Programme from 24 to 28 Dec. 1922



Booklet

Bron: FelixArchief nr. 1968#529

This text has been generated automatically on the basis of scanned pages, using OCR software. Because of the historical typefaces used in the programme booklets, the output is not flawless.

Show the facsimiles of this programme booklet


CIN­E­MAW­ERELD

Statïeplein, 21, Antwer­pen - Tele­foon 5259

PRO­GRAMMA

HOOFD­BU­REEL en OP­STEL­RAAD: —

ANTWER­PEN = 124, VAN SCHOONBEKESTRAAT, 124 ANTWER­PEN

BI­JBU­REE­LEN:

BRUS­SEL: MECHE­LEN : OOS­T­ENDE : SENT :

Broek­straat, 37. Borgt­straat, 15. Langstraat, 65/bls. Abra­ham­straat, 5.

Drukkerij Nep­tune, Steen­bon­wersvest, 28


Als ge het woord

aan de deur van een Kinema ziet,

treedt dan. bin­nen en ge zijt zeker een aan­ge­naam oogen­blik door te bren­gen.

Getrouwe lez­ers van Tooneel­w­ereld volgt, U regel­matig de re­Ma­men der:

SOLEIL LEV­ANT FIMS

Leest de kri­tiek van den film:

LIEFDE VERBLIND.. EN BIND

met BESSIE LOVE

jHi h ra; ie

Korte Nieuw­straat, 68, Brus­sel

DE STORM

(THE STORM)

Ophef­mak­end drama in vier dee­len

Kor­tel­ings: De Geheimzin­nige Kar­avaan

Met HOUSE PE­TERS en LOUISE GLAUM =-

g£S£ CIN­E­MAW­ERELD £g §g

1922

FOUB­BUBES -:o> MAN­TEAUX

J. VBB­SCHVBBBH

PEL­LETIER - FOUR­REUR

12, rue Fer­di­nand - Coose­mans, 12

tel. 9536 BERCHEM-AN­VERS tel. 9536

RÉPA­RA­TIONS — TRANS­FOR­MA­TIONS

CON­SER­VA­TION

am­m­miTzzi

Aux Fab­ri­cants su­isses réunis

Nico­las TENSEN

Marché aux Souliers, 12 AN­VERS

rue des Frip­iers, 12 BRUX­ELLES

M or­dres-Pend u les-Réveils

REPA­RA­TIONS

...​Grand choix de Mon­tres-bracelets...

gar­ni­tures'

POUR

Fu­moirs, Sa­lons, Boudoirs Cham­bres à coucher Ve­ran­dah Fau­teuils - Club

11, Longue rue du Van­neau

. (près du parc) -

CoronA

La meilleure ma­chine à écrire por­ta­tive

AGENT

59, Rem­part S" Cathérine

(Coin rue Israëlites)

Tel. 1622 AN­VERS

COUTELLEBIE MER­CKX

1, F UE DE MENUISIERS, 1

(Marché aux Souliers)

Gouteaux-Can­ifs - Ra­soirs-Ciseaux

COU­VERTS EN TOUS GEN­RES

OBFEVBERIK il« CRISTOFLE de PARIS

li­ittvnim riT­Tfi iim­nri

MEUBLES

I Les plus grands Ma­g­a­sins en Bel­gique |

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir)

I Grand choix de gar­ni­tures, 200 salles à manger, | I cham­bres à coucher, sa­lons, cuisines, ve­ran­dah’s, | I bu­reaux, li­ter­ies, chaises-longues, etc. etc. I

Mai­son Améri­caine

Meilleur marché qu’ailleuts I Ou­vert tous les jours jusqu’à 8 h. f. § Ma­g­a­sin fermé

ii­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­iMi­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­imi­i­i­i­i­i­i­i­imi­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­m­i­iii

En­tre­prises Gén. d’Flec­trl­cité

R.​RUYSSERS

6. rue Van Maer­lant, 6

Tel. 5374

Ap­pareils d'Eclairage Force motrice

:n, en het was met Louis Feuil-elijks ontsla­gen, dat hij zich in lont Stu­dio terug aan ’t werk

we deze prachtige Fran­sche rin­neren en ze van de ver­ge­tel-den?... zooals « De­ser­teuse » vluchtige), « Le Passé de Mo-Monika’s Verleden), « Pe­tites ttes » (Pop­pet­jes) « l’Autre »;re), « Vendémi­aire » « l’Hom-(isage », (De Man zon­der Ge-En­grenage » (Het Rader­w­erk), » (Raad­sel) en bove­nal « Le sur les Yeux » (De Band over:n), een klein zuiver meestcrk­wam (( Judex » en « La nou-iion de Judex » (De nieuwe (an Judex) en van dàn af was lté wereld­beroemd. h-Minh », waar­van het suc­ces >est ver­di­ende was, wilde René smede zijne gezellen van bij René Navarre en Musi­dora, uit­gever zijn.

pse gaf van hem in 1919 het du Si­lence » (Het Kas­teel der L dat een gun­stig on­thaal te In deze band had hij als par-eu­bas, eene herin­ner­ing van X » en Mme Lya Rez. resté werd door het cin­emapu-ve­r­af­good dat we even de oor-;an willen aanstip­pen, welke tij ne be­won­der­aars en voorna-iwon­der­aarsters, wer­den in­gere­den van zijn tal­ent en van ïthiek uiter­lijk.

at zijn rid­der­lijk figuur menig e aan t droomen brengt, dang de rol die hem werd toe-j gaat er van zijn per­soon eene yer­tu­igende bekoor­lijkheid uit, een koude en do­or­drin­gende drukt wan­neer de om­standig-vereis­chen.

zeker geen enkel men­sch be-rvan men zôô dik­wi­jls de dood de, dan wan­neer hij nog in nd­heid was.

het geval met René Cresté. De ing die hij er de­saan­gaande ng was recht reusachtig groot. re ook, hebben in de brieven-laals op dergelijke vra­gen moe->rden.

nigen tijd dwong zijne wanke-nd­heid hem de stille kunst tij-er­laten. Hij bestu­urde de Coma te Belleville, wan­neer de kwam te tr­e­f­fen, resté was 41 jaar oud en ge-Nemo.


8$ 8$ CIN­E­MAW­ERELD 3$ 8

ZO­OLO­GIE CIN­EMA

treedt dai aan­ge­naai

Getrouwe h de rekla­men dei

SOL

LIEFDE

La chasse au cerf ter­minée, le désœuvré mondain Dave Stew­art, a pris pen­sion dans la fac­torerie - de Saint Michael. Peu de temps après, il y fait la £ ren­con­tre du trapeur-bûcheron Burr Wing­ton. j Bientôt ils de­vi­en­nent insépara­bles. Et quand Burr j repart pour aller hiverner dans sa re­traite Sylves-'5 tre de Deep Vallee, Dave, qu’il a sub­jugué par la 1 *- de­scrip­tion de son ex­is­tence pit­toresque, est de­venu son as­socié et ami.

Un jour le trapeur français, Jacques Fachard. mortelle­ment blessé, et Jean­nette, sa fille, vi­en­nent de­man­der as­sis­tance aux deux hommes. Tac-ques n’a plus (pie quelques in­stants à vivre, mais avant de mourir il veut avoir la cer­l­i­tude que sa » fille chérie ne sera pas aban­donnée; et il sup­plie % son vieil ami Burr de pren­dre soin d’elle.

Pen­dant la nuit la neige fait son ap­pari­tion; elle tombe si dense, qu’une tour­mente est à red­outer. Cepen­dant Burr décide de par­tir. Mais lorsqu'ils ar­rivent au pas­sage qui, seul, per­met de sor­tir de Deep Vallee, la tour­mente se déchaîne. Voilà Jean­nette, Burr et Dave em­pris­onnés jusqu’au print­emps dans la vallée.

Avec le temps, le sourire est revenu sur les lèvres de Jean­nette. Mais la déli­cieuse en­fant est loin de se douter que ce sourire a fait des deux j- amis, deux en­ne­mis.

% I* Wing­ton voy­ait en Jean­nette l’immémo­ri­ale,

*1 ï* l’Eter­nelle, celle qu’on at­tend et qui ne vient ja-- mais, mais qui était venue, enfin, et Dave, le blasé, le sen­suel, ne voy­ait en elle qu’une jolie proie. Chez l'un c’était l’amour, chez l’autre le désir... Le con­flit de ces deux pas­sions fut ter­ri­ble. Tean-net.ie ap­prit qu’elle en était la cause. Sa douleur fut si forte, les deux ri­vaux eu­rent si peur de la per­dre, qu’ils con­vin­rent tacite­ment de jouer la comédie de bonne ca­ma­raderie.

Cepen­dant le con­flit avait dessillé les yeux de Jean­nette. Elle avait in­ter­rogé son cœur et celui-ci lui avait répondu qu’il était rem­pli d’amour pour Burr.

La haine entre les deux hommes touche à son parox­ysme. Le feu prend dans la forêt et les vivres man­quent. Tl faut que l’un des ri­vaux par*.? nour C ij Saint-Michael. Le sort en décide et fa­vorise Burr. K r Mais Dave refuse de par­tir, ex­ci­pant de son igno-A rance des chemins de tra­vers? et du désespoir de Jean­nette, car, dit-il, elle m’aime. Ft comme Burr s’in­surge con­tre cette af­fir­ma­tion, Dave lui pro­pose de lui en don­ner la preuve. Alors, par un sub­terfuge in­digne, Dave vole à Jean­nette un baiser frater­nel que Burr, de loin, prend pour un baiser d’amants. Son rêve s’écrou1?. fl part!... Mais le fnu a gagné la vallés, barré le pas­sage, fore- donc est à Burr de re­brousser chemin. L’in­cendie em­brasse toute la vallée, et l’aimée va pé-iir s'il ne la sauve...

Jean­nette est sauvée, mais Dave, blessé, est resté dans les flammes. Burr, n’écoulant que son cou-rag'g se précip­ite dans la four­naise et ramené son ï iv.​il.

Jtc­cueiVis, sur le canot de l’In­dien Pierre, Dave, _ . le bras en écharpe, songe; Jean­nette, anx­ieuse,

Marche du Prophète . . O. Meyer­beer

MON­TREZ VOS ÉCHAN­TIL­LONS

Comique

MORDS-LE

Comédie in­terprétée par BROWNIE

La Princesse Jaune . . . CS. Saëns

(Ou­ver­ture)

LA TOUR­MENTE

Grand drame en 8 par­ties Ieterprété par House PE­TERS Vir­ginia VALLI et Matt MOORE

La Traviala....Q. Verdi

(Fan­taisie)

LA TOUR­MENTE

LA TOUR­MENTE

PnipiM van 1\ mi % Pn­ti­i­i­iitî

Marsch uit De Pro­feet . O. Meyer­beer

TOON MIJ UWE MON­STERS

Klucht

BIJT HEM

Tooneel­spel met BROWNIE in de hoof­drol

La Princesse [aune . . . C.S. Saëns

(Open­ingstuk)

DE STORM

Groot drama in 8 deelcn ver­tolkt door House PETER?,

Vir­ginia V-LLI en Matt MOORE

La T ravi­ata

O. Verdi

DE STORM

DE STORM

SE­MAINE

MARY PICK­FOFD

dans

REVES ET RÉALITÉS

Comédie en 5 par­ties

PROCHAINE

DOU­GLAS FAIR­BANKS

dans

CAUCHEMARS ET SU­PER­STI­TIONS

Comédie en 5 par­ties

A PAR­TIR DU DI­MANCHE 7 JAN­VIER Premières représen­ta­tions du grand filin d’art français Inédit

ROGER - l_ A - MONTE!

