. Gloria Swanson is dol op het origineele.

De natuurlijke bloemen die zij, als jong meisie, in haar salon en hare kamer dacht

Ie plaatsen, hebben plaats geruimd voor geborduurde .geschilderde, gebeeldhouwde, gedreven, ingezette, gesneden, ingelegde, geweven bloemen.

Nooit zou Gloria Swanson, ten tijde dat zij hare natuurlijke wetenschappen nog aan ’t blokken was, over eenè dergelijke prachtvolle voorstelling der natuur hebber» durven droomen.

— Ik zag slechts rozen, zegt zij, en het was slechts toen ik vijftien jaar oud was, dat ik bemerkte dat er ook nog andere bloemen bestonden.

Dé kleür die in dit alles de hoofdtoon is, is het ivoorwit. Het is in een ivoorkleurig verlakt boudoir, dat Gloria haar eerste ontbijt neemt en haar koerier doorleest.


FILM-REVUE

Zij beweert dat het de éénige kleur is die bij haar vroolijke gedachten opwekt.

Als zij het geluk heeft vroeg uit het studio huiswaarts te kunnen keêren en het opnarne-toestel haar niet meeneemt naar Nieuw-Mexico.waar men gebraden wordt, of naar Canada waar men bevriest, dan dineert zij in hare ivoor-witte eetzaal, met haar groote wolfshond, van dewelke al zijne papieren en identiteitsbewijzen, uitmaken dat hij in Rusland geboren is.

De projektiezaal alléén is niet in ivoorwitte kleur geschilderd, maar in ivoorzwart. Waarlijk, er bestond geen middel om het anders te doen.

En nu... eene bekentenis! We hebben Gloria Swanson's huis in Amerika nog

nooit gezien, maar wij hebben er aan gehouden de indrukken, die het op den geest van een uit Amerika terugkeerend vriend had nagelaten, te notçeren.

. — Indien gij wist!... zegde hij ons.

En zijn bewondering uitte zich in bet hemelwaarts werpen zijner armen.

Maar dit alles zou een sterveling moeten gelukkig maken.

En Gloria Swanson is dit nu juist niet...

NEMO.

N. B. -— Gloria Swanson is te Parijs, den 28n Januari 1.1., in de grootste intimiteit, in den echt getreden met Markie* de la Falaise de la Coudray. Zij- had als. ( i getuige M. Jöhnsson, Eerste Sekretaris der U. S. Ambassade.

Geïllustreerde Clnemanleuwsjes

OVER PARAMOUNTPILMEN

Toongelen uit ’’THE EffllElïlY SEX” met BETTY compson in de hoofdrol

FILM-REVUE

Tooneelen uit de film “THE BREAKING POINT” onder leiding van Herbert Brenon

Viola Dana, Patsy Ruth Miller en Lois Wilson berispen Glenn Hunter, waarom, dit blijft een geheim voor de

opnemers in het studio

Ginemanieu wsj es

ER WORDT GEMELD dat D. W. Griffith zijn

studios te New York zou verkocht hebben aan E. W. Hammons.

AUGUST GENIA heeft' zijn « Le Foyer Eteint » geëindigd, waarin Jeanne Brindeau de hoofdrol vertolkt.

TE JOINVILLE werkt Mr. Ravel aan de bin-»entooneelen van « Jocaste ».

AL de buitenzichten voor « Autour un Berceau» zijn vollea'igd door de heeren Monca en Keroul. Binnen een maand komt deze film op de markt.

BINNENKORT gaat Gaston Roudès beginnen Ie draaien aan « Maternelle, naar een novelle van Léon hrapié.

NAAR WIJ VERNEMEN zou de'oude en be-kende filmmaatschappij Ambrosio, van Turin, maar welke sinds drie jaren niets meer heeft voort ge bracht, in handen komen van een nieuwe directie.

DE Italiaansche maatschappij Westi heeft de filmrechten aangekocht van « Hegheria » van den Russischen schrijver Mutatow.

S. W. SMITH, van Londen, is te Toronto aangekomen, om door gansch Canada de Britsche zeefilm « Zeebrugge » te kunnen vertoonen.

IN Qe bureelen van de Berlijnsche Ring Film A. G., heeft Herr Erich Wolff, een bejaard ban- kier, zelfmoord gepleegd.

MAX MACK heeft de Ufa-productie oc Vader Voss » voltooid met in de hoofdrollen Mary Odette en Stewart Rome.

BELANGRIJKE STA TISTIEKEN, aangaande cinemas in de verschillende Duitsche steden, zijn bekend gemaakt. Berlijn heeft 350 cinemas of voor elke 10.000 inwoners een schouwburg. Hamburg heeft 54 cinemas of een zaal voor elke 18.000 inwoners. Munich 53 voor 12.000 inwoners. Keulen 40 voor 15.000. Leipzig 34 voor 17.700. Breslau 31 voor 17.000. Frankfort-Main 35 voor 13.000. Hanover 23 voor 13.500 en Stuttgart 12 voor 25.700 inwoners.


FILM-REVUE

Kinemabrievenbus

R. ANTWERP F. C. — 1) Ràmon Novarro draait voor ’t oogenblik in Italië a Ben Hur ».

2) Rudolph Valentino is in Italie, te Castella-neto, geboren.

3) Theodore Roberts, adres: c/o Paramount Studios, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

N. B. — Op voorhand dank voor de beloofde inlichtingen.

MIRIAM NOEL,— 1) Van welke maatschappij was die film?

2) Lila Lee meet 1.57 m. en haar gewicht hangt af van hetgeen ze gegeten heeft.

3) Is een mooie film, maar heeft veel weg van ....« De Spaansche Danseres ».

N. B. -— Wat die Kozakken-zang en dansen betreft, we zijn er halvelings van overtuigd dat, moest men in den Kaukasus een moderne Jazzband of « Quand un Canard est amoureux»

hooren, de menschen zich meelijdend op het voorhoofd zouden tikken.

ROSITA. — 1) Corinne Griffith zendt gratis

haar photo, adres: c/o Vitagraph Studios, East!i5th. Streeth and Locust Avenue, Brooklyn, New York (U.S.A.).

2) Maria Jacobini draait nog, adres: Itala Film, Ponte Trpmbetta, Turijn (Italië).

3) Sessue Hayakawa, adres: Stern Film, 223, Friedrichstrasse, Berlin S. W. 48.

JULIA EN PIERRE. — 1) Edmund Lowe is

een Amerikaan, adres: c/o Universal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A.

2) Tom Mix, adres: c/o Fox Studios, 1401, Western Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Eric von Stroheim, adres: Metro-Goldwyn

Studios, 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

MARIA.'—- 1) Almirante Manzini, adres: Itala Film, Vicolo Parioli, Villino Franchetti, Rome.

2) Sylvia Breamer, adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Rockliff Fellows, zelfde adres als voorgaande. i

VRIJE TRIBUUN. — Niet voor opname geschikt, de inzendingen van Toby, Chariot en Dr William Q.

... AUGUST JANSEN. — 1) Hélène Darly, adres: 92, rue de Charonne, Paris.

2) Ena Gregory, adres: c/o 3, rue de Rocroy, Paris.

3) Antwoorden worden alléén langs deze brievenbus verstrekt.

LEKKERBEK. — I) Dorothy Dalton, adres: c/o Paramount Studios, 6284 Selmà Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Richard Talmadge, adres: Grand Asher,

1438, Gower Street, Los Angeles (Cal.), U.S.A.

3) Beiden in de engelsche taal te schrijven, en zenden gratis hun photo.

NOUGA. — 1) James Kirkwood, adres: c/o

Athletic Club, Los Angeles (Cal.) U.’S. A.

