Programma van 20 tot 26 maart 1931



Brochure

Bron: FelixArchief nr. 1968#718

Deze tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.

Toon alleen de facsimile’s van dit programma


Vendredi Q/aSamedi Dimanche nf) Lundi Q*ZMardiQ4 J e u d i tyfi mars jgj'j

Vrijdag Zaterdag Zondag Maandag -Dinsd ig Donderdag Maart

1 Eclair-Journal

L Eclair-Nieuwsberichten.

2. PETITE PARADE 2. KLEINE PARADE

Les poupées suivantes de De levende poppen van

LADISLAS STAREWITCH 3 Symphonie russe 3. Russische symfonie

Dessins Animés Levende teekeningen

4. LOHENGRIN, (fantaisie) R. Wagner 4. LOHENGRIN, (fantazie), R. Wagner

5 Melodie du Cœur 5 Melodie des Harten

Drame cinégraphique Scénario de Gegeven van

HANS SZÉKELY

Direction musicale et composition:

Kinegrafisch drama Réalisation de Verwezenlijking;

HANNS SCHWARZ

Muziekleiding en toondichting:

WERNER R. HEYMANN

Adaptation de chants populaires hongrois par: Aanpassing van Hongaarsche volksliederen door :

PAUL ABRAHAM & VICTOR OERHLER

Pris de vues: Zichtopnamen :

GÜNTHER RITTAU & HANS SCHNEEBERGER

Pris de sons: Toonopnamen: Décors : Schermen :

FRITZ THIERY ERICH KETTELHUT

DRAMATIS PERSONÆ:

Julia Balog . Janos Garas. DITA PARLO ' WILLY PRITSCH

‘vÈ 1 Kov“s- Janos Körmendy

Mademoiselle j Jufvrouw ' Glbulka Le Garde-convoi, De Treinwachter ' • . Ilka Griining • • Lèszló Dezsöffy


La Mélodie du Cœur

est une histoire de printemps en Hongrie.

Une paysanne jeune et jolie quitte son pays, la steppe hongroise, pour aller se placer comme servante dans cette grande ville inconnue, Budapest. Dans le petit bois de la ville les acacias sont en fleur. La petite Julia, qui a 16 ans, fait la connaissance du beau soldat Janos Garas et ils s’aiment. Le soldat Janos est pauvre car la ferme paternelle n’est pas assez grande pour nourrir tout le monde, mais Janos Garas économise de toutes ses forces pour pouvoir acheter un cheval le plus tôt possible. Car avec un cheval, on peut faire du roulage, gagner de l’argent et alors on pourra se marier... Julia ne gagne que 20 pengô, mais elle les met tous de côté pour le cheval. D'ans 1 imagination de ces deux êtres jeunes et naïfs, le cheval devient le symbole du bonheur. Mais le beau rêve est vite dissipé par la cruelle vérité. Julia perd sa place, parce qu’un soir, elle s’est trop attardée sous les acacias avec son amoureux! Jetée à la rue, elle ne gagne rien, mais dépense au contraire les quelques économies qui lui restent. La logeuse de chambres, une de ces femmes terribles qui profitent de la détresse des malheureuses, menace la pe-

DISQUES DE GRAMOPHONE.

His Masters Voice:

E G I 737 —- orchestre.

Parlophone:

Bi I 7032 — orchestre.

B 12108 — chant (Willy Fritsch).

Homocord:

4/3454 — chant.

F 4366 — chant.

Pathé:

X 3453 — chant.

tite bonne de la mettre à la porte, si elle j ne lui paie pas ce qu’elle lui doit. La pe- J tite désespérée, et voulant à tout prix | gagner de l’argent cède aux instances de i la mégère et s’engage dans une voie dé- j gradante mais lucrative... Mais le diman- j ehe après-midi, elle met sa robe de paysanne et la petite chaîne avec le crucifix ( en argent, et pure, malgré tout, va re- ( trouver son Janos qui ne se doute de rien. ) Tout va bien jusqu’au jour où les cama- j rades entraînent celui-ci pour aller en j bande joyeuse dans la maison où se trouve Julia. Un hasard malheureux veut que i Janos voie sa fiancée, mais elle, ne le / voit pas... Le rêve de bonheur est évanoui. A quoi bon économiser encore? Ja- j nos va au cabaret et comme un possédé, j jette autour de lui toutes ses économies... j Pendant ce temps la petite Julia, poussée ( par le désir de revoir Janos, vient au vil- j lage natal de celui-ci. Repoussée par lui, | elle veut dans sa douleur en finir avec la j vie. Miais avant, elle achète un cheval, j le cheval de leurs rêves... Janos ne re- * trouvera plus que le corps inerte de la ( petite Julia qui s’est noyée pour lui, et à (

côté d’elle un cheval qui lui appartiendra

désormais.

PARTITIONS. !

I . J suis pas maréchal. j

(Mùsique de Abraham.)

1 2. Mille Etoiles aux cieux.

I (Miisique de Viktor Gertler.)

3. Je reviens.

I(Mùsique de R. Heymann.)

4. Le Chant du printemps.

(Musique de R. Heymann.)

Petit format: frs. 2,— pièce.

