FILM-REVUE

“The Capitole”

De grootste Cinema van New-York

E midden het huizenblok in Broadway tusschen de 50 en 5le straten opgericht, (te New York zijn al de hu.zen in perceelen tusschen de rechtlijnige (( avenues » die van het zuiden naar het noorden der stad loopen, en de rechte straten die deze « avenues » dwars van het westen naar het oosten doorsnijden, gerangschikt) bevindt zich de grootste cinema-inrichting der Metropool, en bovendien de weelderigste. Het is de « Capitole ».

Een dollar verschaït u recht tot een zetel.

Als operetten-admiralen gegaloneerde deurwaarders kijken uw ticket na, en u treedt de « Lobby » binnen.

De lobby is de ingangshall van iederen ainerikaanschen cinema.

In den Capitole is deze lobby van feen prachtvolle weelderigheid. Het plafond wordt door elegante marmeren kolommen ondersteund en zijn waardig in een paleis gezet te worden, terwijl de kristallen kroonluchters even goed in een der rijkste schouwburgen zouden thuis hooren.

De muren zijn met beeldhouwwerken van uiterst goeden smaak versierd. Rijke tapijtwerken versieren de muren, nog vol-ledigd door vazen met antieke vormen, en sierlijke bloemperken.

Een breede tiap, zooals die der Ant-werpsche Middenstatie, gansch in marmer, verleent toegang tot de vertooning-zaal.

Net zooals de Lobby maakt deze indruk door zijn goede smaakvolle versiering.

De zaal is rechtlijnig, merkelijk vierkant met een plafond even weelderig van stijl en schildering als die der Lobby.

Tien kleine kristallen luchters zijn rondom heen de zaal geplaatst. Bovendien wordt de zaal van uit het m dden nog verlicht door een kroonluchter van indrukwekkende en luxueuse afmetingen.

Witte marmeren balcons omringen de eenige en ruime galerij van dezen schouwburg. Deze galerij wordt door fijn gebeeldhouwde kolommen ondersteund. Langs beide kanten telt zij 800 zetels

2.000 in het midden. Al die zitplaati

zijn met het gelaat naar het doek geplaatst.

Gansch van achter deze galerij, en nog al zeer hoog verheven bevindt zich de projektiekamer. Om de lichtstralen doorgang te verleenen zijn er vijf gaten in den muur gekapt, benevens twee, veel groo-ter, om de operateurs toe te laten de projectie te volgen. Het gelijkvloers der zaal -is van ontzaggelijke afmetingen. Het beslaat niet minder dan 2.500 zetels. Een zeker aantal er van zijn in zes rechtlijnige blokken samengevat te weten van 9 zetels per rij. De geheele Capitol biedt plaats voor 5.300 menschen, en die dan. allen een zitplaats hebben.

Een breede weg scheidt deze 6 blokken van een tweede reeks van 8 andere blokken die op hun beurt 14 zetels per rij, tellen; maar hun vorm en fabrikaat zijn dezelfde. Op eenige centimeter na, vindt men er hetzelfde comfort als bij de e sten.

Al die blokken worden door dwarse-wegen gescheiden wat de spoedige ontruiming der zaal zeer vergemakkelijkt.

Stevige vierkante kolommen, op kunstige wijze gebeeldhouwd vormen het kader van het tooneel en dragen de binnenste boog van het plafond der zaal.

Kiesche kleuren, een eenvoudige doch zeer smaakvolle versiering der muren, op zekere plaatsen op kundige wijze geplaatste luchtertjes, waarvan de lampen op ouderwetsche kaarsen gelijken, volledigen de gedistingeerde verfraaing van dien reuzenschouwburg.

De vloer is bedekt door een tapijt waarin men tot over de enkels inzinkt en al-zoo ieder geluid van het gaan en komen versmoort. De deuren zijn op zulke wijze geplaatst dat zij iederen luchttocht in de zaal vermijden. Hoe graag zouden onze c:nemas dergelijke voordeelen hun publiek niet willen aanbieden!

De verluchting geschiedt van uit den

FILM-REVUE

koepel en naar een gansch praktisch en afdoend stelsel.

Des winters werkt een stelsel van stoom verwarming met een ander stelsel van verluchting door heete lucht wat een aangename en regelmatige temperatuur teweeg brengt. Het tooneel van den Capitole is onmeetbaar groot. Tijdens de aantrekkelijkheden en voorspelen is zij uitbundig verlicht en een scherm van indrukwekkende afmetingen geeft aan de projektie een merkwaardige lichtsterkte en duidelijkheid.

,4T- Vóór het tooneel, in de diepte bevindt ' h het orkest. Honderd muzikanten vinden er gemakkelijk plaats. Orgel, harpen, jazz’s en een mekanisme om de geluiden van achter de schermen voort te brengen zijn er op kundige wijze geplaatst.

De vertooningen worden er zonder onderbreking gegeven van elf uur ’s morgens tot elf uur ’s avonds, en tellen één volledige vertooning s namiddags en één volledige ’s avonds, door het gansche orkest begeleid. De andere vertooningen woiden slechts opgeluisterd door eenige muzikanten en het orgel.

Het muzikale gedeelte speelt overigens in Amerika een gansch voornamere rol dan bij ons. De vertoonde filmen zijn allen begeleid door een speciale en goed geschreven aanpassing.

Nemen wij nu even een kijkje in de projektiekabien.

Haar afmetingen, haar inrichting en

ar comfort zijn van dien aard dat men eze niet kan drocmen, en de best ingerichte zaal ten onzent kan haar projektiekabien nog niet vergelijken met die van den Capitole.

Men bereikt ze langs een lift, door een ijzeren deur die bij middel van tegenge-wiehten gemakkeïijk open en toe schuift.

De vloer is uit beton en staal, en gansch bedekt door een vuurvrije tapijt.

Vijf luchters in onyx, in den vorm van omgedraaide bekers, verlichten de plaats. Twee groote luchtververschers helpen de immer zware en door de stralen der booglampen steeds oververhitte temperatuur der projektiekabien verkoelen.

Telefoons verbinden de kabien met de

Directie, het orkest, de schermen en de verschillende inwendige diensten.

Verscheidene operateurs werken er tegelijkertijd. De eene houdt het toezicht over het in werking zijnde toestel, terwijl de anderen in gemakkelijke rieten leunstoelen uitrusten en hun beurt afwachten. Want in den Capitole draait men maar eventjes 9.500 meter film per dag. De verbruikte elektrische stroom bedraagt 200.000 watt.... genoeg om een stad van middelbare groote volledig van licht te voorzien. De projektietoestellen zijn ten getalle van vijf. Deze van alle laatste verbeteringen voorziene posten zijn het voorwerp van aanhoudende zorgen en van een ononderbroken toezicht.

De lantaarns staan rechtstreeks met de buitenlucht in verbinding. Breede plaatijzeren buizen verbinden de schouw van het toestel, en de Verbrandingsgassen worden aizoo spoedig in den dampkring verdreven.

Men ziet dus met welke zorgen van gemakzucht en praktischen zin die reuzencinema is ontworpen.

Om aan de door het breken van een film noodzakelijke stilstand der projçktie te verhelpen, gaat men als volgt te werk:

Twee posten dr aaien tegelijkertijd, ieder met een zelfde kopij van de film en met dezelfde snelheid. Een der posten is volledig belicht, de andere slechts zeer zwak en met het sluitstuk toe. Wanneer nu een der twee filmen komt te breken wendt de operateur zich onmiddellijk tot het tweede toestel, schakelt de volledige stroom in wat terzelfdertijd de eerste lantaarn dooft, opent het scherm van het tweede toestel en de projektie van de film gaat haar gang, zonder eenige onderbreking, dank aan het dubbel spel dier twee kopijen.

Men kan aldus de gebroken film rustig herstellen en eens klaar wordt hij terug opgerold tot op het punt waar de andere nu gekomen is, en op zijn beurt kan hij deze ter hulp komen wanneer deze ook een ongeval moest overkomen.