2) Marguerite de la Motte, adres: 1401, Fairfax Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) De eerste in de engelsche taal, de tweede in de engelsche en fransche taal te schrijven; beiden zenden gratis hun photo.

CHARLOT. — 1) Twee rollen door één artist vertolkt, gebeurt als volgt: men draait het bewust tooneei,. de ééne helft van de film bedekt; daarna het andere gedeelte met de daareven be-prentte helft gedekt; ais u bij’ zulk tooneei op het doek goed oplet, zult u steeds, in ’t midden, de scheidingslijn dier twee tooneelen zien.

2) Gunnar Tolnaës antwoordt steeds; zijn adres is: c/o Nordsk Film, 45 Vimmelkaftet, Kopenhagen.

3) Van welke maatschappij was die film? We vermoeden dat het een Duitsche band is.

VERGEET-MI]-NIET. — 1) Lucien Dalsace is op 14 Januari 1893 geboren; ongehuwd; adres: 4, rue de Fourcroy, Paris.

2) Norma Talmadge heeft geen kinderen, adres: United Studios, Melrose Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Suzanne Bianchetti, adres: 6, rue d’Annale, Paris.

N. B. — Geloof oijs vrij, we hebben geen schrijven van u gezien.

WILLY EN JIM. — 1) Bebé Daniels is op 14 Januari 1901 geboren; zwart haar en dito oogen; meet 1 m. 60.

2) Frank Sheridan meet 1 m. 74.

3) De eerste is ongehuwd, de tweede is verpast

N. B. — De inzenders voor de Vrije Tribuun dienen volstrekt naam en adres kenbaar te maken; beiden worden echter strikt geheim gehouden.

SEDEÇIAS. — Van welke maatschappij was bewuste film?

KURIEUSPOTJE. — 1) Jack Warren Kerrigan is niet dood, doch alleenlijk min of meer ernstig gek wets*.

2) Harold Lloyd’s « Klim er op » is 'een aaneenschakeling van trukken.

ABD-EL-KADER. — 1) Douglas Fairbanks zelf is de Fransche taal iet of wat machtig. .

2) Jack Pickford is Mary’s broeder; zooals haar ware naam Gladys Smith is, zoo as de zijne Jack Smith.

3) Madge Bellamy, adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

N. B. — Volgende maal ’n vergrootglas meebrengen, a. u. b.

MARGARETHA G. — 1) Noch Luciano Albertini, noch Richard Talmadge zijn « ad patres j»; wel is de laatste onlangs ernstig gekwetst geweest en was een tijdlang in het ziekenhuis op villegia-tuur.

2) Bij gelegenheid geven we Albertini’s levensbeschrijving, zijn adres is: c/o Universal Studie». Universal C:ty (Cal.) U. S. A.

3) Het grootste deel zijner krachttoeren is niet getrukkeerd.

N. B. — ’t Spijt ons zeer, maar het « 3-vragen reglement » kan niet overschreden worden. Zien uwe beloofde inzending voor V..%T. tegemoet. Vervolg in ’t volgend nummer.

FRANCOIS B. -— Mededingers aan onze laatste prijskamp die een film opgaven, een andere als de onze, en waarin dezelfde artisten optraden, werden tot de goede oplossers gerekend.

mam

FILM-REVUE

VICTOIRE. — 1) Die « valsche rol» in « Vin-cx'icta » werd vertolkt door Fernand Herrmann, adres: 110, Boulevard Saint Germain, Paris; zendt?ijn photo tegen vergoeding van 2 fr.

2) Ramon Novarro, adres: c/o Rex Ingram Productions, Leghorn (Italië) zendt gratis zijne photo.

3) Gloria Swanson, adres: c/o Paramount, 63, Avenue des Champs Elysées, Paris.

BEN-HUR. — 1) Ramon Novarro, zie adres antwoord 2 aan voorgaande; in de Engelsche of fransche taal te schrijven.

2) Antonio Moreno zendt gratis zijn photo; in de engelsche of fransche taal te schrijven. Adres: c/o Athletic Club, Los Angeles .(Cal.) U. S. A.

3) George Walsh zendt gratis, zijn photo, in de engelsche taal te schrijven, adres: 1334, Harper Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

FAUNTLEROI. — 1) Rudolph Valentino adres: c/o Paramount, 485 Fifth Avenue, New York City

2) Die hangt van den bestuurder af, welke die film voor zijn zaal dient af te huren.

3) Gladys Walton, adres: c/o Universal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A.

BETSY. — Bert Lytell, adres: c/o Hollywood Hôtel, Hollywood (Cal.) U. S. A.

A. V. IERSEL. — 1) Voor advertentiezaken doet u best eens langs het kantoor om te loopen.

2) Op « Film-Revue » worden geen abonnementen verstrekt.

3) We danken u vriendelijk voor uwe offervaardigheid1, en bij gelegenheid doen we er beroep op.

GRENADIER. — 1) Huguette Duflos, adres:

12, rue Cambacérès, Paris.

2) Sessue Hayakawa. zie adres antwoord 2 aan

Rosita.

PALLIETERKEN. — 1) Rod la Rocque en Monte Blue zijn zelfs nog geen bloedverwanten, toch trekken zij bliksems goed op elkaar.

2) Rod la Rocque, adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Over die film loopen veel geruchten, doch iets bepaalds is er nog niet .geweten.

CHIMIZU MAZAJUKI. — Gelieve de uiterste goedheid en vriendelijkheid' te hebben u eens te wenden tot de Jufvrouw Steno-Typiste van ons bureel, die u de gevraagde inlichtingen wel zal willen bezorgen...

CHARLES PLAYFAIR. — Inzendingen worden bij gelegenhe:d geplaatst.

CHU-CHIN-CHOW. — 1) Ivor Novello is geen star; voornaamste filmen « The Call of the Bood »,

« Carnival », « Mirarka », adres: 11, Aldwych W.

C. (Engeland).

2) « De Witte Roos » is ons inziens een prachtband.

3) Carol Dempster, adres: c/o Griffith Studios, Mamaroneck, Orienta Point, New York (U. S. A.)

N. B. — «Ego te absolvo » hoor! en ga in vrede!

MIELEKE. — Inzending voor de V. T. is, spij- v tig genoeg, voor opname niet geschikt.

PITTI. — 1) Harry Tyler, adres: c/o Suite 523 Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Edmond van Daële, adres: 9, rue Blainville, Paris; zendt zijn photo tegen vergoeding van 2 frank.

3) U kunt dit geld per internationaal postman-daat opzenden; u hiervoor tot het postbureel te wenden.

EVA. — Gloria Swanson’s partner in «l’Heure Suprême » was Milton Sills en niet Eliot Dexter.

LICO. — 1) Joseph Schildkraut, adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) G. Ferguson, zelfde adres als voorgaande.

3) Gareth Hughes zendt gratis zijn photo; adres: Laurel Canyon, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

N. B. — U schijnt kennissen op onze redaktie te hebben? Waag u maar eens aan de V. T. Indien noodig, werken we het om, zoodat het kan geplaatst worden.

ALICE PA VOR. — 1) Aangenaam verrast door het kompliment, maar als u soms lust hebt voor een bokspartijtje? Ons bescheiden inziens schijnt u de laatste tijden bizonder vechtlustig gestemd te zijn, niet?

2) Wis en zeker, voor der gelijke posen worden de artisten bok geschminkt.

HAD JE-ME-MA AR. — We hebben speciaal, om u plezier te doen, *n pakkie sneeuw besteld, maar of-ie nou komen zal? Aan uw schrijven ’n heele boel lol gehad. Over die photogeschiedenis spreken we bij gelegenheid, niet? Dà-àg!