( Grand format: frs. 14,— les 4.

LES BIÈRES POUR TOUS LES GOUTS

GUINNESS

PILSNER URQUELL

PALE-ALE

SPÉCIALITÉS:

BUFFET FROID

BOCK GRUBER SCOTCH-ALE

SPATENBRAU

MUNICH

MHBWB

SALLES POUR BANQUETS


Magivævox

MODÈLES

MODÈLES JUNIOR

N° Prix

116 110-190 v. Continu . . . . . . F’rs 1.076

118 180-300 » ... » 1.076

410 105-120 v. 5C c. Alternatif . * 1.650

414 220-240 y » 1.650

Agents généraux pour la Belgique et l’Angleterre:

The Rothermel Corporation Ltd.

MAIN OFFICES: CONTINENTAL OFFICES:

24, Maddox Street, London W.I. 27, Quai du Commerce, Bruxelles

MODÈLES SENIOR

(Cone 10 1/2”)

6-12 » » 1.300

105-120 v. 50 cy. Alternatif ... » 1.950

Licence: Frs 87,50 net par appareil

Melodie des Harten

Geheimzinnig siddert het naïeve hart van het eenvoudige meisje wanneer zij, in haar Zondagspak, voor de eerste maal haar eigen schoonheid in den spiegel bekijkt. En de kuische ziel van Julia beeft bij de herinnering van de woorden der waarzegster: « Een zwarte man zal uwen weg kruisen ». Gebeuren dan wonderen in deze vreemde, groote stad vol geluiden?! Weldra zit Julia, als betoo-verd naast den flinken soldaat Janos, in den draaimolen... Aan zijn zijde doolt zij in de geheimzinnige grot. Dan danst zij met hem op lustig prikkelende wijzen. In het half-donkere kleine stadspark, onder de bloeiende acacia’s, fluistert hij woorden van liefde...

Janos bezit niet veel: vaders hoeve is niet groot genoeg om allen te voeden. Maar Janos Garas zal sparen, dag aan dag, om zich zoo spoedig mogelijk een paard te koopen.

Want met een paard kan men alles doen en veel geld verdienen. En dan kunnen zij beide trouwen... Als dienstmeisje in Budapest verdient Julia slechts 20 pengö, doch zij legt ze ter zijde... voor het paard. In de verbeelding dezer twee jonge, naïeve menschen wordt het paard als het symbool van het Geluk. Doch de heerlijke droom wordt al te snel verbroken door de onwrikbare werkelijkheid. Wijl zij op een avond te lang met haar beminden Janos had getoefd onder de bedwelmende accacia’s, wordt zij uit haar betrekking ontslagen. Zonder dak en hulpeloos, wint zij niets doch ziet snel haar eenige spaarpenningen verzwinden.

De kamerver huurster — bij wie Julia inWoonde —- is een dier feeksen die de arme, ongelukkige schepselen,.die in haar macht vallen, in het verderf storten.

Zij bedreigt het meisje, zoo erbarmloos aan haar lot overgelaten, op straat te werpen zoo zij haar niet betaalt wat zij schuldig is.

De kleine is wanhopend. Zij wil kost wat kost geld verdienen en ten einde raad laat zij zich medesleepen op de gevaarlijke helling.

Doch den Zondag-namiddag tooit zij zich met haar boerinnenkleedje en de kleine ketting met het zilveren kruisbeeld. En onschuldig, trots alles, gaat zij haar Janos opzoeken...

Doch het eeuwige Noodlot moet zich voltrekken. Op zekeren dag voeren Janos’ kameraden hem mede naar het huis waar Julia haar levenskalvarie doormaakt.

Janos ziet zijn geliefde, zijn « meisje dat het gelaat heeft eener heilige Maria », zooals hij ze zijn vrienden had afgeschilderd... Zij ziet hem niet.

Janos stormt naar buiten en als een bezetene gaat hij van kroeg tot kroeg en drinkt al zijn spaarpenningen op., ’s Anderdaags, met een « dringend verlof » op zak, trekt hij naar zijn geboortedorp.

Daar heeft juist de jaarmarkt plaats.

Julia, voortgedreven door het verlangen Janos te zien en ook, nu zij voldoende gespaard heeft, het « paard van hun geluk » te koopen, komt hem opzoeken.

Doch hij verstoot ze, zonder te luisteren naar haar woorden, zonder haar opperste liefdesklacht te aanhooren. Dan is alles voor haar uit.

Zij strompelt weg, voorbij de markt, naar de rivier. En in den vredigen vloed zal zij de rust en de vergiffenis vinden, welke de hardvochtige menschen weigeren aan de arme stakkerds van het Leven.

Dtoch op den oever staat een paard met rond den hals de vermelding: « Eigendom van den bevrijden Janos Garas ».


DE VOLGENDE WEEK

LILAS f BLANKE

BLANCS

Grand film sentimental inspiré de la célèbre romance:

QUAND REFLEURIRONT LES LILAS BLANCS”

SERINGEN

Groote gevoelvolle film ingegeven door de beroemde melodie

” ALS DE WITTE VLIEREN WEDER BLOEIEN ”

interprété par vertolkt door

Vera Schmiterlow Gaston Jacquet

ET UN PLEIADE D’ARTISTES DE VALEUR

EN ANDERE TALENTVOLLE VERTOLKERS

Les Enfants sont admis - Kinderen toegelaten

GLOBE

Le Globe est une boisson ra-fraîchissante d’une pureté et d’une finesse incomparables.

