«rVLAAMSCHE UITGAVE?)

JACK WARREN KERRIGAN

de groote ophefmakende film — van Vitagraph —

« KAPITEIN BLOOD »

Beheer en Reciaktie Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen Tél.: 317.36

rrogramme

compris 0 15 pourtaxç

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOM BEECK

BERCHEM - Tél. 5210

IHHItLS eu BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

UOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

Maison BERTHY

106, rue de l’Eglise, 106

ni Oimiu

laïc hiiimihfimh

12, rue Van Ertborn

Tél. 2921 ANVERS Tel. 2921

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai "FEROOO"

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissan aux garages aux prix de gros

Grand choix en toutes sortes de

FO U Fill ZI JR JE S

Manteaux et casaquins à partir de fr. 375

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

EXÉCUTION RAPIDE ET SOIGNEE

Champ Vleminekx.. 6 ANVERS

gj OUVRAGES DE DAMES C

OUVRAGES DESSINES

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

HANDWERKEN

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBRE1GOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

5HSHSHSHSa5H5B5H5B515HSH5ZSHSHSrESB5ï

ALLE ELEGANTE DAMEN KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in het

Huis ANNA

« Diepestraat, 140 - ANTWERPEN

miimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir.••.••uiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuj

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique |

9 Longue rue des Claires 9

(près Metr)

Grand choix de garnitures, 200 salles à manger, | "chambres à couche1-, salons, cuisines, verandah’s, | bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. |

Maison Américaine

Meilleur marché qu’ailleurs g Ouvert tous les jours jusqu'à 8 h. s. | Magasin fermé

Autos poui Cérémonies. Mariages, Baptême

et Fêtes

Garage J. & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS

VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

Zivu&tcvLr cLe

A. ck eT?oo s

ooûeM -o

BRODERIES-PERLAGES

ancienne

Mm RYCKAERT

A. Caucheteux, successeur

Rue Rubens, 17 - Téléphone 12217 Rue Porte St. Georges, 27 - Tél. 12218

ANVERS

MAISON UE CONFIANCE

Ateliers de „Plissage et Points-clairs

..ENGEESCH HOEDE

VONDELSTR., 19

CAUS

fnabij St. Jansplaatsi

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

L / Füirrje k;eus Ziet Ztalae

ROYAL - ZOO

Dette Sacrée

Paul Holston rt AJean Mollet sollt cam a rades d’études à rUniversité et à la veille d’êlre promus docteurs en médecine.

Depuisyj5lielqÛC8 mois: déjà, Paul Holstou est souffrajit; un jour, pendant un collés à l'Université, il perd connaissance; Le médecin constate .une tuberculose .-très, avancée; il laid .envoyer le 'nlaiadé dans le Midi, jean cache S la vieille Mme Hol s l,o o la gravité, de. la, niajadic do, son fils; il vend sa, montre à un brocanteur et essaie, piir là de I couver la sapinie nécessaire au voygge de Paul, iipirs la bouliquë du brocanteur; im ‘'coffre-fort est ouvert. Jean y aperçoit des liasses de billets de banque; d'un geste rapide, il prend une de ces liasses el s'enfuît pour la leiiietlre à Paul. Möller racQÙIe à l’auJ ë! à sa mère que cell,, somme provient d'un héritage d'ailé pareille éloignée.

Mais, le vpl. est (Jéçouvèr'i cl Muller arrêté.

Mortier esl 'condamné à deux ans de prison et cette condamnation 1 'exclut de toutes les université» du pays. Aucune peine n'auiail pii 'être plus cruelle .poiji lui que la défense;d'exercer sa profession de médecin. Mais un dncident qui-se produit éii prism I .sera bien lût d une - importa uee déeisi v e pojir sa vie (iil.uie; .un. des prisonniers-est- Irappé d'un mal violent; le médecin ne pouvant, être appelé sur le champ, c'csl Möller, qui opère. -d i l r-gence,. et il réussit pleinement dans sa noble mission,

Paul Holstou, a passé son dernier examen cl a été promu doclêur; Son état empire rapidement el ly'eojri tôt la mort le délivre ..de ses soi iff rances.

Dés sa sortie de prison, Möller se rend chez ses amies.

Le soir, il se retrouve dans la vieille chambre de famille; tout à coup, une pensée vient à Möller, elle est affieusc, mais c’est pour lui le salut; Mme Holston, lui donnera le diplôme de son fils, lui, .lean, partira et ira exercer la médecine dans un pays ofi il ne sera pas connu-

Plusieurs années se s ont écoulées; la carrière do Möller a élé plus brillante qu’il, n’avait même osé l’espérer. T est devenu le médecin en vogue de ta haute société et, son succès éveille bientôt la jalousie du médecin en chef de la clinique où il opère, le professeur Dr Peterson. Un malheureux hasard dévoile le »ehret, si soin gnou semeril gardé; L'homme. qu'autrefois Möller avait opéré en prison se présente à la clinique. Le médecin en chef apprend pur lui le passé de Möller et il n’a rien (te plus pressé que do ruiner le prestige el la réputation de son jeune confrère.

Pendant ce temps, la mère de Dorothy esl tombée malade; el. devant subir une opération, elle ne veut être opéré que par Möller. On chloroforme Mme Holston. Au moment où Möller veut entrer dans la salle d’opération, le médecin en chef, escorté de deux détectives, lui barre le chemin et lui intime l’ordre de se rendre au commissariat. Mol-

PROGRAMME 25 du au 30 AVRIL

APRIL

1. Ciboulette....R. Hahn

2 PATHÉ - REVUE

Comédie avec TOM MOORE

DETTE SACREE

GRAND DRAME

CINEMA

Hahn

Pendant la Pause

Récital pour Orgue

HEILIGE SCHULD

GROOT DRAMA

Tijdens de Poos

Récitaal voor Orgel

iiiiiiiiiiiiiiii

ni

Semaine prochaine

PROGRAMME SENSATIONNEL

BARBARA

LA MARR LIONEL

BARRYMO' BE RI

dans

TELL

RICHARD

BENNETT

MONTAGU

LOVE

ou Rome La Cité Eternelle

D'après le scénario de Ouida Bergère

HERBERT RAWLINSON

VAINQUEUR AUX POINGS.

Comédie

1er supplie qu'on lui accorde un délai d’un quart, d'heure pour faire i’opération; le médecin en chef, refuse, • alléguant que Möller n est pas médecin,, Le retard cause nue catastrophe irréparable. Mme • Holston, prise d’une faiblesse cardiaque, uleurl,/ subitement. Brisé de douleur, .Möller jette au nié-' decin on chef le nom de nienrlpier. Il esl couvain-eu que son procès lé réhabilitera; tous les; malades qu’il a guéris, se »découvertes seienCliques seront des preuves suffisantes qu'il est vraiment médecin. Mais, quand II apprend que r Vcadéiuic des Sciences l’a radié de la lisle de, ses membres, quand ses malades le renient sa fierté-/ se change en révolte.. Levant le tribunal, il pré-;/ sente lui-même sa défense; il- s’écrie qu’il rr'a.pu. agir autrement, qu’il a obéi aux saintes fois de,, la n.ature qui lui prescrivaient de secourir ceux,/ qui souffraient, avec ou sans diplôme.

Après un discours qui produit sur lotis les .as- '. sislanls une profonde impression, Muller est,. e-• quitté.

Heilige Schuld

Paul llolston en Jan Möller zijn twee Hçogc-/ schoolvrienden,.op het punt een diploma van ge-./ neeslieer (e. bekomen. Om zijn vriend te redden,; door lering aangetast, steelt Möller eeri soin geld. bi j een opkoeper en wordt -aangehouden. Zijn yer-. oordeëliug tot:> iaar gevang ontneemt hépi teven/ alle iiiogelijkliekl om nog-poit een .diploma te »in-,.. ne re

Hetgeen hij als hoogste roeping, aanzag; zijn medemensohen te kunnen helpen zal hij akfus i rooi I meer bereiken.

Tijdens zijn opsluiting 'stérft zijn vriend, ua toch zijn diploma te hebben behaald. Wanneer hij weer vrij is zal hij de gulden leugen begaan, onder den nanm van zijn gestorven vriend zal hij in dejr vreemde zijn edele roeping kunnen volbrengen.

Zijn poging lukt buiten verwachtingen en hij i> nu

Door een toeval wordt het bedrog ontdekt en Möller aangehouden oji hel oogenblik dat hij de moeder van zijne guide vriend moet behandelen. Men laai hem zelfs mei meer loe in de operalic’-kantcr en de oude vrouw stérft haar reiiige dochter Dorothy achterlatend.

Möller staat voor de rechtbank, en zijn zelfverdediging is zoo aangrijpend sterk dat hij vrijgesproken wordt.

Zal hij toch niet meer zijn ambt kunnen hervallen tc midden van die kleinzielige menschen dan lacht hem echter de toekomst toe, een toekomst met Dorothy welke hij reeds zoolang beminde en die met haar liefde de heilige schuld zal kunnen delgen tegenover hem die eenmaal haar broeder van den dood redden wilde.

Imprimerie dn Centre

26. Hem-part

Kip

FILM-REVUE

De Tusschen-Opschrtften

Hun getal en hun belang op de film

EZE vraag is van groot gewicht voor het publiek en tevens voor de vaklui. Het publiek verwijt aan sommige filmen dat de bijtitels de goede aaneenschakeling belemmeren, dat men meer te lezen dan te zien krijgt. Hierop antwoorden de ineenzetters: in-. dien er in hun filmen meer woorden vo'brkomen als er noodig blijken, dat er, buiten hun weten knippingen gebeurd zijn met het woord « zwendel » — en welke de bijvoeging van bijtitels noodig maken. Deze dienen om een samenvatting te geven van hetgeen voorvalt in de weggelaten deelen.

Vermits de ineenzetters de onder-titels zelf niet opstellen, nemen zij geen enkele verantwoordelijkheid voor stijl noch voor taalfouten.