Grand drame d’après le célèbre roman de Jules MARY et in­terprété par: SIG­NORET de la Comédie Française, Ri­ta­JO­LIVET et la pe ite Régine DU MIEN

at­tend que Burr enlève le ban­deau qui re­cou­vre ses yeux tuméfiés par la fumée: elle veut être la première à re­cevoir la ca­resse du re­gard de celui qu’elle adore... Hélas! le re­gard de l’aimé se pose sur elle avec in­différence et la bouche tant chérie, no s’ouvre pas pour pronon­cer des paroles d’amour.

C’en serait fait de leur bon­heur si Dave ne ve­nait dévoiler son men­songe...

ÜDe STORM

Dave Stew­ail, vol geesldi­iil over hel landleven, heeft zijn in­trek genomen in de fak­torij Saint Michael. Eeni­gen tijd later ont­moet hij de trap­per-houthakker Burr Wing­ton. Wel­haast zijn zij on­af­schei­d­baar. En wan­neer Burr naar zijn kamp­plaats trekt, gaat Dave als zijn vriend en ven­noot mede.

Zek­eren dag komen een Fran­sche trap­per, doo­d­elijk gek­wetst, en zijne dochter Jean­nette, de twee man­nen om on­der­stand vra­gen.

Hij smeekt zijn oude vriend Burr van over haar zorg te dra­gen.

In dien nacht doet de sneeuw zijne ver­schi­jn­ing, en eene reusachtige sneeuwlaw­ine ploft over den door­gang neder, dewelke zij verspert.

Maar met lean­nette is er een storm in de harten der twee vrien­den opgesto­ken.. Wing­ton zag in Jean­nette het On­vergelijk­bare, het Eeuwige, diegene welke men verwacht en die nim­mer komt, maar diegene welke toch ein­delijk kwam, en Dave, de wereld­sche, de wellustige, zag in haar niets meer dan eene mooie prooi. Het kon­flikt dier twee ziel­stoe­s­tanden was vreeselijk. Jean­nette ver­nam dat zij er de oorzaak van was.

Hare droefheid was zóó groot, dat de twee mededingers, zulke vrees hebbende haar te ver­liezen, stilzwi­j­gend besloten van de veinz­erij eener goede kam­er­aad­schap te spe­len.

Nochtans had hot kon­flikt de oogen van Jean­nette geopend. Zij had haar hart on­dervraagd en dit had geant­wo­ord dat hot vol van liefde voor Burr vervuld was.

De haat tuss­chen de twee man­nen genaakt het top­punt. Een brand breekt in het woud uit en de lev­ens­mid­de­len ger­aken uit­geput. Het is noodig dat eene der mededingers naar Saint Michael vor-Irekke. Hel lot beslist en bevo­ordeelt Burr. Maar Dave weigert te vertrekken, voor­wen­dende dat hij de wegen in het woud niet kent, en ook om, Tean-nettp geen ver­driet te berokke­nen daar zij, be­weert hij, hem be­mint. En daar Burr tegen deze verk­lar­ing op­komt, stelt Dave hem voor van er hem het be­wijs van te lev­eren. Door een on­waardig veinzen ontsteelt Dove aan Jean­nette een broed­er­lijke kus, welke Burr, van verre gezien, voor een liefdekus neemt. Zijn droom stort in. Hij vertrekt 1

Maar hel vuur heeft de vallei bereikt en dwingt Burr van terug te keeren. De vu­ur­poel omvat de gan­sche vallei, en do be­minde gaat omkomen, in­dien hij haar niet redt.

lean­nette wordt gered, maar Dave is in de f i* vlam­men gebleven. Burr, zijn moed slechts gehoor i* j* gevende, werpt zich terug in den vu­ur­poel en i* i* brengt zijn mededinger in vei­ligheid. i' »

Op de kanoë van den In­di­aan Peter wor­den zij i' i* opgenomen. Dive draagt zijn arm in een ver­band, i «* en droom 1; lean­nette wacht angstig het oogen-blik af dat Burr de zwach­tel, welke zijne door den rook ontsto­ken oogen be­dekt afneme: zij wil de eerste zijn om de streel­ing van den blik van hem, C dien zij ve­r­af­goodt, op te van­gen... t it

Helaav! de blik van den be­minde gli­jdt vol on- *i ver­schil­ligheid over haar en de zoozeer aanbe­den 'i % mond opent zich niet om liefde­wo­or­den uit tc 'i % laten. *i '»

Het ware gedaan ge­weest met hun geluk in­dien Ji ’» Dave zijne leu­gen niel kwam beken­nen. J»

Im­primerie du Cen­tre,

Rem­part Kip­dorp. Anyer»

Korte Nieuw­straat, 68,

1922

:ven, en het was met Louis Feuil-ts­gelijks ontsla­gen, dat hij zich in umont Stu­dio terug aan 't werk

en we deze prachtige Fran­sche ïerin­neren en ze van de ver­ge­tel-;dden?... zooals « De­ser­teuse » elvluchtige), « Le Passé de Mo-(Monika’s Verleden), « Pe­tites ïettes » (Pop­pet­jes) « F Autre » dere), « Vendémi­aire » « l’Homvis­age », (De Man zon­der Ge-l’En­grenage » (Het Rader­w­erk), e » (Raad­sel) en bove­nal « Le i sur les Yeux » (De Band over jen), een klein zuiver meestcra kwam « Judex » en « La nou-ssion de Judex » (De nieuwe van Judex) en van dàn af was esté wereld­beroemd.

.ih-Minh», waar­van het suc­ces best ver­di­ende was, wilde René ilsmede zijne gezellen van bij René Navarre en Musi­dora,

1 uit­gever zijn.

lipse gaf van hem in 1919 het r du Si­lence » (Het Kas­teel der t, dat een gun­stig on­thaal te f. In deze band had hij als par-_eu­bas, eene herin­ner­ing van;x » en Mme Lya Rez. besté werd door het cin­emapu-ve­r­af­good dat we even de oor-van willen aanstip­pen, welke zijne be­won­der­aars en voorna-ewon­der­aarsters, wer­den in­gere­den van zijn tal­ent en van athiek uiter­lijk.

lat zijn rid­der­lijk figuur menig je aan 't droomen brengt, slang de rol die hem werd toe-, gaat er van zijn per­soon eene ver­tu­igende bekoor­lijkheid uit, een koude en do­or­drin­gende •drukt wan­neer de om­standig-vereis­chen.

zeker geen enkel men­sch be-rvan men zôô dik­wi­jls de dood de, dan wan­neer hij nog in id­heid was.

het geval met René Cresté. De ing die hij er de­saan­gaande ig was recht reusachtig groot, e ook, hebben in de brieven-aals op dergelijke vra­gen moe-ir­den.

nigen tijd dwong zijne wanke-ad­heid hem de stille kunst tij-îrlaten. Hij bestu­urde de Coma te Belleville, wan­neer de kwam te tr­e­f­fen, esté was 41 jaar oud en ge-Nemo.

UUOVi


treedt dai aan­ge­naai

Getrouwe Ie de re­Ma­men det ssa

SOL

LIEFDE

cLc

C'XAMSVVyOL* yL,

oogem. - o-voTet-zoefe?

cTëm ëffire st rmt20

BRODERIES

DESSINS MOD­ERNES

PER­LAGES, BOU­TONS, POINTSCLAIRS. PLIS­SAGE

M= RYCK­AERT

RUE RUBENS, 17, AN­VERS

TRA­VAIL SOIGNÉ ET RAPIDE

| I!ramie spéeialiic île voil­ures Je notes |

Au­to­mo­biles de grand luxe

1‘ea‘woi­i­i­icl «-li­oiwi et itvlé

12, rue Van Ert­born Tél. 2921 AN­VERS TOI. 2921

Hol­land­sche vuren — Pr­a­clitvuren

in alle sti­jlen en in allen aard

CUISINIÈRES:: KACHELS

LOUIS TOTTE

Antw.-L Kiei­it­str, 9 L. r. du Van­neau-An­vers

Foy­ers Hol­landais - Foy­ers de Luxe

en tous styles et en tous gen­res

Cuisinières - Poêles - Poêles à feu con­tinu

Agence pour la Province d’An­vers du Vrai •FER­ODO”

Agence pour An­vers des Roule­ments à billes S. K. F.

Agence générale pour la Bel­gique du Di­a­mond et Noble's Pol­ish

La seule mai­son de la place four­nissant aux garages aux prix de gros

Mm Muguet d’Or

Mai­son Ver­strakte Vieux Marché au Blé, 55-57, Oude Kmin­maikt AN­VERS ANTWER­PEN

Modèles-Robes-Blouses-Man­teaux Com­bi­naisons-Lin­geries

Spécialité de Robes

Con­fec­tionné — Sur Mesure

Sau d’en­vers

Het aan­ge­naam­ste reuk­w­erk voor het toi­let

Groot: St-Michielsstraat, 19, ANTWER­PEN

De­pothoud­ers:

Grande Par­fumerie, Huide­vet­tersstraat, 1-3 Mai­son Guil­laume, De Key­ser­lei, 43 Mai­son Jean­nine, Schoen­markt, 3

en in alle goede reuk­w­erk­winkels

Mil H 1EV

Korte Nieuw­straat, 68, Brus­sel

Kor­tel­ings: De Geheimzin­nige Kar­avaan

= Me« HOUSE RETERS en LOUISE GLAUM —

SS SS CIN­E­MAW­ERELD §3 SS

1881

RENÉ CRESTÉ

1922

Tuss­chen al de artis­ten van het Witte Doek was René Cresté ongetwi­jfeld eene der meest gerecht­vaardigde lievelin­gen van het pub­liek. Hij heeft het type van den heden­daagschen held geschapen. Ook is zijn ro­mantieke ver­schi­jn­ing eene dier welke het gemakke­lijkst in het geheugen be­waard bli­jven.

Judex!... Voor het getrouwe cin­ema-pub­liek is deze naam een syn­on­iem van open­har­tigheid, dap­per­heid, moed, wilskracht, toewi­jd­ing en lief­tal­ligheid. In twee let­ter­grepen verzin­nelijkt hij al de uitwendige en zedelijke hoedanighe­den welke het volk in zijne geliefkoosde helden wen­scht te vin­den.