Het is een zeer praktisch middel, alhoewel het twee filmen vereischt in plaats van eene, om een projektie die twaalf uur aan één stuk draait niet te onderbreken. h Time is money », nietwaar?

Ten titel van vollediging kunnen wij er nog bijvoegen dat de Capitole wel de grootste luxe-cinema van New York is maar nog niet van de Vereen;gde Staten. Het « Auditorium » van Cleveland biedt

14.000 zit- en 5.000 staanplaatsen! In dit land ten minste is er een voldoende klien-teel om al die cinemas te laten leven.

Gelukkig land! NEMO

FILM-REVUE

In de Doodsvallei

met von Stroheim

ly k R ET een gezelschap van veertig

I T j personen, enkel voor het maken «L'-C'yH van een film? Maar man, zijt ge van uw zinnen berooid?... Ge komt er nooit levend meer üit!

De man die zoo sprak was het hoofd van een groote verzekeringsmaatschappij; hij zag Eric von Stroheim strak in het gelaat in schudde het hoofd.

« In 1849, ging hij verder, vertrokken vijf en zestig mijnwerkers naar de Doodsvallei, met de hoop er goud te vinden. Drie en zestig kwamen er om het leven en de twee overigen, welke konden ontsnappen, zijn er nooit weergekeerd om hun schatten te gaan halen. Sindsdien zijn er honderden expedities omgekomen. Geen enkele verzekeringsmaatschappij in Amerika zou aan één van u een dollar wagen! »

Doch, von Stroheim lachte en antwoordde:

« Mijn beste mijnheer, ik zie dat gij een van die personen zijt, welke gelooven dat al wat in een film komt, enkel gemaakt

is met dekor en schijn-waarheid.... Ik

bestuur de film « Greed », naar hel: boek van Frank Norris « Mc Teague », gij herinnert dit wel?. . Mc Teague vluchtte door de Doodsvallei, hij vond het daar een hei, en als zoodanig heeft Frank Norris dit beschreven. Daarom ook is het een groot boek... Denkt gij nu, mijnheer, dat tot het maken van deze film ik een massa zand naar het studio zal laten komen, ik mijn lieden voor de camera zal laten po-seeren en hen zeggen: « Ge zijt nu in de woestijn, in volle gevaar, gij hebt gebrek aan alles, gij sterft van hitte en dorst, reusachtige spinnen kruipen u over het

beste, gij hebt het bij het verkeerde eind. Mijn acteurs gaan het voorbeeld volgen van Mc Teague en door de Doodsvallei vluchten; stap voor stap zijn spoor volgen en het lijden doorstaan wat hij geleden heeft, juist als beschreven in het

boek... Begrijpt gij?__ Ik ben in de film

voor de werkelijkheid en zal dit ten allen

prijze verkrijgen... En wat meer, wij

zullen er allen zonder letsel, doorkomen.... YY ij geven niets om een verzekering! »

En met een schaterlach verliet Eric von Stroheim het bureel der assurantie.

Von Stroheim leidde zijn gezelschap, hetwelk vol móed en wilskracht was, zijn acteurs, zijn technisch personeel en Fritz Tidden, de publiciléitsbestuurder, in het geheel twee en veertig personen, gedurende de heetste maanden van het jaar, door de droogste streek van Amerika. Zij verduurden alle ellende maar kwamen terug te voorschijn, gaaf en gezond.

Hoe deze lieden dit gedaan kregen behoort tot de mirakels der cinemanijver-heid. De uitslag van deze expeditie heeft elke kritieker sprakeloos gemaakt.

Von Stroheim zelf verhaalt hun lotgevallen, von Stroheim zelf, welke anders niet veel geeft om over zijn daden veel ruchtbaarheid te geven. Fritz Tidden, zegt hij, is de man welke het meest geleden heeft.

« Gij kent de geschiedenis van <

Doodsvallei is een verloren streek in het Zuiden van Californië, eenige honderden voet beneden den zeespiegel. Het is de laagste plek op den aardbol, altoos zonder water. Delf eenige meters in den grond en men geraakt in de hel.

« Wanneer de groote Meester de aarde schiep, dan eischte de Duivel een klein plaatsje op voor zich zelf, de Heer gaf hem dus Doodsvallei om zijn lusten bot te vieren. »

FILM-REVUE 5

Het is een natuurlijke hel waar geen enkel levend wezen het uithouden kan, indien men schorpioenen, tarantulas en slangen daarbij rekenen wilt.

Aardrijkskundig gesproken is Doodsvallei 78 mijlen lang en 22 mijlen breed, gelegen tusschen de Telescope en de Pa-namintbergen; niettegenstaande zijn vree-selijken naam is het een schilderachtige plaats.

« Met de voorspelling, door iedereen in Hollywood, er ons einde te vinden, vertrokken wij. Tot geruststelling had men er zelfs bijgevoegd dat de hitte er van 120 tot 150 graden Fahrenheit was en dat er geen enkele boom stond.

Dat er wel waterbronnen waren, maar vergiftigd met arsenic en dat één enkele teug onmiddellijk den dood voor gevolg had.

Dat er steeds uit de vallei vergiftigde gassen opstegen.

Dat er vergiftigde slangen en insekten waren.

Verraderlijk drijfzand.

Eindelijk, dat wij ons gingen zelfmoorden. »

« Met een opgewekten en avontuurlijken geest, verlieten wij Lone Pine en passeerden de Panamint vallei in de verlaten stad Skidoo . . Vroeger bezat Skidoo 23 goudmijnen en 5000 inwoners; de eenige overlevenden nu zijn twee kluizenaars Sam Buil en Shot tv Harris, plus een leger slangen en andere gevaarlijke insekten. Niemand begrijpt waarom die twee mannen daar blijven.

Van Skidoo kwamen wij aan den top van de Sheep s Mountains en daar filmden wij de eerste, plek waar Mc Teague het eerste zicht had op de Doodsvallei.... Daar lag ze, 8000 voet beneden ons, spottend op ons omhoog ziende; drie dagen hadden wij noodig om beneden te komen

...De jongens lachten met me, zeggende

dat ik de voetstappen van Mc Teague

aan het tellen was Het was inderdaad

de hel!_

Des middags kookte de zon een ei in drie minuten tijds; hadden wij drinkwater bij, dan vroos het des nachts aan onze zijde toe. Hier namen wij de foto van een ei en een tarantula (spin) om de grootte te vergelijken. Hier zijn vroeger honderden personen van dorst omgekomen. Wij hadden als gids een tachtig-ja-rigen Indiaan, een nog jong uitzienden

man zou ik zeggen, want hij kon beter loopen dan wij. Hij redde menigmaal ons leven.

Hij vertelde ons van de eerste expeditie welke de vallei trachtte over te steken. « Ik was nog een kind, zegde hij, en dit waren de eerste blanken welke ik zag. Ik was zoo verschrikt wanneer ik hen opmerkte dat ik mij achter een rots verborg en daarop de vlucht nam. Zij waren maar een kwart mijl verwijderd van goed frisch water, en ik kon hen gered hebben, maar ik Was bang van hen... Allen stierven van dorst. »

« Wij bereikten dus den bodem van de vallei, ging von Stroheim verder, en be-zichten de « Vergiftigde Bron ». Bijna alle bronnen zijn daar vergiftigd en men mag alleen maar van deze drinken welke door het Gouvernement gemerkt zijn. De Indianen hebben pp de rotsen geheime teekens gemaakt. Overal ziet men geraamten van mannen, gestorven van dorst of door het drinken van het vergiftigde water... Ik waschte in zulk water een onderhemd, hing het op een rots te drogen en op minder dan een uur tijd bleef er van het gansche hemd geen draad meer over; de arsenic had het gansch verteerd.

Wij bezochten ook de « Verloren Wagen » waar het drijfzand een groep reizigers had verzwolgen en waar men nog een deel van een hunner wagens zag uitsteken.