Men zegt dikwijls dat de natuur elke soort samenmengsel verwerpt en hij de voortteeling van verschillende soorten van dieren niet toestaat. Doch, de kunst is nog doortastender Zoo heben wij b.v.: de gekleurde beelden der Grieken en der Italianen, halve schilderstukken en-half beeldhouwwerk; het zijn afgrijselijke vergissingen... Natuurlijk!...

Het gebruiken van bijtitels in een film stelt geen heiligschendende daad, doch, wanneer en in welke maten mag men, tusschen de beelden, de bijtitels inlas-schen? Wanneer zij de dramatische waarde vereenzelvigen of voor den toeschouwer feiten vermelden welke niet cinematographisch uitgedrukt zijn.

Zoo zou b.v. « L’Angelus », van Millet, zijn volledigen bijval niet hebben, als men den titel wegliet. Zoo heeft men nog het tafereel van Jules Breton: In een mooi landschap staat een landbouwster met de sikkel in de hand; ze bekijkt oplettpnd iets in de lucht dat de toeschouwer niet te zien krijgt. De titel die men ook niet zou,.kunnen weglaten, heldert alles op: « De zang van den leeuwerik. » Men zou nog andere beroemde tafereelen kunnen opsommen, waarvan de weinige woorden, beneden aan den lijst, gelukkiglijk het effekt uitdrukken van de artistieke samenstelling.

Zoo is het noodzakelijk een bijtitel te gebruiken om aan te duiden, dat er tusschen twee deelen 1 0 jaar verloopen zijn, ofwel dat een zekeren heer... Du-: rand heet...

Zekere uitvoerige beschrijvingen van een tooneelschikking, een visietkaartje, een brief, laten u misschien toe van het te ontwijken, maar

Niettegenstaande dit alles, moeten wij toegeven, dat het gebruik van bijtitels bij uitzondering moet plaats hebben, en dat de tegenwoordige film-industrie er misbruik van maakt. Een film is geen vertelling met geïllustreerde platen. Er is niets dat een handeling zoo pijnlijk in de war stuurt, dan een geschreven opheldering. Wanneer het werk onder een goede leiding staat heeft men geen bijtitels noodig. Doch, er zijn weinig schrijvers die alleen een werk kunnen leiden, zij zelf draaien niet, dan gebeurt het dat de tooneelschikker, belast met de uitvoering van hun werk, de aanduidingen niet goed volgt, met het noodlottig gevolg dat de band zoo dooreengemengd wordt en men verplicht is deze op te helderen door bijtitels.

Indien een film geschreven ophelderingen noodig heeft om een volledig sukses te bekomen, dan is het omdat deze niet ten volle begrepen is bij het ineenzetten. Te dikwijls vergelijkt men een film aan een tooneelstuk en men brengt er bijtitels met samenspraken in; welnu, wanneer de cinematographische samenspraak meesterlijk weergegeven is, dan heeft men geen bijtitels noodig, onze inbeelding is ons genoeg. Wij raden het, ja+ we mogen bijna zeggen: « Wij hoo-ren het ».

FILM-REVUE

Men gaat zelfs zoover van de personen te kenschetsen bij middel van bijtitels! Hetgeen toch nogal kras is!

Men zegt ons in uw bijtitels dat die oude heer knorrig en gierig is; inplaats van het te zeggen, toon ons hem op den film, gedurig en knorrig mompelend en zich aan ver overdreven spaarzaamheid overgevend. Dit zal veel meer overtuigend zijn. Immers, men gelooft enkel hetgeen men ziet en niet hetgeen men ons mededeelt.

Freeburg zegt met zooveel overtuiging dat:« De scenarist onwetend in de gesproken taal is, en in de plaats de taal gebruikt der houding of van den aanblik des gelaats, van het gebaar, van de beweging, van de taal der voorwerpen van de versiering, van de groepeering, van de verlichting en van diegenen — een waarlijke tooverkunst — van de hulp van het apparaat! Deze nieuwe taal bestaat uit lettergrepen en zinnen die zoo handig moeten samengesteld worden, dat er een schat van fijne ingeving zal uit voortvloeien... »

Daaruit besluit men dat de kunst op de film bestaat in het inblazen, het geven van zijn volle spel, met deze te leiden naar de inbeelding van het publiek. Welnu, het gebruik van bijtitels breekt volledig alle ingeving. Doch, vergeet niet, dat deze welke bij de groote maatschappijen, de filmen « in punt zet », zich minder bekommert over de artistieke aanmerkingen, dan over...

Zulke band heeft een lengte van 1 800 meters en om eenige onbeduidende redenen wilt die heer dat er maar 1500 meters overblijven. Hij knipt dus daarvan 300 meters weg en vervangt die onredelijke verkorting bij middel van bijtitels.

De tooneelschikker is, om dit feit, razend kwaad. Het gebeurt wel eens dat

Ginemanieu wsj es

DE SUCCESVOLLE OPERETTE « The Student Prince », gaat verfilmd worden door Eric von Stroheim voor Metro-Goldwyn. De laatste produkt'e van dezen regisseur, « The Merry Widow », nadert haar voltooiing.

MICHAEL ARLEN, de bekende schrijver van korte novellen betreffende de Engelsche zeden, heeft kontrakt geteekend om voor Pola Negri scenarios te bewerken.

hij ontslag neemt, wat heel schadelijk is voor de inrichting... Verwondert het u dan dat er maar een deel van de Fransche voortbrengst middelmatig is. Het opstellen van alle bijtitels, wordt soms uitsluitend toevertrouwd aan « Mijnheer » ofwel herziet en verbetert hij het. Want: « hij kent het publiek, vermits hij derde planrollen gespeeld heeft te Castelnaudary, ofwePeen bittertje opdiertde te Gennevilliers. »

Vandaar deze zinnen vol gevoeligheid als van een waschvrouw, en een woordschikking als van een schouwvager die den cinema hebben voor den aap gehouden en die hem zooveel schade hebben toegebracht, vooral onder de intellectueelen.

De vertaling der bijtitels in de Ame-rikaansche filmen is dikwijls erbarmelijk. Men aarzelt niet van een « heer » Yankee of Mexicaan te noemen. Welnu,

« Mijnheer » is evenals « Mevrouw » of « jufvrouw » een uitsluitend vlàamsche benaming wat niet past in een vreemde taal. Soms gaat men zelfs zoo ver van in volle letters te schrijven « Mistress » hetgeen nog een grooter misgreep is, want dit woord verkort zich altijd in « Mrs ». Men schrijft Mrs Brown en niet « Mistress Brown ». Wanneer er spraak is van de Engelsche aristokratie, dan zijn de fouten waarlijk komisch: zoo werd Sir Arthur Conan Doyle eens genoemd: « Mijnheer Conan Doyle ». De vertaler wist niet dat « Sir » een titel van « Baron » was, en dat deze onmiddellijk moet gevolgd zijn van een voornaam.

Niets is moeilijker dan een bijtitel naar de regels der kunst op te stellen. Men moet eerstens een groote letterkundige ondervinding hebben 'opgedaan, evenals een volmaakte kertnis der taal, en vooral de gaaf bezitten verkortingen te kunnen maken. NEMO.

EEN F1LMEXPEDITIE gaat in een zeilboot Hamburg verlaten voor een reis rond de wereld. « Sylvester Film Expeditie » is de naam van de ondernem'ng en het hoofddoel is de Zuidzee-eilanden.

FRANSCHE FILMS, voorges'eld in de maand Maart 1925: « Autour d’un Berceau », G.P.C.; «La Douleur», G.P.C.: «Les Elus d’e la Mer », Phoeéa; « La Blessure », Plhocéa; « La Nuit de ia Revanche », Armor.

FILM-REVUE

Van Armoede naar Roem en Fortuin

Een weinig gekende waarheid over Alla Nazimova

Het is ondenkbaar armoede in velband’ te brengen met de glorierijke Nazimova, en nochtans, 20 ja-ren geleden vond men haar in de gemeenderling gezelschap Russische tooneelspe-iers, doch het viel dezen moeilijk een engagement tei vinden. Na weken van ellende en tegenslag, kwamen zij in aanraking

ste straatjes van Londen; zij logeerde daar in een zoogenaamd hotel van Whitechapel.

Zij kwam naar Engeland met een zonmet den impressario J. T. Grein. Deze was het welke eerst de werken van Shaw voor het voetlicht bracht.

Alla Nazimova werd ontvangen door

FILM-REVUE

Mr. Grein, in zijn huis van Buckingham Palace Road. Hij, groote kenner van too-neelspelers, zag weldra in het kleine Russische meisje, welker naam Alla Na-simoff was, en later veranderd werd in Nazimova, bewonderenswaardige kwaliteiten.

Mr. Grein beloofde voor haar en haar kollega's al te doen wat in zijn vermogen was, het duurde niet lang of hij deelde haar mede dat hij voor hen « The Playhouse )> (toen The Avenue) had kunnen verkrijgen, maar slechts voor één week.

De Russische spelers voerden alsdan een stuk op in hun taal; Ihet handelde over de Joodsch-Russische kwestie. en heette « Het uitgekozen Volk ». Die week was voor de vreemdelingen een zeer groo-ten triomf; het was voor de East Enders een buitengewone attraktie, en het publiek stroomde eiken avond naar den schouwburg.

Niettegenstaande hun succes, stonden de spelers weldra terug op de keiën en werd er door Mr. Grein en Ellen Terry een liefdadigheidsfeest ingericht om de Russen te helpen. Met het daardoor verkregen geld konden de spelers naar Amerika oversteken, alwaar zij meer geluk hadden en konden aangeworven worden in kleine theaters van New-York.

Gedurende een dezer vertooningen werd Nazimova opgemerkt door een bekenden Amerikaanschen impressario. Hij stond voor de actrice' in bewondering en haar achter het tooneel gaande vinden, deed hij haar een verbazend aanbod.