Rond het ti­jd­perk dat het ro­mantieke tooneel in vollen bloei ver­keerde, was René Cresté de volkomen aangewezen ver­tolker der groote helden­rollen. Alvorens aan cin­ema te gaan doen had René Cresté eene mooie tooneel­loop­baan achter zich.

Het was in 1901 dat hij voor de eerste maal op­trad in « Le Do­maine » van Lu­cien Bernard, na eene korte wijl in het kon­ser­va­to­rium ver­toefd te hebben, al­waar, eve­nals zoovele jonge ongeduldi-gen, dorstig op roem, hij de held­haftigheid niet had van het uur der of­fi­cieele be­loonin­gen af te wachten.

Het vol­gende jaar ver­tolkte hij de rol van Petrone in « Quo Vadis? » bij het gezelschap der Portè-Saint-Mar­tin. Zijn oprecht tal­ent in stijl en vo­or­dra­gen, nog ver­hoogd door zijne muziekale stem, deden hem alras door de im­pres­sario’s op­merken. De bestu­ur­der van het Théâtre d’Art In­ter­na­tional, M. Bahr, verbindt hem om de voor­naam­ste rollen van « Al­leluia», « Par une belle Nuit », «Les Ro-zeno », «Lu­cifer», ital­i­aan­sche ro­mantieke stukken, te ver­tolken.

Men vindt hem weder in het Théâtre Molière, al­waar hij meer mod­erne rollen ver­tolkt, o.a. deze van Terko in « Sainte-Roulette », van Jean Lor­rain en G, Co-quiot. Daarna kreëert hij «La Soutane», « La Pécher­esse », « Nos Salariés » en herneemt « L’In­stinct », waarin zijne per­soon­lijke hoedanighe­den fel op den voor­grond tre­den.

Aan Parisiana door den be­treur­den Ruez, die een kun­ste­naaront­dekker was, ver­bon­den, ver­tolkt hij in « Clau­dine à Paris » de rol van Re­naud aan de zijde van Mme Co­lette, de schri­jf­ster-artiste.

Daarna maakt hij twee schit­terende kreaties « Gori­tamo » en « La Comtesse Lea ».

Ter­wijl hij be­heerder was der Comédie Mondaine, trad René Cresté achtereen­vol­gens op in « Résur­rec­tion », « Fé-dora », « L’Ob­sta­cle », « La Tosca »

« Les Vain­queurs », « Oiseaux de Pas­sage », « L’Es­pi­onne » en « Ruy Blas », waarin zijn tal­ent van dichter­lijke vo­or­dracht fel werd be­won­derd en gewaardeerd.

Aan het einde van het vi­jfde bedrijf van dit drama, droeg hij met zulk statig gezag bet beroemde vers « Je crois que vous venez d’in­sul­ter votre reine!... » voor dat de gan­sche zaal in toe­juichin­gen los­barstte.

Baret, de beroemde im­pres­sario, verbindt hem voor zijne ron­dreizen.

Men vindt hem weer in het gezelschap Suzanne Munte, dat de Mid­del­land­sche oev­ers afreist. Van Egypte naar Grieken­land, van Smyrna naar Con­stan­tinopel, van Roe­menië naar Italië, ver­tolkt René Cresté op waardige wijze het gan­sche mod­erne Fran­sche reper­to­rium, en in ’t bi­zon­der de rol van Mau­rits van Saxen in « Adri­enne Lecou­vreur ».

Terug in Frankrijk, werd hij ver­bon­den aan het Théâtre des Variétés van Toulouse, daarna aan het Théâtre Français van Bor­deaux, al­waar hij zeer gewaardeerd werd in « La Pe­tite Capo-rale », « Josette », «Le Fli­bustier», «Her-nani», « Pour la Couronne », « Ham­let », welke eene zi­jner meest geliefde rollen was, « Man­fred », « Charles VII chez ses grands vas­saux », « An­dro­maque », «Bri-tan­ni­cus» en « Ho­r­atius » die hij ver­tolkte vol­gens de streng­ste klassieke ver­mis­chten.

Aan het nieuwe Théâtre d’Art, bestu­urd door Alphonse Séché, was René Cresté régis­seur. In Juni 1913 bracht hij er « Le Furet », van Ar­mory, en « l’Hon-nête Fille », van Gabriël Nigond voor ’t voetlicht.

Het was in 1908 dat René Cresté aan cin­ema ging doen, en hij ver­tolkte toen, naam­loos, — wart in dien tijd verzwe­gen de fil­muit­gev­ers zorgvuldig de namen hun­ner artis­ten — eenige kleine ban­den zon­der be­teeke­nis. Het was voor Gau­mont, onder het bestuur van Léonce Per­ret, dat hij in 1913 zijn eerste be­lan­grijke film draaide, « Par l’Amour » (Door de Liefde), welke én voor den uit­gever én voor het pub­liek eene cine­grafis­che veropen­bar­ing was.

We vin­den hem na­dien terug in « La Fiancée du Di­a­ble » (De Ver­loofde des Duiv­els), « Le Roi de la Mon­tagne » (De Kon­ing van het Gebergte), « Les Mystères de l’Ombre » (De Ver­bor­gen­heden der Schaduw), « Le dernier Amour » (De laat­ste Liefde), waar­van zon­der de ophouden steeds aan­groeiende suc­cessen zijn roem beves­ti­gen.

De oor­log kwam, buiten gevecht gesteld vanaf het begin, daarna afgekeurd, werd René Cresté aan het kun­stleven teruggegeven, en het was met Louis Feuil-lade, in­s­gelijks ontsla­gen, dat hij zich in het Gau­mont Stu­dio terug aan t werk zette.

Moeten we deze prachtige Fran­sche fil­men herin­neren en ze van de ver­getel­heid red­den?... zooals « De­ser­teuse » (Vaan­delvluchtige), « Le Passé de Monique » (Monika’s Verleden), « Pe­tites Mar­i­on­nettes » (Pop­pet­jes) « l’Autre » (De An­dere), « Vendémi­aire » « l’Homme sans vis­age », (De Man zon­der Gelaat), « l’En­grenage » (Het Rader­w­erk), « Enigme » (Raad­sel) en bove­nal « Le Ban­deau sur les Yeux » (De Band over de Ooogen), een klein zuiver meester­w­erkje.

Daarna kwam « Judex » en « La nou­velle Mis­sion de Judex » (De nieuwe Zend­ing van Judex) en van dàn af was René Cresté wereld­beroemd.

Na « Tih-Minh », waar­van het suc­ces eene der best ver­di­ende was, wilde René Cresté, alsmede zijne gezellen van bij Gau­mont, René Navarre en Musi­dora, zijn eigen uit­gever zijn.

De Eclipse gaf van hem in 1919 het « Château du Si­lence » (Het Kas­teel der Stilte) uit, dat een gun­stig on­thaal te beurt viel. In deze band had hij als parte­naires Leubas, eene herin­ner­ing van uit « Judex » en Mme Lya Rez.

René Cresté werd door het cin­emapu-bliek zoo ve­r­af­good dat we even de oorza­ken ervan willen aanstip­pen, welke ons door zijne be­won­der­aars en voor­namelijk, be­won­der­aarsters, wer­den in­ge­zon­den:

— Om reden van zijn tal­ent en van zijn sym­pa­thiek uiter­lijk.

— Omdat zijn rid­der­lijk figuur menig jong meisje aan ’t droomen brengt.

— Nage­lang de rol die hem werd to­ev­ertrouwd, gaat er van zijn per­soon eene lieve en over­tu­igende bekoor­lijkheid uit, snel door een koude en do­or­drin­gende blik on­der­drukt wan­neer de om­standighe­den het vereis­chen.

Er heeft zeker geen enkel men­sch bestaan waar­van men zôô dik­wi­jls de dood aankondigde, dan wan­neer hij nog in volle gezond­heid was.

Dit was het geval met René Cresté. De briefwis­sel­ing die hij er de­saan­gaande over ontv­ing was recht reusachtig groot.

Wij zelve ook, hebben in de brieven­bus meer­maals op dergelijke vra­gen moeten antwo­or­den.

Sinds eeni­gen tijd dwong zijne wanke­lende gezond­heid hem de stille kunst ti­jdelijk te ver­laten. Hij bestu­urde de Co-corico-cin­ema te Belleville, wan­neer de dood hem kwam te tr­e­f­fen.

René Cresté was 41 jaar oud en gehuwd. Nemo.


CIN­E­MAW­ERELD »

& &> T ril­beelden &

VERLEDEN [ HEDEN TOEKOMST

Kalen­der Onze Ster Nieuwe Fil­men

Vri­jdag, 22 De­cem­ber (1893). — William Scott wordt aan het tooneel ver­bon­den om on­sym­pa­thieke rollen te ver­tolken.

Za­ter­dag, 23 De­cem­ber ( 1922). — Mar­ion Davies wordt « star » der Cos­mopoli­tan Pro­duc­tions.

Zondag, 24 De­cem­ber (1912). — Dorothy Gish doet hare in­trede in de filmw­ereld.

Maandag 25 De­cem­ber (1917). Agnès Ayres loopt ern­stige brand­won­den op bij het in brand raken van een ker­st­boom.

Dins­dag, 26 De­cem­ber (1920\ — Con­stance Tal­madge huwt John Pi­aloglou, waar­van zij sinds­dien reeds geschei­den is.

Woens­dag 27 De­cem­ber (1891). Ge­boortedag van John Bow­ers.

Don­derdag, 28 De­cem­ber (1907). — Anna Quer­en­tia Nills­son ver­laat Zwe­den, haar vader­land, om in Amerika haar geluk te be­proeven.

LILA LEE

Lila Lee is in 1902 te New-York ge­boren. Jesse L. Lasky, vice-pres­i­dent der Para­mount wist haar te be­we­gen het tooneel vaar­wel te zeggen en aan cin­ema te gaan doen-

Lila Lee is nog ongeuwd. Eens was er spraak van -een huwelijk met Charley Chap­lin. Zij heeft zwart haar en donker bru­ine oogen; zij meet 1 m. 58.

Haar adres is: Lasky Stu­dios, 6284, Selma Av­enue, Hol­ly­wood (Cal.) U. S.

De Ver­stootelinge. — Fran­sche Film. Régine Du­mien. Drama­tisch tooneel-spel. V. B. Georges Petit. 85, Laeken-straat, Brus­sel.

De Duivel der Zee. — Amerikaan­sche Film. Ho­bart Bosworth en Bessie Love. drama­tisch tooneel­spel- V. B. Hackin, 9a, Karthuiz­ersstraat, Brus­sel.

Het Geheim van het Woud. — Amerikaan­sche Film. Margery Wil­son. Avon-turen­drama. — V. B. O. G. C., 22, de Brouckère­plaats, Brus­sel.