Gedurende het filmen hebben wij elf maal Doodsvallei doorkruist, steeds met de thermometer in de hand, 120 tot 135 graden aanwijzende, terwijl wij alle martelingen doorstonden. Geen enkele man kon langer dan 2 mijlen water bewaren. Wilde men blijven leven dan moest men aanhoudend drinken.

Eens waren wij op het punt het lot van zoo velen te ondergaan, bij gebrek aan water. Ten laatste zond ik onzen Indiaan, 20 mijlen afstand, naar de Twenty Mule Team Borax Company. Met een vliegma-chien wierpen zij een tank water naar beneden; opze dokter gaf elke man een halve tas, met aan zijn zijde een man, gewapend met een revolver__

Daarna draaiden wij de laatste toonee-len. Daarop vertrokken wij naar Ryan, dan naar Valley Junction, daarop Bar-stow en geraakten eindelijk veilig terug thuis. »

FILM-REVUE

Geïllustreerde Cinemanieuwsjes

HIERBOVEN zien wij WALLACE BEERY onder coiffeur’s handen voor de First National Film « The Lost‘World » (De Verloren W'ereld), naar de fantastische novelle van Conan Doyle. Wallace

Beery is een meester in het '"ertolken van «valsehe» rollen en links op de afbeelding saat hij in de te verbeelden a type », namelijk een professor, op jacht naar voorhistarische monsters.

Ginemanieuwsj es

OVER EEN 14-TAL DAGEN brak er brand uit in de Cinema Tivoli Theatre, Bonnybank Road. Dundee (Schotland). De pompiers werkten vier uren eer zij het vuuir meester werden. De schade wordt geschat op 6000 pond.

WALTER NIEBUHR voltooid de film «The City of Temptation » in Berlijn, terwijl de Eng-el-sche artisten Malcolm Tod en Hugh Miller voor een kort verblijf in hun land zijn weergekeerd.

ARTHUR W. KELLY, de persoonlijke vertegenwoordiger van Charley Chaplin, en Vice-President van de United Artists Corporation, is te Londen aangekomen om aldaar schikkingen te nemen om zijn nieuwe film « The Gold Rush » uit te geven; deze film bestaat ir.it 12 deelen.

FRANK STANMORE zal kortelings met Betty Balfour en een kompleet gezelschap naar Jamaica vertrekken, voor rekening der George Pearson Pictures.

WILFRED NOY, gekend voor zijn verwezenlijking van zoovele Engelsche filmen, heeft nu zijn eerste Amerikaansche film "oltooid; deze heet: « The Lost Chord » naar bet l’ed van Sullivan, en zal uitgegeven worden door de Arrow Pictures Corporation.

FILM-REVUE

lèeh' Moore i*.

'Flirting wVth Lov

COLLEEN MOORE in « Flirting with Love » (Flirting met Liefde), een nieuwe maar een soor1 rol welke zij niet gewoon is te vertolken. Als partner daarin heeft zij Conway T earle.

Florence Victor, JjChristine of the Honry Heart

FLORENCE VIDOR in « Christine of the Hungry Heart» (Christina ’.an let Hongerig Hart), naar de novelle van Ka hleen Norris. Daarin speelt de lieve actrice, zooals men zien kan, een van die Zuid-Aim er kaan sehe schoonheden, waarvoor menigmaal de messen getrokken worden.

Bessie Cove in. ’Sundoioa

BESSIE LOVE in «Sundown.» {Zonsondergang) First National Producrie van Earl Hudson. Deze Hm, bestuurd door Laurence Trimble en Harry O. Hoyt, werd opgenomen e< n de Mexikaansche grenzen, Califomië, Arizona, New Mexico, Texas en Mexico.

BETTY BLYTHE, de vertolkster van « De Val van den Afgod » en « Chu-Ch:n-Chow », zullen wij kortelings bewonderen in « In Hollywood with Potash and Perlmutter », waarvan bovenstaande foto haar in de vrouweiijke hoofdrol laat zien.

FILM-REVUE

PHEPPHI

É, mij

W Kv

Jfe

Buitengewoon levensdrama, cinematografische bewerking naar het meesterwerk van

Tooneelschikking van

DE ARRIVIST

Hoofdvertolkers: Ginette MADDIE -Henri BAUDIN -Jean D’YD DALLEU Jeanne HELBLING Pierre BLANCHAR

KORTE INHOUD:

Claude Barsac is advokaat, zijn drang naar geld en rijkdom hebben van hem een arrivist gemaakt. Zijn vriend, Jacques De Mirande, bemint een schoone vrouw, de Markiezin de Sergy, die men ook Marquisette noemt.

Marquisette, die Jacques voor haar hebben wil, vraagt raad aan Barsac. Een duivelsch gedacht ontstaat in den geest van Barsac. Hij raadt Marquisette aan baar goederen in gelden te doen omzet-, len, en deze volgt de haar gegeven raad.

Denzeiüden avond geven Marquisette er. De Mirande een afscheidsmaal en terwijl cle genoedigden hun gasten vieren, verwijdert Barsac zich, dringt in de kamer van Marquisette en maakt zich van het millioen meester. I erug bij hemd lis en niet gerust zijnde, keert hij terug\.aar de woning van Marquisette. Deze, een schaduw op den . muur van haar kamer ziende, laat een kreet, maar een bevochtigde hand komt op haar mond terecht, waarna de schaduw verdwijnt. Marquisette, verschrikt, loopt bij naar vriend en sterft in dezes armen met den kreet: « Waarom hebt gij mij gedood! »

De Mirande, beschuldigd van moord, heeft als advokaat zijn vriend Barsac. Deze weet door zjjn welsprekendheid zijn klant vrij te spreken.

Renée April, ma tresse van Barsac, is op de hoogte van al het voorgevallene. Barsac, zich van het geld willende ontdoen, begeeft zich naar Nice, en overhandigt het millioen aan den pastoor.

hem vragende dit aan De Mirande te Parijs te doen geworden.

Terug te Parijs, vindt Barsac Renée gevaarlijk ziek. Zij herkent hem zelfs niet meer en eenige dagen later vertrekt zij naar een gezondheidshuis, om er niet meer van terug te keeren.

Chesnard, onderzoeksrechter, heeft Barsac niet uit het oog verloren. Door het terugvinden van het millioen, deelt hij zijn veronderstellingen mede aan De Mirande; deze begeeft zich naar Barsac om

hem rekenschap te vragen, maar sterft onderweg aan een hartziekte.

Eenmaal toch zal Barsac zijn straf ondergaan, en zal het recht zegevieren.

FILiïl IIIBEIT

Rue Neuve, 68 - BRUSSEL -

10

F3LM-REVUE

Kinemabrievenbus

Een Nieiîwjaarswensch

Wij ontvangen uit Parijs van den Fran= sehen filmacteur JEAN DE VALDE een prachtige foto als nieuwjaarsgift, met het volgende opschrift:

« A « Cinema* en Tooneelwereld » » mes meilleurs vœux pour 1925. » (get.) JEAN DE VALDE.

Wel een bewijs dat ons blad in den vreemde wordt gewaardeerd.

AAN AL DIEGENEN DiE ONS HET BESTE VOOR HET NIEUWE JAAR WENSGHTEN ONZEN WELGEMEENDEN DANK!

VAN IERSE1L. — Bijdrage voor V. T. ontvangen en wordit opgenomen. Besten dank voor uwe gift van 5 fr. voor Let praalgraf van Piet Janssens, zie overigens onder die rubriek.

LAURA EN PAULETTE. — 1) Dorothy Gish

heeft blond haar en blauwe ootgen; meet ongeveer 1.62 m.; geboren op 11 Maart 1895; gehuwd met James Rennie, d e bijgenaamd wordt « de schoonste jongen van Broadway ».

2) De rol van Gevrinette Gentilhomme in « Faubourg Montmartre » werdi vertolkt door Gaby Mor lay.

3) De rolverdeeling van. die film is niet gegeven geworden, de hoofdrol was Baby Peggy.

JULIA EN PIERRE. — 1) Bert Lytell, adres c/o Hollywood Hotel, FI ol ly wood (Cal.) U. S.