« Indien gij in vijf maanden de Engelsche taal kunt aanleeren op zulke meinier dat het publiek u verstaan kan, dan wil ik niet alleen een stuk voor u laten schrijven en u daarin de hoofdrol laten spelen, maar dan laat tik ook een schouwburg bouwen welk uw haam zal dragen. »

Nazimova zette zich aan die moeilijke taak, en slaagde uitstekend.

Vijf maanden later opende het « Nazimova Theater » zijn deuren te New York, en de Russische ster sche'en aan den Amerikaanschen tooneelhemel.

Haar succes was verzekerd en sindsdien heeft zij nooit meer achterwaarts gezien. Na zekeren tijd eischte de filmnij-verheid haar op; haar eerste film was « Revelation », dewelke gemaakt Werd in

1916.

Zij had reeds vele films voortgebracht wanneer zij naar het; tooneel weerkeerde1; doch;zij werd er terug afgehaald door J. Stuart iBlackton, om tin « The Redeeming Sin », een geschiedenis der Parijsche onderwereld, de leidende rol t vertolken. Mr. Blackton had dit onderwerp reeds ja-ren in gereedheid tot hij de geschikte actrice er voor vinden zou. Plet was Nazimova welke hij moest hebben, doch hij had adle hoop verloren haar ooit te kunnen bemachtigen. Ten langen laatste slaagde hij daar echter in en het is deze film, welke wij nu kortelings zullen te zien krijgen. Tegenover haar plaatste hij Lou Tellegen.

Wij zien haar hierboven in de film «'Madonna of the Streets », nog een van haar laatste producties.

Cinsmanieiitusjes

« SALLY », de n'euwe First National film van Colleen Moore, is gansch in kleur gemaakt en wordt op het oogenblik op de markt gebracht.

HET IS EEN ZEER INTERESSANT FEIT,

volgens bericht uit Amerika, dat de kleeding, welke Syd Chaplin draagt in « Charley’s Aunt », gemaakt werd door de hand van mevrouw Brandon Thomas, weduwe van den schrijver van het beroemde blijspel. Wanneer M. Christie de laatste schikkTgen te Londen trof met de weduwe, dan was zij zoo verlangend dat de kleeding juist zou zij-n zooals haar echtgenoot d't steeds gewenscht had, dat zij de gunst verzocht zelf het kleedsel te mogen maken.

LILA LEE is naar Florida vertrokken om daar met Thomas Meighan de Paramount-film te draaien « Old Home Week ». Haar echtgenoot James Kirkwood kon haar niet vergezellen, daar deze nood'g was in verschillende tooneelstukken.

LILLIAN HALL DAVIS, de Britsche filmartis-te, heeft haar debuut voor het Amerikaansch publiek gemaakt in de film « Quo Vadis », waarin Em'l Jannings de rol vertolkt van « Nero ». Zij speelt daarin de rol van « Lycia », het meisje dat op een stier gebonden wordt om in het circus een verschrikkelijken dood te gemoet te gaan. De indruk welke zij op de Amerikanen maakte was meer dan gunstig.

IN HOLLYWOOD schijnt op het oogenblk een « modern café » te zijn, hetwelk uitsluitend bezocht wordt door filmvolk; doch het eigenaardige van dit café, hetwelk ook een restaurant is, is dat men er geen vorken of messen gebruikt; men eet er niets dan kiekens en d'e behandelt men met de vingers!

NAAR WIJ VERNEMEN zouden Mae Murray en haar echtgenoot Rxhard Leonard de f lmnij-verheid verlaten, zoodra hun tegenwoordig kontrakt geëindigd' is, om terug te gaan naar de muzikale kluchten, revues en operetten. Maë Murray eindigt nu « The Merry Widow » (De Lustige Weduwe).

FILM-REVUE

Vrije Tribuun

Onder deze rubriek mag eenieder, onder deknaam, zijn opinie, de kine-ma aanbelangend, uitdrukken. De inzenders moeten nochtans hun naam en adres doen kennen op ons bureel en blijven verantwoordelijk voor het ingezondene. -De hoofdredaktie behoudt zich echter het recht van opname of weigeriiig voor.

KUNST IN HET DRAMA

Humoristische tooneeleni komen vaak voor in het Amerikaansche treurspel. Alhoewel het vreemd klinkt: humor in een drama, dragen

die fijne tafereeltjes er onbetwistbaar veel toe bij, om het succes van -den film te vermeerderen. Want, is het prijzenswaardig de menschen te leeren dat het niet al< rozen zijn op de lange levensbaan, toch lis het verdienstelijker hen te doen gedenken dat de gemoedelijke, immer guitige gezel een man is die niet kan geraakt worden door den eeuwigen kamp van groote en kleine menschen, dalt hij de man is altijd en overal thuis, vooruitgaande immer met moed en vol vertrouwen, ’t Zijn dikwijls stevige, onbeholpen kerels, die het met fijne manieren en andere narigheden zoo nauw niet opnemen waardoor het jongé juffertje hen soms niet al te best kan uitstaan, maar . ik mag ze graag lijden en zou indien ik er de kans toe zag hen heel gulhartig de grove hand schudden als teeken van onverbolgen, zuivere sympathie. Ik herken in hen den waren volks-mensch, van binften als van buiten, vrij en onafhankelijk. Terwijl ik medelijden heb met de arme hoofdfiguren die meestal tegenslag op tegenslag kennen, moet ik hen benijden om hun eeuwig blijden geest en doodbedaarde manieren, van: « ’t Zal wel gaan ». Ze behoeven niet eens groote gebaren te maken, een onnoozel gezicht zetten is soms meer dan voldoende om me te vermaken. Ze zijn overtalrijk de prettige tooneelen die ik reeds aanschouwen mocht in den film. Ze u. allen opnoemen, ware me niet mogelijk want ik ben er zoovele weer vergeten. Maar ik herinner mij wel iets van de vroolijke daden van Wallace Beery, deh rasechten zeeroover uit Sakr-el-Bahr. Zijn pak was nooit nieuw geweest, hij vergat zich wel eens te scheeren en zijn daden of woorden wegen, daar dacht hij niet aan. Hij onderscheidde zich bijzonder in het slottafereel, toen hij zijn jongen meester zonder blikken of blozen met breede gebaren van zijn heldendaden vertelde, wonderen van dapperheid aan zich zel-ven toeschrijvend, die niet moesten onderdoen voor de prachtprestaties van Samson, geen woordje reppend over minder, glorierijke dagen in zijn zeerooversloopbaan, overvloedig genietend van zijn ingebeelde waagstukken en van de immer stijgende bewondering van t ademloos luisterend kind.

Een dergelijk fijn tooneeltje kan volgens mij wel opwegen tegen een mooi uitgebeelde z'ele-toestand vol innige emotie.

Wel was hij aan de eerste leugen niet dood gegaaaan, maar toch wou ik wel dat hij neven me kwam z'tten, in dagen die niet zoo goed zijn als ik wel zou wenschen, om me heel smakelijk door vrolijke verhalen tot een ander mensch te maken, hoopvol en zonder zorgen.

LABRADOR.

IETS OVER ROM AN-AANPASSING OP HET WITTE DOEK

Tot hiertoe gelukte het aan weinig insceneerders bekende romans _degelijk voor de kinema aan te passen.

De reden? Mijns dunkens, onvolledig begrip der kern zelve van het geschrift. Ieder verhaal heeft een algemeen idee, een leiddraad, om hetwelk een aantal details gegeven worden, noodzakelijk om het doel te bereiken. En het zijn die ge-.gevens die meestal den aanpasser misleiden en hem een tijd lang bezig houden, in plaats van al zijne aandacht op de hoofdlijn te vestigen. Zulks geldt tevens voor de Fransche en Amerikaansche producties. Als excuus kan misschien aangebracht worden, dat het de eerste soms moeilijk vallt, de noodige atmosfeer, de aanpassende monteering en insceneering te verwezenlijken bij gebrek aan finantieele middelen. Doch voor de Amerikanen is dit slechts bijzaak en de eenige fout is dan gewoonlijk « la faute de goût ». Zoo gaf « Paramount » voor een drietal jaren de adaptatie uit van « L’homme cjui assassina», een boeiend werk van Claude Farrère. De film was voortreffelijk vertolkt daar Mae Murray en David Powell en eindigde door het huwelijk der beide hoofdper-sonnages. Zulke finaal werd natuurlijk verzonnen, gevolg aan de traditie dat het publiek met geen droevig einde instemt.Vox Populi, vox Dei!

Voor eenige maanden s‘:elde Anvers-Palace ons « l’Arriviste » van Félicien Champsaur voor. Fransche aanpassing van André Hugon. Ik had het boek geleien en keerde na de vertooning geheel teleurgesteld naar huis. Wat al fouten werden er niet begaan! Verdeeling der productie in drie vakken, net zooals in de roman, doch zulke vakken hadden geen e:gen bestaan. Totaal wegka-ping det rol van Renée April, de verliefde van den Arrivist. Onnoozél einde: de Arrivist vluch't per auto en wordt door pseudo-gendarmen (welke aankleeding!) aan de'grens (een houten barak en twee paaltjes!) nèergeschoten. Laatste tafereel: de autovoerder krabt zich in de haren; «met een lijk op den rug» denkt hij... Mejuffer Helbing en Heer Baudin door een verstandig spel, helpen die totaal onbenullige handeling omhoog en maken er iets aaneembaar van. Buitendien laat de monteering veel te wenschen en doet het hevig licht der schijnwerpers veel kwaad aan de gelaatstrekken en hunne beweging in den loop der actie.

Alfe model van roman-aanpassing kom ik « La lumière qui s’éteint » van Rudyard Kipling >te zien. Een prachtfilm, voorgesteld zonder intensieve publiciteit noch voor de film, noch voor de vertolkers. Tot heden toe, had ik nooit Percy Marmont noch Jacqueline Logan op het witte doek gezien. He't zijn eenvoudige doch merkwaardige artiesten. De eerste, jonge schilder, met de gemakkelijke werkwijze afbrekend om zich geheel aan de ware kunst te wijden, de tweede, straatmeisje, nu eens teeder, dan vroolijk, later driftig, afgunstig, vertolken met hatft en ziel de voornaamste tafereelen van het drama. En hun samenspel op zekere oogenblikken was iets zoo merkwaardig dat weinig sterren der filmwereld hen zouden kunnen overtreffen, ja zelfs evenaarden. De ontroering van het publ;ek wisselde af met eenige momenten vroolijke stemming bij geestige tafereeltjes die Jacqueline Loogan met één glimlach, met één oogwenk weet te verwekken. Decors, landschappen, verlichting, alles is keurig verzorgd en wijst aan dat Adolphe Zukor volkomen op de hoogte zijner taak is.

