beginnen, maar is slecht gesteld om dien strijd aan te gaan, want niets trok hem tot den handel aan. Hij was dichter, en op het oogenblik was hij verdiept in het schrijven van droeve rijmen aan de gedachtenis gewijd van een zekere Rosa Duchesne, beroemde...ldig was j zij smeekte hem de waarheid te zeggen. « Het ie zooals het is. Isabella, zij snapten mij en ik moet boeten. Het spijt mij alleen dat ge nu geen geen paardendief tot echtgenoot kunt...De zonde van den vader zal overgeplant worden aan de kinderen. Eindelijk kwam Johnny uit het gevang en alléén zijne moeder en Isabella, wisten het en voordat het in het dorp bekend was, was hij naar het Westen vertrokken om oen nieuw leven te beginnen. Maar toch . . .

het de zweep, het speelde met de d. Men gaf het te drinken, het dronk en vroeg na om eten. en raadde zelfs morphine aan. Dit zou het nalijk doen slapen, maar men zou het niet nalijk zien «inslapen». en sloot het toen gedurende cenige uren in koele en donkere kamer op, en...het de zweep, het speelde met de . Men gaf het te drinken, het dronk en vroeg a om eten. raadde zelfs morphine aan. Dit zou het na-jk doen slapen, maar men zou het niet na-jk zien « inslapen ». ï sloot het toen gedurende eenige uren in joele en donkere kamer op, en...toonde het de zweep, het speelde met de koord. Men gaf het te drinken, het dronk en vroeg daarna om eten. Men raadde zelfs morphine aan. Dit zou het natuurlijk doen slapen, maar men zou het niet natuurlijk zien « inslapen ». Men sloot het toen gedurende eenige uren in eene koele en donkere kamer . . .

immers geweest zijnde, ben ik van gedacht dat het vrouwelijk ideaal, indien het bestaat, voor mij het meest levendige, het meest vroolijke en gezondste der meisjes moet zijn dat ooit...oogen, voorbijtrekken. De gedachte kwam toen bij mij op dat deze Amerikaansche vrouw het kenteeken dragende van het Roode Kruis, rrijn vrouwelijk ideaal het dichtst benaderde.» ANTONIO MORENO: « De natuurlijke neiging...beruchte ineengefrommelde brief en verneemt aldus het vreeselijke geheim van het vroegere drama. 100,000 had geleend. En wanneer Julia het bankroet van Roger vernam, wilde zij het geld aan haren oud-minnaar teruggeven. Het was Luversan die Julia de frs. 100.C00 leende om haar toe te . . .

De volledige uitslag zal in het Blad bekend gemaakt worden. Aan al de deelnemers en deelneemsters onze beste wenschen. Het Beheer. Cinemanieuwsjes In het William Fox-Stndio te Los Angelos, een tijd geleden, was ieder...A.sdan voelde de Groot-Hertogin haar het bloed naar het hoofd stijgen; zij geloofde nog aan eene kuiperij, een lasterlijke veldtocht tegenover hare...te hebben. Chourineur ging mij slaan omdat ik hem geen druppel wou betalen. Mogelijk wa» het maar scherts. Laat hem met vrede, hij is gevaarlijk... het is Chourineur.... » « Als hij Chourineur of messensteker is, ik ben . . .

zou ontvangen worden. Ik dacht alleen maar aan grooter dingen, aan mijne verdere loopbaan. — Vooruit, Pola Negri, zegde mij eene geheimzinnige stem, vooruit, ga steeds hooger! Het was de 10e Januari 1917 wanneer ik te Berlijn aankwam, langs...gelaten had. Edoch, opnieuw redde mijn werk mij van mij zelve. De dag na mijne aankomst begon ik te repeteeren aan <t Sumurun » en het hield mij zoo bezig dat ik aan niets anders meer dacht. Daarom geef ik de goede raad aan eenieder: Wanneer ge bezorgd of ongerust zijt, ga hard aan het werk en spoedig zult ge uit die toestand verlost zijn. Nooit...verwachting, bewees deze bestuurder mij een grooten dienst. ... - '1 (Wordt voortgezet.) het woord aan de deur van een Kinema ziet staan treedt dan binnen en ge zijt . . .