2) Bus'er Keaton adres: cço Metro Studios, 1025, Lillian Way, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3) Conway Tearle, adres: Friars Club, New-York City (U.S.A.)

R. ANTWERP F. C — 1) Betty Blythe, adres: 820, La Brea Street, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Lila Lee, adres: Lasky Studio, Vine Street, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Dergelijke « Hooge comes » van Filmmaatschappijen zenden ge ene photos.

N. B. — Ach, m’n waarde, als U nou denkt dat de tijd daarvoor overschiet '!

OTHELLO. — 1) Jean Angelo ds nog vrijgezel.

2) Nathalie Lissenko is eene Russ sehe; gescheiden van Ivan Mosjouleine; nu ongehuwd.

3) Johnnie Walker zendt gratis zijne pho’o? in de engelsche taal te schrijven; adres: c/o Suite 523, Taft Building Hollywood (Cal.) U. S. A.

N. B. — Neen, nieuwsgierig zijt U wel niet, maar U weet toch graag veel!

BUCK. — 1 ) Dit gerucht is wel verspreid geworden, nadien gelogenstraft, maar we ge-looven dat het weer eene streek te meer ds van amerikaansch publiciteitsvernuft.

2) De titels van de filmen dienen naast dt namen, op het 'blad zelve geschreven te worden dit nadien uit te snijden en in te zenden.

LAUMOO. — 1) Miss Marjorie Hume kan in de fransche en engelsche taal geschreven! worden: zendt gratis hare photo, adres; 36, Newton Road Balham, S. W. (Engeland).

2) Betty Blythe, zie adres an'woord aan R Antwerp F. C.

ABDEL-KADER. — Zonderling, en hebt U uw brief niet teruggehad? Het beste ware hem haar nog eens te herinneren.

F. C. EECLOO. — 1) Geneviève Félix, adres: 35, rue du Simplon, Paris.

2) G na Reliy, adres: 53. rue Caulaincourt, Paris.

3) France Dhélia, adres: 97. rue Jean Jaurès, Levallois-Perret, Paris.

N. B. Zenden hunne photo tegen vergoeding van Fr. 2.

LEKKERBEK. — I) Charlie Chaplin, adres: c/o Athletic Club, Los Angeles (Cal.) U S. A.

2) Pauline Frederick, adres: 503, Sunset Bou* vard, Beverley Hills. (Cal.) U. S. A.

3) Aan Max Linder dient U 2 fr, in fransch geld op ‘e zenden.

ZEMGALIE. — 1) Ginetie Maddie, adres: 7. rue Montcalm, Paris.

2) Raquel Meller, adres: 12, rue Armengault, St-Cloud.

3) Suzanne Bianchetti, adres: 6, rue d’Aumale, Paris.

N.-B. — Vermoeden sterk dat U een zeer nauwe bloedverwant zijt van F. C. Eecloo n et?

F. BEGUIN. — 1) Douglas Fairbanks, adres: Hollywood (Cal.) U. S. A.

N. B. — ’t Spijt ons zeer, maar vragen wor den alleen langs deze brievenbus beantwoord.

CHU-CHIN-CHOW. — i) Rod La Rocque de ware naam van die artist; adres: c/o su't' 523, Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S.

2) H. B. Warner is in 1876 geboren; heeft blond haar en blauwe co gen; meet 1.80 m.

3) Die tooneelen zijn door een bijzonder apparaat opgenomen wat tceliet ze in natuurlijke kleuren weer te geven.

N. B. Besten dank voor de photo.

DU1KERKONING. — D:e rol werd vertolkt door Agnes Souret; daar zij geene kinemaartiste meer is, kunnen wij U haar cidres niet bezorgen

MARIA. — 1) U kunt die ar iste schiijven volgend adres*, c/o Su te 523, Taft Ruildmig, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Coinway Tearle zie adres antwoord aan Julia en Pierre.

3) Pola Negri, adres: c/o Paramount Studio's 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

PALLIETERKEN. — 1) Lloyd Hughes is in 1897 geboren.

2) Die filmen zijn hier nog niet vertoond.

3) Bij gelegenheid voldoen we aan uwen wensch.

SOLANGE. — 1) Die rol werd vertolkt doo-Frank Sheridan; is geene star, maar werd alleei maar gebruikt voor het doel zooals U het zoo... sappig omschreven hebt gezegd.

2) Zijt u aandeelhoudster in die maatschappij?

3) Voorwat die portzegsl betreft, doet U best eens langs het kantoor om te willen komen; de te geven uitleg zou meer dan eene gansche koilom beslaan, zoodus...

N. B. — Die « kisses » worden Dickie Barthel-mees met de zuigflescb toegediend1; in ons vak moet n menseb dikwijls veel hooren, zien en zwijgen, en dikwijls gebaren of hij van niets weet, gesnapt? Hebt U het depot moeten opknappen voor ’t nieuw.’aarsbal dat U het zoo druk had?

SMARAGD. — 1) Jackie Coogan is in Oktober 1914 geboren; «is Amerikaan.

N. B. Gaan volkomen met Uw uitleg over de nieuwsgierigheid ’t akkoord!

SEDECIAS. — 1) Nog niets bepaald over geween.

2) Eddie Polo draait tegenwoordig voor de Universal.

3) William S. Hart, zendt gratis zijne photo; in cfe engelsche of de fransche taal te schrijven;

FILM-REVUE

adres: Bates and Effies street, Hollywood (Cal.)

OTHELLO II. — Mary Pickford is in Canada geboren is nu wel degelijk eene Amerikaansche.

2) Zouden het U niet met zekerheid kunnen zeggen, is zoo’u kiesch onderwerp, ziet U..

3) Aage Fönss kan in de duitsche en vlaam-sche taai geschreven worden; adres: Nordis'k Film, 45, VimmerlkaFet, Kopenhagen (Denemarken) .

MALEC.!) Die film van Henny Porten bestaat zeker nog, maar in Duitschland; haar partner ln die Firn was Paul Hartmann.

2) Dit tooneel is geene trukage; maar het waren alleenlijk maar hooge muren die instortten.

BUTTERFLY. — 1) De mannelijke hoofdrol in « De Witte Zuster » was Ronald Colman. Werkelijk he: is een zeer ontroerende band.

2) Besten dank, maar dien « if you were net» zoo op papier, is maar droog, hoor L

ALICE PA VOR. — I) Daar we een gewetensvol biechtvader zijn voor al onze korrespon-denten, zien we niet in waarom U ons uw «hartsgeheim » niet zoudt toevertrouwen?

2) Jack Warren Kerrigan is de ware naam van deze artist; geboren 25 Juli ï 889; ongehuwd; voornaamste filmen: « 9 he Covered Wagon », « The Green Flame », « The House of Whispers », adres: 1743 Cahnenga avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Besten dank voor de teekening van Priscilla Dean, goed gelukt, degelijke kleurschakeering en zeer expressief; gefelici eerd, hoor!

/. T. HAWLEY. — 1) Huguette Duflos is gehuwd met Raphaël Duflos; rond de 30 jaar oud; zendt 'hare photo tegen vergoeding van 2 fr.! in de fransche taal te schrijven, adies: 12, rue Cambacérès, Paris.

2) Gina Relly is 27 jaar oud; ongehuwd; photo tegen vergoeding van fr. 2; in de fransche taal te schrijven; adres: 53. rue Caulaincourt, Paris.

3) Dit nummer kunt U op ons bureel nog bekomen; zend ons 0.85 fr.xO. 10—fr. 0.95 en we doen het u geworden.

EVA. — 1) Schrijf U eens aan volgend adres: c/o Sui'e 523. Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Carmel Mayers, voornaamste filmen; «The Dream Lady », « Who Will Mary Me », « Madame Spy », adirés: 5721, Carlton Way, Hollywood (Cal.), U. S. A.

3) Sylvio de Pedrelli, acres: 38, rue Juliette-Lamber. Paris.

QUEENIE. -— I) Margaretha Fisher draait niet meer.