Vergift der Men­schheid. — Duitsche Film. Mary Hegesa. Ze­den­drama. VB.

M. De Lange, 69, Groen­straat, Brus­sel.

Het Oude Nest. — Amerikaan­sche Film. Mary Alden. Drama­tisch tooneel­spel. V. B. Cineo, 26, Kruid­tuin­laan, Brus­sel.

De Ver­gissin­gen di­enen be­taald. — Amerikaan­sche film. V. B- Para­mount, 48, Nieuw­straat, Brus­sel.

Doe zal ik mjjn Ker­st­feest loiknpn?

De plan­nen van bek­ende Cin­ema “Stars”

Vi­o­let Hop­son:

— Te huis, in mijn eigen fam­i­liekring, een ker­st­boom en een feest naar vroeger gewoon­ten.

Wyn­d­ham Stand­ing:

— Met Ker­st­mis zal ik in Hol­land zijn. Weet ie­mand wat een hol­land­sch ker­st­feest is? Ik heb alwel van hol­land­sche ooms geho­ord maar nog nooit van een hol­land­sche vader Christ­mas.

Stew­art Rome:

— Het zou mij aan­ge­naam zijn een Ker­st­feest naar den ouden trant te kun­nen gemoet zien. Een wit land­schap en een goede schaatspar­tij. Ik zou vol­gaarne alle goeds willen ver­geten om dit laat­ste te kun­nen doen.

Henry Vibart:

— Wis­sels be­talen — of ze verni­eti­gen.

Hugh E. Wright:

— Ik weet het niet! Ik zal nemen wat komt.

Madge Stu­art:

— Ik wen­sch liever voor het op­nameap­pa­raat te staan in plaats van een ged­won­gen rustdag te nemen.

Vic­tor Mc La­glen:

— Rust, eten, en dan wederom rust.

Cather­ine Calvert:

— Mijn eerste Christ­mas in En­ge­land! Mijn zoon en ik gaan nu eene prachtige gele­gen­heid hebben de uit­stallin­gen en ver­toonin­gen te kun­nen gaan zien. .

Pauline Pe­ters:

— In de « episo­den »-omgev­ing ver-keeren.

Fred Wright:

— Immer het­zelfde! Ik heb er reeds zooveel doorge­bracht, dat ik niet denk er één ver­geten te hebben.

Lady Diana Man­ners:

— Christ­mas! Eene goede rust voor mij in den schoot mi­jner fam­i­lie.

Ellie Nor­wood:

— Kerk, wet­telijk, briefwis­sel­ing, vier­ing.

Flora Le Bre­ton:

— Ker­st­mis en kinderen zijn voor mij on­af­schei­d­baar. Ik zal geschenken uitreiken aan de kinderen welke ik allen liefheb en ze gelukkig maken.

Mary Pick­ford:

— Een Ker­st­feest voor al de kinderen van Hol­ly­wood.

Dou­glas Fair­banks:

— Een schermfeest tuss­chen filmkol-legas.

Charley Chap­lin:

— Een­zaam, een goed boek lezen. Glo­ria Swan­son:

— Eens goed tijd hebben om over nieuwe toi­let­ten na te denken.

Betty Comp­son:

— Mijn kleine lievelin­gen en oude bescher­melin­gen in de wees- en to­evlucht­shuizen be­zoeken en hun geschenken uitreiken.

William Far­num:

— Een mooie en aan­ge­name au­torit maken.

Geral­dine Far­rar:

— Eene galaver­toon­ing in het opera. William S. Hart:

— Aan den haard met mijn vrouwtje en kleine lievel­ing.

Dorothy Phi'ips:

— Het in­studeeren van een nieuw sce­nario.

Ses­sue Hayakawa:

— Voor mij is Ker­st­mis een verlofdag. Anita Stew­art:

— Eens aan­ge­naam met mijn echtgenoot aan den haard zit­ten praten.

De Redakhe Van Tooneel- en Cin­ema-wereld:

— Werken voor het vol­gend num­mer.

CIN­E­MAW­ERELO »

DE RECHT­PLEEG­STER

Hackin

rrrr»

Ju­dith Beres­ford .. Flo­rence Vidor

Nan .... Madge Bel­lamy

Oliver Beres­ford Theodore Roberts

Hig­gins.... Tully Mar­shall

David Beres­ford .... Lloyd Hughes Film­regis­seur:

Thomas H. Ince

999.9999 9 9 * 9 9 9 9 9 99.9 999999999

Hackin

Oliver Beres­ford duldt niet dat de beve­len die hij geeft als vader en echtgenoot, be­twist wor­den. Hij heeft besloten dat zijn zoon dom­i­nee zal wor­den. Hij zal het! Dat zijne dochter Ju­dith een pachter uit de om­streken, hoovaardig man, zon­der opvoed­ing, zal huwen, en Ju­dith, vanaf hare kind­sheid onder het vader­lijk juk gebo­gen, zou miss­chen ge­of­ferd wor­den, in­dien..-

Deze « in­dien » is het lot, het « niets of bijna niets »t dat de loop van een leven wi­jzigt.

De zoon Beres­ford is in ’t geheim gehuwd met Nan, de aangenomen dochter van den ouden Hig­gins, een on­men­sch zon­der geweten!

Nan gaat moeder wor­den en Hig­gins, zoodra hij er ken­nis van heeft, ziet er de gan­sche par­tij in die hij uit dezen toe­s­tand kan trekken.

De vader Beres­ford, om het schan­daal te ver­mi­j­den en de toekom­stige loop­baan van zijn zoon te vri­jwaren, be­taalt Hig-gin’s stilzwi­j­gen. Hij, stelt als voor­naam­ste voor­waarde: Nan’s vertrek naar New-York.

Ju­dith, voor de on­recht­vaardigheid dezer besliss­ing en bij de weinige wilskracht van haar broeder, heeft eene op. welling van veront­waardig­ing.

Voor de eerste maal biedt zij haar vader weer­stand en in een aan­val van woede werpt deze haar een on­ver­di­end ver­wijt naar het hoofd. Het is de breuk! Ju­dith vertrekt naar New-York en gaat er ar­bei­den om te leven.

De avond van Ker­st­mis komt zij op on­verwachte wijze in tegen­wo­ordigheid van Nan, wien nog jonge moed­er­schap en de ont­berin­gen hebben uit­geput en

die in de armen harer schoonzuster sterft haar heur zoon to­ev­er­touwende.

In­dien Ju­dith voor zichzelf niet gestre­den heeft, in­dien zij zich aan het vader­lijk gezag heeft on­der­wor­pen, dan

Eene wilskracht gaat aan hare zijde ge­boren wor­den. Wan­neer haar broeder twee kinder­arm­p­jes om zijn hals zal voe­len, be­seft hij al de laagheid zi­jner vroegere af­val­ligheid, on­der­gaat hij de wroe­moet zij zich als recht­pleeg­ster doen gelden wan­neer voor het kleine weesje, dat zij heeft aangenomen en be­mint, de plaats aan den oud­er­lijken haard dient opgeëischt te wor­den.

ging der ikzucht van gis­teren, en in een op­welling van zijn gan­sche wezen, zal hij de beken­te­nis van zijn mis­stap luide uitroepen en de rechten en de plichten van zijn vader­schap opeis­chen...

HACKIN FILM KARTHUIZ­ERSSTRAAT, 9 A - - BRUS­SEL

Cin­e­manieuws­jes

Buster Keaton’s zoon. — Deze gek­ende komiek is zoo trotsch vader te zijn gewor­den dat hij reeds met zijne vrouw, Na­talie Tal­madge, over de

« Twintig jaar later », het ver­volg op den fran-se­hen film « De Drie Mus­ketiers », zal rond Nieuw­jaar uit­gegeven wor­den.

Diana Karnne draait

Egede Nis­sen is van Georg Alexan­der geschei­den

Gun­nar Tol­naes on­der­han­delt met Duitsche film­maatschap­pi­jen tot het bekomen eener verbin­te­nis.

« Vo­er­man Hen­schel », het on­langs al­hier in het Volks­ge­bouw opgevo­erde drama van Ger­hart Haupt­mann, gaat door de Europäis­chen Film-Al-liamz gefilmt wor­den. De schri­jver zelve zal zich gedeel­telijk met de regie be­las­ten. De titel­rol wordt ver­tolkt door Emil Jan­nings, de Kon­ing Hen­drik Vni-rol uit Anna Bo­leyn; Hanne Schaal is in han­den van Dagny Ser­vaes.

Jesse L. Lasky, de vice-pres­i­dent der Fa­mous Play­ers-Lasky Cor­po­ra­tion, werd ti­j­dens zijn verblijf te Beri­ijn in het Adlon Hotel een ban'zet aange­bo­den. Waren daar o. a. aan­wezig: Mia May, Paul We­gener, Joë May, Emil Jan­nings, Lil Dagover.

Te Berlijn is eene maatschap­pij ges­ticht voor doel hebbend alleen fil­men te draaien met eene zui­v­ere so­cial­is­tis­che strekking.

« Christof­fel Colum­bus » wordt in Deutsch­land gefilmd. De zee­toone­len wor­den aan de Baltische Zee opgenomen.

BE­LAN­GRIJK BERICHT

Alle briefwis­sel­ing, med­edeelin­gen, enz. « Tooneel­w­ereld » of ad­ne­mawe-reld » aan­be­lan­gende, moeten van af heden, aan on­der­staand adres gezon­den wor­den.

« TOONEEL­W­ERELD »

Post­bus n° 47, Antwer­pen I.


LIEFDE VERBLINDT... EN BINDT

Een tooneel­stuk, prachtig van in­houd en rijk aan tooneelschikking, ver­tolkt door de wereld­beroemde schalksche BESSIE LOVE

Het is een buitenge­woon avon­tuur, geheimzin­nig en vroolijk naar wen­sch en in het­welk Penny hare ver­schi­jn­ing op het tooneel doet met va­nuit de wolken te vallen en in eene gevan­genis­cel aan­landt- Maar zij verbli­jft er niet lang, juist de hoogst nood­ige tijd om de sher­iff op haar ver­liefd te laten wor­den, die haar naar Top Hill Ranch mee­neemt, al­waar de uit de gevan­ge­nis ontsnapte diefegge een zeer streng deugdzaam leven be­gint te lei­den teneinde het hare te beteren.

Is het eene gewone mis­dadig­ster, beroeps­dievegge?... Dit is de vraag welke de gan­sche film door onopgelost bli­jft, maar zaken des harten hangen van het antwo­ord op dit raad­sel af. En wat zal deze oploss­ing zijn?

Een rol in een rol ver­tolken. Ziedaar ongetwi­jfeld eene orig­i­neele vondst.