Aldus mijn artikel eindigend, zou men in den waan geraken dal de Amerikanen tot hiertoe

FILM-REVUE 7

voortgaan onze meester te zijn in cinemazaken en zelfs in het genre van roman-aanpassing. Doch, gelukkig voor de Europeesche productie, komt een prachtige film « De Twee Verstootelingen » een machtigen stoot te geven in den vooruitgang derzelve. En zooals Alice Pavor het onlangs aanwees moet de Amerikaansche filmnijverheid hare Fransche mededingster geducht vreezen.

ANDRAL.

(NAAR AANLEIDING VAN GRIFFITH'S AMERIKA)

« Weeral ’ne klager! » hoor ik den lezer uitroepen, nadat hij de eerste regels bezien heeft. En hij zegt gelijk het is. Dezen keer heb ik het over de muziek. Ik ging over eemgen tijd naar een • cinema, waar ze Amerika af rolden. Nie't het echte Amerika zulle, dat ligt nog op zijn plaats, maar ’ne film die « Amerika » heet. Ik hoor « dol-gréég » gelijk ze zeggen in den « Héég » muzek. Dat’s het bijzondere punt. Nu, ik zat in de zaal op ’ne stoel Wachtte naar Amerika, en Amerika kwam. Mar de koerier van Boston zat al in Massa Plussets, — of hoe heet dat Schd-sch ding van een staat ook weer — en we hadden nog voor geen duit muziek gehoord. Toen, als die vent van. ’ne koer'er, een platgedouwen veloband gelijk, vóór zijn dampend paard stond te blazen, in Mas... enz. —, begon het orkest met zoo’n lawijd of al de duivelen der hel waren losgebroken. Was’t nu om den verlofen tijd ‘erug in te halen, of om den veloband weer terug op te' monteren? Mysterie. Afijn, ik geloof dat de man t toch liever za'l gehad hebben, dat ze hem een airken ten beste gaven bij zijn vertrek uit Boston, om hem ~wat moed in ‘e geven, — voor de lange reis.

Maar wat ben ik nu toch allemaal aan ’t fra-: zelen? ’t Was maar alleen om te zeggen dat ik het vervelend vind, als de film reeds zes-en-der-tig uren bezig is zich te vertoonen, eer men begint met t « mazlk » zooals mijn stuk kozze zegt. Vergeef mij, geduldige lezer, da't ik te langdradig ben, maar k wou er nog even bijvoegen, dat « Amerika » mij in ’t geheel niet bevallen is; ’t rook te veel naar buskruit, dat iets teweeg brengt, hetwelk booze menschen plegen te noemen: slaapzucht. Ge bemerkte het anders heel goed in de zaal, die zucht.

DE MOEDER IN DEN A M ERIK A A N SC H EN FILM

Den inhoud van 60 p. h. der cow-boy-treur-speien (?): een sheriff, farmer woont met eenige dochter in een afgelegen streek. Een vreemdeling landt er aan en wordt de aartsvijand van den mededinger naar de hand der heldin. Maar na tal van wederwaardigheden gelukt het hem den •schurk te ontmaskeren en den farmer voor zich te winnen.

In al deze bandeh bekleed: de moederrol een ondergeschikte plaats. Hei: is waarlijk verwonderlijk hoeveel vrouwen er in de States aan middel-matigen leeftijd sterven en steeds maar een dooh-ter achterlaten.

In de New-Yorker achterbuurt vinden we een tziekelijke, «afgeleefde vrouw, gesteund door een eenige dochter tegen de grove handelwijze van een dronken vader.

Dan hebben we nog de moeder der begoede * klas. Dat moet voorzeker een vrouw zijn met droeve wezenstrekken, het slachtoffer van een misstap, weer met een eenige dochter.

Steeds staat de arme vrouw op den achtergrond in den persoon van de derde-rang artiste. De Amer'kanen schijnen niet veel van een bejaarde

vrouw op het doek te willen weten. De moeder der mondaine kringen kan men met moeite van hare dochter onderscheiden, ware het niet dat de tekst het ’U zegt. Ik herinner me slechts «Moeder » en « Het Oude Nest », filmen waar de moeder op den voorgrond treedt.

En nochtans welke teederheid ligt er niet in dien naam verborgen.

Photohoekje

De Lezeressen en Lezers welke een photo van een filmartist(e) ontvingen, gelieven ons mede te deelen:

1° na hoeveel tijd zij die ontvingen; 2° gratis of niet;

3° het formaat der photo.

Deze inlichtingen worden onder deze rubriek ingelascht en zijn alzoo van groot nut voor eenieder die insgelijks aan die artist(e) zouden geschreven hebben.

BON A ontving grat's de photo van: 1 ) May Mac Avoy, 18 x 13, 2 photos dezelfde afmetingen doch verschillend van beeld, na 2 m. 28 d.; 2) Monte Bleu, 18 x 13, na 4 m. 12 dagen; 3) Mary Philbin, 14 x 9, klein maar prachtig, na 27 dagen; 4) Thomas Meighan, 18 x 13, na 2 m. 2 dagen; 3) Hobart Bosworth, 22 x 17, gezeten te paard, de armen uitgestrekt, beduidende, dat hij zijne bewonderaars (ters) ontvangt met veel’ genoegen, ontv. na 5 m. 26 dagen; 6) Anna Q. Nilsson, 18 x 13, na 2 m. 22 dagen; 7) Elmlre Vautier. in haar film « Perragus » of « Ferragus », postkaartformaat na 1 jaar 4 m. 1 dag.

bRIGOLIN ontving gratis de photo van: Mil-ton Sils, 2 maand 14 dagen, formaat 18 x 13; Charlie Chaplin, I’m. 22 d., formaat 18 x 13; Viola Dana, 1 rn. 2’ d., formaat 16.5 x 10.5; Edna Purviance, 2 m., 19 d., formaat 18 x 13; William S’Hart, 1 m. 20 d., formaat 22 x 17; Mary Pick-ford. 3 m. 9 d., formaat 22 x 17; Buster Keaton, 2 m. 6 d., formaat 24 x 19; Gloria Swanson, 4 m., formaat 17 x 12; Hobart Bosworth, 3 m. 4 d., formaat 18 x 12; Antonio Moreno, 1 m. 12 d.. formaat 18 x 13.

JULIA ET PIERRE ontvingen gratis de photo van" Mary Philbin, formaat 12 1/2 x 17, na 1 1/2 maand.

LEKKERBEK ontving gratis de photo van Thomas Meighan, formaat 12 1/2 x 18, na 2 maanden en 3 dagen.

DE BE ontving gratis de photo van: Lucy Doraine, formaat 12 1/2 x 8, na 3 d.; Betty Comp-son, formaat 17 1/2 x 13 1/2, na 3 weken; Harry Piel, (2 stuks), postkaart, 4 weken 3 dagen; Mary Philbin, formaat 21 1/2 x 16, na 1 maand; Douglas Fairbanks, formaat 20 x 16.

V. VAN STEENBRUGGE ontving gratis de photo van: Mary Philbin, formaat 13 x 18, na 6 weken; Pola Negri, formaat 18 x 24, na 6 weken; Raquel Meller, formaat 18 x 24, na 10 dagen; Alice Brady, formaat 13 x 18, na 3 maanden.

SANS SOUCI ontving gratis de photo van: Harry Piel, 3 postkaarten); Betty Compson, formaat 18 1/2 x 12; Mary Philbin, formaat 18 1/2 x 12, na 1/2 maand; Claire Windsor, formaat 19 1/2 x 12 1/2, na 6 weken 2 dagen; Antonio Moreno, formaat 17 1/2 x 12 1/2, na 71 dagen.

Hier zien wij deze geliefde fiiaiartiste afgebeeld, omringd van eene verzameling kostbaar, oud en raar porcelein waarvan zij een hartsiochteüjke liefhebster is. De verzameling behelst beroemde stukken uit Japan, China, Frank rijk en Engeland.

VOLGENS de verklaring van M. R'chard A. Rowland, eerste gerant der compagnie der First National, zou deze de rechten verkregen hebben om de uitbating van vier nieuwe werken te beginnen.

Een dezer werken draagt de naam van « Forever After » (Daarna voor Altijd), van Owen Davis. Dit werk behaalde te Broadway een overgroot succes. Denkelijk zal men dezen f'lm beginnen wanneer « L’Hymne National » (The National Anthem) zal geëindigd zijn; de hoofdrol is in handen van Corinne Griffith.

DE VOLGENDE NIEUWE FILM voor Milton Sills is « The Comeback » (De Weerwraak), naar den bekenden roman van M. D. Crawford; het is de geschiedenis van een beroepsbokser.

JOSEPH GREER and his Daughter (Joseph Greer en zijn Dochter) is insgelijks een der vier werken; van al de werken de M. Webster geschreven heeft is deze een der bijzonderste.

HET VIERDE WERK is « Clarissa and the Post Road » (Clarisse et la Route du Mail), naar de vertelling van Grace Sartwell Mason, welke verscheen in de « Saturday Evening Post ».

NA - « MY SON » (Mijn Zoon), geëindigd te hebben zal Edwin Carewe voor First National beginnen met het op het doek brengen van den roman van Robert Hichens « Snake Bite » (Slangenbeet). De film zal nochtans onder een anderen naam verschijnen.

M. Carewe denkt kortelings aan dezen film te beg nnen. Lewis Stone zal de mannelijke hoofdrol vertolken. De bestuurder is in onderhandel! ng met een der schoonste vrouwen van het scherm voor de vertolking van de vrouwelijke hoofdrol.