2. Ivan Mosjoukine is op 26 September 1889 geboren; adres: Studio Albatros, 56. rue du Sergent Bobillot, Montreuil sous-Bo's (France).

PREUTELAAR. — Bijdrage voor de V. T. kan niet opgenomen worden, is te persoonlijk!

NEMO.

N.-B. — Vlagen ons ‘oegdkomen na Zondag, worden in het volgend nummer beantwoord.

Ons Photohoekje

NOU G A ontving g-atls de photo van Mary Philbin, formaat 19x14. na 1 m. 19 d.

JULIA en PIERRE ontvingen gratis de photo von Ernest Torrence, formaat 13x18, ma 1.5 m. Patsy Ruth Miller, formaat 13x18, na 1.5 m.

R. ANTWERP F, C ontving gratis de photo van Ivan Mosioukine, na 4 m.

ABDEL-KADER ontving gratis de photo van Max Linder, formaat 17.5x12.5, na 6 d.; Rudolph Valentino formaat 21.5x16x5, ma 33 d.; Wanda Hawley formaa' 20.5x16, na 14 d.; Lilian Gish formaat* 17.3x12.5 na 35 d.! Wrjliam S. Hart formaat 21.5x16.5, na 35 d.

F. C. EECLOO ontving gratis de photos van: Norma Talmadge formaat 24x19 na 1 m. 15 d.; Bebe Daniels formaat 18x13, na 3 m.; Lila Lee formaat 18x13, na 2 m.; Agnes Ayres formaat 18x12, na 2 m.; Viola Dana formaat 17x12 ma 1 m.; Ginette Maddie, formaat postkaart na 8 d.; Mary Pickford en Douglas Fairbanks, na 8 d. uit Parijs.

MARIA ontving gra'is de photo van: Huntley Gordon, na lm. 2 d.; Félix Ford, na 9 dagen.

OTHELLO ontving gratis de photo van Lya de Putti, postkaart formaat na 45 d.

JOSEPH omtviing gratis de photos van; Norman Kerry, formaat 13.5x18.5, na 1 m. Î7 d.; Norma Talmadge, formaat 20x25, na 2 m. 3 d.; Constance Talmadge formaat 20x25, na 2 m. 3 d.; Xenia Desni formaat postkaar\ op 7 d.; Pola Ne'gri, formaat 20x25, na 1.5 m.; Agnes Ayres, formaat 13.5x18.5, na 1.5 m.; Mary Pickford -formaat 17.3x22.5, tna 3 in. 4 d.; Barbara Bedford, formaat 16x12, na 1 m. 15 d.; Luciano Albertini, formaat postkaart, na 1 m. 7 d.; Adolphe Men-jou formaat 22.5x17.5, pa 1 m. 12 d.

VAN MARCOY ontving gratis de photo van: Lia dc Putti, postkaartformaat, na 14 dagen. Mary Pickford 25x20, na 7 weken en 4 dagen.

HENRIKE ontving gratis de photo van Suzanne Christy, na 4 dagen.

ELZA EN HOR1ENSE ontvingen gratis de photo van Rudolph Valentino, formaat' 21x16.

LEKKERBEK ontving gratis de photo van: Lilian Gish, postkaartformaat, na 1 maand en 7 dagen; Theodore Roberts, formaat 17x22, na 1 maand, 16 dagen.

HERTOG ALVA ontving gratis de photo van: Reg nald Denny, postkaart, na 2 m. 5 d.; Asta Nielsen, postkaart, na i maand en half; Mary Odette, postkaart, met lief schrijven, na 2 m. 25 d.; Betty Balfour, 8.5x14.5, na 3 m.; Lucie Doraine, postkaart, na 2 m. 1 d., antwoord ontvangen uit Italië; Raquel Meller, postkaart, na 14 dagen, photo getrokken uit haar film « De Verdrukten »; Henny Porten, postkaart, na 2 m. 3 d.; Harry Piel, 2 foto’s, postkaart, na 8 dagen; Felix Ford, 11x14.5, na 24 dagen; Ivan Mosjoukine, postkaart, na 22 d., uit zijn film « Kean »; Mario Ausonia, 5 foto’s, 2 postkaart, 2 formaat 13x18 en 1 formaat 14x18.5, na 5 maanden; Harold Lloyd, 13.5x19, na 3 m. 10 d.; Frank Mayo 13.5x 19, na 3 m. 10 d.; Thomas Meighan, 13.5x19, na 3 m. 10 d.; Estelle Taylor, 14x19.5, na 1 m. 13 dagen; Luciano Albertini, postkaart, na 2 m. 6 dagen, antwoord ontvangen uit Duitschland; Edna Purviance 14x19, na 1 m. 13 d.; Mary Phil-bin. 14x19, na 1 m. 6 d.; William Farnum, 14x 19.5, na 1 m. 19 d.; Rudolf Valentino, 17.5x22.5, na 1 m. 21 d., met vriendelijk schrijven; Willam S. Hart, 17.3x22.5, na 1 maand, met lief schrijven; Mary Pickford 17.5x22.5, na 2 m. 6 d.; Norma Talmadge, 20x25, na 2 m. 3 d.; Constance Talmadge, 20x25, na 2 m. 3 d.; Douglas Fairbanks en Mary Pickford, in eenzelfde omslag, uit Parijs, na 5 dagen, formaat van Douglas photo is 22x26 en van Mary 19.5x24.5, en zij zijn beiden zeer prachtig, ook zijn de photo’s blinkend; Pola Negri 2lx2J, na 1 m. 4 dagen.

12

FILM-REVUE

Vrije Tribuun

NIEUWJAARS WENSCH

Als regelmatige lezer van « Vrije Tribuun » en als minnaar der Stille Kunst, neem ik de eer op mij om die minnaars en minnareslsen dier zelfde kunst een « Gelukkig en Voorspoedig Nieuwjaar te wenschen », maar bovendien wil ik dien nieuwjaar swensch vooral riebt en aan de schrijvers (sters) van « Vrije Tribuun » zoo ook onder andere Had-je-me-maar, Alice Powar, Aurora, Havelaar en nog al andere die ons het genoegen verschaffen ons een gevoelig, prettig en geparfumeerd artikeltje ter lezing te geven in « Vrije Tribuun » en die zooveel bijdragen tot den vooruitgang den groei en den bloei der kinema nijverheid, dat Let;aar 1925 voor deze schrijvers (sters) een 'goed jaar moge we-ze, dat hunne pen goed moge bevochtigd worden, dat er ons nog vele van die fijne artikeltjes ter lezing mogen gegeven worden, dat hunne pen steeds moge blijve voort vloeien en dat zij nog vele navolgers moge krijgen. Alsook het getal lezers (ressen ) en abonnementen voor Kinema en Tooneelwereid en voegt er voor Kinema eft Tooneelwereld Film-Revue bij, niet waar.

Da het jaar 1925 ons cens het geluk moge geven getuigen te zijn van, een goed en weiin-gericht studio of het tot stand! komen van, de toch zoo schoome stille kunst in ons eigen provincie, dat is al wat ik wensch. Dus nogmaals aan allen een gelukkig en voorspoedig Nieuwjaar. DON A FLORA.

EEN KLEIN VOORSTEL

Zoo heet « Had-je-me-maar » haar episteltje, onder « Vrije Tribuun », in 't blad van 2-1-25.

« Had-je-me-maar » moet me hier toelaien haar « Klein Voorstel » een « Groot Voorstel » te hee en.

En dat is het!

Een zielig-groote oproep is het, een gloriën van kunst-begrip, wellend uit een jonge hartje, dat een verscheiden grootheid stille vereerde, en verdiend wil opdrijven naar d’eeuwige .herinnering van n dankbaar, treurend volk, dat «zijn» gedoofde stoffelijkheid beweent; de stoffelijkheid van een kunst-mensch: Piet Janssens.

’k Sluit me aan bij de voelende « Had-je-me-maar », en k werp een r< ep naar d’harten der lezers van « K. en IVwereld », roep dien ik hoop rijp te motgen zien cpklouteren naar t hart van kunstvoelers, van zielige kenners.