NEMO

N. B. — Vragen ons na Zondag toegekomen worden in het volgend nummer beantwoord.

OOOOOOOOOOOOOO OOOOOOOOOOOOOO

Ginemanieu wsj es

PRINSES JULIANA en Prins Hendrik bezochten het Astra Theater, te s’Gravenhage, om al-- daar de film « De Niebelungen » te gaan zien.

SAMUEL GOLDWYN, alvorens naar Hongarië te vertrekken, werd! officieel ontvangen door de Duitsche filmmagnaten en een banket aangeboden in de Ufa filmstad, Neubabelsberg.

OSSI OSWALD A, welke een tijd geleden zich afscheidde van de Westi-producties, is naar de Ufa overgegaan.

..HANNA HENNING, de oudste en eenige vrouwelijke regisseur van Duitschland, is gestorven.

VELE FILMSTERREN TE HOLLYWOOD

hebben hun woningen, gelegen tusschen de heuvels, en laten die dan bewaken, tijdens hun afwezigheid, door daarvoor aagestelde mannen. Noah Beery bijvoorbeeld heeft een Texaan, gewapend mèt een tweeloop geweer, tot dit doel in zijn dienst.

OOOOOOOOOOOOOO OOOOOOOOOOOOOO

Vrije Tribuun

DE « EDELE KUNST » OP HET DOEK

In ieder kinoprogramma komt er tenminste ééns 's jaars een klein sportief gedeelte voor. De aktua-liteit-film ontrolt gedurig voor onze oogen een paardenkoers, of de aankomst der deelnemers van een « Cross-Country » of eene football-match betiteld België tegen Frankrijk of België tegen Engeland, nog erger of België had tegen beide landen


Parijs ontwaakt... Jean Fleury is-reeds aan het werk: wees zijnde

was hij verplicht zijne studies te laten varen om als mekanicien in de fabriek te gaan. Hij hoopt nochtans op een betere toekomst die hij zal deelen met zijn verloofde Aimée.

François Roullet, een geleerde van dewelke Jean een leerling was, is ook reeds aan het werk, Hij heeft een uitvinding ge daan, en het is daaraan dat hij met onver-moeibaren ijver werkt. Revoil, patroon van Jean, heeft zich gelast de uitvinding te praktiseeren. Jean, welke op de hoogte is van de uitvinding wordt gelast alles in t oog te houden.

Parijs, vwaar de naaisterkens werken, daar hebben de weelde en het vermaak soms een slechten indruk. Zekeren dag gaat Aimée Valois een kleed leveren aan Suzy Desroses, een artiste. Het zicht van al die weelde verukken Aimée. Eenige dagen later, wanneer zij in de loge der artiste een laatste aanpassing te doen heeft, wordt zij opgemerkt door den bestuurder; deze een zangeres te kort hebbende vraagt

IJS

Dramatisch scenario van Pierre Hamp Aanpassing door René Jeanne

Kunstfilm verwezenlijkt dqor M. Vandal en Ch. Delac Tooneels<( tking vai/ ené Hervil met MM. HENRY KRAUSS, PIERDE MAGNIER, GASTON JACQUET, JEAN DEVALDE en LOUIS ALIBEjRT; Mejrs FORSANE, MARIE BELL, van de Comédie Française, LEPERS en DOLLY DAVIES

haar deze te vervangen. Aimée neemt aan en wordt geëngageerd. Wanneer zij thuis haar besluit te kennen geeft, grijpen er hevige tooneelen plaats. Woedend niet begrepen te worden, verlaat Aimée het huis en neemt haar toevlucht bij Suzy. Haar moeder smeekt terwijl Jean dit Parijs vei-vloekt. De uitvinding van Roullet wordt door vele kapitalisten begeert; één onder hen, Alpérof, gaat zelfs Revoil vinden,

maar deze wijst hem de deur. Alpérof zweert een middel te vinden om er zich meester van te maken. Om het machine in zekerheid te brengen doet men het op de kamer van Jean; hij is in verbinding met de fabriek door de T. S. F.

Aimée ziet stilaan dat het leven van artist niet is zooals zij gedroomd had. Zekeren avond in gezelschap van Alpérof. Suzy en anderen bezoeken zij de nachtbars, Jean ziet hen, hij voelt dat Aimée voor hem altijd verloren is.

Aimée luistert een gesprek af tusschen twee vrouwen; hierdoor komt zij in opstand en vlucht weg. Tegen den morgen keert zij bij hare moeder terug die haar alles vergeeft.

Alpérof heeft zich van zekere plannen kunnen meester maken; hij begeeft zich bij Jean, juist op het oogenblik dat deze door de T. S. F. bericht krijgt de machien in werking te zetten. Jean verwittigt Revoil, deze ziende dat hij in de val geloo-pen is, wilt door het venster ontvluchten. Jean achtervolgt hém, een gevecht heeft plaats. Jean delft het onderspit en valt naar beneden. Alpérof keert naar de ma-chien terug, een ontploffing heeft plaats en Alpérof vindt den dood. De val van Jean is gestuit geworden en wanneer hij tot zich zelve komt -ziet hij hét hoofd van Aimée over zich gebogen. Eene maand later is Jean hersteld; Aimée heeft hem niet verlaten. Zekeren avond, vóór het verlichte Parijs, ziet Roullet de beide jonge lieden voor altijd vereenigd.

FILM AUBERT, rue Neuue, 68, Brussel


FILM-REVUE

gevochten. Tennis is odk van de partij waar vooral' Suzanne Lenglen uritblinkt,

M. Doumergue, voorzitter der Fransche Republiek, en M. Herriot, eerste minister, zijn de abonné s van a Pathé-Journal ».

Maar sedert eenigen tijd wordt ook de bokssport ten toon gespreid op het witte doek. Net alleenlijk wordt de bokssport geïllustreerd door den ak-tualiteitenfilm. Talrijke comedies gelasten er zich mede. Het is tevens hetzelfde geval op het theater, waaf Ana'ré Germain, kampioen van België, eene comedie komt te vertolken. Zeker zal de match Criqui-Kibbane b.v.b. vele personen, sportmannen en anderen interesseeren. Dat belet nu niet dat nen kinobestu urder me onlangs nog zei-de, toen hij dien match op z’n programma had ingelascht.

— Denkt u, zoo begon hij, dat dergelijke zaken in den smaak vallen bij het publiek? M sschen wel in open lucht, wanneer z’het echt zien gebeuren, maar op het witte doek, 't is min zeker. In alle geval, in mijne zaal heb ik deze week eene vermindering van volk opgemerkt, ’t Is dat ik een klienteel heb bestaande uit stille families, en die ouders hebben niet gaarne dat hunne kinderen zich van jongs af aan liefhebbers worden van vuistslagen.

Nu, ik weet niet dat die opmerking van dien bestuurder veralgemeent kan worden, maar ik stem toch geheel overeen met die ouders waarvan de bestuurder me sprak.

Er bestaat een lange film getiteld « Kid Roberts, gentleman van den ring » d e een vervolg heeft « De nieuwe avonturen van Kid Roberts » -en welhaast zal nog een tweede vervolg verschijnen. Ieder dezer filmen bestaat uit 6 tijdvakken, en ieder tijdvak bevat een volledige boksmatch bstaande uit zes of zeven rounds en uit... vreese-lijke slagen. Welnu, men moet rechtuit bekennen dat de grootste vijanden van « de edele kunst » zich in ’t geheel met zulk spektakel niet vervelen, -omdat er een voortdurende humor in te bespeuren is, maar dat is in ’t geheel toch geen reden om er kinderen heen te leiden.