Son goût exquis, son parfum suave et sa délicieuse fraîcheur, lui ont valu son

surnom —

L'AME DU CITRON


LA SEMAINE PROCHAINE

LILAS BLANCS

L ’histoire de Lilas Blancs se pare fragilement de rameaux de lilas fleuris et de branches neigeuses de Pommiers au printemps.

Cette floraison embaume tout le film, qui est inspiré par la célèbre romance « Quand refleuriront les Lilas Blancs » et qui est traité en une comédie sentimentale très réussie.

Paul Horst s’éprend de la fille du général Stefen, Else, qui se fait passer pour une apprentie couturière. O, Else apprend que son père est ruiné et que le bijoutier van der Garden, qui a jeté son dévolu sur elle, leur viendra en aide, si elle veut bien devenir sa femme. Cruel embarras: amour ou devoir?...

Mais ne dévoilons point la suite de cette rotnance d’amour.

Ajoutons cependant que sur un cane- .• vas très simple l’auteur, Joë Dallmann, a brodé mille arabesques dont la plupart • sont charmantes.

Les scènes dans les jardins fleuris sont empreintes d’une poésie vraiment touchante, celles de la recherche de la personnalité d’Elise sont charmantes et celle dans la Guinguette fort bien venue.

La technique est simple comme le sujet même. Des décors modernes mais point voyants encadrent harmonieusement l’action, conduite avec un doigté fort heureux par le metteur en scène Robert Wohl-muth.

La photographie est jolie. Les tableaux de plein-air sont ravissants.

Quant à la musique, elle est tout à fait charmante et fraîche.

L’interprétation est excellente: Vera Schmiterlow et Gaston Jacquet en sont les protagonistes.

La première est blonde à ravir et joue avec une grâce délicate et une réelle spontanéité. Le second tient avec justesse et av£ç sa désinvolture le rôle de bijoutier. Les autres rôles sont bien tenus par Walter Grüters (D,r Horst) et Georg Henrich .

Un film sans prétention, mais qui ne manquera pas de plaire, tandis qu’on fré-donnera, comme ces deux amoureux: «Quand refleuriront les lilas blancs»...

QUAND REFLEURIRONT LES LILAS BLANCS ”

de DIHAN-AURIOL

Chanté par OOUIN Disque Odeon 165425 (25 cm. étiquette bleue)


;g.»~~.LA SEMAINE PROCHAINE —DE VOLGENDE WEEK

PORI

UN DOCUMENTAIRE MERVEILLEUX DE L'EXPÉDITION

EEN MERKWAARDIGE DOKUMENTENFILM DER EXPEDITIF

GONHARD-KLUGE

EN AFRIQUE

MAIS EN MÊME TEMPS UNE ŒUVRE DRAMATIQUE ÉMOUVANTE INOUBLIABLE

IN AFRIKA DOCH TERZELFDERTIJD EEN SPANNENDE AVONTUREN ROMAN IN BEELDEN

Délicieusement pétillante, d’une saveur franche et fraîche, le Schweppes est une eau d’une pureté sans pareille.

Légèrement minéralisée, elle contient juste les sels nécessaires A débarrasser l’organisme des impuretés qui l’envahissent.

Oi vous tenez A votre santé, faites un usage régulier de Schweppes,


geschaard, alsmede de Jumbe, zooals aldaar het dorpshoofd genoemd wordt. De Jumbe vertelde ons waar de olifanten zich ophielden, waar zij kwamen drinken en alles... wat wij nog wen-schen konden.

Hij stelde ons ook bereidwillig de ons nog ontbrekende dragers ter beschikking.

Twee zwarte jagers boden zich ter-zelfdertijd aan en werden in ons « reisgezelschap » opgenomen, vooral omdat zij zoo buitengewoon de streek kenden.

De eene noemde zich « Sabuni » (Heer Zeep), de andere was Kapitan-da, een groote kerel met een sympathiek uitzicht.

Dten volgenden dag trokken wij verder. Weldra hield het weelderige groen op: palmen, rood-bloeiende struiken, tamarisken lagen reeds ver achter ons.

Met de filmkamera op de Olifantenjacht

door WERNER BOHNE

filmoperateur der expeditie GONHARD-KLUGE

Alle voorgenomen speel- en dierscènes waren voor den « Pori »-film verrassend goed gelukt. Slechts olifanten ontbraken ons nog. Inderdaad, tot hiertoe hadden wij nog geen enkele in zijn volle vrijheid in de wildernis gezien.

Daarom stelde onze « leider » voor de olifanten op te zoeken in een gebied waar zij in groote kudden aan te treffen ziin.

Enkele dagen later bereikten wij darftook in auto het gezochte gebied. De plaats was niet bijzonder aantrekkelijk.: geele en roode zandbodem,:oo hard als een vloer. Nauwelijks één grlshalm... Accacia’s, doornstruiken allen bladerloos. v

Rechts van den weg, op een afstand Van wellicht 500 m., een muur van donker groen.