De spontaneïteit van « Had-je-me-maar » is éénig mooi.

Waarom niet helpen sieren het eeuwige beeld van een pracht-figuur, die voortleven zal in de massa, die goeien zal na zijn dood lijk hij levend boeide, heden meer dan grsteren en minder dan morgen?

Waarom het1 smeekende enthousiasme van roepende spijt, niet omgewerkt in een milde stemming, en waarom niet, zooals (schrijfster van « Een klein Voorstel » het best zegt, « de hand over het hart strijken », en een steentje op eigen kosten aandragen?

Piet Janssens was niet, hij is een groot man, en heeft recht op de vereeuwiging van zijn persoonlijkheid!

Welaan, nu als ’t u belieft geen talmers, geen achterblijvers.

Och, ’n paar centiemen, elke maand Î n Dik willetje, om even uiit net giletzakje op te diepen het bewijs eeenr navoelende Piet-Janssens-vereering.

Wilt ge pret hebben, en dat bij voorbaat? Stelt u voor wat ik me thans voorstel:

« In *t gouden, mooi-grjllige licht van d’eeur wigen lichtbol.... Op een mooie plaats, waarop ’t zonnelicht speelsch en aaiend huppelt... Een beeld... massief en heerlijk!

’n Massa in verrukking ... in. devotelijk kijken naar t stom-vereeuwi gde dat als gemoedelijk neerblikt op die menschen en menschjes.

En daar staan levelIngen voor, met ’n schit-terbiik in de kijkers, en innerlijk zeggen ze met een weinig trots: « Een gedeetie van dat beeld is door Leefde ’t mijne ».

Is dat niet mooi?

Doet nu t volgende; « Leest « Een klein Voorstel » van « Had-je-me-maar », denkt zoo rooskleurig mogelijk dat de .‘evensomstandighe-den moeilijk zijn, doch denkt eveneens dat ’n paar franken (boe meer, hoe moo er) u niet zullen verarmen, kr upt m i uw volle hand in wat ge noemt uw geldbeugel en weldra zal het beeld van . onzen:et hoegprijze, boog boven

•v ho Jiden 1 oo/ en schoon!

ANTOON VAN IERSEL.

N d. — Alhoewel de kinema niet aanbelangend nemen we deze bijdrage per uitzondering op.

Antwerpen, 24-12-24.

In sommige kinema’s onzer s ad, is het de gewoonte, dat er terwijl de /ertooning volop bezig is, een garçon de zaal rondloopt en iedereen lastig valt, met de vraag cf ge niets wenscht te gebruiken. Het ligt nu éénmaal iin vele personen hun aard, altijd en overal, dingen te vragen en te verlangen', die ze op voorhand verzekerd zijn niet te zuilen vinden, n Heel conversa ie wordt dan dikwijls op fluisterenden toon in uwe nabijheid gevoerd, terwijl ge met spanning de lotgevallen van uw held (in) op ’t doek volgt. Nevens, voor of achter U zit er een dorstige (meestal) heer, die hardop z’m misnoegen te kennen geelt, omdat ze zoo lang niet ’t gevraagde weg blijven, ’t Moe!;: nog gemaakt worden, zucht hij.

Eindelijk, daar komt hij (de garçon) met z’n schenkblad afgestapt. De sukkelaaar weet natuurlijk, in ’t pikdonker, zoc juist die personen, niet meen zitten, die wat besteld hebben, iets wat hem niet kwalijk te nemen is. U hebt gevraagd? Ik heb nie's gevraagd, snauwt de aangesprokene bits. Die vraag wordt dikwijls aan 6 tot 7 menschen herhaald, die niets gevraagd hebben. Na veel geroezemoes en 2 dozijnen personen gestoord te hebben landt } ij eindelijk bij t rechte volkje aan. Geklets en gerammel van tassen, ondertassen, potten, glazen, lepeljtes, enz. enz.

Meneer X. zweert bij hoog en laag dat hij met

dat sm.... afwaschwater (dat was bedoeld op 'n

Limonade, die ze hem bij vergissing hadden gebracht) zijne maag niet zal bederven, en Mevrouw Y. die een zwak heeft * oor suiker, vertelt aan iedereen die t hoeren wil dat men haar koffie zonder suiker wil « opsolferen ». De garçon wipt voorbij. Psst, psst, hé?? De man is al lang aan ’t andere einde der zaal. Zwijg we zullen hem straks iroepen, zegt haar man vers rooid. Straks, als m’n koffie ijskoud is zeker? Och! drink hem dan zoo maar eens voor ’n enkele maal.

Mevrouw begint haren (hartvochtigen) man, uit te maken, omdat hij weet dat ze on mogelijk dat bitter gedoe naar binnen kan spelen.

Ja, maar zulke stoornissen moesten toch vermeden worden, en al in de eerste plaa's door de bestuurders der zalen.

FILM-REVUE

Dat degenen, die iets wenschen. te verbruiken mi toch eens n/iet te « vatslg » zijn, van zelf tot aan 't buffet te wandelen. Met het ontvangen is ’t weer hetzelfde « comediespel », dat gebeurt meestal na de poos, vallen van geldstukken, enz. enz. Ik vraag mij zélve af: « Waarvoor“ dient de poos dan nog tijdens ’n vertooning »????

SOLANGE.

PHOTOGENIE

Dit eenvoudig woordje leeft reeds dikwijls de mooie illusies van vele op Lol gebrachte hoofdje», als kaartenhuisjes doen ineenstormen.

Nochtans, indien men sommigen moest geloo-ven, krijgen we op het doek, alleen peisoontjes te zien, die in alle opzichten voldoen aan de «streng vereischte » (zoo vordt toch altijd beweerd) photogenie.

Ik geloof nochtans eerder dat het veeleer een trukje is, door de spitsvondige regisseurs aangewend, om de al te opdrngende amateur-film-spelers van het studio weg te houden en van de enthousiaste briefwisselaars verschoond te blijven.

Waarom houdt men dan verborgen, dat artiste X. een gelaat heeft vol sproeten of met litteekems on'sierd en handig de hoekige lijnen van haar icjn weet weg te moffelen niet allerhande lapmiddeltjes?

Het is dus wel een degelijk bewijs dat sommigen niet heelemaal aan die « strenge » voorwaarde voldoen. Verleden week lees ik in een dagblad, dat een rijk persoontje, volgens hare « persoon,, lijke » meening zich voor den film geroepen acht en reeds onlangs met draaien gaat beginnen. Nochtans kunnen alleen vakmenschen zulks vaststellen. Maar och, geld doet i u eenmaal veel! Het is heel eigenaardig daL men steeds over vrouwelijke photogenie schrijft. Indien ze werkelijk bestaat, komt ze zoowel voor een mannelijke filmster te pas. Eens te meer blijkt, dat photogenie uit niets anders bestaat, dan de spelers aantrekkelijk te maken. Volgens mijn meenrrng komen alleen ’aient en spel in aanmerking, zonder dewelke de rest al weinig of niets met kunst te maken heeft. Natuurlijk zal ik zeggen dat photogenie in het geheel niet vereischt is, wel integendeel.

Doch de Yankee’s houden er vooral aan vroo-lijke, lieve figuurtjes op het doek te zien. De rest gaat hen al bi ter weinig aan. En daar het nu eenmaal de gewoonte geworden is in Europa op z’n « Amerikaansch » te doen wordt er, hier zonder morren, veel pruts aangenomen.

Het bewijs is nu ook gauw geleverd, waarom vele dramatische krachten (niettegenstaande hun leelijk uiterlijk) gansch verkeerd beoordeeld worden.

Denk nu niet, beste lezeressen en lezers, dat om mijn woede bot te vieren cp de filmregisseurs, ik zoo geschreven heb; ik ben evenmin een van die dolle gekken, die nacht en dag aan filmdraaieh denken. Laten mijn woorden evemnr'n een aanr moediging zijn voor een dier ongelukkige « gekken ». He' is niets anders dan « mijn » persoonlijke meening.