Verschillende filmen, deze iaatstc maanden vertoond, bevatten een boksmatch waar eindelijk een brave, sympathieke jongen, de bovenhand haalt op den ellendeling, en het publiek juicht dan in so*n-mige zalen de ontknooping luide toe.

Om te eindigen, men heeft schoon te zeggen dat het een «edele kunst ï* is, doch ik zie teenemaal geen verschil tusschen een match op het witte doek, b. v. b. een uit « Kid Roberts, gentleman van den ring » en eert gevecht russchen twee per sonen uit een anderen film, geen sportfdm, zoo-als in de Ve ep'sode van « La Maison du mystère», waar uitstekende akteurs, zooals M. Mosjóukine en Charles Vanel, gedurende een tiental minuten zich overgeven aan alle soorten brutaliteiten.

In dit geval zijn er noch getuigen, noch arbiter, maar &e uitslag blijft dezelfde.

Charles Playfair

Het was Zaterdag betaaldag kwam ik te Ho/-lywood, achter de muren der gevangents 'gelegen:«n een klein straatje alwaar ik mannen builen de wet zag. Mijn dunkens waren zij bezield met eene Satanziel. Ik maakte alras op dat zij a!s kenmerk het teeren van Zoro hadden. Zij maakten een \onfli\t om den sneltrein te plunderen alwaar eene Spaansche danseres versierd met de witte roos en de dochter van den dorpsmid plaats hadden genomen om hun in bezitting te nemen.

Doch een zekere Mijnheer Beaucaire die ook 'alles afluisterde liep naar de politieagent Nr 666 die niet ver van daar op post was. Op het Opperste

Uur kwamen de mannen der Heilige Wet opdagen om de Bende der Zwarte Hand aan te houden en achter de muren der gevangenis op te sluiten.

Dank aan Mijnheer Beaucaire werd Hollywood van Misdadigers bevrijd. En alzoo zou men Gele-genheidsdetectief worden. R.A.F.C.

RUST IN DE KINEMA

Onlangs was er een schoone vertooning te bewonderen, in 1de cinema... te X. Ik, trouwe bezoeker van die cinema, had er mij met veel genoegen heen begeven om van die aangename uurtjes te kunnen genieten. Doch nauwelijks had ik me nedergezet, in 't gedacht rustig dit programma te kunnen volgen, of ik gevoelde zoo een getokkel op mijn rug. Ik draaide me om en zag een kleintje maar katoen geven, dat gaarne met mij een vuistkampje had willen doen, geloof ik. Na een berisping gekregen te hebben van moeder, staakte het een weinig de training, om later weer eens bekeven te moeten worden. Dit was gelukkiglijk de laatste maal, want het was in den slaap gevallen, en ’k dacht reeds met gemak de vertooning te kunnen volgen. Dóch een kwartiertje goed gezeten, voelde ik iets anders op mijn stoel, en vond me weer eens gestoord, doch nu was het niet de kleine guit, maar de moeder welke met haar voeten van mijn stoel gebruik maakte, om zoo noodig mijne kleeó'eren te kunnen reinigen.

Ik liet dit gaan, niettegenstaande het niet al te aagenaam is zulke geburen in de kinemazaal te hebben.

Nog een tijdje zoo gezeten, kwam Madame nog iets te kort, en klopte op mijn rug zeggende: a Zeg vriend, wilt ge uwen hoed eens afdoen, want ik kan niet zien. »

Haar voldoening gevende, zoo kon ik toch niet nalaten haar te zeggen: « Madame, nu ik U het genoegen gedaan heb mijn hoed af te nemen, zoo zou ik gaarne hebben dat ge uwe voeten van mijn stoel .zette, dan zouden we beiden tevreden zijn.

Het had geholpen, de vrouw zette hare voeten van mijn stoel, alhoewel . ze het niet met veel goesting deed, en ik was toch al tot poos gesukkeld. Van het overige gedeelte was ik heel tevreden niet meer gestoord te worden en rustig alles te kunnen volgen.

Zouden zulke ouders niet beter doen met hunne kinderen t’huis te blijven, want ik vind het nogal wat onverdragelijker dan nevens een rooker te zitten welke eene goede sigaar rookt. « Ledewe. »

« ZOOGEZEGDE » FILMEN VOOR KINDEREN

In de cinema’s worden er eigenlijk geen speciale filmen voor kinderen meer gegeven. Zoogezegd dienen de middagvertooningen voor het kleine volkje, maar de gegeven banden bewijzen meer en meer het tegenovergestelde. Men breekt zich het hoofd met na te vorschen welke filmen voor de kinderen goed en niet goed zijn.

De eenen beweren dat filmen met redelijke strekking voor hen niet goed zijn. Ik denk niet dat het kleine volkje daar zooveel acht op geeft. De eerste maal zal dat hun misschien treffen, en dan, volgens hun karakter, nog op een verschillende manier. Doch zij worden daaraan gewoon, en het is hen op het einde onverschillig. Uitzonderingen zijn er echter altijd!

Dan komen de cow-boy filmen. Die filmen getuigen gewoonlijk van een groote behendigheid op punt van lasso en revolver. En het kleine publiek juicht van bewondering wanneer hun held (Tom Mix) na vele wederwaardigheden zijn vijanden weet te beteugelen en te overwinnen.

De filmen welke ik voor hun hart en verstand

FILM-REVUE

niet goed kan vinden, zijn de zee-drama s. Het zijn gewoonlijk filmen waarin men de meest beestige en moorddadige tooneelen kan in vinden. Er kómen in al die soort van voortbrengselen sce-rièn waar uw hart bij stilstaat, waarvan menige onaangename indruk u bijblijft. Wat moet het dan zijn bij de kleine schepselen, wat moet er in hun hart omgaan bij het aanschouwen (op het doek) van die beestachtige en zinnelijke zeelieden, waaronder niets anders dan de macht van de vuist en van het kwaad zegeviert.

En het gewone publiek, het gewone volk, doet niéts anders dan zijn kinderen alleen laten loopen. E.n waar loopen ze dan heen? Naar a'e cinema, en veel krijgen ze te zien wat hun nog niet volmaakt hart en geest, niet begrijpen, of onvér-trtijdelijk slecht begrijpen moet.

Er zijn geen kinderen meer, zegt men wel eens! Jawel, er zijn nog kinderen indien men ze wil leiden naar goede en gezonde filmen die hun oogen en harten niet kwetsen.

Men begrijpe. Alice Pavor

ANTWOORD

lk las in het nummer van 23 Januari 1.1. een artikeltje, den titel voerende « Modern Reklaam ». Ik waardeerde stijl en taalkennis, doch aanschouwde den inhoud, ten deele, als kleingeestig.

In welk brein is het ooit opgekomèn een naakt ruggetje, in beeltenis, en nog, schamena' te vinden? De schrijver (ster ), Had-je-me-maar, zegt zelf « Wie slecht van iets denkt, is zelf slecht ». Dus, diegene die zulks schandelijk beoordeelt, most zeker met schandelijke gevoelens bezield zijn.

Twee kinderen hebben, volgens uw senrijven, de plakbrief stuk gescheurd, en u maakt daaruit een prachtgedacht van kinderlijke onschuld. Als men het dieper beschouwt, zal elk onpartijdig mensch er de vernielingszucht van onge snaken in vinden, doch nooit een misplaatst eerbaaiheids-gevoel van een deftige jongen.

Zou het de eerste plakkaart « modern of van dén goeden ouden tijd » wezen, die door die kleine gasten verscheurd werd?