De liefde, de over­win­nende liefde, wint hier ook de groote slag en het tooneel waarin Penny diegene die zij be­mint en die haar zijne liefde niet durft beken­nen, zelf ten huwelijk vraagt, is

Wie is zij, en hoe werd zij de heldin van al deze op­schud­dende avon­turen?

De ver­schil­lende rolveran­deringer i-zer helden zijn handig geken­schetst auor ver­schei­dene kleed­erver­wis­selin­gen.

Eerst ver­schi­jnt zij als vliege­nier­ster, daarna in uiterst mod­erne wereld­sche toi­let­ten.

nog een dat de toeschouwer onder beko­r­ing brengt.

Z“lden is er een in­ter­es­san­ter on­der­weef vol van aantrekke­lijke ver­rassin­gen, wilde paar­denko­ersen, ver­filmd gewor­den dan deze Bessie-Love-film.

SOLEIL LEV­ANT FILMS

ZERE­ZOS­TRAAT, 19, BRUS­SEL TEL: BRUS­SEL 163.09

Een tooneel­stuk, prachtig van in­houd en rijk aan tooneelschikking, ver­tolkt door de wereld­beroemde schalksche BESSIE LOVE


CIN­E­MAW­ERELD »

De ls, e ver­toon­ing van onze Film­ster-wed­strijd film

Zooals we het in ons num­mer van verleden week had­den aangekondigd, werd onze wed­stri­jd­film ter ont­dekking onzer eerste Bel­gis­che Film­ster op Zondag 17 dezer, voor de eerste maal, en in het An­vers-Palace, al­hier afgerold.

Wij had­den er aan gehouden van deze gebeurte­nis, éénig in de an­nalen der Bel­gis­che Cin­ema - In­dus­trie, van een luis­ter­rijk kader te omgeven en had­den daar­toe de gedachte opgevat er een feestelijk iets van te maken-

Het afrol­len van den film was voorafge­gaan door een klein kun­st­con­certo.

Een uit­gelezen pub­liek vulde de over-groote zaal.

Hier laten we het pro­gramma vol­gen der ver­schil­lende num­mers:

1° Bal­lade van Chopin, in sol mineur voor klavier door Mej. Alice Tolkowsky.

2° Uit­galm­ing door den heer G. Cau-wen­berg van den K. Ned. Schouw­burg van Antwer­pen.

3° a) Pail­lasse, pro­loog, (Léon Cava-lo); b) Le Bar­bier de Séville, air de Fi­garo, (Rossini), door den heer M. Gérard van de Gaîté van Par­ijs.

4° Heer Piet Janssens van het Volks-gebouw van Antwer­pen in zijn luimige vo­or­drachten.

5° a) Robert le Di­a­ble, ca­va­tine (Meyer­beer); b) Air de Micaëla uit Car­men (Bizet) door Mej. A. Derèze van de Konin­klijke Vlaam­sche Opera van Antwer­pen .

6° Heer J. Josbé van het Pal­la­dium van Antwer­pen in zijn reper­to­rium-

7° Voorstelling der 8 kan­di­daten door den Keur­raad aange­duid om aan den eindwed­strijd deel te nemen. (In­geschreven kan­di­daten 390).

8° Uit­gekozen stukken voor klavier door Mej. A. Lankens, Ie prijs met groo-te on­der­schei­d­ing aan het Konin­klijk Vlaam­sch Con­ser­va­to­rium van Antwer­pen.

9° 1" ver­toon­ing van onze film: «Op zoek naar onze Ie Bel­gis­che Film-ster ». Film ver­vaardigd ter ont­dekking onzer Ie Bel­gis­che film-ster.

Feestlei­der: heer A. Mey­ers van het Volks­ge­bouw van Antwer­pen.

We houden eraan hier open­lijk onzen oprechten en wel­ge­meen­den dank uit te spreken aan al de kun­ste­naars die spon­taan en berei­d­willig hunne gewaardeerde medew­erk­ing hi­er­toe hebben ver­leend.

Zooals num­mer 7 van het pro­gramma aan­wi­jst wer­den de 8 kan­di­daten, alvorens men ze op het doek kon be­won­deren, in lev­en­den lijve aan het pub­liek voorgesteld.

Men kan zich licht in­beelden in welke be­lang­stelling deze jufvrouwen zich mochten ver­heugen.

Ein­delijk werd er overge­gaan tot het laat­ste deel van het pro­gramma: het af-rollen van onzen wed­strijd-film.

Zon­der ons zelve lof toe te zwaaien, moeten we hier open­lijk beken­nen dat de film buitenge­woon goed gelukt is, met zui­v­ere pho­tos, en dit was het al­ge­meen oordeel der aan­wezi­gen.

In vol­go­rde, door het lot aangewezen, wer­den de 8 kan­di­daten beurtel­ings in drie houdin­gen voorgesteld- Eerst wer­den zij allen achtereen­vol­gens in buste ver­toond; daarna in volle be­weg­ing en ten laat­ste het hoofd alleen.

Degelijke kon­cep­ties wer­den er uit­gew­erkt, zoo onder an­dere het tooneeltje

met den ezel, het voe­den der neer­hof dieren, Cleopa­tra, het bezichti­gen van onzen Dier­en­tuin; het be­zoek aan het Gravenkas­teel te Gent, aan het Steen te Antwer­pen, enz.

De kan­di­daten wer­den voorgesteld per woon­plaats: Brus­sel, Meche­len, Gent en Antwer­pen en iedere reeks werd voorafge­gaan van een zicht uit hunne re­spec­tievelijke stad en van de zin­nebeeldige bloem, onder wier naam zij alléén bek­end staan.

Welk doel beoog­den we met dezen pri­jskamp uit te schri­jven?

Reklame? Pro­pa­ganda? « Honni soit qui mal y pense! »

Onze inzichten lagen veel verder en had­den een veel ern­stiger en degelijker on­der­grond als basis.

Twee feiten staan vast:

België is voor zijne fil­men van het buiten­land afhanke­lijk, en dat de ons ver­hu­urde ban­den duur doet be­talen.

Wij wen­schen maar dit alléén, de nog in kiem zi­jnde Bel­gis­che Film-In­dus­trie mede naar omhoog te helpen werken en ons volk, fil­martis­ten, gespro­ten uit eigen stam, te kun­nen voor­bren­gen.

Wat het buiten­land kan, dat moeten wij ook kun­nen en dat zullen wij kun­nen.

Gemakke­lijk en snel zal dit wel niet gaan; we vor­men ons daarover geene il­lusies; maar wan­neer we ééns zôô ver zullen gekomen zijn, dan zullen wij met trotsch en met eene in­nige zelfvol­doen­ing terug­b­likken op het­gene wij mede tot stand hielpen bren­gen ten vo­ordeele der Bel­gis­che Cin­ema-lndus­trie en der Bel­gis­che Cin­ema-Be­zoek­ers, en daarin zal onze groot­ste be­loon­ing liggen.

Tooneel­w­ereld.

Kar­naval te Nice

Ter gele­gen­heid der Kar­navalfeesten te Nice, zal het be­heer van « Tooneel­w­ereld » eene reis van 9 dagen in­richten.

Het pro­gramma voor deze reis is als volgt vast­gesteld:

1° dag. — Antwer­pen-Par­ijs. Nacht­trein Mar­seille. (Voor­beh. plaat­sen).

2e dag — Mar­seille-Nice. Ont­bijt en mid­dag­maal in T.-R.

3e dag. — Nice. In auto-car naar Men­ton. Terug in tram langs Beaulieu en Ville­franche.

4* deig. — Nice. Be­zoek aan de oude en nieuwe stad, de bloe­men­markt, enz.; na den mid­dag, wan­del­ing naar Cimiez.

5° dag. — Nice. Uit­stap naar de Kaap Ferrât. Be­zoek aan het eigen­dom van wi­jlen Zijne Ma­jesteit Leopold II,

6e dag. — Nice- Vrij verblijf of uit­stap Çannes-Grasse-Gorge du loup. Be­zoek aan eene fab­riek van reuk­w­erken.

T dag. — Nice - Mar­seille. S namid­dags wan­del­ing in Mar­seille en be­zoek aan Notre Dame de la Garde. 19.33 vertrek naar Par­ijs.

8e dag. — Par­ijs. Ont­bijt. Vrij vertrek of een dag be­zoek in auto-car.

9° dag. — Terug Brus­sel, Antwer­pen.

Fil­mop­na­men zullen gedaan wor­den te Mar­seille, Cannes, Nice, Monaco, Men­ton, Vin­tinille en de berg­passen Frank-rijk-Italie.

De deel­ne­m­ing­sprijs per per­soon: spoor 2e clas, ter­wijl ho­tels en restau­rants alles Ie klas zal zijn, zal ongeveer 900 frank be­loopen, alle verdere kosten in­be­grepen.

Voor meerdere in­lichtin­gen of deel­name schri­jven: « Tooneel­w­ereld », Post­bus, n° 47, Antwer­pen I.

Brieven­bus Cin­ema’s

Gyp. — Door­gaans komt dit op het zelfde neer.

Snow­drop. — 1. Nathalie Ko­vanko, adres: 23, rue du Chemin de fer, Vin­cennes (France).

2. Ro­mauld Joubé, adres: 18,, rue de la Grande Chaumière, Paris,

3. Jean An­gelo, adres: 11, Boule­vard Mont­par­nasse, Paris.

N.-B. — Verne­men met ge­noe­gen dat u photo's ontv­ingt van Frank Mayo, Thomas Meighan, Bert Lytell en Viola Dana. Onze brieven­bus is gratis, giften wor­den echter in dankbaarheid aan­vaard, en dewelke wij bestem­men ten vo­ordeele der Ter­ingli­jders.

R, Guns. — 1. Bij een wis­se­la­gent.

2. Zie hoof­dar­tikel « Cin­e­maw­ereld » in dit num-mer.

3. Erich van Stro­heim, adres: Uni­ver­sal Stu­dios, Uni­ver­sal City (Cal.) U.S.A.

Nemo.

Onze 4e Cin­ema-wed­strijd

Gezien het groot getal inzendin­gen (ongeveer 6500) is het ons to­taal on­mo­gelijk deze week den uit­slag van onze 4e Cin­ema-wed­strijd bek­end te maken.

Wij denken de vol­gende week klaar te zijn en hopen dan de gelukkige win­ners in ons blad te kun­nen ver­melden,

CIN­E­MAW­ERELD »

it it

Brieven­bus Cin­ema’s

De Hoop. — Brief ont­van­gen en nemen er goede nota van; zullen zien wat we voor u kun­nen doen. Waarom zouden werk­man­skinderen hier niet welkom zijn? Wij ken­nen alléén «cin­e­maliefheb­bers».

Theo­nis. — Het doet ons ge­noe­gen te verne­men dat u de photo von Thomas Meighan ontv­ingt.