Eindelijk bereikten wij het dorp der inlanders en sloegen daar onze tenten op. Rond ons haardvuur kwamen weldra een dozijn zwarte olifantenjagers

Laat in den namiddag kwamen wij weder bij een nederzetting aan.

Een uitgezonden bode had onze komst reeds aangekondigd, zoodat wij van den Jumbe met alle eerbewijzen ontvangen werden. Een kleine plaats, natuurlijk buiten zijn « hofstede », had hij van takken, doornen en steenen laten reinigen. Daar werd de tent opgeslagen.

Hen schreden vandaar was een hut in riet « ontstaan », die ons als keuken zou dienstig zijn. Een geit was aan den ingang vastgemaakt. Drie hoenders werden voor ons neergelegd. Melk, eenige kalebassen water, drie vuursteenen en hout bevonden zich in de binnenruimte. Het was werkelijk een opmerkzame Jumbe...

Kort vóór zonsondergang schoot ik voor hem een Impalla-bok. Het vleesch ervan deed hem veel genoegen. Want, ofschoon de zwarten daar runderen, schapen en geiten houden, eten zij niets daar van.


De belangrijkheid van het vee stelt hun rijkdom vast en het wordt daarom niet aangetast.

Dó zon was reeds diep neergezonken, als onze zwarte jagers Sabuni en Kapitan-da, van hun ontdekkingstocht terugkwamen. Veel olifanten waren dien morgen aan het water geweest. Daartusschen bevond zich ook het spoor van drie « goede » stieren, niet zeer ver van onze opslagplaats. Deze zullen wij overmorgen nagaan, want zij komen slechts om de twee dagen drinken.

Als wekker hadden wij een haan. Stipt een uur vóór den dageraad begon hij te kraaien. Twintig minuten later trokken wij nog in diepe duisternis, in ganzenstap stroomafwaarts. Doch, hoe voorzichtig wij ook gingen, de scherpe oogen der apen hadden ons reeds ontdekt. En zij waarschuwden den ganschen omtrek! Plots kraakte er iets en brak. Eenige minuten stonden wij pal, onbewegelijk en tuurden naar den groenen muur. Dóch wij hadden ons vergist. Het waren geen olifanten, die luid-krakend de tropenpalmenpracht verwoestten, doch bavianen. Dan lieten wij ons over den vloed dragen. Een pretje was dat eigenlijk niet, want in de Ruaha leven krokodillen. Reeds dikwijls hadden de inboorlingen gesmeekt de krokodillen te dooden, daar zij hun schapen en runderen verslonden, wanneer deze dieren vreedzaam kwamen drinken. Maar van de zwarten schenen de monsters werkelijk bevreesd te zijn. Want deze waadden overal, kalm en zeker, door het water.

Op den anderen oever gingen wij, zonder één woord te spreken verder. Wij hielden ons aan den woudzoom. Links, groen kreupelbosch, palmen, rechts open plaatsen met spaarzame doornstruiken begroeid.

Meermaals bemerkten wij stappen van olifanten. Sommigen waren van gister, andere van heden, maar de meeste van niet jachtbare stieren, of slechts van koeien met haar kleinen.

Eindelijk vonden wij ook het spoor onzer drie groote stieren. Het spoor was in ’t weeke zand scherp ingeprent. Zwijgend volgden wij dit spoor, de blik als aan den grond genageld. Steeds verder, in de raadselachtige Pori. Wij moesten de olifanten dicht op de hielen zitten. Wij meenden ze reeds te hooren. Doch het was een vergissing. Snel werd een slok gedrongen. In het medegevoerd water goten wij onze reeds zoo dunne koffie, opdat het troebele Ruaba-water toch ten minste naar iets zou smaken. Het smaakte echter veel meer naar de aluminium-smaak van onze veldflesch, waarin wij de koffie hadden bewaard...

Nog tweemaal rustten wij gedurende 10 minuten. Nog immer moesten wij in de onmiddellijke nabijheid der olifanten zijn. Twijgen waren gebroken als stroohalmen. En men stond verbaasd van welke hoogte de reuzendieren ze afgerukt hadden.

Steeds verder drongen wij in het woud. De wind was tegen ons. De olifanten moesten dan ook van onze nabijheid hebben lucht gekregen: want te zien konden wij ze niet krijgen.

Zoo moesten wij weder onverrichterza-ke en met zwaar gemoed terugkeeren.

(Vervolg in ons volgend programma.)

APPYN93.