« Slangenbeet » is een liefdesgeschiedenis, zeer dramatisch, waarvan de handeling geschiedt in Arabië. Het zal een buitengewoon werk zijn.

DE MEEST EIGENAARDIGE GROEP van

de c:nemageschiedenis zal wel te zien zijn in de film « The Lost World » (De verdwenen Wereld), werk voortgebracht door Earl Hudson voor First National. Er zijn in begrepen: brontosaurussen, triceratpen, allosaurussen, pterodactylen, megalosaurussen, diplodocussen en andere soorten dinosaurussen uit de verloren wereld van over meer dan twee duizend jaar. DeZe dieren waren verscheidene malen grooter en sterker dan de olifant!

RICHARD RARTHELMESS is in Florida waar hij aan het draaien is voor de film « Soul Fire » [(Zielenvuur). John S. Robertson is de regisseur en Bessie Love vervult de vrouwelijke hoofdrol.

SAMUEL GOLDWYN gaat een andere pro-duktie verwezenlijken, namelijk « Stella Dallas », alsook een derde film van « Potash and Perlmutter », dewelke nu voor titel dragen zal « Partners Again » (Opnieuw Vennooten).

HET IS EEN WARE REUS welke in « Quo Vadis » de rol vertolkt van « Ursus ». Hij noemt zich Bruto Castellani en de kracht welke hij toont met een wilden stier den nek om te wringen is geen filmtruk. Vroeger was deze athleet een kampioen der worstelstrijden in Italië.

EEN VIJFDE DEEL der produktie « His Supreme Moment » (Zijn opperste Oogenblik) wordt gemaakt in kleur. Ronald Çolman en Blanche Sweet zijn de vedetten.

DE POPULAIRSTE ROMAN van John Galsworthy « The Wh'te Monkey » (De witte Aap) zal vast en zeker een succes worden voor Barbara La Marr. Phil Rosen is er op het oogenblik aan begonnen.

FILM'REVUE

Cinemabrievenbus

1° Onze brievenbus is gratis.

2° Wekelijks worden er drie vragen beantwoord.

3° Stel uw vragen afzonderlijk en nummer ze.

4° Naam en adres hoeven we niet te kennen: geef een deknaam op.

ALUSBY (?) E. B. — 1) Norma Talmadge vond in « Fleur de Sables » werkelijk een kolfje naar haar hand.

2) Gaumont, 53, Boulevard de la Villette, Paris.

3) U begrijpt wel dat we kiesschheidshalve geene publieke opinie over cinema-artisten mogen op na houden.

N. B. — Daar we uit het schrift van Uw deknaam zoo slecht uiit konden, hebben we maar gezet wat we er dachten • uit te maken. Bovendien gelooven we dat ge Uw inkt maar met wat water hebt aangelengd, niet?

COCO. — 1) Beleefdheidshalve is het natuurlijk beter per brief dan zich per postkaart tot eene cinema-art’ste te wenden.

2) Een insceneerder is de persoon die het verwezenlijken van een film leidt.

3) Om de goede reden dat die er niet zijn.

VERGEET-MIJ-NIETJE. — 1 ) Het spijt ons

zeer maar met de gegevens kunnen we de noo-dige opzoekingen niet doen: zij zijn té ontoereikend.

2) Rita Joli vet draait nog slechts bij gelegenheid; adres 403, rue de Rocroy, Paris.

3) Rex Ingram is rond de 35 jaar oud; adres: 3, rue de Suresnes, Paris.

. .LEKKERBEK. — 1) Nita Naldi, adres: c/o Paramount Studios, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Colleen Moore, adres: 1231 S. Grammercy Place, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) U kunt ze beiden in de Fransche en Engel-sche taal schrijven.

SNOESJE. — 1 L Richard barthelmess, adres: c/o Inspiration Pictures Corp. 565 fifth avenue, New-York-City (U. S. A.).

2) Lilian Gish, zelfde adres als voorgaande.

3) Priscilla Dean, adres: c/o Su‘te 523 Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

PALLIETERKEN. — 1) Margarethe Schön, adres: 11. Neue Ambachersi-rasse, 11, Berlin.

2) Beide filmen zullen denkelijk tijdens het volgend seizoen aan de markt komen.

3) Inderdaad’ Paul Richter is reeds gescheiden.

EVA. —- 1) Die gelukwensch was één en al

ondubbelzinnig: het was voor ons een waar genoegen zulk eene duidelijke lijst onder de oogen te krijgen.

2) Die geschiedenis van Lilian Gish schijnt weer niets anders dan een Amerikaansche soort publiciteit te zijn.

3) Georges Hackatorne, adres: c/o Suite 523 Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

4) (Per uitzondering) Matt ' Moore, adres: 130 West, 44 th. Street, New-York-City (U. S. A.).

N. B. — Mogen wij U een raad geven? misschien is de sekretaris van Marion Dav es in den waan dat U en Uwe zus één en dezelfde persoon zijt, en bijgevolg aan U geen gevolg op Uwe vraag geeft.

BETSY. — 1) Schrijf hem eens opnieuw aan het adres dat we voor n° 3 aan Uwe zus opgaven.

2) Voor wat die abonnemenitskwestie betreft, nu treur daar maar niet over, vermits U toch het boekje weet aan te schaffen is de zaak toch gezond, tracht intusschen Meneer Uw Papa nog wat te bepraten totdat hij zelf een druk lezer van het groene boekje worde.

3) Met genoegen vernamen we dat U herstellende zijt.

RUDY. — 1 ) I De ware naam van Doüblepatte is Carl Schenström, en die van Patachon is Miçke Madsen; te schrijven aan volgend adres: c/o Nordisk Film Co, 45, Vimmelkaftet, Kopenhagen.

2) Sessue Hayakawa kan in de Engelsche en Fransche taal worden geschreven; adres: Hotel Majestic, avenue Kleber, Paris (16).

3) Henny Porten, adres: 76 Parkstrasse, Berlin-Dahlem.

N. B. — Sessue Hayakawa zendt gratis zijne * photo: beide overigen vergen eene vergoeding van fr. 3,—.

DESERTEUR. — 1) Haar een verontschuldi-l gingsbrief schrijven.

2) *t Spijt ons zeer, maar daar kunnen we ons niet mede belasten.

J’Y SUIS. — 1) In België bestaan er geene filmmaatschappijen dien naam waardig.

2) H erover is nog niets bepaalds geweten.

WALLY. — 1) Sylvia Breamer, adres c/o Mayflower Photoplay Corp., 1465 Broadway, New-York-City (U. S. A.).

2) Nita Naldi, adres: zie antwoord n° 1 aan Lekkerbek.

3) May Mac Avoy, adres: Metro-Q.olldwyn, 1025 Lilian Way, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

N. B. — « P. S. » en « N. » zijn beiden al even geheimzinnige personen.

X. X. -r- 1 ) Louise Glaum, adres: c/o T. H. ïnce Studios, Culver City (Cal.) U. S. A.

2) Marie Walcamp, adres: c/o Suite 523 Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Elena Sangro, adres: c/o 3, ruë de Rocroy, Paris.

FRIGOLIN. — 1) Betty Balfour, adres: c/o Room 53, The Fleetway House, Farringdon street, Londen E. C. 4.

2) Besten dank voor de inlichting, deze is ons immer nuttig.

ZIGOTO. — 1) Hoot Gibson, adres: Univer- / sal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A.

2) Tom Mix, adres: 5841 Carlton way, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) U kunt ze beiden in de Fransche en Engelsche taal schrijven.

HARDY. — Te Antwerpen bestaat er geene inrichting van dien naam.

BONA. 1) De rolverdeeling van dien band werd niet gegeven.

2) We moeten U geluk wenschen om de klare en duidelijke opgave Uwer ontvangen photos.

AIGRETTE. — 1) «Stars» krijgen ook wel eens verlof zooals andere stervelingen, en eene reis geeft altijd aanleiding tot publicité t.

2) Het echtpaar Fairbanks-Pickford verblijft nu te Hollywood.

3) Menige Uwer bijdragen zijn geschikt ter opname, anderen zijn het niét; een bewijs dat U kunt als U maar wil.

JULIA EN PIERRE. — 1) Het adres van d e artist is: c/o Players Club, New-York-City, (U.

2) Louise Claum, zie adres antwoord n° 1 aan

3) De film «De Witte Zuster» is hoofzakelijk in Italië verwezenlijkt geworden.

FILM-REVUE

EIWIT. — 1 ) Charles de Rochefort zendt zijne photo;tegen vergoeding van fr. 2,—, adres: 17, rue Victor Massé, Paris.

2) Ceorges Carpentier, adres: 4, rue Chambi-ges, Paris.

3) Jacqueline Logan, adres: c/o Paramount

Studios, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A., zendt gratis hare photo.

/. S. — Het spijt ons zeer dat Uw schrijven niet terecht kwam; we nemen inlichtingen en zullen niet nalaten, indien we ze ontvangen, ze in de brievenbus mede te deelen.

2) Pat Moore, adres: c/o 1919 Van Ness Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Bessie Barriscalie, adres: Brunton Studio,

5341 Melrose Avenue, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

ALIrBEN-DARAK. — 1) Liane Haidt, adres: 55, Kaiserallee Berlin-Wilmersdorf.

2) Lloyd Hughes, adres: 601, S. Rampart, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Dustin Farnum, adres: United Farnum Pro-JT duc'tjions, Glendale (Cal.) U. S. A.

N. B. — Zenden allen gratis hun photo.

V. VAN STEENBRUGGE. — I) Ramon Novarro, voornaamste filmen: « Scaramouche.; ,

«Where the Pavements ends», adres: c/o Rex Ingram, 33, rue de Surène, Paris.

2) Leatrice Joy, voornaamste filmen: « Manslaughter », «Saturday Night», adres: 1626, Vine Street, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Nita Naldi, voornaamste filmen: «Sands and1 Blood », « The Ten Commandements »: zie adres

fr antwoord Nr 1 ) aan Lekkerbek.