Mary Gosy. — 1. Rodolph Valentino, adres: 7139 Hol­ly­wood Boul­vard, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. Thomas Meighan, adres: Ath­letic Club, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

3. Bei­den zen­den hunne photo’s; best is het hen in de En­gelsche of Fran­sche taal te schri­jven.

C. R. V. B. — Be­treuren het, maar wen­schen de ve­r­ant­wo­ordelijkheid met het geven van dergelijke adressen niet op ons te nemen.

Le­guswil. — 1. Gladys Wal­ton, voor­naamst.! fil­men: « The Se­cret Light », « Rich Girl, Poor

Girl», «Out of the Sky»; adres: 456 South West­ern Av­enue, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. Betty Comp­son, voor­naam­ste fil­men: «The Mir­a­cle Man», «The Lit­tle Min­is­ter», «Pris­oner; of Love»; adres: Lasky Stu­dio, 6284 Selma Av­enue, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

3. Pearl White, voor­naam­ste fil­men: «Ex­ploits of Elaine», «Iron Clan», «Black Street»; adres: c/o Willis & In­glis, Wright & Cal­len­der Build­ing, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

N.-B. Waarom zouden die artis­ten hunne photo

iet zen­den?

M. Sm. — 1. Mar­garetha Fisher, adrei: c/o Willis & In­glis, Wright & Cal­len­der Build­ing, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. In welke taal hebt u hen geschreven! V er­won­der­lijk komt uw geval ons voor daar we nog nooit ken­nis hebben gehad van eene zon­der gevolg ge bleven vraag.

Sphinx. — 1. Lya de Putti, adres: Tauentziener strasse, 14, Berlin W. 54 (Duitsch­land).

2. Lou Tel­le­gan is geschei­den van Geral­dine Far­rar; nog geen van bei­den zijn hertrouwd; bei­den zen­den hunni photo.

3. Verne­men met ge­noe­gen de ont­vangst der photo’s van Henny Porten, Huguette Du­f­los, San­dra Milowanoff en Georges Bis­cot; reke­nen er op dat u ons verder op de hoogte houdt en verwachten teven; da be­loofd» in­lichtin­gen.

Texas. — Zie adres Betty Comp­son, antwo­ord aan n° 2 aan Le­guswil; on­noodig er port of zegels bij t» voe­gen.

Monidées. — 1. Gelieve het bedrag der ont­brek­ende num­mers in postzegels aan het Be­heer te zen­den en tevens de gevraagde num­mers opgeven.

2. In welke taal en wat hebt u hen geschreven.

Pam. — Be­gri­jpen hoe­ge­naamd die miss­ing niet, daar wij deze in­lichtin­gen recht­streeks uit het stu­dio bekomen.

Mi­croob. — 1. Zie antwo­ord n° 2 aan Muguette in ons vorig num­mer.

2. Be­doelde artist was Ch. Casella; an­dere in­lichtin­gen ave: hem ont­breken.

3. In « De Ade­laars­dochter » werd de rol van Fauché ver­tolkt door André Mar­may, en de rol van gen­er­aal Malet door Al­bert Bras.

On­bek­ende Ruiter, — Harry Piel, is te Düssel­dorf ge­boren; Duitscher; rond de 30 jaar; is de Duitsche en En­gelsche talen machtig,- adres: 10, Kaiser­damm, Char­lot­ten­burg (Duitsch­land).

Kowinda. — 1. Om een abon­nement op ons blad te nemen kunt u het bedrag zen­den naar ons bu­reel ofwel het oji d: Post storten.

2. Deze rol werd ver­tolkt door Lissy Lind.

3. ’t Doet ge­noe­gen te verne­men dat u zulke mooie photo’s ontv­ingt van Dou­glas Fair­banks, William Far­num en San­dra Milowanoff.

Lily. — 1. Betty Blythe, adret: 1823, La Brea Street, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

2. Dori; May, adres: Inca Stu­dio, Cul­ver City (Cal.) U.S.A.

3. Dou­glas Mac Lean, adres: 406, South Al­varado Street, L03 An­ge­les (Cal.) U.S.A.

Incog­nito. — 1. Lean Mathot, adres: 47, Av­enue Felix Faure, Paris.

2. Lya de Putti, zie adret antwo­ord n’ 1 aan Sph­ynx, denken wel dat zij hare photo zal zen­den.

3. Fay Comp­ton, adres: c/o R-oom 53, The Fleet-way House, Far­ring­don Street, Lon­don E. C. 4.

N.-B. — Een klant der Folies-Bergère?

Fr. Vereis— Kun­nen u, als ongeschoolde kracht, weinig hoop geven; nochtans nemen we uwe vraag iu nota.

M. Hov­elinck. — Nemen aan­bod in nota en ko men er bij gele­gen­heid op terug.

Joë Mar­tin. — 1. Waar hebt u gelezen dat deze artist zou overleden zijn?

2.​Henny Porten zal u zeker hare photo afzen­den.

Koni­jn­tje. — 1. Jackie Coogan dankt zijn suc­ces

voor een over­g­root deel aan het feit dat hij met Charley Chap­lin tegelijk­er­tijd in een film (The Kid, Het Kind) op­trad.

2. Dergelijke raad ia moeil­ijk on; geven.

3. Mary Pick­foa-d zendt imrne: dj haai gevraagde photo.

Krekeltje. — 1. U kunt u Amerikaarisch geld bij een wis­se­la­gent aan­schafien.

2. Carmel Myers, adres: 5721, Carl­ton Way, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

3. Gladys Leslie, adres: 1252 East, 26th Street, Brook­lyn, New-York (U.S.A.).

N.-B. — Verne­men met ge­noe­gen dat u eene photo ontv­ingt van Priscilla Dean en Dorothy Philips; voor het overige, steeds welkom.

Kijki­i­i­ile­pot, — Van welke maatschap­pij was dien film!

Dem­sey. — 1. Pola Negri, adres: Para­mount Stu­dios, 6284 Selma Av­enue, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

2. U kunt al de an­dere artis­ten aan het zelfde adrtl schri­jven.

Alpen­roos. — Her­bert Rawl­in­son is in 1885 ge­boren; gehuwd met Roberta Arnold, geene artiste; is de Fran­sche taal niet machtig; adres: Lambs Club, New-York.

Ey­ch­led. — De voor­naam­ste artis­ten der Para­mount zijn: Glo­ria Swan­son, Betty Comp­son, Ethel Clay­ton, Agnès Ayres, Bebe Daniels, Wal­lace Reid. Rudolph Valentino, Jack Holt Dou­glas Mac Lean, Theodore Robert, William S. Hart, Con­rad Nagel Walte; Hielt.

Linie. — 1. Best is hen in de En­gelsche of Fran­sche taal te schri­jven.

2. Betty Comp­son zendt hare photo; zelfde adres als voor n° 1 aan Dem­sey.

N.-B. — Ver­moe­den dat u fam­i­lie van voor­gaan-ii: vrager(ster) zijt.

Som­baro, — 1. ’t Spijt ons maar daar kun­nen wij ons niet mede gelas­ten; u kunt recht­streeks naar do einema-artis­ten schri­jven.

2. Emmy Lynn, voor­naam­ste fil­men: « Vis­ages Voilés, Ames Closes», «La Vérité », adres: c/o 3, rue Ro­croy, Paris.

3. Mitchell Lewis, voor­naam­ste fil­men: « The Bar­rier », « Mutiny of the Elsi­nore », « Smoke Bellen », adres: 418 Mason Build­ing, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

F. J. 10. Zend ons 4 frank in postzegels en de gevraagde num­mers zullen u opge­zon­den wor­den.

& jt Cin­e­manieuws­jes ju jt

Huwelijk. — Wij verne­men met ge­noe­gen de echtverbin­te­nis van M. Jean Lamon, eige­naar van den cin­ema « Mod­erne Palace » te Meche­len, met Mej. Mar­garetha De Vos, van Ronse.

« Tooneel­w­ereld » biedt het jonge paar zijne wel­ge­meende wen­schen aan.

Claude Mérelie, de ver­tolk­ster van de. rol « Mi­lady de Win­ter » uit de « Drie Mus­ketiers » komt te huwen met Dec­ceure van het Théâtre Sarah Bernard.

Mary Os­borne is terug aan ’t fil­men, echter in jonge meis­jes­ro­den.

Doug'as Fair­banks gaat denke­lijk een Shakes-eari­aan­sche film draaien, waarin terzelfder­tijd lary Pick­ford zijne parte­naire zal zijn.

Wi­jlen keizer Frans» Joseph van Oost­en­rijk had des­ti­jds eene prae­htkoets, die nu door eenen Ame-rikaan­schen oud­hei­d­skundige moet opgekocht zijn en zich in de Vereenigde-Staten bevin­den. Eric Van Stro­heim, der Uni­ver­sal, is er nu achter aan t zoeken, daar hij ze graag in een zi­jner fil­men zou willen ge­bruiken.

Mary Miles Minter is wederom te Los An­ge­les. Pas was zij eenige weken terug of zij was al het slachtof­fer van een auto-on­geluk. Men heeft haar oe­gen­blikke­lijk ten har­ent gedra­gen en zal denke­lijk gedurende een paar maan­den te bed moeten bli­jven.

Fatty is van San-Fran­cisco naar Japan vertrokken. Hij denkt eerst Japan daarna China en In-dié te be­zoeken. Het is een zi­jner beste vrien­den d!_ hem het geld voorgeschoten heeft, want de dikkerd bezit geen cent meer. Van zijne verbin­te­nis met een Par­i­jzer mu­sic-hall schi­jnt dus niet veel in huis te komen.

Mil­dred June, de kleine ster der Mack-Sen­nett « bathing girls », komt met eenen tan­darts van Pasadena te huwen.

Blanche Sweet, die pas 2 maan­den gehuwd is met Mar­shall Neilan, is ook al op schei­den aan ’t denken.

Glo­ria Swan­son is in­s­gelijks zin­nens van haren twee­den echtgenoot te schei­den.

In Hol­ly­wood (Cal­i­fornie) verbli­jven de meeste fil­martis­ten. Thomas Meighan is er niet gaarne en rnaa-kt er ook geen geheim van. Daarom heeft de Para­mount-maatschap­pij plan­nen opge­maakt om hem daar hun stu­dio te New-York te zen­den. 7co di3 plan­nen door­gaan dan zullen er meer artis­ten vol­gen, onder meer: Jack Holt en Dorothy Dal­ton.

Won­der­baar Record. — George Sieg­mann, welke voor een voor­name rol aange­wor­ven is bij Gold­wyn voor de film « Pas­sions of the Sea », was in vele groote fil­men meer dan eenig ac­teur. Ilij had een hoof­drol in «The Birth of a Na­tion», «Intolérance», «Hearts of the World», «The Three Mus­ke­teers», «Hun­gry Hearts», « Monte-Chris-to ». « Oliver Twist », en., enz.