MAISON BOLSIUS

II, COURTE RUE PORTE AUX VACHES, Il

(En face da Canal an Fromage)

Tout ce qui concerne le ménage Foyers à Feu continu "Jan Jaarsma" Grand choix de Voitures d'enfants

Paiement au comptant et à terme Téléphone: 257,05 Chèques postaux: 782,01

Chocolat

JtTartongi s

le meilleur


CHAUSSURES WEST END

13F CANAL AL FROMAGE ANVERS K5e • VIS A VIS DL DOME DES HALFJES TEL. tur.ON

SPÉCIALITÉ DE CHAUSSURES BALLY

ETABLISSEMENTS THIELENS Chauffage et Lclairage

scientifique

42, RUE OMMEGANCK, 42 C-E-S

ANVERS TELEPHONE: 262.23 Luminaires cl art, 42, RUE OMMEGANCK,, ANVERS, Concessionnaire exclusif des produits ZEISS-IKON pour 1 éclairage

de styles anciens et modernes Appareils pour vitrines, magasins, bureaux, écoles, ateliers, éclairage public, de façades, etc. TÉL. 262.23

— Toutes réalisations d éclairage artistique

PROCHAINEMENT

SUPERPRODUCTION SONORE ET CHANTANTE

réalisée par

GUSTAVE UCICKY

avec

HANS A. von SCHLETTOW KURT GERHARDT

= UN GRAND SUCCES H

Figures de studio

Le 'Script Girl”

Si vous pouviez, Mademoiselle, aller faire un tour aux studios vous verriez, aux côtés du metteur en scène, une jeune fille, crayon et scénario en mains.

C’est la « script girl » qui veille à ce que, d’un jour à l’autre, les vedettes n’aient point changé de coiffure, de cravate, de pochette ou d’écharpe. A leur œil d’aigle, rien n’échappe. Sur le « set » elles peuvent interrompre la projection pour rectifier un détail, redresser un pli défectueux, réparer le désordre d une bataille ou d’un fox-trot.

Elle vérifie, en outre, si le texte de l'adaptateur est respecté, si le décor n a pas subi de modifications, si les lumières sont bien en place. Rude responsabilité! Mais aussi, quel intéressant débouché, et c’est encore du cinéma!

Le Maquilleur

Il est des gens qui se promènent, dans la vie, en blouse blanche, avec, dans leur main gauche, peigne et brillantine; dans leur main droite, crème et poudre.

Ce sont les maquilleurs de cinéma. Les studios en possèdent une tribu. Avec, comme dans toute tribu qui se respecte, deux races: les « fixes » et les « volants ».

Les « fixes » ont pour eux une loge toute en glaces, où s’alignent crayons, pinces, fers à friser, pinceaux, fonds de teint et vaseline.

Les « volants » vont de « set » en « set » pour les petits raccords, le nuage ultime d’ocre ou de rachel, le cheveu à fixer, le sourcil à arrondir, l’œil à rendre fatal.

Vous riez? Les artistes ne rient pas eux! Les maquilleurs sont au studio d’importants personnages. Des puissances à ménager...


La technique du film sonore

Les haut-parleurs

Parmi les éléments principaux d’une machine parlante, il ne nous reste plus qu’à étudier les haut-parleurs. Nous avons montré, au cours de précédents articles, que d'une part, pour 1 enregistrement sonore sur pellicule, le lecteur de film et l’amplificateur primaire ou préamplificateur et d’autre part pour l’enregistrement sur disque 33 tours, le pick-up, sont chargés de déchiffrer les sons inscrits pour les transformer en courant électrique modulé. Ce courant, d’un niveau suffisant, attaque un amplificateur basse fréquence ou amplificateur secondaire qui actionne les haut-parleurs, dont la mission est de transformer le courant électrique modulé en vibrations sonores, c’est-à-dire audibles pour nos oreilles.

La qualité musicale de la reproduction dépend en grande partie des lecteurs, pick-up et amplificateurs, mais aussi des hauts-parleurs, dont le rendement doit être le plus parfait possible.

Au début, la reproduction sonore utilisait des haut-parleurs électro-magnétiques dont le mécanisme était le même que celui d’un écouteur téléphonique. Un coul ou une membrane amplifiait le son produit pour en permettre l’audition à une salle entière. Malheureusement, ces types de haut-parleur avaient de graves défauts. Ils furent d'ailleurs rapidement abandonnés pour cet usage.

Ensuite apparurent les haut-parleurs électro-dynamiques, que de grandes firmes employaient concurremment avec des haut-parleurs électro-statiques. Ces derniers, mal réalisés au point de vue industriel et pratique, donnèrent des déceptions et durent également être abandonnés, tout au moins pour l’instant.

Actuellement, seuls sont utilisés les hauts-parleurs électro-dynamiques. Dans un article ultérieur, j’étudierai à fond leur mécanisme; aujourd’hui je me bornerai à signaler les précautions qu’il convient de prendre pour les utiliser.

Comme chacun sait, ces hauts-parleurs sont montés sur de grands écrans, appelés baffle, dont le rôle est de permettre la reproduction des notes basses de l’échelle musicale. Certains constructeurs ont estimé nécessaire la présence d’un pavillon spécial destiné à diriger le son. La majorité utilise plusieurs hauts-parleurs de façon à obtenir une puissance plus élevée ainsi qu’une meilleure répartition du son.

C’est ainsi que l’on voit placé à droite et à gauche de l'écran de projection, toute une série de haut-parleurs fonctionnant ensemble.

Cette disposition, à mon avis, est condamnable. En effet, chaque haut-parleur devient un centre de production d'ondes sonores. Ces ondes se répartissent dans la salle et fatalement elles interfèrent, créant des zones d’écoute mauvaises, voire silencieuses.