bevende van ontroering, « Mijnheer Rodolphe, zeg mij, droom ik?... Wat gaan ze met hem doen?... Ik hoor mets meer, het maakt mij bang... » . David kwam terug, zijne lippen waren wit van aandoening...riep Ro dolphe. « Lieve God, wat zal er van mij geworden? » e Gij hebt geld!... » « Men zal het mij ontstelen! » Het is onmogelijk het medelijden en de smart te beschrijven welke Chourineur...oud om op te voeden voor de somme van 1000 franken... Het kind bleef daar 2 jaren en ontsnapte alsdan aan de mishandelingen. Zij zag het kind niet meer dan laatst, ongeveer zes weken geleden, in eene . . .

in Californie. Nu is Walter Hiers nog nooit, vanaf het begin zijner loopbaan, aan een ander studio verbonden geweest dan aan dit der Paramount. Alléén artisten, verbonden aan de Universal kan men door het eerste opgegeven adres bereiken. Dus... degenen die aan het eerst verstrekte adres schreven, zijn er aan voor hunne moeite, postzegels en hoop. Een andere kemel van...voor Engeland in, maar eene verwoede orkaan sloeg het schip aan stukken. Toen hij tot het bewustzijn terugkeerde lag hij aan een strand: wederom was het eiland onbewoond en Xuri was verdwenen. Zoo goed hij kon richtte...joïigen, zij behoort aan een mijner vrienden, wij gaan ze eens bezichtigen... » « Het zicht ervan herinnert mij aan mijne jeugd. » De beide mannen bezochten het huis van onder tot boven en terug beneden gekomen, zegde Murph . . .

ik u niet steeds geholpen, Fourline, van C' het oogenblik dat gij uit het hospitaal gekomen jt? » Op deze woorden veranderde, plots het gelaat van den booswicht. « Ja, het is waar, maar des anderen daags was ik reeds bestolen; al het geld welke die duivel uit de Allée des Veuves mij gegeven had, was verdwenen! Zie, telkenmale als ik daaraan...te zien van haar medeplichtige. « Een mes! geef mij een mes opdat ik mij dooie, de ganschê wereld heeft mij verlaten! >< schreeuwde het monster. « Gij hebt een mes in uw zak, Fourline, neem het. » antwoordde Chouettè. De Maître d’école, laf als hij was, veranderde...Georges en mejuffer Marie aan ons avondmaal geen dee, nemen, het eten smaakt mij minder goed » ging vader Châtelain verder. « Madame Georges . . .

de armoede hare intrede in het huisje en denkt vader Milton er aan het te verkoopen. Nellie wil niet langer tot last der familie...veel pret. Maar dan vroeg hij wel twintig maal aan moeder « of hij nu echt dood was » en als moeder het dan eindelijk gezegd had, dan werd hij het moede en vroeg den heelen tijd maar door « of het nog niet gedaan was! » Of ik tusschen zoo n mengelmoes van voor...over de cinemas in uw blad, kunt u het insgelijks de menschen niet eens aan het verstand brengen, dat zij, wanneer ze naar de cinema gaan, ze . . .

keus van het publiek te vergemakkelijken.: Wie deel neemt aan onzen prijskamp neme de bepalingen van het reglement in acht, en vólle den bon in, verschijnend op bz. 15...zwijgt ieder, mijnheer! En in de eerste plaats het personeel. Het dient tiet goede voorbeeld, te geven. Hebt ge mij ooit een jass-band weten, « fluisteren ». wanneer daar. in onze...drulkte zijn pet dieper in zijn kroezelhaar, nam mij bij den schèuder vast en voerde mij verder van den ingkiïg af, tot bij het ijzeren Itek. in zij» -hoekje van etcrfie.' — ’t Orkest, mijnheer . . .

van Max, en wanneer deze tehuis komt, zijn hoed aan de kapstok hangende, het briefje valt. De knorrige Tante die het vindt, haast zich het aan Mary over te geven. Maar het drama begint maar eerst. Terwijl Mary besloot haar advo-kaat...Nochtans drong de regisseur er bij mijne moeder op aan, om mij eene kans vóór het opname-apparaat te laten wagen, te meer, daar de open lucht...mij niets anders dan goed kon doen; ten andere, zoo verzekerde hij ons, zou niemand het weten dat ik mij zou verlagen om aan « cinema te doen»... » Mijn eerste film was eene geschiedenis uit . . .