Niet zoo tam als zij er uitzien. — Vele cin­emabezoeken gelooven dat leeuwen, ge­bruikt in fil­men, oude ver­sleten beesten zijn zon­der tanden, welke in het geheel geen kwaad kun­nen. Doch een voor­beeld om dit tegen te spreken is veel in de nieuwe Mer­maid-film «Trea­sure Bound», waarin een prachtige leeuw gebezigd wordt. Het groote die1- is zoo wild dat men, om de spel­ers te be­sener-men in de toonee­len waarin de leeuw op­treedt, een ko­r­don vormt van man­nen gewapend met pieken. Jack White, de bestu­ur­der, welke de lei­d­ing heeft, heeft in de eene hand een re­volver en in de an­dere hand een piek; da leeuw speelt prachtig, dank aan zijn meeste; welka onder het op­name­toes­tel igt en alzoo zijne beve­len geeft.

Een oude vriend — «St-ELmo», een der meest gelezen boeken, door Au­gus­tus Evan-Wd­son, gaat gefilmd wor­den, met Bessie Love, John Gilbert en Nigel de Brulier in de lei­d­ingsrollen. Deze laat­ste, na zijne c’ •a,!?s vat de Kar­di­naal m «Do drie Mus­ketiers » en de Pro­feet in « The four Horse­men of tie Apoc­alpyse», be­haalt op het oogen­blik een grooten bi­j­val in « Monte-Christo ».

George Walsh heeft een aan­bod ont­van­gen om naar Ha­vana te gaan en daar op te tre­den in ver­schil­lende schouw­bur­gen en zich te meten met ae Cubaan­sche kam­pi­oen in het worste­len. Ook heeft hij uit Frankrijk een aan­vraag ont­van­gen om mede te din­gen in lcop­ko­ersen. Ieder weet dat Georges Walsh een vol­maakt ath­leet en sport­man is en zijne man­nen kan staan.

Lon Chaney heeft den bi­j­naam gekre­gen van « De man met de duizend gezichten » uit oorzaaa zi­jner artistieke grimeer­ing. Zijne twee beste fil­men zijn « Buiten de Wet » en « Het Hart van een Wolf ». 18 maan­den gele­den was hij nog op fiirr.​gebied een on­bek­ende maar nu en met zijn laat­ste film « De Mi­rakel-man » heeft Yiij het ge­bracht tot eerst e-rang artist.

Een nieuwe hon­den-ak­teur. — In de cin­ema-wereld ver­schi­jnt onder de hon­den een nieuwe star, genaamd Gin­ger; hij stamt af van een col­lie en een Bel­gis­che poli­tiehond. Zijn eerste groote rol zal zijn in « Ge­bro­ken Ketens». In zijn tehuis te Santa Mon­ica wordt hij be­han­deld als een fam­i­lielid. Bij het maal zit hij in een stoel aan de tafel, hij slaapt op een kussen en wascht zijn aangezicht (?) eiken mor­gend. Hij heeft in het huis ver­schil­lende plichten te ver­richten. Ook doet hij zelf zijn hals­band aan en draait de kraan open or.n te drinken.

Robert Mc Kim. — Wan­neer deze speler vroeger aan het tooneel was heeft hij steeds hei­de­nen sym­pa­thieke rallen vervuld. Sinds 1915, jaar dit hij aan de film kwam, speelt hij niets an­ders dan schelm en bandi­eteo-rollen.

Hansel en Gre­tel. — Deze sprook­jes geschiede­nis, voor de Cen­tury Com­edy, is juist volledigd.. Baby Peggy is « Gre­tel ». Dit sprookje is voor de cin­ema geschreven door Alf Gould­ing, welks spe­cialiteit is toover­stukken voor het witte scherm te be­w­erken.

Lotte Neu­mann is nog onge­huwd.

Ellen Richter be­haalt in Duitsch­land met hare twee fil­men « De Vrouw met de Miljoe­nen » en « Lola Mon­tez of de Danseres des kon­ings » een reuzen­suc­ces.


« CIN­EMA WERELD »

Onze Ciné»Ro­mans

De Ver­bor­gen­heden & Â van Par­ijs

(Les Mystères de Paris)

Groot Avon­turen-drama naar het beroemde werk

van Eugène Sue, en naar den film der Phocéa. Vlaam­sche be­w­erk­ing van Ed. Neorg.

(7e Ver­volg)

« Arm kind » zegde hij, « jong zi­jnde heb ik ook veej gele­den; ik heb een kind ver­loren van uwen oud­er­dom en daarom heb. ik medeli­j­den met de­ge­nen welke li­j­den. Nu Fleur-de-Marie of beter een­voudig Marie, ga met Madame Georges; ik zal tevre­den vertrekken u gelukkig te zien. »

Vol eerbied drukte zij hare lip­pen op Rodolphe’» han­den.

MVRPH, EN RODOLPHE

Rodolphe richtte zich naar den koer der hoeve en vond er de man van groote gestalte, welke in kolen­bran­der gek­leed, hem ver­wit­tigd had van de komst van Tom en Sarah.

Murph, zijn vroegere leer­meester en vriend voor eeuwig, was omtrent 50 jaren oud, hij had een open gelaat, was En­golsch edel­man. Hij had juist een paar pis­tolen gere­inigd en ver­borg deze in den bak van een klein ri­j­tuig.

« Wat duivel gaat gij met deze wapens doen? » vroeg Rodolphe.

« Dat zijn mijne zaken, Mon­seigneur! » antwo­ordde Murph.

« Voor welk uur hebt gij de paar­den besteld? »

« Vol­gens uwe beve­len, wan­neer de nacht valt. »

« Gij zijt niet tevre­den, Murph'? »

« Neen, gij stelt u te veel b.​oot aan aller­lei gevaren/... Waar waren uwe gedachten, toen wij gis­ter avond in die el­lendige wijk, om in­lichtin­gen gin­gen, naar de zoon van Madame Georges, om die strijd aan te gaan met dien bandiet! »

« Oh, neen, dit weet ik beter, maar uw rang ver­biedt u zulks/... »

« Mijn beste Murph, ik ben in geene stem­ming om nu een ser­moen te hooren... ik ben te gelukkig... ik ben hier... a « In eene omgev­ing waar ge veel goeds gedaan hebt, dit weet ik... deze hoeve welke gij opgericht hebt om deee brave werk­ers te be­loo­nen... Gij hebt er madame Georges aan het hoofd gesteld... Maar uwe nieuwe bescher­melinge... enfin, spreken wij er niet over... »

« Waarom niet?... Ik doe wat recht­vaardig is! »

« Het­geen recht­vaardig is... vol­gens u... »

« Neen, voor God en mijn geweten! » zegde E-Rodolphe streng.

« Nog eens, Mon­seigneur, spreken wij er niet over/ »

I « En ik beveel u te spreken! » kreet Rodolphe.

I « Ik had niet gedacht dat Uwe Hoogheid mij zulk bevel zou geven! » antwo­ordde Murph fier. « Ik ben 50 jaren en edel­man. Uwe Hoogheid moet zoo tot mij niet spreken. »

* Ge­noeg, mi­jn­heer! »

* Mon­seigneur! »

« Uwe Hoogheid heeft on­gelijk mij te dwin­gen U te doen herin­neren welke di­en­sten ik U reeds be­wezen heb. » antwo­ordde Murph koud.

« Uwe di­en­sten?... Be­taal ik die niet? »

Het moet gezegd wor­den dat Rodolphe met deze wreede wo­or­den het. bloed naar Murph-s hoofd deed sti­j­gen; deze zich niet meer kun­nende bed­win­gen kreet:

* Mon­seigneur! Mon­seigneur / Herin­ner u de 13e Jan­u­ari! »

Deze wo­or­den had­den op Rodolphe eene toover achtige werk­ing. Hij bezag Murph sta­roogend, boog het hoofd en na eene korte stilte zegde hij:

« Ah. mi­jn­heer, gij zijt wreed... Ik geloofde dat mijn berouw... mijne wroeg­in­gen... En gij zijt het... gij!... »

En verni­etigd, viel de Prins op eene stee­nen bank, zijn hoofd in zijne han­den ver­ber­gende.

« Mon­seigneur! » riep Murph wan­hopig, « Mijn goede Heer! Vergeel mij, vergeef uwe trouwe Murph/... Ik heb dit gezegd ten uiter­ste opge­won­den, niet voor mij, Mon­seigneur, maar uit medeli­j­den voor u!... Zeg mij dat, ge mij vergeeft dat ik u die vme­selijke dag herin­nerd heb! »

Rodolphe hief het hoofd op, hij was zeer bleek, met zachte droeve stem zegde bij:

« Ge­noeg, ge­noeg mijn oude vriend, ik dank u door deze wo­or­den mij te doen inzien dat ik on­dankbaar tegen­over u han­del... Ik was gek.... spreken wij er niet meer over... Gij ver­won­dert u over het be­lang dat ik in dit meisje stel, ni­et­waar?... » « Mon­seigneur, ik had on­gelijk, vergeef mij... »

« Neen, neen, ik be­grijp u... Gij kent mijn leven, gij weet dat ik het gan­sch wijd aan de on­gelukkige schep­se­len die het nog ver­di­enen, in dewelke het goede nog niet gan­sch is uitge­doofd... »

« Mon­seigneur, ik heb niet wollen zeggen dat gij uwe wel­daden slecht be­deelde.... »

« Nog een wo­ordi mijn oude vriend... Gij weet, dat het kind welke ik nog iedere dag be­ween, het­geen ik meer be­minde dan Sarah, hare on­waardige moeder, op het oogen­blik meer dan 16 jaren oud zou zijn... eve­nals dit on­gelukkig schep­sel... gij weet ook dat ik mij niet kan verdedi­gen tegen de diepe sym­pa­thie welke ik gevoel voor alle meis­jes van dien oud­er­dom... »

« Het is waar, Mon­seigneur, daarom be­grijp ik nu uwe be­lang­stelling voor uwe nieuwe bescher­melinge. »

« Ver­di­ent zij geen medeli­j­den, eerbied, ja, eerbied, het on­gelukkige kind, het­welk overge­la­ton aan iiaar eigen in­borst, gemarteld, opges­loten, toch nog in het diep­ste van haar hart al hare edele gevoe­lens be­waard heeft... In­dien gij haar geho­ord had; in dat- enkele uur on­der­houd welk ik met Fleur-de-Marie had, ont­dekte ik in haar al de schat­ten van goed­heid, gratie en wi­jsheid, ja wi­jsheid, mijn oude Murph; oh, ik was on­troerd, on­troerd tot tra­nen toe be­wogen!... Oh, maar ziedaar Madame Georges en Marie... Maak alles tot ons vertrek gereed, wij moeten vroeg te Par­ijs zijn. »

Madame Georges naderde met Fleur-de-Marie aan den arm; zij had voor het meisje reeds eene groote ge­ne­gen­heid opgevat. Ook zij had veel gele­den.