L’idéal est d’assurer la reproduction au moyen d’un seul haut-parleur placé au centre de l'écran. Cette façon de procéder est évidemment plus naturelle. En effet, lorsqu’une personne parle ou chante, les sons partent d’un seul endroit. Il en est de même pour un instrument de musique.

Pourquoi demande-t-on

PARTOUT

LES

THES et CAFES

Cupérus

Parce que c'est une maison de confiance, fondée en 1823

De HOEDEN

van

Kerckhove

Chapell ene Centrale

De sckoonste van model De goedkoopste in prijs De teste in kwaliteit De liclitste in gewiekt

Dambrug-g*estraat,10j

HUIS

DONNEZ

Wiegstraat, 17"! 0

bÿ de Meirbrug

Telefoon 257.00

Sinds 1866 het degelijkste voor uw Handwerken, Kousen en breigoed, Zijde, Katoen. Garen. — Alle Benoodigheden —

MAISON

DONNEZ

Rue du Berceau, 17-19

près du Pont-de-Meir Téléphone 257.00

Depuis 1866 la meilleure pour vos Ouvrages de mains, Bonneterie Soies, Cotons, Merceries, — Toutes Fournitures. —


'AUTOMOBILES î

RN. MINERVA

M.VanHeurck&C

15, Champ VIeminck, 15 Rue Gérard, 6 ANVERS

ALLE MEUBELEN

CLUBS

GROOTSTE KEUS DER STAD

't Moderne Nestje

40, LOMBAARDEVEST, 40

BIJHUIZEN:

(tusschen Ambacht- en'Werkstraten)

108, KERKSTRAAT, 108

(Hoek Groenstraat)

CLUBS

ALLE MEUBELEN

A TJ ] MONOPOLE

35, Marché au GRANDE MAISON DE BLANC Lait Téléphoné 272,oo rue VIeminck, 1

COUVERTURES COUVRE-LITS LINGERIE STORES RIDEAUX LINGE DE TABLE BONNETERIE

Remise de 10"/, aux membres de la’’Ligue des familles nombreuses”

Vous m’objecterez que dans un orchestre les instruments ne sont pas installés au même endroit et les sons partent ainsi de plusieurs points différents. C’est exact. Mais chaque instrument émet des sons qui lui sont particuliers et qui sont presque toujours différents. Tous ces sons se composent et sont enregistrés en un seul point par le microphone, qui remplace notre oreille. A la reproduction il est donc naturel de les émettre par un seul appareil.

Un seul haut-parleur, donc, doit être utilisé. Pour procurer l’illusion que ces sons émis proviennent des personnages projetés sur l’écran, le haut-parleur doit être placé au centre de l’écran et derrière. Cette disposition s’accommode mal des écrans existant avant le parlé. Ces derniers ne se laissent pas traverser par le son. Aussi ils doivent être remplacés par des écrans spéciaux appelés trans vox ou trans sonore.

Une difficulté technique s’oppose toutefois à l’emploi d’un seul haut-parleur. 11 est impossible de faire émettre au même appareil les notes basses et les notes aiguës. La reproduction des notes graves exige des membranes de grand diamètre, capable de déplacer un grand volume d’air et ayant surtout une course suffisante pour s'accommoder de l’élongation de la note. La reproduction des notes aiguës, au contraire, exige une petite membrane qui doit être sans inertie, pour pouvoir suivre les fréquences élevées des notes aiguës.

11 y a donc incompatibilité et on se rend compte qu’il serait intéressant d’avoir une série de haut-parleurs chargés respectivement de reproduire une bande sonore à l'exclusion des autres.

Les expériences faites par une jeune firme, bien connue par les résultats excellents qu elle obtient avec le matériel construit entièrement en ses ateliers, ont démontré l'exactitude de cette nécessité.

Elles ont, en particulier, révélé que deux haut-parleurs pouvaient suffire à ces exigences. L’un, dont le cône a un diamètre de 600 millimètres, est organisé pour reproduire les notes basses, tandis que l’autre, dont le diamètre est trois fois plus petit, est chargé de donner les notes aiguës. Un système de filtre sépare, à la sortie de l’amplificateur secondaire, les courants modulés des notes basses de ceux des notes aiguës et les achemine sur le haut-parleur convenable...

Ainsi, l’orchestre se trouve reproduit avec ampleur, la musique est secondée par l’accompagnement qui manque généralement dans toutes les reproductions. Elle prend, en un mot, de la vie.

La parole, qui ne comporte pas de notes basses, est uniquement reproduite par le petit haut-parleur. Elle est ainsi débarrassée de ce son caverneux qui existe dans la presque totalité des machines parlantes et retrouve son timbre naturel.

Tels sont les principes essentiels auxquels doivent obéir les haut-parleurs pour donner au public l’illusion du naturel.

Max Reynauà, Ingénieur.