Littlefield. lippen is het geraadzaam het helroode blanketsel te gebruiken. Ik geloof dat ik mij genoegzaam bezig gehouden heb met het « photogeniek zijn » en « het grimeeren » en wil nu de aandacht mijner lezers en lezeressen...Ik herkende den heer dé Monsoreau a 1 s hoofd van het smaldeel: ik wilde vluchten, maar de graaf liet mij een tweeden brief van vader zien, waarin mij opgelegd werd mijnen redder te volgen, die mij buiten het bereik van mijne mogelijke achtervolgers zou brengen; en...bleef zonder tijding uit Meridor en de hertog, die mij op het spoor was, dreigde mij weer te laten schake.n Zoo dreigend leek Het gevaar, dat ik ten slotte toegaf aan het mij gedane aanbod doch met dien verstande, dat ik dan alléén in . . .

diezelfde « Rose of the Rancho» te filmen. Op het aanraden van Belasco zelve, vroeg hij aan Bessie Barriscale de rol van Juanita in het studio te Hollywood voor het opname-apparaat te komen vertolken. « Ik was niet het minst zenuwachtig, bekende zij later, misschien wel uit oorzake...dag in het studio ovërblijft is erg onsamenhangend.Het-gene mij het meeste opviel was het gerucht veroor-, zaakt door het opnamé-appaifcat en de figuranten in avondkleedij met gele...ik zeker dat gij mijn toestand zult beseffen en het spijt mij dat ik niet iedere vraag van den brief die gij mij toestuurt, beantwoorden kan. Maar het zou mij aangenaam wezen nu en dan iets rmn u te vernemen, nadat gij . . .

toelating vroeg om ze te gebeurtenissen waren aan de orde van den dag, en iatert optreden in het « Ambassadeurs-Theater » vonden hun weerklank op het tooneel. In een stuk. Betty Balfour, als " Keukenprinses „. Betty...mevrouw Yacco deel uitmaakte. Hij heeft het te danken aan deze vrouw, dat 'hij met het gezelschap naar Amerika ging •en daar drong het tot hem door, van hoeveel belang 't zou zijn Knglesche klassieke...in Gevaar (Zie begin op bz. Q.) 'Rosie, die weer het. geluk kent, raadt hare zuster aan een kind aan te nemen uit het weeshuis; zij zelf bezoekt dikwijls die inrichting, onschuldige . . .

bedrijvigheid heerscht aldaar. Douglas werkt aan zijn « Dief van Bagdad »; het gezelschap van Jack Pickford aan « La Vallée du Loup », film welke het aanstaande seizoen zal vertoond worden voor do United Artists...op ons bureel en blijven verantwoordelijk voor het ingezondene. De hoofdredaktie behoudt zich echter het recht der opname of weigering voor. Ik moet « Vergeet-mij-niet », gelijk geven, voor wat betreft, het laatste paragraaf van haar mee-ning en ben zelfs zeer verwondert...had de kleur van een clown in een circus. In het midden van een groep, aan het uiteinde van het studio, zat een bejaarde vrouw op een bank te weenen. Eenige . . .

de komst van den briefdrager af te wachten, slaan het blad het eerst aan en lezen het alzoo gratis door, Daarna wordt het stikom terug in de brievenbus gestoken net alsof het met een latera post zou gekomen zijn. Maar zij vergeten dikwijls...al eens deze kleinigheden over het hoofd gezien. « Wij kunnen geen geld en tijd besteden aan zulke dingen» zeggen zij. « Het spel is hoofdzaak; naar de rest ziet het publiek niet.» « Het publiek ziet dat wel » verklaart Norma Talmadge. « Zijn deze...al eens deze kleinigheden over het hoofd gezien. « Wij kunnen geen geld en tijd besteden aan zulke dingen» zeggen zij. « Het spel is hoofdzaak; naar de rest ziet het publiek niet.» « Het publiek ziet dat wel » verklaart Norma Talmadge. « Zijn deze . . .