Indien u het stootje, als men het een stootje noemen mag, te groot vindt, dan zal de heer bestuurder der cinemazaal, op uw voorstel en om u genoegen te doen, in het vervolg de sluier, die de vrouw omhult, zeker wel vijf centimeter hooger brengen. Orakel

'T MENSCHELIJKE IN FILMKUNSTENAARS

*k Praatte verleden week met ’n kleinsteedsch menschje, iemand die zeer, zéér oppervlakkig begreep wat kinema was, die af en toe ’n film zag, dóch er zoo’n eigen, bekrompen, banale meening over nahield.

Zoo onder t gesprek zei ik hem enkele woor-o'en over het algemeen gekende, redelijke gehalte van de onderscheidene filmkoningen- en koninginnen. k, Gaf toe dat n gestaag onderling verheeren van die filmsterren, in studios en dergelijke, wel aanleiding kon geven tot spijtige verhoudingen van d’een tot d’andere, doch dat in de meeste gevallen de banden zelf oaarvan, ten nadeele van *t zedelijke des publieks, niets verraadden, en de filmen, in den laatsfen tijd vooral, echte gewrochten van diep-zedelijke strekking daarstelden. Y "Ventje bleef onder m*n redeneeren de onverschilligheid zelve.

—- Ja, bekende hij, op gebieo' van grootsche too-•neel opvatting kan ’t wei puik zijn, doch « zedelijke strekking »? Ja, wanneer men begaafd is met *n dosis verbeeldingskracht, dan wel!... Doch de vertolkers der rollen zijn en waren en zullen toch

blijven passie-menschjes, luxe-hartstochtelijken... Eenvoudige stervelingen zijn het, en niet te vergelijken met echte gevoelsmenschen.

Tot daar ’t ventje!

Nu, dat de « stars » « eenvoudige stervelingen » zijn, kan ik toegeven. Doch uit ’t mannetjes redeneeren dook zoo naïef, zóó antiek-kleinzielig het traditioneele « van den goeden, ouden tijd » op, dat ik er erg meelij mee kreeg. Wanhopig klampte ’t kereltje zich vast aan de opinie die beweert: dat de film, bij uitstek, geschikt is in de men-schen te distribueeren een kennis van ongewensch-te zaken, de neiging naar groot-doen, weelde en avonturen, de lust naar t geile, en zoo meer.

’k Liet hem bedaard z’n gangetje gaan, en wachtte tot hij zich uit zijn lange woorden-tirade losgewerkt had.

— Kent U Gloria Swanson? vroeg ik.

— Zoo’n beetje... heb er veel van hooren praten...

— Men zegt dat ze de elegantste vrouw van Amerika is.

’t Goede, oude schepseltje krochte uit z’n gezellige houding even rechter op:

— Ziet ge wel!... Hun roem bestaat uitsluitend uit elegantie, gratie, juweelen...

— Wil U even luisteren?

*k Vertelde hem wat ik den lezers van «Cinema-en Tooneelwereld » dn ’t nummer van 2 Januari hl. reeds over Gloria Swanson vertelde.

— Ja, natuurlijk... natuurlijk... dat is reklaam... Zulke vrouwen hebben behoefte aan bekendheid.

Ze deelde, volgens mijn benaderende berekening, voor ongeveer 2000 franken sigaren, sigaretten, koeken en chocolade aan c.'’oorlogsvermink-ten uit...

— Ja, natuurlijk... zulk reklaam kost wel duur, maar... enfin... ziet u...

Veel meer zei hij niet. ’k Vervolgde:

— Gloria Swanson is daar voor één enkele halve uur bij haar totaal onbekende menschen geweest. Bij t verlaten der inrichting gaf ze... 2000 franken in dollars aan den bestuurder, voor de kas der Invalieden.

Hij kuchte even onbeholpen, ’k Zag hem aan. ’t Gesprek scheen ten nadeele van zijn a reklaam-princiepen » te keeren.

— En, plaagde ik verder, Y is die Gloria Swanson, volgens U n banale luxe-vrouw, die door ’n opper-officier, n mensch met verstand ditmaal, verzocht werd haar handteeken in Y Gulden Boek van Y Instituut te plaatsen. Ook reklaam, hé?

— Ja... ziet u... Ieder heeft daar z’n eigen meening over...

*— En zeggen dat het handteeken dier filmko-ningin ’n paar handteekeningen slechts verder staat dan het onderschrift van Koningin Elisabeth! Maar. t is waar ook, U noemt dat reklaam!...

’t Vent e heeft den ganschen avond niets meer gezegd.

Zóó zijn er vele!

Uit n aan nuttigen vooruitgang ontdane verle-dentje, hebben ze meêgebracht n halstarig vast' houden aan fanatiek, bekrompen gezichtspunten op al wat het gore sleepsleffen van *n droog-dor leventje minder steriel maakt aan gezonde pret.

Och, ze begrijpen t niet, want ze zijn a menschen » en «menschen» meenen zich individueel ultra-vol maakt

Stumperds! Antoon Van JerseJ.

Hij wist er niets van te vertellen en toch kwam hij juist van de cinema.


FILM-REVUE

Och, lijCve deugd, wat werd hij kwaad toen ik den uitleg vroeg. Ja, was zijn eerste antwoord, hoe kan ik iets vertellen, ge overrompelt een mensch met vragen.

Maar jongenlief, ge zegt ook niets; en weer vToeg ik hem: hoe was de film getiteld, en wie had' den hoofdrol?

Ja, wacht eens, hoe heet hij ook weer. Ik ben het vergeten, ik heb er niet op gelet.

En ge komt er juist vandaan, hoe vindt ge zoo iets? Maar waar let ge dan op en waar kijkt ge dan naar als ge in de cinema zit?

Iemand die naar de cinema gaat en vijf minuten later niet meer weet wat hij gezien heeft, die is goed, hoor. Buitengewoon! Ha! ha! en ik lachte hem hartelijk uit.

Gij zijt pas een echte cinemabezoeker, hoor; aanmerkingen over deze of gene film, over ar-tisten of muziek, over Fransch of Vlaamsch, over .rooken of kindermuziek, zult ge natuurlijk nooit maken.

Ge houdt een Ie of 2e rangfilm voor dezelfde, en scheert een beroemde star oF een figurante langs denzelfden kant. Gemakkelijk, heel gemak-kelijk, zulke bezoekers, maar gelukkig zijn er nog vele anderen, zij die eischen stellen, en die voor hun geld verlangen, waar ze recht op hebben. Dit en nog veel meer vertelde ik hem.

Zeg, hoe weet gij dat allemaal zoo precies, waar haalt ge dat vandaan?

Dat zal ik u eens gauw duidelijk maken: leest

voortaan Cinema- en Tooneelwereld en.... ge zijt

even wijs als ik; en eenmaal het blad gelezen, en ge stelt een zeker soort belang in deze of gene artiste, wel stelt uw vraag aan den Heer Nemo en hij zal u alle bijzonderheden ervan vertellen; en gij vertelt het maar weer voort aan zoo n achterlijk iemand (voor wat cinema betreft) als gij, en geeft hem denzelfden raad als ik u heb gegeven, dan doet ge goed.

En hij heeft het gedaan, de brave jongen. Ge moest hem nu hooren spreken over een film, ge zoudt er heusch van verschieten.

Bij ons thuis van ’t zelfde. Verleden week draaide men in een der cinema’s « Bloed en Zand » met Rudolf Valentino.

Onze ma vroeg me of ik er van gehoord had. Natuurlijk gaf ik een heele uitleg, *t jneest over R. Valentino, dat kunt ge denken.

M’n zus zuchtte: O, ik vind hem toch zoo mooi.