ROUW IN FILMLAND

LUPU PICK

Vorige week is plotseling te Berlijn in de kracht zijns levens de Deutsche filmregisseur Lupu Piek overleden. Met hem ging niet alleen een zeer bijzondere figuur der filmregie heen, maar tevens een der weinige leiders, op wie men, van artistiek standpunt gesproken, de meeste hoop had gebouwd. Lupu Piek heeft betrekkelijk weinig gefilmd, vooral door de hooge eischen, welke hij aan den arbeid zelf en aan zijn medewerkers stelde, maar zijn werken hebben gropte beteekenis gehad, hebben meer dan eens zelfs een baanbrekend karakter gedragen.

Lupu Pick was de eerste regisseur die het aandorst, een film te maken zonder tusschenteksten. Voorts behoort tot zijn interessantste werk de ongehoord mooie film « Sylvester », die in tal van opzichten haar tijd vooruit was.

Toen Abel Gance zijn Napoleon-cyclus in den steek liet en een regisseur zocht, die dit filmwerk moest voltooien, was men in de filmwereld overtuigd, dat alleen Lupu Piek dit werk kon worden toevertrouwd en hij bracht het tot een uitmuntend einde. Verder wordt nog genoemd: « Die letzte Drosckke von Berlin » en zijn laatste juist voltooide film « Gassenhauer ».

Als acteur hebben wij den ontslapene leeren kennen in den film »Spionnen» van Fritz Lang, Waarin hij — dank zij de toevallige omstandigheid van Picks sterk Japansch type — een zeer opvallende en boeiende creatie heeft gegeven van een Japansch edelman.

Pick was beroemd om zijn bijzonder rustige en zakèlijke mianier van werken.

Dr. F. W. MURNAU

Naar een telegram uit Santa Barbara in Californië meldt is Dr. F. W. Mkirnau, een van de grootste Duitsche filmregisseurs en pionier van de moderne filmkunst, aldaar plotseling overleden ten gevolge van een auto-ongeluk.

Toen hij met zijn auto voor een vrachtauto wilde uitwijken, is hij in volle vaart tegen de borstwering langs den weg opgereden. Hij kreeg een schedelbreuk en is bijna onmiddellijk daarna overleden.

F. W. Murnau werd in 1889 te Bielefeld in Duitschland geboren. Daar bezocht hij het gymnasium en studeerde vervolgens kunstgeschiedenis aan de universitei-ten van Heidelberg en Berlijn. Na zijn studie volbracht te hebben, besloot hij acteur te worden. Het gelukte hem een tijdlang onder Max Reinhardt te werken, ongeveer tegelijkertijd met Ernst Lubitsch en Lothar Mtendès, beiden eveneens toekomstige regisseurs. Bij Reinhardt ontmoette hij ook Werner Kraus, Emil Jan-nings en Conrad Veidt. Als « jeune premier » had de groote slanke Mtirnau met zijn scherp gezicht nogal succes. De oorlog onderbrak echter zijn carrière als too-neelspeler; Murnau nam dienst bij het

Hij voelde zich speciaal aangetrokken tot de Europeesche beschavingsgeschiedenis en was een zeer ontwikkeld en in hooge mate kunstgevoelig man, tevens een groot organisator en een man van strenge zelfzucht.

Zijn plaats zal niet gauw door een ander kunnen worden ingenomen.

BIJOUTERIE — HORLOGERIE — ORFÈVRERIE

MAISON VERDICKT

RUE VONDEL, 4 Tel. 264 44

MAGASINS:

131, A1EIR Tél. 241.06

RUE DES FRÈRES CELLITES, 21 Tél. 241.06

Montres ’’OMEGA” Pendules & Horloges

— pour dames et Messieurs — à Carillon V\ estminster

Précises - Elégantes Le plus beau choix de

en tous prix et tous genres REVEILS

Bijoux or i8 carats garanti Transformations - Réparations

Riches Mobiliers - Tableaux de Maîtres

Bronzes et Marbres d’Art - Argenterie antique - Tapis d’Orient

— Toujours des occasions uniques —

Vente journalière de 9 à 7 heures — Dimanche et jours fériés de 10 à 1 h.

VENTE — ECHANGE — EXPÉDITION — CRÉDIT! LA PLUS VASTE EXPOSITION

HOTEL H ES VENTES ”DÜ CENTRE’

Rue de la Commune, 10 (Près Gare Centrale) — ANVERS — Téléphone 280.33

VEPBEECK L LAMBERT

Rue des Aumôniers.75

TÉL; 261.38 - ANVERS


Maison

JulesPeeters

Rue Houblonnière, 14

Anvers

FONDÉE EN 1870

Spécialité de

TAPIS

en tous genres

TISSUS

LINOLEUM

etc.

EAU DE COLOGNE

Farina

Gegenüber

— DEPUIS 220 ANS GARDE LE SECRET DE SA QUALITÉ.

vliegercorps. Na afloop van den strijd trok hij naar Zurich en Bern, waar hij verschillende tooneelstukken regisseerde. Daarna zien wij hem terug te Berlijn, waar hij zich weldra zeer tot de film voelde aangetrokken. Hij besloot filmacteur te worden en dan ook regisseur. Hij maakte een groot aantal films van zeer verscheiden karakter en kwaliteiten, waaronder vooral Der brennende Acker en Nosfera-tu.