AIGRETTE. IETS OVER FILMEN

Blijgemoed ging ik verleden week te Mechelen naar een cinema, met de hoop er een aangename avond door te brengen, immers men speelde de groote Fransche voortbrengst Roger de Geschandvlekte met de beroemde artisten zooals LSignoret. Erbe Barley en de kleine Régine Dumien.

Doch hoe groot was mijne teleurstelling tien fle voor mijne oogen d;en film, zag afrollen met mets dan Fransche opschriften, ’t is oprecht spijtig

dat zoo een film zijne waarde moet verliezen in de oogen der kinemabezoekers door die grove domheid, hetgeen weeral aanleiding geeft voor velen om de kinema’s te verwijzen tot tijddoor-brengende zalen, of zooniet dat ze alleen dienen voor de rijke menschen.

He1 is waarlijk te wenschen dat diaair een weinig verandering aan gegeven werd, en met een klein protest der kinemabezoekers zou dat wel kunnen veranderen.

CHU-CHIN-CHOW. NOG IETS OVER ROOKEN EN... RIDDERLIJKHEID

(Ingevolge de bijdragen over ’t rooken in ’t nummer van 19 Dec. 1.1.)

Het is met tegenzin dat ik me genoodzaakt z;e, in dit pennenstrijdperk te treden om ook eens een lansje te breken. Genoodzaakt zeg ik.

Weliswaar hadden we de Kranige verdediging van « Abce Pavor ». Flink! Doch, niettegenstaande alle ontzag, zij ’t mij veroorloofd 'e denken dat, vooral in dit geval, de mannenhand hare meerdere waarde kan doen blijken.

’t Artikeltje van den kampvechter der tegenovergestelde partij — ’t Uwe meen ik, heer Kai Jans — heeft me ten zeerste verbluft, daar zelfde schrijver in ’t voorafgaand nummer zulk ’n puik brok e schreef over edelheid en ridderschap, en... nu dït stukje dat trilt van zélf zucht. Ik zeg U, heer Jans, dat gij uw eigen ruiten ingeslagen hebt.

En nu, Heeren Rockers, indien gij *t genot, hetwelk ’t rooken U verschaft, niet uit aangeboren hoffelijkhe:d voor deze paar avonduurtjes, dewelke ge in den kinema doorbrengt. kun' opofferen. dan verzoek ik U t* nminste uw egoïsme zóó te draaien, dat uw trots de bovenhand zoude krijgen. Dit ware dan toch zelfzucht ten goede.

Aan den heer Malec,

In Kinema- en Tooneelwereld van 19 December, verscheen er een opmerking op de rubriek van Oxford1 F. C. for ever Prijskamp of Loterij, maar daar wil ik, het volgende op neerpennen.

!k moet den heer Malec volkomen gelijk geven wanneer hij schreef e* n Prijksamp in een Prijskamp. Hij wordt wel degelijk uitgeschreven om vele mededingers te hebben maar wat betref1', de opmrölcing van den Leer Malec aangaande de enkele oogenbükken duisternis schrijf ik dees.

Voor een regelmatig bezoeker van een kinema, was het niet moeilijk, de opgegeven namen der filmen, in zijn geheugen te bewaren, aangezien die op de omslag van zijn Film Revue voorkomende letters.

Voor wie wordt een prijskamp uitgeschreven?

Voor kinema liefhebbers of voor toevallige bezoekers?

Mijn dunkens voor kinema liefhebbers en deze hebben liever dat een uitslag niet op het witte doek verschijnt. Dus uw opmerking, heer Malec van 90 aandach iige lezers valt weg, want de andere 10 waren maar toevallige bezoekers. Wat betreft de ikzuchtigheid van Oxford F. C. for ever, bestaat hierin dat zij gelijkhe’d vraagt voor ieder kinemabezoeker.

Dat de Redactie nu eens besL'sse aan wien zij hare prijzen het liefst geeft aan kinemaliefheb-bers of aan toevallige bezoekers.

Vriendschappelijke groeten en tot een volgende maal.

Oxford1 F. C. for ever.

N. B. — Door overvloed van stof, zien wij ons verplicht eenige artikeltjes van Tribunisten te verschuiven naar ons volgend nummer.

14

FILM-REVUE

JH! CINEROMAN gm

Monsieur Beaucaire

naar oen roman van Booth T arming ton en de nieuwe Paramountfilm Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg

ROLVERDEELING:

Monsieur Beaucaire Rudolph Valentino

Prinses Henriette van Bourbon Koningin Maria van Frankrijk Lady Mary Carlisle Madame de Pompadour Koning Lodewijk XV Richelieu

Hertog van Winterset Kapitein Badger Hertog van Chesterfield Hertogin van Marlborough John Molyneux Nash

Bebe Daniels Lois Wilson Doris Kenyon Paulette Du Val Lowell Sherman John Davidson Ian Mac Laren Frank Shannon Downing Clark Blanche Craig Maurice Colbourne H. Cooper-Cliffe

(Ie Vervolg)

« Nu is het genoeg! » riep de Hertog, er Gij gelooft toch zeker niet dat ik overal met u zal rondloopen waar gij verkiest? »

Oh, neen!... » Al wat ik u vraag is dezen avond alleen... dóch, het moev!... Daarna zal ik Monsieur niet meer noodig hebben».

« Daarna zult ge wel anders fluiten », bromde de Enigelschman tusschen zijn tanden'.

« De zaak is gewonnen! » 'achtte Beaucaire. « Gewonnen voor dezen avond!... Nu zijt ge ten minste redelijk... En wat ge mij daarna zult zenden zal ik juist noodig hebben... Het is natuurlijk begrijpelijk dat ge een klein. \ raak je moet nemen op den strik welke ik u gespannen heb... Dus, na dezen avond zal ik eenige... vrienden van u ontmoeten, nietwaar? Ik zal goed doen niiet te bevreesd te zijn ».

Hij zag den Hertog eens scherp aan en ging daarop verder:

« En nu verlangt ge zeker ook 'e weten, '/aarom ïk dit treurspel in elkaar heb gezet? Waarom ik zoo onvriendelijk geweest ben Monsieur cr te laten inloopen? »

Het uitzicht van den Hertog van Win’erset veranderde, hij zag er niet meer zoo woedend uit. hij werd zelfs vriendelijk.

« Het is steeds de gewoonte van het gemeene volk om met lieden orn te gaan welke hooger staan dan zij », mompelde hij.

«Oh, neen, neen, waarde Heer!... » lachtte de Franschman. « Gij vergist u! Ben ik niet reeds een man van aanzien? Lr ontbreekt mij alleen de naam der geboorte... Maar Monsieur gaat mij dat geven. Ha, ha! Vanaf dezen avond zal ik een edelman zijn!... Victor, de artist, iis 1er dood veroordeeld, zijn keel ._al • ergesneden v orden docxr zijn eigen scheermes!... Monsieur Beaucaire... » Hier sprong de jonge man vroolijk recht, nam zijn zwarte pruik sloot die An. een doos en wierp ze door de open deur. Monsieur Beaucaire ook heeft hiermede afgedaan! En ixt ernstig!...

Heb ik niet reeds meer autoriteit dan vele hooggeboren personen? d!k kan dus mijn eigen titel kiezen... Wat zal ik zijn? Ridder, graaf, burggraaf of markies? Wat?... Geen enkel van die allen. Ik kan toch niet voor Monsieur den Hertog onderdoen, nietwaar?... Dus, val ik v\jn... Monsieur Ie Duc de... oe Chateaurien... Ha, ha!... Ge ziet,, ik ben uw medebroeder! Ha, ha!..; »

Monsieur Beaucaire deed een paar galante passen en maakte voor Winterset een hoffelijke buiging. De Engelschman zag; hem roerloos aan en wachtte verduldig het verdere "'erloop af.