« Mi­jn­heer Rodolphe, » zegde het kind met be vende stem, « ik vind geene wo­or­den... »

« Uwe on­troer­ing zegt mij alles, lief kind... En nu moet ik met Madame Georges spreken, ga eene wijl met Mi­jn­heer Murph in do hoeve... Welnu, mijne beste Madame Georges, wat denkt gij over Marie? »

« Mi­jn­heer Rodolphe, nauwelijks in mijne kamer gekomen zag zij het Chris­tus­beeld en wierp zij zich op hare knieën... Het is mij on­mo­gelijk u de gevoe­lens te beschri­jven welke mij over­mees­ter­den toen ik deze gods­di­en­stige be­weg­ing zag. »

* Ja, ik zal haar be­minnen, zooals ik hem zou be­mind hebben » antwo­ordde zij on­troerd.

Heb moed, goede vrouw, zoo mijne op­sporin­gen tot hi­er­toe nut­teloos zijn ge­weest, wie weet, zek­eren dag... »

« Mijn arme jon­gen zou nu 20 jaren zijn » zegde zij droef.

« Gij hebt nog geen enkel nieuws van Rochefort? »

« Zooveel te beter. Dit laat ons veron­der­stellen, dat hij den dood gevon­den heeft ter­wijl hij van de galei tra­chtte te ontvluchten.

« De vader van mijn zoon! » weende de on­gelukkige vrouw, « Oh, zoo mijn on­gelukkig kind nog leeft, wat is er van hem gewor­den?... Heeft zijn vader de ver­schrikke­lijke belofte gehouden? Wat heeft hij van hem gemaakt? Waarom heeft hij mijn zoon ont­nomen?... »

« Met welk be­lang heeft hij uw kind ont­nomen?

Is hij er mede naar den vreemde gevlucht? » e Aan de gren­zen werd hij aange­houden... Men heeft hem in de gevan­ge­nis gewor­pen... Ik heb hem be­zocht en daar heeft 1 'j deze wo­or­den gespro­ken:

Ik heb het kind opgelicht omdat gij het be­mint, dit is het eenige mid­del om geld van u los te kri­j­gen...

Een maand later werd hij vero­ordeeld voor zijn gan­sche leven op de galei... Sinds­dien heb ik niets meer van mijn kind ver­na­men... Waar is hij op dit oogen­blik? »

« En heeft uw kind geen enkel teeken waaraan men het kan herken­nen? »

« Alleen dit, het­geen ik u reeds gezegd heb: een kleine gebeeld­houwde Heilige Geest aan eene zil­v­eren ket­ting, dewelke hij aan den hals droeg...»

* Heb moed, God is al­machtig!... Hebt gij Mr de Abt La­porte van mijne komst ver­wit­tigd? »

« Ja, mi­jn­heer Murph heeft uwe on­der­richtin­gen, aan­gaande het meisje, bek­end gemaakt. »

Op dit oogen­blik kwam een ho­eveknecht Rodolphe ver­wit­ti­gen dat do post­paar­den in­ges­pan­nen waren.

Madame Georges, de abt en al de be­won­ers der hoeve kenden de bescher­mer van Fleur-de-Marie niet an­ders dan onder den naam van Mr Rodolphe.

Mr Muiph kwam terug buiten met Goualeuse, hij ging naar Rodolphe toe en zegde aan zijn oor:

« Dit jonge meisje heeft mij be­tooverd... ik was een beest u te zeggen... »

« Ik ben over­tu­igd, mijn oude Murph, dat gij mijne bescher­melinge recht- zult laten wed­er­varen.» antwo­ordde Rodolphe ter­wijl hij zijne trouwe gezel vurig de hand drukte.

Dezelfde avond, getrouw aan zijn gegeven woord, wachtte Chourineur op Prins Rodolphe aan den in­gang van de Allée des Veuves.

« Welnu, uwe beve­len? » vroeg hij,

« Tra­cht de Maître d’école te vin­den. Vraag hem uit mijn naam eene bi­jeenkomst voor mor­gen vroeg 11 uur in de Cité in de kroeg « Bloe­menkorf ». Zeg hem te komen daar ik hem eene zaak voor te stellen heb... »

« Afge­spro­ken » zegde Chourineur, « maar in ieder geval zou ik willen weten... »

« Nog niet » wed­er­voer Rodolphe. « Later zal ik u alles zeggen; dezen avond moet ik nadenken... »

Ter­wijl Rodolphe bij zich te huis kwam, in over­peinz­ing ver­zonken, lei­dde een be­di­ende bij Sarah en haar broeder Tom dezelfde koet­sier bin­nen welke dien dag Rodolphe en Fleur-de-Marie gevo­erd had.

« Welnu? » vroeg Sarah haastig.

« Het­geen ik Uwe Hoogheid met zek­er­heid kan med­edee­len » antwo­ordde de man, « dit is dat het jonge meisje haar in­trek genomen heeft in de hoeve van Bouque­val. »

Niet zoodra had Sarah deze med­edeel­ing geho­ord, of een glim­lach over­toog haar gelaat, maar deze glim­lach geleek meer op een ake­lige spot­ternij.

DERDE TI­JD­VAK.

DE RECHT­DOEN­ERS VI

De Bi­jeenkomst ....

« Mon­seigneur, een man welke zich Chourineur noemt, ver­langt door u ont­van­gen te wor­den. »

« Goed, ik kom naar bene­den... »

Rodolphe maakte zijne kleed­ing in orde en ont ving Chourineur in eene een­voudige kamer, ar­moedig gemeubeld.

« Goe­den dag Chourineur! Welnu, uwe bood­schap? »

« Gedaan, mi­jn­heer Rodolphe. »

« Du» hebt gij de Maître d’école gezien? »

« Ja, hij zal komen... Duiv­els, mi­jn­heer Rodolphe, ge ziet er tevre­den uit? »

« Ja, mijn jon­gen, ge kunt niet be­gri­jpen welken di­enst gij mij daarmee be­wezen hebt. »

« Zooveel te beter... Hebt ge mij nog an­dere beve­len te geven? »

« Beve­len?... Neen, maar ik heb u eene uit­noodi-ging te vra­gen. »

« Eene uit­nood­ig­ing? »

« Kom mor­gen, voor den dag aan­breekt, naai hier toe, gij zult den hee­len dag in deze won­ing door­bren­gen en des avonds zult gij wel zien wat van u ver­langd wordt. »

« ’t Is goed, mi­jn­heer Rodolphe, ik zal komen... Maar ik moet beken­nen dat gij wel een geheimzin­nig per­soon zijt. »

Hij stak zijno breede hand uit welke Rodolphe kam­er­aad­schap­pelijk drukte en lichtte zich naar de deur, maar plots keerde hij zich om en sprak:

« Mi­jn­heer Rodolphe, ais ik mij niet ver­gis wilt gij den Maître d’école een slechte toer spe­len... »

« Waarschi­jn­lijk wel... »

« Welnu, ik moet u ver­wit­ti­gen dat het een gt-vaar­lijk per­soon is, een razende hond; ge be­gri­jpt dus wat ik zeggen wil? »

« Niet heel goed » lachtte de Prins.

« Welnu, ik vind dat gij u niet nut­teloos moet laten ver­mo­or­den. De Maître d’école zal niet naai de bi­jeenkomst komen zon­der zijne voor­zor­gen te nemen. Neem dus ook de uwe. »

« Wees gerust, Chourineur, ik ben steeds op mijne hoede. Ni­et­temin dank ik u hartelijk. »

« Tot mor­gen dan! » Chourineur vertrok.

Tien minuten later, zon­der het min­ste geluid fe maken, vertrok Rodolphe uit zijne won­ing van de Allée des Veuves en begaf zich naar de « Bloe­menkorf ».

« Murph heeft mij niet geho­ord » mom­pelde Rodolphe, « ik wil niet dat hij zich steeds bloot stelle ten mi­j­nen vo­ordeele. »

Hij nam een ri­j­tuig en was spoedig aan de ta veerne welke niet ver van de Barrière de Berey gele­gen was.

Het was reeds mid­dag en het stortre­gende. De Seine was door de voort­durende re­gens der laat­ste dagen hoog gek­lom­men; hier en daar was zij reeds uit hare bed­ding ge­tre­den en over­stroomde de kaai.

(Wordt voort­gezet.)

Ménagères ex­igez de vos épiciers:

La moutarde Ch. Yan­do­eren

Le vinai­gre Ch. Yan­do­eren

L’huile d'Olives Ch. Yan­do­eren

Pro­duits appréciés par tous les gourmets

Crown Lemon­ade il­iSpecu­loos PH(ENIX

Made of

pure cane sugar and fruit aro­mas

FRANS PAUWELS

Chaussée d’An­vers, 186 - - HOBO­KEN

PHOENIX

AN­VERS

SPECU­LOOS

Le meilleur

Goûtez - le1

A/V VW a

T j frvÂHR«?nimc '

'lil*' VER­SCHUREN fcCT

I . IRANS­fORT­SoiMO­BIlUH I'l l RUE NA­TIONALE 136

Mil - AN­VEB­SJL

0 Suc­cesseurs de Ed. VAN REÊTH

VER­SCHUREN & C

RUE NA­TIONALE, 136, AN­VERS

Déménage­ments - Trans­ports Garde-Meubles

Mai­son Prin­ci­pale à Brux­elles „La Con­ti­nen­tale Menkes”

Téléphone 4768 Adresse Télégraphique : CON­TI­NENT

Louis Cavents

In­stal­la­tions et Répa­ra­tionsd’Elec­tricité I FAB­RIQUE:

GROS ... Devis gra­tuit sur de­mande ... DÉTAIL 1 VinÇOtte, 88

LAM­PES PHILIPS

A Spécialité LUS­TRERIE a

MAI­SON PJ{1NC1PJILE: 2., RUE LÉOPOLD SUC­CWiSALES: 60 RUE DE L’ÉGLISE » » : 1.8, RUE NA­TIONALE

ATE­LIERS: 1, RUE GUIL­LAUME TELL

MIT ERS,5

Téléph. 5842 I L

IBORG­ER­HOUT

Téléphone »0. 5842 1


il

BANK CRÉDIT POP­U­LAIRE

ïamenwtrk­t­tnde Maatschap­pij • - Statle­pleln

ANTWER­PEN

Alle Bankver­han­dell­ngen

Leen­ingcn op stad­sloten en an­dere waar­den

Aankoop en verkoop van Pn­blieke fond­sen en an­dere vaar­den

Cheks op alle lan­den - Hy­potheken

Kredi­etopenin­gen. Voorschot­ten op kor pwaren

GELD­PLAATSIN­GEN

Loopende reken­ing .... 3.50

PLAATSIN­GEN OP TER­MIJN: van 4.25 tot 6o/o in­trest 's jaars vol­gens ter­mijn

BRAND­KOF­FERS VAN AF IO Fr. ’S JAARS

Bu­rae­len open van 9 tot 12 en van 2»/s tot 6 uur