DOLLY. — 1) Rudolph Valentino, adres: 7139, Hollywood Boulvard. Los Angeles (Cal.) U.S.A.

2) Ivan lyiosjoukine, adres: c/o Studio Albatros, 53, rue du Sergent Bobillot, Montreuil Sous Bois (France).

3) Thomas Meghan, adres: c/o Paramount

Studios, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

N. B.:— Nr 1 ) en 3) in de Engelsche en Fransche taal te schrijven; Nr 2 in de Fransche taal alleen. -

CREDIT. — Gina Relly, adres: 53, rue Cau-laincourt, Paris.

2) Jack Dempsey, adres: c/o Jack Kearns

710-74, Haas Building, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3) Jack Livingstone, adres: c/o Suite 523, Taft jf Buiding, Hollywood (Cal.) U.S.A.

|v N. B. -— Er bes'aat hier slechts een zwendel-zaak. Voor wat de lijst betreft, het spijt ons zeer, maar ze is zoek geraakt.

FLEUR DES CHAMPS. — 1) Pauline Frederick adres: 503. Sunset Boulvars, Beverley Hills (Cal.)

2) Il vaut mieux de le lui envoyer par « recommandé » (best is het, haar dit « aanbevolen » te zenden.

SANS SOUCI. — 1) Georges Vaultier, adres: 78, rue de Strassbourg, Vincennes (France).

2) De hoofdrol:n « Kinderen van Parijs » wordt vertolkt door Marguerite Madys.

3) Alice Terry, adres: c/o Rex Ingram, rue de Surène, 33, Paris.

ALICE PA VOR. — I) U begrijpt dat wij geen uitgesproken meening over een filmartiste mogen op na houden, maar... inwendig mogen we denken wat we willen.

2) We zijn persoonlijk een groot partijganger van gekleurde filmen, maar de perfekt e hierin is nog niet bereikt.

3) We zullen hier met een wedervraag antwoorden: weet u dat Qloria, voor ze begint te draaien, 70 minuten onder kapper’s handen zit? dus....‘

SPEESKE. — 1) Maë Murray, adres: c/o Me-tro-Goldwyn, 1025 Lilian Way, Los Angeles (Cal.) U. S. A. (zendt gratis haar photo).

2) Gloria Swanson, adres: c/o Paramount Studios, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A. (Zendt gratis haar photo).

3) France Dhélia, adres: 97, rue Jean Jaurès, Levallois-Perret (France). (Vergt 2 fr. voor het verzender eener photo).

VAN MEULEBROECK. — 1) Mary Pickford, adres: 7100 Santa Monica Boulvard, Los Angeles, (Cal.) U. S. A.

2) - Betty Compson, adres: c/o Paramount Studios, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Priscilla Dean, adres: c/o Suite 523 Taft Buiding, Hollywood (Cal.) U. S. A.

SIMON. — 1 ) In « Het Gebroken Nest » ver-'tol/kt Jane Novak de dubbele rol van moeder en dochter.

2) Sessue Hayakawa is nog steeds zoo gezond als een vischje.

3) Is een groote zwendelgeschiedenis waarbij die persoon zijn naam aan ’t verspelen is.

CHU-CHIN-CHOW. — 1) «De Witte Zuster» is in Italië verwezenlijkt geworden.

2) De partner van Lilian Gish in die film is Ronald Colman.

3) Misschien wel, dit hangt af van de'cinema-bestuurder welke deze banden voor zijn zaal moet afhuren.

N. B. — U hebt waarachtig gelijk; we waren op ons geheugen voortgegaan en daardoor heeft die naamverwisseling plaats gehad; onze felicta-ties voor uwe scherpzinnigheid.

JEANETTE. — 1) Uit New-York kunt u binnen de dre weken nieuws ontvangen en uit Ca-lifornië binnen de vijf weken.

2) Is tooneelbrievenbus.

DE BÉ. — 1) Edith Chapman, adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Dustin Farnum, adres: United Farnum Productions, Glendale (Cal.) U. S. A.

3) Jane Paige, adres: Vitagraph Studio, 1708, Talmadge Street, Hollywood (Cal.) U. S. A.

GREEGJE GOETHALS. — A notre tour, nos meilleurs vœux de Pâques! (Op onze beurt onze beste Paaschwenschen!)

J. SUYKERBUYCK. — 1) Tom Mix zendt gratis zijn photo; te schrijven in de Engelsche of Fransche taal; adres: 5841, Carlton Way, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Hatold Lloyd, idem, adres: 502, Irving Boulvard, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) In een film worden hev'ge rukwinden verkregen door het ingang stellen van een vliegtuig-schroef.

SANS SOUCI. — 1) Florence Vidor, adres: 1713 Selma Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

2) Leatrice Joy, adres: 1626, Vine Street, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Lewis Stone, adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

LEKKERBEK. — 1) Mary Carr, adres: c/o Suite 523 Taft Building, Hollywood (Cal.) U.S.A.

2) Rudolph Valentino, zie adres antwoord aan Dolly.

3) Adolphe Menjou, adres: 1911 Carmen Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

N. B. — Zenden allen gratis de hun gevraagde phöto.

J’Y SUIS. — Bijdrage voor V. T. is goed van inhoud, maar, spijtig genoeg staan er te veel fouten in. NEMO

N. B. — Vragen ons na Zondag toegekomen worden in het volgend nummer beantwoord.

FILM-REVUE

Wat is een Film?

TAP voor stap, dit is de wijze waarop een film gemaakt wordt, van af zijn ontótaan in het brein tot de vertooning ervan in de zalen.

Een ui filmmaker » schept reeds het nieuw gewrocht, wanneer het voorgaande nog niet voltooid is.

In feite wordt er in de studios, zonder ophouden, naar nieuwe geschiedenissen gezocht. Deze komen uit drie bronnen: agenten die boeken en stukken zoeken te verkoopen; ingezonden scenarios en de gemengde en verscheidene lezingen van het bestuur. Soms wordt een aanvraag tot opstellen van een film gericht aan befaamde schrijvers voor het doek. De prijzen betaald voor boeken en stukken loo-pen van 500 tot 25.000 en zelfs tot 75.000 dollars. Oorspronkelijke werken brengen van 500 tot 10.000 dollars op.

Gewoonlijk, vooraleer aangenomen te worden, moet een stuk door de Ihanden gaan van de filmster, den bestuurder, de voortbrengers en den bond der persmannen, verkoopers, enz...

Eens het stuk bepaald aangenomen, gaat het naar den scenarioschrijver, die het schriftelijk werk, « continuity » genaamd, opstelt, iln dezen vorm wordt het verhaal ingedeeld in tafereelen. Aanduidingen voor het opnemen der beelden staan hierop vermeld.

Dit is voor den bestuurder, wat het plan is voor den bouwmeester.

Soms wordt dit werk verricht door een aan den staf verbonden schrijver. Soms door een buitenstaander. Zeer dikwijls ondergaat het scenario gioote veranderingen: de filmster oefent kritiek uit op sommige tafereelen; andermaal is het de bestuurder of de voortbrenger die veranderingen invoeren.

Nu het bepaald ineen gestoken is, gaan kopijen ervan naar officieele personen: den kunstbestuurder, die schetsen begint op te maken; naar den kostümier, die de kleederen begint te teekenen en naar den productiebestuurder en den bijgevoegden bestuurder.

Daarna vergadert' de « krijgsraad » om te beslissen in welke orde de beelden dienen opgencmen.

Bij het opmaken der filmen volgt men geen natuurlijke orde; men begint niet met het begin en men volgt niet den gang

van het verhaal. Louise Fazenda zegde eens dat het hare groote eerzucht was eenmaal een voorstel tot trouwen te mogen ontvangen — onder het filmen — vooraleer gehuwd te zijn!

Van de orde waarin een stuk gefilmd wordt hangt zeer dikwijls de commer-cieele bijval af.

Het doei van den bestuurder is, zooveel het kan de tafereelen achtereen op te nekten van eenzelfden speler, teneinde dez( van de betalingslijst te schrabben.

B. v. indien een ellendeling een meisje wegvoert en zij er iin gelukt te ontsnappen om hem, jaren nadien, weder te ontmoeten, dan zal de bestuurder al de tafereelen doen opnemen waarin de ellendeling verschijnt, ten einde de ledige uren te vermijden en uit te sparen.

Een ander punt van belang is het op-3 maken der opeenvolgende deelen, zoo-, dlat de schrijnwerkers den tijd hebben de schermen op te timmeren en af te breken zonder veel tijdverlies.

De nachtmerrie van den productiebestuurder is het nachtwerk van timmerlieden en schilders; dit beteekent overuren en dubbel tarief. Korte buten tafereelen worden gefilmd terwijl de schermoprich-!ers aan t werk zijn.

Hier komt nog bij de figuratie, biet gebeurt dat een studio de hulp noodig heeft van een groep cow boys en deze moet voorzien van gehuurde kleederen. (

Natuurlijk wordt er aan gedacht al de tafereelen waarin zij moeten optreden, te vereenigen.

Tijdverlies vermijden, dit is de groote kunst.-

Daarna komt de beurt der artisten; deze. maken de plannen hunner kleederen op; de kcstumen worden vervaardigd in de studios, doch soms ook er buiten. Befaamde speelsters verkrijgen bij iedere nieuwe film, een gansch nieuwe uitzet: Terwijl zij in tweestrijd is met haar kiee-. deren, is de bestuurder op zóek naar degelijke spellers en speelsters.

Hier dagen nu allerhande moeilijkheden op: de spelers zijn niet vrij en hebben een verbintenis voor een .ander stuk; sommige onder hen vragen een te hoog loon; het stuk is niet genoeg bekend, of te kort of te lang naar den zrn van de ster.

FILM-REVUE

In ieder studio is een bestuurder voor het opmaken en nazien van steekkaarten; hij bezit een groot aantal photos van altisten, met op den rug hun salaris, hun gestalte, hun gewicht, hun lichaamsgesteldheid, enz.