Och kind, antwoordde ik, zucht daar zoo diep niet om, hij is onbereikbaar, en hij is getrouwd.

Als opgeschr.kt uit haar droom, vloog ze van haar stoel op mij af. Wat, getrouwd, och, gaat door kind, hoe zoudt gij dat weten.

Ja, sprak ik, getrouwd en zelfs al voor den tweeden keer, en ik vertelde verder alles wat ik van hem wist. Ze keek me aan of ze ’t in Keulen hoorde donderen.

Maar, bracht ze er eindelijk uit: Hoe weet gij dat allemaal? En ik fluisterde haar in het oor: Hij is de held mijner droomen, evenals van u en zoovele jonge meisjes. En werktuigelijk, droomend. herhaalde zij: van zoovele jonge meisjes.

Maar, vroeg ze dan weer: hoe weet gij dat alles toch?

Ja, dat zal ik u eens gauw zeggen. Ik lees wekelijks Cinema- en Tooneelwereld, en daarin alleen vindt ge alles wat een echte cinema-bezoeker weten moet.

Ze had er nooit van gehoord. . Nu ja, daar hebt ge t al; vandaar dat ge zoo weinig afweet van uw filmheld.

Nu, weet ge wat, volgende week krijgt ge van

mij het eerste blad in handen met een extra-post, lachte ik.

Ik hield woord, doch 14 dagen later vroeg ze waar het volgende nummer bleef, 't was toch immers een weekblad! Ja, gelijk had ze, maar dat is niet gratis verkrijgbaar.

Ik maakte het haar duidelijk en.... eens die smaak ervan te pakken, wilde ze er meer van proeven en nu.... kan ze ’t niet meer missen.

Ik bezorg het haar wekelijks, met extra-post, zooals ik beloofde, doch— op vooruitbetaling, dat kunt ge denken (anders sluit ik mijn zaak hoor).

Cinema- en Tooneelwereld bezit de kiem der besmetting, ’t Is een aanstekelijk blad (niet voor z’n ongeluk hoor) en is even bemind bij al de lezers als de grootste Star van t witte doek. '

Zeg het voort.

P. S. — Lk las in t blad van 9-1-25 de beschrijving over "d'en prijskamp.

Ik, voor mij, ben het met Oxford F. C. for ever eens. Volgens mijtn gedacht hebben de wekelijk-sche lezers meer recht daarop dan de toevallige koopers.

Zij die wekelijks ’t blad met alle cinemanieuws-jes lezen, lezen natuurlijk ook den prijskamp en willen er kost wat kost mee aan doen.

Ik heb me ook altijd suf gezocht. Ik heb m’n hersens overwerk gegeven totdat ze eindelijk staakten en. *k heb altijd NIETS. Helaas, arme sukkelaar die ik ben. ’t Geluk zal me niet goed staan, doch ik treur er niet om hoor. lk leg mijn hoofd rustig neer en oen prijskamp dn de kast, dan slaap ik eens zoo fijn. Ik gun hem aan mijn medelezers en -lezeressen, vooral aan hen die, evenals ik, hun arme hersens geen rust gunnen (maar nu niet hoor!) Ik gun hem van harte aan • Oxford F. C. for ever, want.... hij heeft groot gelijk, dergelijken prijskamp is geen reklaam voor het witte doek. Zulke dingen mogen gerust neergepend worden voor alle belanghebbenden.

Oxford F. C. for ever, ik steun u en... tot later.

Verleden Zondag heb ik den film Baruch gaan zien en vond hem zeer prachtig. Toen er reeds een paar deelen van dien film af gerold waren, zag ik hier en daar enkele personen opstaan, welke de kinema verlieten. Toen bet poos was bestätigte ilc dat de zaal, waar er in ’t begin geen plaats meer te bekomen was, om zoo te zeggen half ledig was. Hoe het kwam weet ik niet, vonden zij dien film niet naar hun zin, of was het omdat die lieve artiste haar rol zoo goed vertolkte? Neen! ik kon er niet wijs uit worden. Toen het weer belöe om dien film voort te zetten, hoorde ik achter mij het volgende:

— Indien dit nog lang zoo moet blijven voortgaan met dien film, dan ga ik er ook vlug van door, met die Joodsche godsdiensten, ik vindt het deze week niet erg bijzonder. En zeggen dat men er zoo veel bluf en propaganda over maakte.

Nu laat ik mijn genacht over dien band hooren. Dien film vindt ik zeer mooi en zou door diegene, welke meer begrip hebben over schoonheid, moeten gezien worden. Maar! de lieden die er niets goeds over praten, noem ik doodeenvoudig: « Menschen zonder verstand, menschen die niet eens begrijpen wat ze zien. »

Vindt U het, waarde lezers en lezeressen, niet eens aangenaam een band te zien waar er een ander karakter in te zien is, ’t is te zeggen een ander gedacht, want altijd met die dramatische rollen, dit wordt men ook wel eens moede. Ik vind dat die artiste in dien film haar moeilijken rol zeer goed weet te vertolken.

FILM-REVUE

Nu, indien er soms nog lezers of lezeressen aan dien film mochten twijfelen, dat ze het hunne eens laten hooren over den film a Baruch r., maar mijn gedacht is dat ge hem allen zoo mooi zult vinden als Uw Vrije Tribunist. Hertog Alva.

'Er zijn geen moeders meer”

AAR zijn geen moeders meer, zegt Doris Kenyon. Voor de nieuwsgierigen weze liet hier gezegd, dat Doris hier niet sprak in de strenge biologische beteekenis. En nu kunnen we de ondervraging van Doris aanvatten.

We vonden geen stof voor ons dage- ' lijksch praatje, er waren geen bijzondere moorden gebeurd; we vernamen niets over aanstaande oorlogen noch over de smakelijke en veel gezochte ergernissen van het hedendaagsche meisje: wat het verricht en waarom; wat ze in haar gedacht heeft — indien diet wel een gedacht bezit; — en waarom ze is wat ze is.

Vraagstuk;: Kunt u een meisje vinden met een groote verscheidenheid van belangen, met ibehoudensgezinden achtergrond, met breede en algemeene blikken, in één woord, een meisje dat de vraag onder al hare zijden kan beschouwen en niet enkel door het kijkgat van blinde _ vooringenomenheid?

Dat meisje is Doris Kenyon.

Doris is de type van het meisje dat niet gedurig schermt met de woorden: « Onafhankelijkheid »! en « mijn eigen weg opgaan » en « weg met het huwelijk, de kinderen en de tien Geboden ».

Zij sproot uit een begoede familie en ontving een verzorgde opvoeding. Zij komt uit de welbekende « huiskring-at-mosfeer » en zij vertoont er al de teekens van in hare persoonlijkheid.

Doch al de feeën waren aanwezig op haren doop en ze werd bestemd om in een wijderen kring te leven dan de haardstee. Dors ontmoette men op het tooneel en het doek, ze schreef twee bundels gewaardeerde gedichten, ze leert voor opera-zangster en kan dansen lijk de beste! Bij aJ dit is ze het mooiste meisje dat er ooit op iemands levensweg kwam. (We onderlijnen: bij de Yankees).

lp korte woorden, zij is de samenvatting van al wat de dichters ons vertelden over amandelstruiken in bloesem, over narcissen en wolken, over klaprozen en aankomende lente... ovqr maansikkel en...

O, u weet wel...

Zij bezit zelfstandige gedachten en eigen meening.

<( Wie is verantwoordelijk, vroegen we, over de hedendaagsche meisjes? »

— « U wil zeggen?... sprak Doris.