Wereldberoemd maakte hem echter zijn groote film « Der letzte Mann », waarin Emil Jannings de hoofdrol speelde. In deze film toonde Murnau ons over welke groote beeldend-dramatische kracht hij beschikte. Het gelukte hem de figuur van Jannings, steeds geneigd om zichzelf te zeer op den voorgrond te plaatsen, te houden binnen de door hem gestelde grenzen. « Der letzte Miann » is Murnau’s hoofdwerk gebleven. Nooit heeft hij deze film overtroffen. Na »Der letzte Mann» maakte Murnau voor de Lfa « Tartuffe », waarin wederom Emil Jannings de hoofdrol vervulde. Op » Tartuffe » volgde Murnau s welbekende ensceneering van « Faust », waarin de bekende actrice Camilla Horn de rol van Gretchen en de Zweedsche acteur Gösta Ekman die van Faust vervulde. Ook Emil Jannings was weer present; hij speelde Mephistopheles. In « Faust » komt Murnau’s komisch talent nu en dan charmant naar voren. Wij herinneren aan de scène s tusschen Mephisto en Martha (Yvette Gilbert), die buitengewoon geslaagd waren. In «Faust» komt ook Murnau’s liefde voor mooie, ronde vormen in de natuur tot uiting.

« Der letzte M'ann » en « Faust » hadden Murnau’s naam ook in Amerika bekend gemaakt. Zoo was het niet te verwonderen, dat hem ginds een voordeelig contract werd aangeboden en hij Berlijn

voor Hollywood verliet. In 1926 maakte hij in de States voor Fox zijn bekende film « Sunrise », met Janet Gaynor en George O’Brien. « Sunrise » werd sterk beinvloed door de Amerikaansche, te zeer op het uiterlijk ingestelde productiemethode. Toch gelukte het Murnau nog een groot deel van zijn eigen origineele persoonlijkheid in deze film te verwezenlijken.

Na « Sunrise » vatte Murnau het idee op een film te vervaardigen, die « Variété » van Dupont zou overvleugelen. Hij maakte « De vier Duivels » met Janet Gaynor en Charles Morton als hoofdpersonen. Evenals « Variété » was « De vier Duivels » een circusgeschiedenis. Slaagde Dupont echter ten volle in de uitbeeding van het door hem gekozen gegeven, Murnau was minder gelukkig. « De vier Duivels » werd een leege, vervelende film.

Een gedeeltelijke revanche nam Murnau met zijn volgende film « City Girl », met Mary Düncan en Charles Farrell. Wij schreven « gedeeltelijke revanche », hiermee bedoelend dat « City Girl », ten opzichte van « De vier Duivels » een vooruitgang beteekende. Ten opzichte van het werk van Murnau als geheel beteekende « City Girl » echter zeer zeker geen vooruitgang, omdat in de genoemde film blijkt, hoezeer Murnau het slachtoffer werd van de Amerikaansche filmtechniek. Wel breekt hier de oude Murnau van « Faust » nu en dan even door, weT zien wij dezelfde wuivende velden als in de genoemde Elm, maar over het algenpeen genomen is het de Amerikaansche nivel-leering die overheerscht. Evenals zoo vele anderen werd Murnau het slachtoffer van de Hollywoodsche productiemethode. Misschien had hij zich later, in Europa, weer onafhankelijk kunnen maken. Het heeft niet zoo mogen zijn.


Société Royale de Zoologie d'Anvers

MERCREDI 25 MARS 1931

â 20 1/2 heures

AU PROFIT DE LA CAISSE DE SECOURS LU PERSONNEL DE LA SOC. ROYALE DE ZOOLOGIE

Audition intégrale de

ROMEO et

Koninklijke Maatschappij van Dierkunde van Antwerpen

WOENSDAG 25 MAART 1931

om 20 1/2 uur

TEN BATE DER HULPKAS VAN HET DIENSTPERSONEEL VAN DEN DIERENTUIN

Algeheele uitvoering van

JULIETTE

Symphonie dramatique (opus 17)

avec chœurs, soli de chant et prologue en récitatif choral de

Dramatische symfonie (opus 17)

met koren, Soli en Proloog in verhalend koorgezang van

HECTOR BERLIOZ

Poëme d'EMILE DESCHAMPS Gedicht van EMILE DESCHAMPS

Sous la direction de Onder de leiding van

FLOR. ALPAERTS

et la collaboration de met de medewerking van

Mejf Margueritte BRULLEZ

Mezzo

THEO MERCIER

Tenor

JEAN HAZART

des bariton-basse der

” CONCERTS LAMOUREUX ” et le Chœur Mixte de en het Gemengd Koor

ARTI VOCALI

Bureau de location aux guichets du Kaarten te bekomen alle dagen van Jardin Zoologitjue de 9 à 18 heures 9 tot 18 uur aan de winketten van Places a Frs. den Dierentuin aan Fr.

APPAREILS GRAMOPHONE

LES PLUS GRANDS ARTISTES LES MEILLEURS ENREGISTREMENTS

"LsVoix de son Maître”

Compagnie Française du Gramophone

42, PLACE DE ME1R, 42. ANVERS Téléphone: 327.42

Les grands succès des films sonores