De beste spelers hebben agenten die hen verbintenissen bezorgen en ontvangen 10 t. h. commissieloon.

Dikwijls zendt de bestuurder om een dier agenten en vraagt hen; « Wie is er vrij? «

Eenmaal de keuze gedaan, komen dè spelers naar het studio en 'teekenen een verbintenis met aanwijzing van het salaris en andere vöorwaarden. Daarna ko* ren de kieederproeven. in korten tijd neeft de kostümier kleederen voorbereid voor de ster, ten minste voor wat de eerste tafereelen betreft. Het is de gewoonte de(n) hoofdvertolker te photografieeren alvorens het filmen begint.

Dit alles geschiedt om een proef te hebben van het algemeen uitzicht en van de schaduwen en om te zien of de kleuren der stoffen goed weergegeven worden door de camera. Zoo hebben de cameramannen ook de gelegenheid eenige nuttige bevindingen te doen.

Dan vangt eerst het opnemen van de beelden aan. De bestuurder beschikt over een tamelijk grooten staf: een bestuurder-helper, die alles naziet en in gereedheid brengt en de artisten verwittigt wanneer zij dienen op te treden; verscheidene fö-

Cinemanieuwsj es

DRIE GEDACHTEN OVER DE FILM

John Barrymore:

Film-Ontheiliging Ik geloof niet dat de diepte van. « Hamlet » op de film tot haar recht zoude kunnen' komen. Het zou iets krijgen van een Madonna met kortgeknipt haar.

Dean of Manchester:

Borrel en Bioscoop Ik kan niet ontkennen dat, naar mijn meaning, de bioscopen hebben bijgedragen tot het doen afnemen der dronkenschap.

Crains in « Weekly Despatch »:

De moreele waarde van de film Geen beter middel ter verbreiding Van ideeën dan de bioscoop. De film verleent hun kleur, vorm en beweging. Wijsgeerige denkbeelden worden er geïncarneerd eft blikken op het leven giet men er in den vorm van menschelijke actie. In den bioscoop luistert de menigte aandachtig, door midd, el van de oogen, naar wijze levenslessen, waarvoor niemand naar "een kerk zou willen gaan om ze aan te hooren; en menschen, die een broertje dood schijnen te hebben aan alle moraal, juichen het toe wanneer op de film de deugd .triompheert.

tografen en hulp-fotografen, werktuigkundigen, timmerlieden, een steaio-typiste; zij volgt het spel, neemt nota’s van, de incidenten, van de kleederdracht der artisten, enz Dit, om te voorkomen b. v.

dat een speler op zou komen met een Derbyhoed op het hoofd en weggaan met een strooien hoed, want tusschen het Ie tafereel en het tweede, verloopen misschien twee, drie maanden, en zonder de « Shorthand girl » zou dit uit het oog verloren worden. In een woord, zij moet fouten voorkomen.

Na ieder tafereel worden er meerdere photo’s genomen van hetzelfde. B. v.; Op een beeld ziet men een soldaat die de ellendeling wurgt en het meisje verlost. Nadat het ibeeld genomen is, worden de camera s weer opgesteld en volgende bijzonderheden worden nog gefotografieerd: het angstig, betraande gezicht van het meisje; een der walgelijke gezichten van den ellendeling; een van het glorierijke gelaat van den soldaat, held; waarschijnlijk de vingers van den held op de keel van den ellendeling.

Voor ieder van deze kleine bijzonderheden worden, elektrische lichten herschikt en veranderd. Dit is de reden waarom men, onder het opmaken van filmen, weinig of geen beweging bemerkt bij de spelers, men zou enkel zeggen dat zij met de lichten spelçn.

NEMO

JACK DEMPSEY en ESTELLE TAYLOR hebben hun wittebroodsweken doorgebracht 50 mijlen van San Diego—

EEN BRAND, welke groote schade verrichtte, brak uii gedurende de vertooning van de wetenschappelijke film « Insulinde » te Berlijn; dit ten nadeele van de Europa Films; het gebeurde in het Vox-huis, een Berlijnsche radio-stat’e.

CHARLIE CHAPLIN heeft een tooneel bestuurd in de film « Zander the Great », een film van Marion Davies. Marion heeft aan Charlie gevraagd haar volgende produktie te besturen, doch hij heeft dit niet kunnen aannemen daar hij andere groote plannen heeft; hij gaat voor Edna Purviance een film maken in den aard van « Opinion Publique ».

M. F. BERTONI is begonnen voor Les Grandes Productions Cinématographiques de verwezenlijking van « Frères Zemganno », naar den roman van Edmond de Goncourt. Dank zij de welwillendheid van M. Debray, bestuurder van het Nieuwe Cirkus, zijn verschillende tooneel'en in zijn inrichting gedraaid. De voornaamste rollen zijn in handen van Stacia Napierkowska (la Tompkins), Constant Rémy (Gionni), San Juana (Nel-lo) en Bertone (de directeur).

FILM-REVUE

CINE-ROMAN

De verdwenen Wereld

onmogelijk... Daar ge nu gewaarschuwd zijt kunt ge uw voorzorgen nemen.

— Daarvoor mijn hartelijken dank, mevrouw.

— Indien ge ziet dat hij zich opwindt, spoedt u dan u‘t de kamer. Wacht niet om met hem te redetwisten want vele lieden hebben met dit te doen ernstige wonden opgeloopen. Meer nog, dan is er een publiek schandaal, hetwelk op ons allen neerkomt... Ik veronderstel dat het voor Zuid-Amerika is, dat ge hem verlangt te z:en?

Tegen die dame kon ik niet liegen.

— Lieve God! riep zij. Dit is een gevaarlijk onderwerp! Ge zult geen woord gelooven van al | wat hij zegt... doch zeg hem dit niet want het maakt hem woedend... Doe of ge hem gelooft, dan zal alles zich wel schikken... Herinner dat hij het zelf gelooft... Wacht nu niet langer of hij krijgt argwaan... Indien gij hem gevaarlijk vindt, echt gevaarlijk, trek aan de belkoord en houdt hem in bedwang tot ik kom. To/t zelfs in het kritiekste oogenblik kan ik hem bedwingen.

Met deze aanmoedigende woorden op zak, volgde ik den zwijgenden Austin, welke gewacht had als een bronzen standbeeld.

naar het boek van Sir Arthur Conan Doyle « The Lost World »

Productie first National-Watterson R. Rothacker Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg

Met speciale toelating van de First National Pictures van New York. EEN1G RECHT VOOR BELGIE

ROLVERDEELING

Professor G- E. Challenger Wallace Beery

Edward Malone,, journal'st Lloyd Hughes

Lord John Rox'on Lewis Stone

Professor Summerlee Arthur Hoyt

« Goed... Kom dan maar zien Woensdag of er antwoord is; doch, vriend e, voorzichtig zijn, hij is een gevaarlijke kerel. »

Wanneer ik mij des Woensdags aanbood, dan was er een brief met de volgenden inhoud:

« Emmore Park W.

» Mijnheer,

» Ik heb uwen brief ontvangen en sta u toe op » het gevraagde uur te zien. Doch, ik verwittig u » dat ik nooit mijn opinie verander. Gij kunt de-» zen brief aan mijn portier. Austin, toonen welke » alle voorzorgen moét in acht nemen om mij te » beschermen tegen die jakhalzen van journalisten.

George Edw. Challenger. »

Het was bijna half elf, ik nam een taxi en liet mij naar de plaats van bestemm'ng voeren. Het was een prachtig huis waarvoor wij stilhielden en alles duidde aan dat die professor een weelderig man was.

De deur werd geopend door een persoon van onzekeren ouderdom, gekleed in een donker pak en met lederen « getten » waardoor ik begreep dat die man de chauffeur was. Hij bezag mij met een onderzoekenden blik.

— Verwacht? vrog hij.

— Hebt ge uw brief?

Ik toonde de enveloppe.

— In orde!

Ik volgde hem maar werd plots op mijn Weg tegen gehouden door een klein vrouwtje. Het was een levendig persoontje, meer Fransch dan En-gelsch.

— Een oogenblik zegde zij. Austin, ge kunt wachten... Kom binnen, mijnheer... Mag ik u vragen of ge met mijn echtgenoot vroeger reeds een onderhoud hebt gehad?

— Neen, mevrouw, die eer had ik nie".

— Dan moet ik u reeds op voorhand mijn verontschuldiging aanbieden... Ik moet u zeggen dat de professor een onmogelijk persoon is, volstrekt

Austin klopte op een deur en daar stond ik plots van aangezicht tot aangezicht tegenover de professor. Hij zat in een rieten stoel, achter een breede tafel, dewelke overdekt was met boeken, landkaarten en diagrams.

Wanneer ik binnen kwam staarde hij mij doordringend aan. Zijn verschijning deed mij verbaasd toekijken. Ik had me wel aan iets vreemds verwachit, maar dit ging mijn verassing te boven. Zijn gestalte was die van een reus; zijn hoofd was enorm groot. Hij had een gelaat en baard van een Assyrische stier; groote blauw-grijze oogen keken scherp toe; twee massieve schouders en twee handen, overdekt met zwarte haren, waren een verwittiging voor den bezoeker.

— Welnu? begon hij. Wat nu ?

— Gij waart zoo goed mij te ontvangen zegde ik, hem de enveloppe toonend.

Hij nam mijn brief te voorschijn en legde hem voor zich.

— Oh, gij zijt die jonge man welke niet al te best Engelsch verstaat, doch ge zijt wel zoo goed om mijn algemeen besluit goed te keuren.

— Zeker, mijnheer, zeker! haaste ik te antwoorden.

— Zoo, dit versterkt mijn positie... In elk geval lijkt ge mij beter dan dat zwijn in Weenen.

— Het schijnt dat ze zich daar slecht gedragen hebben.

— Ik verzeker u dat ik mij kan verdedigen. Maar komen wij tot ons doel... Komaan, vooruit!

Er lag iets dreigends in zijn toon.