— « De vervalschte, was het antwoord, de meisjes niet zwaar beladen met den eerbied voor de oudere. U weet wat we bedoelen: het moderne meisje, in een woord. »

— (( Hare moeder is de verantwoordelijke », zegde Doris. « Er zijn geen moeders meer », ik wil zeggen, er zijn geen moeders meer lijk er vroeger waren. Lieve zielen, met breinaalden, sjerpen om

hare schouders en taktvolle verboden.

Stellig bestaan er geen grootmoeders meer.

Ge. kunt u de gevoelige hedendaagsche jufvrouw voorstellen als volgt: zij buigt de gehoorzame knie, staat recht en maakt een knieval telkens wanneer de hedendaagsche moeder binnenkomt. Want deze moeder is zoo jong van uitzicht als hare dochter, dikwijls handelt ze alsof ze nog jonger ware en haar tijd besteed ze aan het verzet en vermaak zooveel het mogelijk is. De moderne moeder rookt, is behaagziek en fladdert, doch zij is voorzeker de oude bijbelsche type niet meer.

Persoonlijk betreur ik dezen toestand niet. Ik ben de meening toegedaan dat de eerbied voor ouderen is verdwenen, ja, en met hem de etiquet en de oude formaliteit; doch ik denk ook dat dit verlies een teeken is van gezond verstand. Daar zijn geen oude lieden meer op onze dagen, zoodus hoe kunnen ze geëerbiedigd worden? Onze hedendaagsche meisjes houden niet aan fetischen. Ze verwerpen de overleveringen wanneer deze niet langer een bedoeling nastreven.

Ik geloof dat, ten gevolge van deze houding, eene groote vriendschap zal heerschen ónder de komende geslachten, bijzonderlijk onder moeders en dochters. Jeugd zal jeugd ontmoeten. De kloof zal overbrugd worden en een geest van warm medegevoel zal heerschen.

In mijn tooneelverrichtingen zie ik niets van al het vreeselijke dat men voorspelt. Vrijdom van woord... dat is omtrent al es. Doch dat is beter, dan dezelfde gedachten welke de geesten verbitteren. De hedendaagsche generatie is van niets schuw. Al de oude boemannen boezemen haar geen schrik meer in. Onze meisjes kennen de menschelijke natuur en nemen haar voor wat ze is. Het gevolg zal zijn dat ze minder teleurstellingen zullen op-loopen en grootere verwachtingen zullen koesteren.

Hoffelijkheid en formaliteit zijn voorbij, doch moed en vriendschap nemen hunne plaats in en dat is een goede verwisseling.

NEMO.


FILM-REVUE

CINEROMAN

Monsieur Beaucaire

naar den roman van Booth Tarhington en de nieuwe Paramountfilm Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg

ROLVERDEELING:

Monsieur Beaucaire Rudolph Valentino

Prinses Henriette van Bourbon Koningin Maria van Frankrijk Lady Mary Carlisle Madame de Pompadour Koning Lodewijk XV Richelieu

Hertog van Winterset Kapitein Badger Hertog van Chesterfield Hertogin van Marlborough John Molyneux Nash

Bebe Daniels Lois Wilson Doris Kenyon Paulette Du Val Lowell Sherman John Davidsoh Ian Mac Laren Frank Shannon Downing Clark Blanche Craig Maurice Colbourne H. Copper-Cliffe

(5e .Vervolg)

De Koning van Bath was gelukkig; zijn huis werd bezocht door allerlei hooggeplaatste personen; de spelen werden vuriger aangevat en zijn koffers vulden zich met goud.

Zijn geluk steeg ten top wanneer een Prins van Franschen bloede, de Graaf de Beaujolais, juist van Parijs aangekomen, werd aangekondigd. Deze was vergezeld1 van den Markies de Mirepoix, de afgezant van Koning Lodewijk XV. Dit was een eer, niet alleen voor Bath, maar ook voor Nash.

Er zouden dus nu weer. eenige gouden zaakjes, met kaarten en dobbelsteenen, kunnen gemaakt worden. Mr Nash had nooit vergenoegder geglimlacht dan dien avond- De salons vulden zich met den helderen lach en klinkende stemmen der dames en heeren, terwijl het muziek van een prachtig orkest zijn meesleepende tonen liet hooren.

Mr Nash had naam gemaakt door dien ellendi-gen leugenaar en bediende van den Franschen Ambassadeur buiten gezet te hebben.

Men sprak nog steeds van de oude Mr Bicksit, dewelke het eerst ontdekt had dat er in het geheel geen plaats bestond dewelke Chateaurien heette.

Zooals eerst de arme Kapitein Badger, had de oude man ook gezwegen ter wille van den Hertog van Winterset. Deze nu toonde overal berouw over de vergissing die hij begaan had.

Evenals Mr Nash, was de edele Hertog dezen avond gelukkig, want hij wandelde, met Lady Mary Carlisle aan zijn arm, en liet zijn triomf an-telijken glimlach door de zaal gaan. Men vertelde fluisterend dat nu zijn Hertogelijk kasteel hem onmiddellijk zou terug gegeven worden en dat daardoor verschillende geruïneerde Joden uit het gevang zouden komen. Anderen, het paar beziende, spraken van een aanstaand huwelijk. Zij werd door hem reeds lang het hof gemaakt en hij had zich nu knap gedragen, met den Franschman, zijn werkelijke mededinger, onschadelijk te maken. Overal waar zij voorbij gingen waren zij het voorwerp van allerlei gesprekken.

Mr Nash, hen ziende, ging hen diep buigend te gemoet. Tusschen Nash en Winterset, werden de volgende woorden gewisseld:

« Ik heb nieuws van den kerel » fluisterde Nash. er Hij was met zijn bandieten tot gisteren op een hoeve, maar is sinds verdwenen. »

« Alles is in orde? » vroeg de Hertog.

« Veertien gerechtsdienaars wachten hem op, hij-kan niet naderen zonder gezien te worden. Wanneer hij zoo roekeloos is in den omtrek te komen, wordt hij onmiddellijk met zijn gezellen in de gevangenis geworpen. De gemeene barbier zwoer om 9 uur hier te zijn, nietwaar? »

« Dit zegde hij, ja»

cc Het is nu juist 9 uur. »

« Gaat zien of men hem nog niet gevangen genomen heeft. »

Nash ging naar een bediende en fluisterde deze* iets in het oor.

Menig persoon merkte het fluisterend gesprek van deze twee op en gingen hen voorbij om iets te kunnen hooren; degenen welke iets hadden kunnen op vangen vertelden het voort, zoodat weldra iedereen verwachtte Mr. Beaucaire te zien verschijnen, hetgeen voor de meesten een aantrekkelijkheid te meer voor den avond zou zijn.

De Fransche Prins, de Ambassadeur en hun gevolg werden aangekondigd. Iedereen wilde . de prachtige vreemdelingen zien. Lady Mary, welke reeds bleekjes zag, werd nog witter wanneer de nieuwsgierigen haar in het gedrang duwden. De Hertog van Winterset deed al het mogelijke om haar daaruit te bevrijden.

FILM-REVUE

« Wacht hier », zegde hij haar, cc ik zal een glas water met een weinig wijn voor u r.alen ». waarop hij verdween.

Hij had er niet aan gedacht haar naar een stoel te brengen en Lady Mary, zich voelende bezwijmen, zag naar dergelijk voorwerp om en bemerkte alsdan dat zij aan de deur stond van een kiem salon. De menigte week achteruit om de afgezanten van Frankrijk door te laten; zij opende alsdan de deur en ging het salonnetje binnen.

Er waren enkel twee edellieden, welke aan een tafel kaart speelden. Wanneer zij binijen kwam zagen déze op.... het waren Mr Molyneux en... Mr Beaucaire.