De Franscbman riep plots uit:

« Ho! Ik vergeet mijn ouderdom! ïk ben 23 jaar oud!... Monsieur de Hertog, ik ga u wat zeggen: De ladies van uw land zijn zeer verschillend tegen onze ladies. Wij beminnen de demoiselle, gij acht de lady... Onze ladies hebben de schoonheid met de jeugd, de uwe «.erst wanneer ze 30 jaar zijn... De onzen zijn bloemen, de uwen sterren. En... verschooning -voor de bekentenis... Ik, arme Fränschman, 1 eb; n uit mijn nederige plaats, opgezien naar één van die sterren. »

Monsieur Beaucaire ging raar'het venster en zag in de duisternis van de straat. Hij zag niet eens de lichten van de stad. Wanneer hij zich terug omkeerde, was hij zijn gevangene vergeten; hij zag voor zich allerlei schoone beelden.

« Verrukkelijk », riep » ij. « Dit volk, daar boven de wolken, drukken den wensch uit dat de meçrr-schen hier beneden zouden gelukkig zijn! Zij glimlachen en wijzen mij die 'Lady c»an; Goudblond, een engel, Diana, godin van de jacht! Ik zie 'har zekerena dag voorbij vliegen op haar vurig paard! Zij raakt enkel met de toppen van haar vingers de manen aan; hier heb ik er eenige van, gekocht van haar stalknecht... Ik bewaar die-Lier, bij het portret van mijn dierbaren broer!... Gij lach’?... Och ja, wat \ eet gij van d’t alles!... Het was alles wat ik krijgen kon... Nu, ik heb gehoord dat een Hertog zijn fortuin v4l herstellen... Die vereeniging zal niet plaats hebben... De erfenis zal bij hem niet, maar wel bij mij in veilüge handen zijn!... Ik spreek van mij, waarde Heeri... De orlog is verklaard!... Een enkele s'tap moet nog gedaan worden. Dezen a-» ond was er voor u niets meer te verliezen; n.prgen hebt gij een Fransch edelman, uw besenernsling, welke gij kunt uitplunderen!... Ha, la!... Gij begrijpt niet? Hoe zoudL gij ook kunnen btgrijpes, daar hebt gij geen verstand genoeg voor... Het hart van die lady klopt niet voor u... eenige woorden tot haar zijn voldoende om haar gansch u den rug toe te keeren... Oh, hoe verlang ik naar haar!... Het doet mij verdriet haar omringd te zien van uw jonge kapiteins uw edellieden, uw... bandieten... Begrijpt ge, welke lady ik bedoel?... Neen, lady Mary... Bellissima... la glorieuse!... Ik had het kunnen uitschreeuwen, wanneer ’k haar een man zag toelachen... Zekeren dag zelfs zag ik haai...

aan u een roos geven terwijl ik. Monsieur, nog

niet tot haar kleine schoentjes mocht opzien... Maar dezen avond, Monsieur, ha, ha, dezen avond, gij en ik, twee prinsen, Monsieur le Duc de Wm-terset en Monsieur lo Duc de Chateaurien, ha, ha? gaan wij samen, arm in arm, naar 1 et bal en zal ik toegelachen worden... ik! En ik zal ditmaal ook een roos hebben!.. Het is tijd nu... Enkel 10 minuten en ik ben gereed... Ik vraag verschoo-ning u zoolang te moeten laten wachten... enkel

FILM-REVUE

om mijl* arme mustachis te doen verdwijnen... dit zal mijn eenige moord zijn... Ik zet mij ook An wit satijn... Ha, ha!... François, zendt Louis bij me!... Victor, bestel twee draagkoetsen, een voor Monsieur en een voor mij; ij raan dezen avond de we reld in! »

De menigte pakte zich samen \ oor het huis van Lady Melbourne, waar het -olk zelfs de dragers der koetsen verdrong;:eder wilde de rijk gekieede dames en heeren zien.

Ht was reeds laat en de gas en vertrokken. Zij kwamen in paren of alleen de groote trappen van het kasteel af en zochten hun draagstce'en op

Binnen hooide men nog seeds de vroolijke muziek en door de vensters scheen altoos het schitterende licht.

Wanneer de deur werd pengeworpen, om de bedrenden van Lady Mary Carlisle met haar koets te doen vóór komen, was eenieder nieuwsgierig om de jonge Lady:e zien.

« Nooit! » zegde Lady Mary.

« lik berï dit niet waardig, ik weet het, maar... x-« Nooit! »

« Het is de grootheid van mijn verlangen alleen, welke om die aalmoes smeekt. Laat uw vriendelijk hait die kleine roode roos schenken aan den armen bedelaar. »

« Nooit! »

Zij nam plaats i,n de draagkoets.

« Ik smeek u. geef mij die roos », fluisterde hij.. Haar schoonheid, welke hem nit het voer uig toestraalde, verblindde hem.

Nooit! » herhaalde zij. « Nooit! »

« Nooit! »

De roos viel aan zijn voeten.

« Een roos blijft maar enkel goed tot den morgen », fluisterde een stem achter hem.

Zich omwendende zag hij voor zich den Hertog de Winterset.

« Het is reeds dag, « Monsieur », lachte hij, naara

Een prachttooneel uit « MONSIEUR BEAUCAIRE »

Een prachtig uitgedoscht jong edelman, in wit satijn, verscheen op de trappen' en hoog voor een lieve jonge dame welke re « ooTSchijn kwam; zij stond juist in de groote deur c n deze verschijning was iets als een (goddelijk iingélijst beeld. De menigte liet een hoerageroep hooren voer de « Schoonheid van Bath ».

De edelman'glimlachte hen hartelijk toe.

« Wat een verrukkelijk volk », riep hij uit. « Had ik dit geweten, ik had met hen medegeroepen! »

De jonge lady merkte het volk niet eens op; de edelman reikte haar de hand, zij knikte hem toe en plaatste de toppen van haar vingers op de zijne.

Ik ben zeer vereerd. Mijnheer de Chateaurien », zegde zij.

Neen, neen, die eer is aan mij, arme Franschman », antwoordde hij.

Daarop geleidde hij, zooals hij den Hertog van Winterset voorspeld had, de lieve jonge dame de trappen af. Zeven andere edellieden hadden dien avond naar die eer gedongjn.

« En nu gaa- ge mij ontmoedigd achterlaten », fluisterde hij, « die roos waarnaar ik reeds zoolang gevraagd heb... »

het Oosten wijzend. « Het was een groote eer voor Monsieur, Mevrouw de tante van Lady Mary uitgeleide te doen. Zij keeft toch nog een overblijfsel van schoonheid, nietwaar?... Het is vreemd, gij' schijnt zoo gelukkig... »

« Die roos heeft een ongelukkige kleur », merkte de Hertog schamper op.

« De kleuT van de blos, mijn waarde ».

« Doch ongelukkig, zeg ïk u ».

« De kleur der hersens van een Franschman,. Monsieur le Duc... Ha! Ha!... Een roos is een roos!... Goeden nacht, want voor u is het nog nacht, en slaap wel en droom van rozen, maar enkel van schoone roode rozen... roode rozen!...

« Een oogenblik!... Hebt gij den blik gezien, welke Lady Mary dit volk toewierp wanneer dit haar toejiuichte... Wanneer zij weten zal dat gij tot die klasse behoort, dan zal die blik voor u dezelfde zijn... Staljongen!... »

« Roode rozen, mijn waarde, droom van roodej schoone rozen! »

/ Wordt voortgezet.)

FILM-REVUE

Vlaamsche en Fransche uitgave, is het meest aangewezen familieblad van België en is met haar duizenden en duizenden oplaag, en door haar aangenamen inhoud over alles wat de Kinema betreft, en met bijvoeging van het wekelijks ch programma, uitsluitelijk de FILM-REVUE voor een groot aantal Belgische Kinema’s. In die Kinemas, waar FILM-REVUE eventueel nog mocht ontbreken of niet aanwezig is, zult U goed doen, den Bestuurder erover te raadplegen.

Van onze zijde zullen wij alles doen om U tevreden te stellen; van Uwen kant vragen wij dan ook daarvoor beleefd Uwe medewerking.

De Redactie.