bemerkt het oude vrouwtje op de tafel een groot wit blad papier: het is Ben brief van Fred die, bezwaard door de gedachte aan zijn diefstal en aan zijne misdaad, zijn vaarwel heeft geschreven aan de zijnen, .alvorens zich van boven het belfort te gaan neerstorten. En nu ijlen het oudje en de jonge gebrekke-lijke, in koortsige jacht, door...vinden? Ik had haar goed te vertellen dat het niet zoo zeker was of haar zoon mij nemen zou. Niets aan te doen, hij kon niemand anders nemen dan mij, daar het zijn moeder was welke die keuze gedaan had.... En dan nog.... indien...het zal wel meer eerbaar zijn dan langs de straten te loopen, niet waar?... Laat mij hier zitten tot de dag in de lucht komt? Dan zal ik het geld nebben welke mij toekomt. Laat mij blijven, als t u belieft? » smeekte ik. « Welnu, als het zoo gesteld is, blijf dan maar » gromde hij terwijl hij heen . . .

voorhand, herhaal ik de too-neëlen zoo dikwijls het noodig is, om tot het toppunt van begrip en van leven te komen. Het is stilaan dat ik mij met mijn rol versmelt. » En wanneer het opname-toestel in, werking is, heb ik mij zelve gansch vergeten, ten voordeele van het persoontje dat ik uit alle macht tracht te zijn. » In gemoede...wonderbaar!... Nella!... Lieveling!... » Hij trok mij naar zich toe; het duizelde mij. Ik zocht zijn gelaat en streelde het zacht. Alle vrees was verdwenen. Hij drukte mij aan zijn borst, ik was zoo gelukkig! a Nella, ik bemin u! Ik heb n lief...Mag ik?... Maar niet zoo dadelijk! Hij hoort mij toe! Hij is van mij! Ik kom zoo juist terug van Californie! Ha! ha!... Het heele studio spreekt er van!... Uw zenuwen beschuldigen n! » Het bloed steeg mij naar het hoofd. Ik herinner mij dat mijn hand naar iets greep. 'Ik verafschuw nu nog wat ik toen . . .

te bekampen heb.... Goede, goede H.... Als gij mij niet gelukkig maken kunt, wie kan het dan? Vandaag, met dit heldere weer denk ik aan den herfst, aan de rotsen in het bosch tegenover New-York, aan het prachtige meer met de mapleboor, aan Roland, aan den kus. Mijn gedachten gaan verder.., de ellende nadat ik het X.... studio verlaten had. Er is een ziekte welke men, « gebróken...een kind. De tranen rol- < CINEMAWERELD » den mij over de wangen. Na een lange stilte lichtte ik het hoofd op. De jonge man staarde mij vol medelijden aan. Het was lang geleden dat ik nog zoo goed behandeld was geworden...des roems te geraken. Geen gevaren zouden mij afschrikken, v1 oor niets zou ik terug deinzen. Het kon mij niet schelen wat er mij gebeuren zou. Ik zou en moest gelukken. het was mijn vaste wil! (Wordt voortgezet). WANNEER GIJ HET WOORD aan de deur van een Kinema ziet staan, treedt dan binnen en gij . . .

Sterf als een waardige Romeinsche! Hij bood haar het wapen aan; ze was te laf om het tegen zichzelf te keeren, en dus stiet de soldaat haar het breeds lemmei door de borst. Grijnslachend, dn heur laatste...hun hulp Madley. Zij brengen hem naar de zaal waar het diner zal plaats hebben. Het blijkt nu, dat Macabre het hoofd van de besteedt aan zijn kleeding, is een bekend 'feit. Men beweert, dat deze dandy...stemmen --veertelinken: — Tachtig graden, mikt op het hoofd der linie..., links op het schip met twee schoor-steenen..., geef acht! — Begin het vuur! — Versneld vuur! Fergan stak een sigarette aan. Hij stond op den voorsteven en keek flegmatisch naaide Russische . . .