— Ik ben natuurlijk nog maar eigenlijk een student antwoordde ik, meer dan een gewoon bezoeker, maar ik vind dat ge toen tegenover Weis-mann een weinig te streng waart. Heeft sinsdien de publieke opinie hem geen gelijk gegeven?

— Welke publieke opinie? vroeg hij met kalme bedreiging. Ik veronderstel dat ge wel weet dat de schedel-index een voortdurende factor is?

— Natuurlijk, antwoordde ik.

— En dat telegony steeds « sub judice » is?

— Ongetwijfeld!

FILM-REVUE

— En dat de kiemvorm verschillend is van het

parthenogenetisch ei?

— Zeker! riep ik verheugd uit, verwonderd over mijn eigen stoutmoedigheid.

— En wat bewijst dit alles? vroeg hij zeer vriendelijk.

— Ja, wat bewijst dit? herhaalde ik.

— Zal ik het u zeggen? ging hij verder.

— Dit bewijst riep hij plots met een donderende stem en met van woede gloeiende oogen, dat ge de grootste legenaar van geheel Londen zijt! Een ellendige, gemeene journalist welke zooveel van wetenschap afweet als die tafel daar.

Hij was als een razenden tijger recht gesprongen. Doch, ik had toch nog den tijd tot mijn grootste verwondering te bestätigen dat de professor niet zulk een reus was als hij op het eerste icht scheen; hij had zeer korte beenen maar een groot lichaam en dito hoofd.

« Dacht gij », ging hij verder, « dat ge mij in de doeken kondet doen, gij met uw hersens van een kastanje?... Gij hebt een gevaarlijk spel gespeeld, M. Malone, en gij hebt het verloren! »

« Ziehier, mijnheer... », zegde ik, terwijl ik achteruit week naar de deur, « gij kunt zooveel brutaliteit bezitten als ge wilt, maar aan alles komt een grens. Gij zult mij niet aanraken! »

« Zal ik niet? » Hij was mij langzamerhand genaderd met dreigende gebaren, doch hij bleef nu staan en stak de handen in zijn zakken. « Ik heb er verschillende van uw soort uit mijn huis gesmeten. Gij zult de vijfde of de zesde zijn! Drie pond, 15 shillings elk! Hét is wel duur, maar het is noodig! Dus, mijnheer, warom zoudt gij uw collega’s niet volgfen?... Ik zeg: het moet! »

Hij hernam zijn dreigende wandeling, daarbij op zijn teenen gaande als een dansmeester.

« Maar ik zal u weerstaan, mijnheer! Gij maakt mij niet bang! » antwoordde ik.

« Lieve God! » lachtte hij. « Gij zult mij weerstaan? »

« Wees toch niet zoo gek, professor! » rep ik.

« Ik weeg 72 kilos, ik ben hard als steen en ik speel eiken Zaterdag voor de London-Irish Center irie kwaart... Ik ben de man niet... »

Het was op dit oogenblik dat hij naar me toesprong. Gelukkig had ik reeds de deur geopend of wij hadden er dwars door gegaan. Wij dedén te samen een bu'teling en rolden de trappen af. In onzen val hadden wij een stoel medegenomen en deze brak in stukken. Mijn mond was vol van den professor zijn baard, onze armen hielden elkaar omklemd en die verwenschte stoel speelde tusschen onze beenen en deed ons een aardig oogenblik beleven. De wachtende Austin stond doodgewoon toe te kijken terwijl wij in de straatgoot terecht kwamen. Dan stond hij op, zwaaide zijn vuist en ging te werk als een bezetene.

« Hebt ge genoeg? » brulde hij.

« Gij duvelsche hond! » riep ik, terwijl ik insgelijks recht sprong.

Wij zouden zeker opnieuw aan slag gegaan zijn, hadde er geen hulp opgedaagd. Een politieman stond nevens mijn zijde, zijn notaboekje in de hand.

« Wat beteekent dit? » vroeg hij. « Zijt ge niet beschaamd?... Vooruit, vertel op! »

« Die man heeft mij aangevallen! » zegde ik.

« Is dit waar? » vroeg de man der wet aan den professor.

De professor antwoordde niet.

« Het is de eerste maal niet », ging de agent

verder. « Verleden maand zijt ge nog voor dergelijke zaak veroordeeld. Zie eens hoe ge dezen jongen man nu weer hebt toegetakeld. Moet ik een aanklacht opteekenen, mijnheer? »

Ik aarzelde.

« Neen », zegde ik plots. « Ik zie er van af. ) « Wat! » riep de politieman.

« Ik ben zelf niet van schuld vrij te pleiten. Ik drong bij hem binnen en hij heeft mij een verwittiging gegeven.

De gerechtsdienaar sloeg zijn boekje toe.

« Wees in het vervolg meer u zelf, niet waar? sprak hij tot Challenger... « En gijlie, ga uw weg voort F* » Dit laatste was tot eenige nieuwsgierigen welke naderbij waren gekomen.

De professor zag me aan, er was iets humoristisch in zijn oog.

« Kom binnen », zegde hij, « ik heb met u nog niet gedaan. »

Al was de toon zijner stem niet vj fndelijk, toch volgde ik hem.

Austin, steeds als een standbeeld, sloot achter ons de deur.

Nauwelijks was de deur toe of mevrouw Challenger kwam binnen. Zij was woedend. Zij versperde haar echtgenoot den weg. Het was zeker dat zij het verloopen tooneel had bijgewoond, maar mijn terugkeer n:et had bemerkt.

« George, ge zijt een brute! » riep zij. « Gij hebt dien jongen gentleman aangevallen! »

« Onzin »„ lachtte hij, « hier is hij in veilige haven. »

« Verschooning », stamelde zij tegen mij, « ik had u niet gez'en. »

« Ik verzeker u, mevrouw, dat alles in orde is. »

« Arme jongen, gij hebt een blauw oog. George, het is onvérgeeflijk van u. Ge maakt u belachelijk voor de geheele wereld. Doch, nu is mijn geduld ten einde! Dit moet uit zijn!... Waar is uw waardigheid, George? »

« En waar de uwe, lieveling? »

Hij nam haar plots van den grond en zette haar op een piedestaah

« Laat me hier af gaan! » riep zij.

« Brute! Laat me er af, George! »

« Kom in mijn studeervertrek, M. Malone, v (( Waarlijk, mijnheer... » Ik zag naar zijn vrouw.

« Jessie, zeg: als ’t u belieft. »

« Brute!... Als t u belieft, George! »

• « Gij moet u weten te gedragen, lieveling. M. Malone is een persman. Morgen zet hij u in zijn gazet... Allo kom! » Hij zétte daarop zijn echtge-noote terug op den grond... « En nu, M. Malone, ik riep u voor wat betert terug dan u getuige te doen zijn van onze huiselijke twisten— Vrouwtje, ga nu aan uw bezigheden en laat ons alleen... M. Malone, langs hier, bid ik u... »

We traden terug in de kamer welke wij op zoo n zonderlnge manier verlaten hadden. De professor sloot zorgvuldig de deur, leidde mij naar een armstoel en stak een sigarenkistje onder mijn neus.

« Echte San Juan Colorado », zegde hij. «Licht onvlambaar volk, zooals gij, moet die rooken. Lieve God, bijt de punt er niet af, ge moet heirr

er af snijden En nu, leun goed achterover en

luister aandachtig naar wat ik zeggen ga. Indén ge iets op te merken hebt, bewaar dan die opmerking voor een goede gelegenheid. »

(Wordt voort gezet).

FILM-REVUE

SALAMMBO

in het Opera van Parijs

Het is beslist: «Salammbô», de wonderbare film, verwezenlijkt door Pierre Ma-rodon, naar het meesterwerk van Flaubert, zal vertoond worden in het Opera, en niet als eenige buitengewone vertoo-ningen, maar als een lange serie gewone voorstellingen.

M. Jacques Rouché, bestuurder van de Nationale Muziek-Academie, heeft de film gezien, welke hem voorgesteld werd door M. Louis Aubert. Hij heeft aan den gelukkigen uitgever en verwezentlijker, zjjn hartelijkste komplimenten betuigd voor de prachtige filmeering van den roman van Flaubert.

Van den anderen kant meenen wij te weten, dat M. Jacques Rouché er voor uitkomt, dat het zijn bedoeling is om in het Opera een repertorium samen te stellen van groote Fransche films, juist zoo-als hij een repertorium samengesteld heeft van lyrische werken. En « Salammbô » zou de eerste film zijn, ingeschreven op dit eere-repertorium.

Om aan deze plechtigheid meer luister bij te zetten, heeft M. Rouché den wensch uitgedrukt, dat eeii speciale partituur zou gemaakt worden door een der moderne muziekbeoefenaars, om het afrollen van den film te begeleiden. Wij gelooven te weten dat M. Florent Schmitt, de wereldberoemde schrijver van « La Tragédie de Salomé », voorgesteld werd om de partituur voor de film « Salammbô » te « Salammbô » uit te stellen.

Wanneer zuilen wij aldus het meesterwerk van Marodon op het doek van het eerste lyrisch tooneel van Frankrijk te aanschouwen krijgen?

De noodwendigheid om aan den kom-ponist behoorlijk den tijd te geven, om zijn partituur te scheppen en te laten gra-veeren, verplicht M. Louis Aubert, in overeenstemming met M. Jacques Rouché, eenige maanden de vertooningen van « Salambô » uit te stellen.

De film zal hoogstwaarschijnlijk vertoond worden in den loop van den Zomer, hetwelk geen dood seizoen zijn zal,( dank zij de Internationale tentoonstelling van decoratieve kunst.

Er is ook kwestie van de opvoering te verdagen tot in de maand Oktober, gezien de periode der vacanties.

In eik geval zal er kortelings een beslissing genomen worden, gezien de belangrijkheid van de zaak en in het belang der algeheele Fransche filmnijverheid. Zoodra er iets naders bekend gemaakt wordt zullen wij onze lezers er van op de hoogte brengen.

Drukk. «Excelsior», n. v., Somersstraat.