Zij liet een lichten kreet, legde haar hand op de borst en leunde tegen den muur. Beaucaire, zelf bleek als een doode, had haar snel een stoel gebracht.

« Mademoiselle.... »

« Raak mij niet aan! » mompelde zij met zulk een ijskoude stem, dat de Franschman achteruit week.... cc Mr Molyneux, u zoekt zonderling gezelschap! »

cc Mejuffer » antwoordde deze, buigende voor Beaucaire zoowel als voor haar, cc ik ben vereerd door de tegenwoordigheid van u beiden. »

cc Zijt ge gek geworden? » vroeg zij eenigszins verwonderd door dit antwoord.

« Deze edelman, mejuffer, heeft mij al zijn vertrouwen geschonken. »

cc Wilt gij u dan ruïneeren, alleen met u in zijn gezelschap te bevinden?— Hoe is hij hier kunnen binnen komen? »

« Pardon, mademoiselle » kwam Beaucaire tusschen, cc heb ik iniet gezegd dat ik komen zou? Mr Molyneux was zoo goed mij te willen uitnoo-digen als zijnde te bebooren tot de veertien vrienden van M. de Winterset en Meester Nash. »

« Weet gij dan niet », zegde zij tot Molyneux* « dat, op het oogenblik dat ik deze plaats verlaat, hij zal buitengezet worden? En wenscht gij, met hem, terzelfdertijd dit gebouw te moeten vedaten? Terwille van u zelf Sir, daar ik u steeds een man met een hart dacht, geef ik u nog de kané om u te redden van de schande.... en uw gezel van de gevangenis. Laat hem ontvluchten langs een stille uitgang, geef mij dan uw arm en laat ons in de groote zaal terugkeeren alsof er niçts was voorgevallen. Kom! »

. cc Mademoiselle_ »• s

cc Mr Molyneux, ik verlang van uw gezél geen woord meer te hooren!.... Heb ik u niet met hem

aan het kaartspelen gezien? .Hij zou veeleer bij

uw lakeien hooren!.... Neemt gij mijn aanbod soms niet aan? »

cc Mademoiselle, dien avond kon ik u niet zeggen— »

cc Gij kunt uw «hooggeboren» vriend wel zeggen, dat ik alles vernomen heb wat bij wilde zeggen; dat ik in mijn trots, reea's eenmaal geluisterd heb naar zijn cc hoog geboren » bekentenis. »

« Het is heel lief, mademoiselle, iemand om zijn geboorte te sarren. In mijn land is er een persoon welke daaromtrent vreemde dingen zegt.;., dat een man niet zijn vader is, maar ZICHZELF. »

« Ik zegde zooveel de kracht mij toeliet, mademoiselle. U hebt toen niet gezien dat ik door een groote wesp gestoken was; de hemel draaide rond en de maan danste op de aarde. Ik kon riiet verlangen dat die groote wesp zou zien dat ze mij gestoken had, zoo liet ik alles gaan tot zij verdwenen was... Er zijn nog andere bijzondere redenen... Ah, ge moet mij gelooven. Ik zond om Mr Molyneux en vertelde hem alles, omdat hij steeds tegenover den jongen Franschman, zich hoffelijk gedragen heeft en ik hem vertrouwen kon.... U

vertrouwde ik ook Mademoiselle, en zou u reed

lang alles medegedeeld hebben enkel uit liefde

__ geloof mij. U gelooft mij niet? Het is zoo waar

__ gelooft ge mij Mademo selle? »

Zij zag hem niet aan. Mr Beaucaire stak zijn hand naar haar uit om meoelijden af te smeeken.

« Kan er dan geen waarheid in mijn woorden lig gen? » fluisterde hij zacht.

Zij bleef roerloos als een standbeeld.

« Indien gij niet geloofd had dat ik een leugenaar was; indien jk nooit gezegd had een Chateaurien te zijn; indien ik alleen Monsieur Beaucaire was gebleven, zooals ik het best gekend was, doch* nooit met het HART van een lakei, een eerlijk man, een MAN, de man die ge kendet, HEMZELF,

hadt ge dan zoudt ge dan?»

Hij trachtte ferm te spreken, doch, wanneer hij haar onvergelijkbare schoonheid zag, werd hij aangedaan en voelde hij de woorden in zijn keel versmoren hij herstelde zich echter en ging verder:

« Zoudt ge mij dan toegelaten hebben, in bet maanlicht, nevens uw zijde te rijden? »

Haar bhk richtte zich nu op hem, zooals ze hem op een voetknecht of een stuk meubel zou hebben laten rusten. Zij zag nu dat hij een weelderige kleeding aan had en dat op zijn borst verschillende ordeteekens schitterden. Haar oog echter zag niet in zijn gelaat.

« Mademoiselle, ik heb de eer u te vragen....

indien gij geweten bad dat die Beaucaire, niettegenstaande zijn boerenafkomst, een eerlijk man was, of gij dan?... »

Onwillekeurig beefde zij Er was een oogenblik van stilte.

cc Mr Molyneux » zegde zij nu, « voor de tweede maal vraag ik u, deze kamer te verlaten, zoo ge niet wilt dat ik u in de schande stort. Het is ai wel dat ik u toegelaten heb, dat een bediende het woord tot me richt.... Wilt ge mij uw arm geven?

« Verschooning, mejuffer » verontschuldigde Molyneux zich.

Beaucaire liet zich nu in een zetel vallen, het hoofd op de borst en de hand op de tafel uitgestrekt; zijn oogen werden onwillekeurig vochtig en twee tranen rolden hem over de wangen.

In de andere zaal zocht Winterset wanhopig naar Lady Mary, denkende dat ze bij Lady Reller-ton kon zijn, ontdeed hij zich van zijn glas water. Daarop ging hij naar de twee bezoekers om hen zijn hulde aan te bieden. De Prins was een flinke jonge man, van omtrent 17 jaar, met het uitzicht van een meisje. Nevens den Markies de Mirepoix staande, werd hij omringd van een groep hooge personen, waartusschen zich Mr Nash rekende. Deze was verheugd dat de Prins geen week vroeger gekomen was, daar hij dan gezien zou hebben tot welke klas men de Fransche edellieden rangschikte, in den persoon van Beaucaire.

cc Een geluk » mompelde hij, « dat men dien kerel juist op tijd uit den weg geruimd heeft. »

cc Dank mij daarvoor » fluisterde Winterset, welke dit hoorde.

Een bediende kwam naar Nash. Het opperhoofd der gerechtsdienaars liet weten dat Beaucaire sedert lang, langs een zijdeur, het gebouw was bannen geslopen. Dat Mr Nash er van op de hoogte moest zijn en dat ook Mr Molyneux in zijn gezelschap was, welke daar nu verantwoording zou over geven.

Men kon op het gelaat van Nash een zekere angst zien waarop de Hertog tot hem zegde:

(Slot volgt)


FILM-REVUE

Vlaamsche en Fransche uitgave, is het meest aangewezen familieblad van België en is met haar duizenden en duizenden oplaag, en door haar aangenamen inhoud over alles wat de Kinema betreft, en met bijvoeging van het weke-lijksch programma, uitsluitelijk de FILM-REVUE voor een groot aantal Belgische Kinema’s. In die Kinema’s, waar FILM-REVUE eventueel nog mocht ontbreken of niet aanwezig is, zult U goed doen, den Bestuurder erover te raadplegen.

Van onze zijde zullen wij alles doen om U tevreden te stellen; van Uwen kant vragen wij dan ook daarvoor beleefd Uwe medewerking.

De Redactie.